ช่วยไม่ได้เธออยากSexyเอง

"ก็ฉันจะทำไวท์องุ่นมันผิดตรงไหน"
"ก็มันผิดตรงที่ร้อยวันพันเก้าสิบเก้าปีแกไม่เคยคิดจะทำอะไรอย่างงี้เลยแค่คิดที่จะลงมือทำนะยิ่งคิดไม่ออกเลยอ่ะ"
ที่แจมพูอย่างนี้ก็เพราะว่าเขารู้จักนิสัยเพื่อนคนนี้พอสมควร ฟางไม่เคยคิดที่จะทำงานทางด้านค้าขายหรือแม้จะลงไปเดินต๊อกๆๆเก็บองุ่นยังไม่เคยเลยด้วยซ้ำ
และนั่นแหละสาเหตุที่เเจมเริ่มจะสงสัยเพื่อนคนนี้มากขึ้นเลื่อยๆ
"แกมีอะไรปิดบังเราอยู่รึป่าว"
แจมถามในสิ่งที่เธอสงสัย
"ก็.....แค่อยากทำไวท์ส่งออกนอก"
ฟางตอบไปปัดๆกลบเกลื่อยนความสงสัยจากเพื่อนสาวทั้งสอง
"ตอบไม่ตรงคำถาม"
เนยพูดออกไปบางหลังจากที่ฟังฟางกับพี่แจมสนทนากันอยู่ไม่นาน
"ก็.......โอ๊ยชั่งมันเหอะ บอกคนงานให้สร้างโรงบ่มไวท์ให้ฉันด้วยเอาเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้เสียเท่าไรไม่ว่ากัน"
ฟางพูดจบก็เดินออกไป ปล่อยให้สองพี่น้องนั่งงงอยู่อย่างนั่น
ไม่นานหญิงสาวสองคนก็เดินไปบอกคนงานด้านการก่อสร้างที่มีอยู่แล้ว(ตอนไหนว่ะ)ไปจัดการออกแบบให้เก๋กับโรงบ่มไวท์หลังใหม่
เวลาผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ไวท์ของฟางเริ่มมีคนรู้จักกันไปทั่วโลกวันๆๆมียอดส่งไม่ต่ำกว่าหมื่นขวดๆหนึ่งราคาหมื่นอัพ
"โห่...ขายดีจังนะ"
เนยนานๆทีจะมาเยื่อมฟางได้เข้ามาทัก
"ขอบคุณ"
ฟางตอบไปพร้อมกับลองสูตรไวท์ที่เธอพึ่งผสมใหม่ๆ
"อะลองชิมดู"
ฟางยื่นแก้วไวท์แก้วใหม่ให้เพื่อนสาวลองชิม
"อืม....อร่อยดี"
เนยตอบแล้ววางแก้วลง
"เหนื่อยเหรอฟางเหงื่อออกเยอะจัง"
เนยถามเพื่อนสาวที่มีเหงื่อออกเยอะมากทั้งๆที่ห้องบ่มวายติดแอร์เกินกว่าสิบเครื่องด้วยซ้ำ
"อือ....เดียวนี้ไม่รู้เป็นไรทำงานหนักๆไม่ค่อยจะได้ พอจะยกของหนักก็เจ็บที่ท้อง"
ฟางใช้ผ้าซับเหงื่อออกแล้วเล่าอาการของเธอให้เพื่อนฟัง
"อ่อ.....อิอิ"
เนยร้องเสียงหลงออกมาอย่างน่ารักๆ เธอเริ่มจะเข้าใจแล้วว่าอาการนี้เป็นอาการของอะไรแต่เธอก็ยังไม่แน่ใจรอดูอาการต่อไปเรื่อยๆดีกว่า
"ขำไรเนี่ย"
ฟางงงกับถ้าทีน่ารักๆๆของเพื่อนสาว
"เออฉันขอตัวไปทำงานก่อนนะเดียวว่างๆแวะมาเยี่ยม"
"จร้า"
แล้วเนยก็เดินออกไป ฟางก็ก้มลงผสมรสไวท์รสใหม่เรื่อยๆๆ
ตุ๊บ!
"โอ๊!....."
