Jp boyลัดฟ้ามาหานะเธอ

3.00น.
ขณะที่แก้วกำลังหลับ
กริ๊ง กริ๊ง (เสียงโทรสับแก้วดังขึ้น)
แก้ว//ฮาโหลลลล ใครคะ
..?//ยัยผีจูออน มาหาชั้นที่โรงแรมหน่อยสิ
แก้ว//ใครวะ โรคจิตหรอ 
..?//ชั้นโทโมะ
แก้ว//อ๋อ  .....   ห๊ะ! นี่นาย โทรมาทำไมตอนตี3ยะ
โทโมะ//เธอจำไม่ได้หรอ เมื่อกี้เธอเพิ่งหาเรื่องชั้นมาหยกๆหนิ
ีแก้ว//แต่นี่มันตี3นะโว้ย!
ทัดดาว//ยัยแก้ว มีอะไร เสียงดังห๊ะ
นิว//นั่นดิเจ๊
โซ่//ทำให้ตื่นเนี่ย
แก้ว//ไอ้ตุ๊ด มันโทรมาให้ไปหามันที่ไหนไม่รู้
โทโมะ//ที่โรงแรมโกลเด้น
แก้ว//ได้เดี๋ยวไป กะ กะกะ โกลเด้นนนนนนน
โทโมะ//มีปัญหาหรอ โรงแรมชั้นหนิ
แก้ว//ไม่จิ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
 
8.30 น.
ทัดดาว//ยัยแก้วตื่นได้และ วันนี้วันทำมาหากินวันแรกนะยะ
นิว//ตื่นๆเจ๊เค้าแต่งตัวกันหมดเเล้ว
โซ่//เร็วเจ๊ 
แก้ว//เออๆๆ เฮ้ย! ชั้นฝันไปหรอเนี่ย
 
ณ ร้านกิ๊ฟช๊อบ โอตาคุ๊
...?//สวัสดีจ้ะสาวๆ วันนี้มาทำงานวันแรก สายเลยนะ
ทัดดาว//ขอโทดครับเวอร์จิเนีย
แก้ว//(ห๊ะอะไรนะยัยทัดดาวพูดครับ)
โซ่//ใครอ่ะพี่ทัด
ทัดดาว//นี่คือผู้จัดการของร้านมาคอยดูแลการทำงานของเรา
แก้ว/นิว/โซ่//สวัสดีค่ะ/สวัสครับ
เวอร์จิเนีย//สวัสดีจ้ะ มาเริ่มทำงานกันดีกว่านะ
(ทำงานแบบนี้ใครว่าสบาย เหนื่อยแบบไม่มีเหตุผลเลยค่ะท่านผู้ช้ม!!!!! ทำโน่น ทำนี่ ทั้งๆที่ไม่ค่อยมีลูกค้าส่วนมากจะเป็นนักท่องเที่ยว ที่มากจากประเทศอื่นๆ ยัยทัดดาวจะดี๊ด๊ามากเมื่อมีฝรั่งหล่อมาที่ร้าน เลยทำให้กระฉับกระเฉง ส่วนนิวกะโซ่ จะคอยทำงานหนักๆ แบบที่ผู้ชายทำ แต่แค่3800เยนก้อไม่ใช่ว่ามันจะพอสำหรับสี่คนนะจ้ะ เลยทำให้ต้องมีประชุมหมู่กันเกิดขึ้น)
 
