วุ่นรักยัยตัวแสบ!

  ตอนนี้ฉันอยู่ในรถของโทมะ เพราะเขาลากฉันมาแล้วก็จับฉันยัดลงรถ แล้วก็ขับรถออกมาจากHi Schoolอย่างรวดเร็ว ฉันหันไปมองคนตัวสูงที่กำลังขับรถอยู่ ว่าทำไมเขาถึงพาฉันออกมา
"โทโมะนายขับรถออกมาทำไม นี่มันเป็นเวลาที่เราควรจะอยู่ในHi Schoolนะ"ฉันหันไปพูดร่างสูงที่กำลังขับรถอยู่ แต่เขาก็ไม่ได้ตอบอะไร"โทโมะ...นี่ฉันพูดกับนายอยู่นะ ฉันถามว่านายพาฉันมาทำไม"
"ทำไมอยากอยู่กับมันนักรึไง"เขาตอบเสียงเรียบแฝงไปด้วยอารมณ์ที่ขุ่นเคือง
"มันน่ะใคร"ฉันถามโทโมะออกไป ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่าคือใคร
"ก็ไอรุ่นน้องที่อะไรขี้ๆซักอย่างไง"
"พิชชี่ไม่ใช่อะไรๆขี้*- -"
"เออนั่นเหละ พิชขี้"
"พิชชี่ - -'"เหงือตกเลยฉัน
"เออนั่นแหละ จะชื่ออะไรก็ช่างเถอะ แต่เธอห้ามยุ่งกับมัน!"เขาพูดอย่างใส่อารมณ์
"ทำไมต้องห้ามยุ่งด้วยล่ะ พิชชี่ก็น่ารักดีออก"ฉันตอบไปแบบนี้เพื่อยั่วอารมณ์คนข้างๆ เฮอะให้หึงดูบ้างจะได้เข้าใจความรู้สึกฉัน ตอนที่นายไปคุยกับรุ่นน้องรุ่นพี่ที่เป็นผู้หญิงคนนู้นคนนี้ที เข้าใจนะว่าป๊อปอ่ะแต่ไม่ต้องไปรับดอกไม้แล้วก็นู่นนี่นั่นเยอะก็ได้หรอก ขอบอกที่พูดนี่ไม่ได้น้อยใจเลยนะ(ใครเชื่อบ้าง ไม่ใช่ไรเตอร์คนนึงแหละ*- -) เฮอะ!-3-
"โอ๊ย!"โทโมะเบรกรถกระทันหันทำให้ฉันหัวโขกกับโมเดลรูปหมาที่โทโมะเอามาตั้งไว้ ฉันหันไปมองคนข้างๆด้วยอารมณ์ที่ไม่เข้าใจว่าจะเบรกรถทำไม แต่เขาก็เเทรกขึ้นมาก่อน
"เธอบอกว่ามันน่ารักงั้นเหรอฮะ! ทั้งๆที่เธอเป็นแฟนฉันนะแก้ว แล้วมันเป็นใครถึงได้ไปชมมันนักหนา!"เขาพูดเสียงขุ่น
"แล้วทีนายล่ะ! ทีนายไปรับดอกไม้นู่นี่นั่นจากผู้หญิงตั้งเยอะแยะฉันยังมะ...อื้อ"คำพูดของฉันถูกกลืนหายไปกับปากของคนตัวสูงที่โน้มลงมา มานานนักเขาก็ปล่อยฉันให้เป็นอิสระ
"ฉันรักเธอนะแก้ว ที่ฉันรับดอกไม้จากพวกเขาก็เพราะว่าฉันเป็นเดือนของHi Schoolนะแก้ว ไม่รับมันก็น่าเกียจนะ แต่ฉํนสาบานเลยว่าฉันไม่เคยคิดอะไรกับพวกเขาเกินเลยเลย ถึงแม้จะมีคิดบ้างนิดหน่อยว่าคนนี้น่ารักดีคนนู้นก็สวยดี แต่พอฉันเห็นเธอฉันก็รู้ว่าไม่มีใครสำคัญเท่าเธอแก้ว....ฉันรักเธอคนเดียว อย่าคิดมากนะ"เขาพูพลางประคองหน้าฉันให้ไปสบตาเขา
".........."ฉันได้แต่เงียบพยายามจะไม่สบตาเขา เพราะเรื่องนี้ฉันผิดจริงๆ"ฉันขอโทษโทโมะ ฉันมันไม่มีเหตุผลเอง ส่วนเรื่องพิชชี่น่ะไม่มีอะไรหรอก เราเป็นแค่พี่น้องกันจริงๆ ว่าแต่ฉันนายก็เหมือนกันแหละอย่าคิดมาก^__^"