ฟางร้องเสียงหลงหลังจากเหมือนมีคนจงใจขว้างก้อนหินมาโดนตรงหน้าผากด้านซ้ายของเธอ เธอเอามือเเตะๆดูเธอรู้สึกว่ามีน้ำติดมากับมือเธอด้วย
"เลือด......"
เธอพูดเสียงเบาๆเพราะตกใจเข้าขั้นสูง
"ใครมันเป็นคนทำ!"
เธอตะโกนดังลั่น เธอเชื่อว่าคนที่ทำต้องอยู่แถวๆนี้แน่ไม่งั้นไม่แม่นขนาดนี้หรอก
ตึกๆๆๆ
"หวัดดี......ยัยฟาง!"
เสียงคนปริศนาทักทายฟาง
"ยัยซาตาล!"
ฟางพูดด้วยความโมโห
"จุๆๆๆๆพวกฉันไม่ใช่ซาตาลเเต่เป็นครึ่งนางฟ้าครึ่งซาตาลมากกว่า!"
คนปริศนาที่สองพูดขึ้น
"มาที่นี้ทำไม"
ฟางกดเสียงต่ำระงับความโกธร
"ฉันเตือนเธอแล้วนะว่าอย่ายุ่งกับป๊อป!"
เกลทบทวนความจำให้ฟางว่าวันนั้นเธอส่งอะไรมาให้ฟาง มันทำให้ฟางนึกถึงคนที่เธอลืมซะสนิด เธอมั่วแต่ยุ่งเรื่องไวท์จนลืมเรื่องหัวใจไปซะสนิดคนๆๆนั้น
ที่ทำให้เธอต้องหอบเสื้อผ้ามาอยู่ที่นี้เธอลืมไปแล้วจริงเหรอ
"ไง....คิดซะนานเลยนะ"
"อย่ามายุ่งกับฉันแล้วช่วยเอาตัวที่เป็นสเนียดของเธอออกไปด้วย!"
"อ๊าย...แก!"
เกลงางมือจะตบฟางแต่โบว์ห้ามไว้ก่อน
"ทำไม"
"ตบมันตอนนี้ก็ไม่สนุกสิ"
โบว์กระซิบบอกเกลทำให้เกลยิ้มขึ้นมากับความคิดของเพื่อนคนนี้ทันที
"งั้นไม่อยากรบกวนแหละไปก่อนนะบ่ายบาย"
"ไปให้ไกลๆเลย"
ฟางทำมือเป็นสัญญาณบอกว่า'ไปเลยชิ้วๆๆ'
"ย่ะ!"
แล้วเกลก็เดินออกไป
"เดียว!"
ฟางเรียกเกลก่อนที่เกลจะเปิดประตูออกไป
"อะไรอีกละ"
คราวนี้แบมหันมาถามแทน
"ห้ามบอกป๊อปแล้วก็ทุกคนว่าฉันอยู่ที่นี้ด้วย"
"ถ้าเธอไม่พูดฉันก็ไม่บอกอยู่แล้ว"
เกลพูดเสร็จก็เดินออกไปทันที
.
..
...
....