ณ ห้องของเราทั้งสี่
ทัดดาว//เหนี่อยๆๆ ยัยยักเวอร์จิเนีย สั่งชั้นตะพึด ชั้นเหนื่อยยยยย โอ้ยกระเทยปวดหัว
แก้ว//ชั้นก้อเหนื่อย ขนาดวันแรกนะเนี่ย
นิว//ไอ้โซ่มันยังไม่มาเลยอ่ะ
แก้ว//เห็นลงไปซื้อของกินนะ
ทัดดาว//กินเก่งจิงๆ
แก้ว//นี่แกยัยทัดดาว
ทัดดาว//อะไรยะ
แก้ว//แกชั้นว่ามันไม่พอหรอกนะ3800เยนอ่ะ
ทัดดาว//อืมใช่เราลืมเรื่องนี้ไปเลยเนาะใจชั้นก้อคิดว่าจะเอาจ๊อบสอง
แก้ว//แล้วที่ไหนดีล่ะ
ทัดดาว//ชั้นก้อไม่รู้
นิว//ผมว่าเราน่าจะทำงานที่นี่นะเจ๊ 
แก้ว//ที่นี้ ทำอะไร
นิว//บ๋อยไงพี่
แก้ว//เค้าจะรับหรอ
ทัดดาว//ชั้นเพิ่งไปจีบบ๋อยมา เค้าบอกว่า ได้เงิน4000เยนเองย่ะ
แก้ว//แล้วจะเอาไง
30 นาทีผ่านไป
โซ่//ของกินมาแล้ววว
ทัดดาว//หิวๆๆๆ
แก้ว//มากินๆๆ
นิว//ไอ้โซ่เค้าคุยกันว่า จะหาจ๊อบสอง
โซ่//โอ้โห้ งานนี้ยังไม่หนักพอหรอพี่ เจ๊
ทัดดาว//ก้อมันไม่พอค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ากับข้าว ค่าเน็ต ค่าของที่ต้องซื้อเมื่อยามจำเป็น คนละ3800เยน ไม่พอหรอกย่ะ
โซ่//โทรไปหาไอ้มาเฟียหน้าหล่อนั่นดิ
แก้ว//ชั้นจะไม่มีทางขอความช่วยเหลือตานั่น
ทัดดาว//แต่มันจำเป็นนะยัยแก้ว
นิว//ไม่ต้องโทรหรอกเจ๊ เดี๋ยวมันยิงเจ๊ขึ้นมาจะทำไง
โซ่//ไม่หรอกไอ้นิว
ทัดดาว//ไม่อยากอดตายก้อเงียบๆซะ
นิว//ครับๆ
แก้ว//เอ้า! โทรก้อโทร
ทัดดาว/โซ่//เย้!
แก้ว//แต่ชั้นไม่มีเบอร์เค้าอ่ะ
ทัดดาว//โถ่เอ้ย!
แก้ว//ก้ออีตานี่ไม่ได้เอาเบอร์ชั้นไปเห็นบอกว่าจะโทรมาสั่งอะไรก้อได้ สงสัยอีตานั่นมันไม่รู้เบอร์ชั้นคงไม่โทรมาแล้วล่ะ
ทัดดาว//เออๆๆ กินข้าวๆเหอะ แต่เอ๊ะ! โซ่
โซ่//คร้าบบผม 
ทัดดาว/มาม่าล่ะ
โซ่//เออใช่ผมลืมซื้อมาซื้อแต่ขนมมา
นิว//แกนี่มันน่าเอาขนมยัดใส่หัว
แก้ว//เดี๋ยวชั้นไปซื้อเอง แปปนะ
ทัดดาว//ไปคนเดียวได้หรอแก้ว
แก้ว//ได้ดิ
ทัดดาว//ระวังตัวนะลูกสาวเจ๊
แก้ว//เออ
 
ระหว่างทางเดิน ตามซอกตึกพอเป็นทางเดินเปรี่ยวๆได้เลยเดินไปเรื่องยๆจนเจอผู้ชายคนหนึ่งกำลังโดนกระทืบอยู่โดยชายฉกรรจ์สองคน กำลังกระทืบชายคนหนึ่ง
แก้ว//ใครน่ะปล่อยให้เค้ากระทืบอยู่ได้
..?//โอ้ย โอ้ย
โจร1//เฮ้ย ถ้ามึงยังไม่เอาเงินมาคืนกู มึงตายแน่
แก้ว//เฮ้ย! ไอ้เหี้ยมม้าตาย (เหี้ยมตัดม.ม้าออกนะ)
โจร1//อะไรวะ เธอเป็นใคร
แก้ว//เห็นเป็นสัตว์หรอ คนน่ะดิโว้ย
โจร1//พูดงี้จับทำเ_ียแม่มม
แก้ว//เข้ามาดิวะ
พอโจรเดินเข้ามาหวังจะร้ายแก้ว แก้วเลยใช้ยูโดสายดำ ฟาดงวงฟาดงาไปมาแล้วไอ้เหี้ยมม้าตายสองตัวนี้เผ่นแน้บ
โจร1//ฝากไว้ก่อนเถอะ 
แก้ว//ไปฝากที่แม่เถอะ
..?//อะแคก อะแคก
แก้ว//นาย นาย (แก้ววิ่งเข้าไปพยุงหัวขึ้นมา) นาย นายอย่าเป็นไรนะ
..?//ขะขะขอบใจนะ อะแคก
แก้ว//ชั้นจะพานายไปโรงพยาบาล
..?//ไม่ๆ ชั้นไม่มีเงินรักษา
แก้ว//ชั้นมีๆๆๆ
..?//ชั้นไม่อยากเป็นหนี้เธอ ขอบใจ ทิ้งชั้นไว้ตรงนี้แหละ เดี๋ยวแผลชั้นก้อหาย
แก้ว//งั้นไปบ้านนาย
..?//ชั้นไม่มีบ้าน แต่เช่าเค้าอยู่ 
แก้ว//ที่ไหน ที่ไหน
..?//โรงแรมนาเดะ
แก้ว//ได้ ได้ (แก้วพยุงตัวนายลึกลับคนนี้ แล้วเดินไปเรื่อยๆ โดยให้นายลึกลับคนนี้บอกทาง)