love love คุณหนูสุดสวย

อ้อน:พี่โมะพี่ได้รักไอ้คุณเบลรึเปล่า
โทโมะ:เปล่าวถ้าเค้าเข้ากับอ้อนไม่ได้พี่ก็ไม่รักเหรอกพี่รักอ้อนมากกว่า
อ้อน:อ้อนก็รักพี่ชายค่ะ
~ฟอด~
โทโมะ:โตแล้วนะเรา (แล้วก็ลูบหัวอ้อน)
อ้อน:พี่โมะง่วงแล้วอ่ะ Zzz (พอพูดเสร็จก็หลับเลย)
โทโมะ:โธ่! เด็กน้อย
ณ บ้านไทยานนท์
โทโมะ:อ้อนถึงบ้านแล้ว
อ้อน:ฮ้าว~ 
โทโมะ:ไปเข้าบ้าน
อ้อน:ค่ะ
ในบ้าน
โทโมะ:อ้าวเกล
อ้อน:(อ้อน:พี่โมะใครอีกล่ะเนี่ย)
โทโมะ:(เพื่อนพี่เอง)
อ้อน:(อ้อนว่าเค้าชอบพี่แน่เลยถ้างั้นอ้อนเริ่มพิสูจน์เลยน่ะ)
โทโมะ:นี่อ้อนเพื่อนโมะเอง
เกล:เหรอค่ะ 
อ้อน:อ้อ ค่ะ คุณเแฃป็นอะไรกับโมะค่ะ
เกล:ฉันเป็นแฟนโทโมะ
อ้อน:หน้าด้านจังน่ะค่ะ โมะเค้า
เกล:แกกล้าด่าฉันเหรอ 
อ้อน:ทำไมฉันต้องไม่กล้าด้วยห้ะ!
เกล:แกรู้ไหมฉันลูกไคร
(ความคิดของโทโมะ:เกลน่ะสิที่ไม่รู้ว่าอ้อนน่ะลูกใคร)
อ้อน:รู้สิแกน่ะลูก แรด! ใช่มั้ยเกาะผู้ชายกินไปวันวันอย่าคิดว่าฉันไม่รู้น่ะที่แกว่ายุ่งกับโทโมะเพราะร้อนเงินใช่มั้ยล่ะ
เกล:OO ม  ไม่  จริง (บอกด้วยเสียงที่กลัวกลัว)
 อ้อน:ไปจากชีวิตโมะซะ 
เกล:ไปก็ได้
 แล้วเกลก็เดินออกไป 
 อ้อน:พี่โมะแต่ล่ะคนไม่ไหวจะเคลีย์ อีคุณเกลเกือบโดนของดี    
โทโมะ:ไม่มีใครดีเลยจริง เออ อ้อนพรุ่งนี้โรงเรียนเปิดแล้วน่ะ
อ้อน:พี่โมะอยู่ ม.อะไรแล้ว
โทโมะ:ม.5แล้ว
อ้อน:อ้อวว่าโรงเรียนนี้ต้องดีแน่ๆๆเลย แล้วมิณทร์ล่ะอยู่โรงเรียนอะไรค่ะ
โทโมะ:โทรไปถามเอง แบร่ (โทโมะแลบลิ้นให้น้องสาวแล้ววิ่งขึ้นห้องเลย
อ้อน:เชอะ ไอ้พี่ชายบ้าโทรเองก็ได้ แต่ว่ามิณทร์ยังไม่รู้ว่าเรากลับมาแล้วนี่น่า
ไปนอนบ้านมิณทร์ดีกว่า
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
โทโมะ:ว่าไง
อ้อน:พี่โมะอ้อนไปนอยบ้านมิณทร์น่ะถ้าจะไปเรียนไปรับบ้านมิณทร์น่ะ บาย บาย ค่ะ แบร่ (แลบลิ้นคืนให้โทโมะ)
โทโมะ:เดี้ยวเหอะยัยตัวแสบ