"โอ๊ย!อาทิตย์หนึ่งแล้วนะเนี่ยยังหาฟางไม่เจอเลย"
ป๊อปร้องออกมากับอาการถอดใจอย่างแรง
"หรือว่า.....พี่ฟางลื่นล้มหัวกระแทกพื้นในห้องน้ำ"
"โป๊ก!นี่แน่แช้งพี่ตัวเองอีก"
สาเหตุที่เฟย์พูดอย่างนี้ก็เพราะว่าพวกเธอยังเปิดประตูเข้าห้องฟางยังไม่ได้เลย ตอนนี้ทุกคนกำลังหาข้อมูลดูว่าฟางเคยไปที่ไหนมาก่อนรึป่าว
เพื่อที่จะได้ตามหาได้ถูกแต่....ตอนนี้จนแล้วจนเล่าไปทุกทีที่ฟางเคยไปแต่ไม่พบแม้แต่เงาของฟางเลยสักนิด ทุกคนตกอยู่ในภาวะเครียดโดยเฉพาะ'ป๊อป'จนเฟย์กับแก้วเอ่ยสงสัยมาไม่ได้
"นายคิดยังไงกับเพื่อนฉัน"
แก้วเอ่ยถามคนตรงหน้า
"หะ!.....เอ่อฉันรักฟาง"
ตอนเเรกป๊อปก็ตกใจทำไมแก้วถึงถามอย่างงั้นแต่ในที่สุดก็เข้าใจเพราะแก้วคงเป็นห่วงฟางมาก
"แล้วนายชอบพี่ฉันตอนไหน"
เฟย์ถามต่อบาง
"ไม่รู้อยู่ๆความรู้สึกนี้มันก็เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว ตอนแรกมันเป็นความรู้สึกที่แปลกมากเพราะฉันไม่เคยรู้สึกอย่างนี้กับผู้หญิงคนไหน"
ป๊อปเล่าความรู้สึกที่มันเกิดขึ้นตั้งแต่เห็นแค่รูป
"แล้วนาย....เออ.....เคย......กับเพื่อนฉันแล้วใช่มั้ย"
แก้วถามป๊อปถึงเรื่องอย่างว่า
"เฮ้ย....ถามไรอย่างนั้นอ่ะเพื่อนโมะก็อายเป็นนะ"
"จริงด้วยว่ะ อ๊ะ....หรือว่าหน้ามัน.....แล้วว่ะ"
เขื่อนแซวป๊อปอย่างนึกสนุก
"มะเหกอ่ะมึง"
ขณะที่สนทนากันสนุกๆก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น
ก๊อกๆๆๆ
"เชิญครับ"
เขื่อนตะโกนให้คนข้างนอกเข้ามา
"หวัดดี"
สามสาวพูดพร้อมกันก่อนจะเดินมาตรงที่มีคนนั่งอยู่
"เธอมามีไร"
ป๊อปถามเสียงนิ่ง
"ฮึ่ย....เออคือพวกเธอจะว่าไรไมถ้าฉันจะขอเป็นเพื่อนกับพวกเธอ"
ถึงแม้ตอนแรกเกลจะไม่พอใจกับน้ำเสียงที่ป๊อปพูดมากนักแต่ก็ต้องปรับสีหน้าให้เป็นมิตรอย่างเดิม
"หะ!"
ทั้งหมดพูดพร้อมกันก่อนจะจ้องตากันปริบๆ
"พวกเธอได้ยินไม่ผิดเหรอเรามาเป็นเพื่อนกันนะ"
เกลโบว์แบมยื่นมือมาข้างหน้าพร้อมส่งยิ้มหวานให้น่าเชื่อถือ
"ตกลง"
ป๊อปเขื่อนโทโมะตอบพร้อมกันแล้วยื่นมือไปจับมือเกลโบว์แบม
ตามด้วยสองสาว
"พวกเรามาแค่นี้แหละกลับก่อนนะไว้เจอกัน"
แกร็ก! สามสาวเดินออกไป คนที่เหลือในห้องก็ไม่ได้คิดอะไรมากมายกับคำที่พวกนั่นพูดนั่งคิดหาหนทางตามหาฟางต่อ
ทุกวันสามสาวจะมาหาพวกเขาไม่เว้นแต่ละวันมันเริ่มทำให้ทุกคนเริ่มเบื่อ
"พวกเธอจะมาทุกวันเลยรึไง"
โทโมะถามคนที่ก้าวเข้ามา
"ไม่อ่ะพรุ่งนี้ฉันไม่อยู่เลยมาบอก"
"ดี"
สองสาวข้างหลังโทโมะพึ่มพำกันเบาๆ
"อืมๆจะไปไหนก็ไปไป๊มาหาทุกวันฉันละเบื่อเวลาตามหา'ฟาง'จะไม่มีอยู่แหละ"
ป๊อปเน้นคำว่าฟางมันทำให้เกลโกธรแล้วเดินหน้าบึ้งออกไปทันที
.
..
...
....
ปัง!
"โอ๊ยปิดประตูกันเบาๆหน่อยดิถ้าประตูพังโรงบ่มฉันฏ้แย่สิ"
ฟางพูดโดยไม่เงยหน้ามองคนที่เปิดประตูเข้ามา
"มานี่เลย"
เกลดึงผมฟางแล้วเหวี่ยงไปโดนถังบ่มไวท์ ทำให้ท้องของเธอชนกับถังเต็มๆ เลือดค่อยๆไหลลงมาที่ขาจนเผยให้เห็น
"นี่เธอ.....ท้องเหรอ"
"เธอพูดเรื่องไร"
ฟางพูดทั้งๆที่ยังไม่รู้สึกตัวว่ามีเลือดไหลลงมาที่ขา ฟางก้มลงมองที่ขาตามสายตาเกล เธอถึงกับช๊อกที่เห็นเลือด
"ไม่เป็นไปไม่ได้!"
ฟางตะโกนดั่งลั่นมาก ดังมากจนทำให้แจมกับเนยที่ทำงานอยู่แถวนั่นวิ่งเข้ามาดู
"ฟาง!"
ทั้งสองตกใจกับสภาพของฟาง แต่ก็ต้องรวมสติเรียกรถพยาบาล
"เธอมันใจร้ายทำร้ายเด็กได้ลงคอ"
เนยพูดไว้แค่นั่นแล้วเดินออกไป
"ใจร้ายเหรอ.....หึ!"
เธอพูดอย่างไม่รู้สึกผิดแต่กับรู้สึกสนุกขึ้นมาถ้าเรื่องนี้ถึงหูพ่อของเด็กซึ่งเป็นใครไปไม่ได้ ซาตาลสามคนรีบตรงดิ่งไปที่คอนโดที่พวกเธอมาประจำ
ก๊อกๆๆ
เธอไม่รอสัญาณเชิญรีบเปิดประตูเข้าไปทันที
"โอ๊ยมากอีกแล้วไหนบอกว่าวันนี้ไม่อยู่ไง"
เขื่อนร้องโอดโอ๊ยทันทีเมื่อรู้ว่าใครมา
"ฉันมีเรื่องเกี่ยวกับฟางจะมาบอก"
คำว่าฟางทำให้ทั้งหมดเดินตรงมายังสามสาวทันที
"ฟาง เธอรู้เหรอว่าฟางอยู่ที่ไหน"
ป๊อปมาถึงก็เปิดประเด่นพูดก่อนทันที
"ใช่พวกเรารู้ แล้วก็รู้มานานแล้วด้วย"
"แล้วทำไม่เธอไม่บอก!"
ป๊อปขึ้นเสียงแล้วเขย่าตัวเกล
"โอ๊ยเรื่องบอกไม่บอกชั่งมันก่อนเหอะ เรื่องที่สำคัญมันอยู่ที่ว่าฟางท้องกับนายป๊อปปี้"
"หะ!....แล้วตอนนี้ฟางอยู่ไหน"
ตอนแรกป๊อปตกใจกับคำที่เกลพูดก่อนจะตั้งสติ
"ถ้าพวกเราเล่าพวกนายก็ทำใจด้วยละ"
"ว่ามา"
"คือ.....วันนี้พวกเราจะไปขอฟางเป็นเพื่อนไม่อยากเป็นศัตรูกันเหมือนแต่ก่อนแต่ฟางไม่ฟังพวกเรารีบเดินหนีไปซะก่อน เธอเดินสะดุดกับก้อนหินทำให้เธอล้มลงไปนอนกับพื้นซึ่งนั่นแหละเธอ'แท้ง'"
"หะ....ไม่"
"ไอ้ป๊อปใจเย็น"
เขื่อนช่วยปอบเพื่อนที่ดูเหมือนว่าจะเสียใจไม่น้อย
"แล้วตอนนี้ฟางอยู่ไหน"ป๊อปถาม
"อยู่โรงบาลตัวเมืองเชียงใหม่"
พอเกลพูดเเค่นั่นแหละทำให้ทั้งหมดลุกขึ้นออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว
"หึ....งานนี้มีสนุก"
โบว์พูดขึ้นเมื่อรู้ว่าาเพื่อนของเธอทำอย่างนี้เพื่ออะไร
*[++++]*ยาวม่ะอิอิๆๆๆ เกลนิสัยไม่ดีทำร้ายเด็กแล้วยังไม่สนใจอีก(อินจัด)*[++++]*