วุ่นรักยัยตัวแสบ!

Tomo
ผมไม่เข้าใจจริงๆ ทั้งๆที่แก้วพึ่งบอกเลิกผมไปเมื่อวาน แต่วันนี้เธอดันบอกว่ากำลังคบกับโซ่ ซึ่งมันไม่น่าเป็นไปได้เลย เพราะผมคิดว่ากรารที่แก้วบอกเลิกผมไปเมื่อวานนั้นเพราะเธอคงน้อยใจที่ผมไม่พูดถึงเรื่องวันครบรอบของเราเลย แต่จริงๆผมไม่ได้ลืมนะ แค่ยังไม่มีอารมณ์ที่จะพูดเรื่องนั้น เพราะเหตุทั้งหมดมาจากความเครียดที่มันทำให้ผมตวาดแล้วก็ไม่พูดถึงเรื่องวันครบรอบที่เป็นแฟนกัน ส่วนเรื่องที่เครียดก็คือ.............
"เหตุการณ์เมื่อวานนี้"
พิมพ์:พี่โทโมะพิมพ์รักพี่จริงนะๆ พี่คบกับพิมพ์เถอะนะ
โทโมะ:ไม่ได้หรอกพิมพ์พี่ไม่ได้รักพิมพ์ แล้วที่สำคัญคือพี่คบกับแก้วอยูพิมพ์ก็รู้นี่
พิมพ์:ใช่ค่ะพิมพ์รู้ แต่คบได้ก็เลิกได้นี่
โทโมะ:พิมพ์!!!
พิมพ์:พะ...พี่ตวาดใส่พิมพ์
โทโมะ:คือพี่....
พิมพ์:เฮ้อ! เพราะพี่แก้วสินะที่ทำให้พี่ตวาดใส่้พิมพ์ แล้วท่าไม่มีพี่แก้ว พี่โมะก็ต้องรักพิมพ์ 
โทโมะ:มันไม่ใช่พิมพ์ ถึงพี่ไม่มีแก้วก็เถอะพี่กับพิมพ์ก็เป็นแฟนกันไม่ได้อยู่ดี เราเป็นพี่น้องกันนะพิมพ์ ฟังดีๆนะ เรา-เป็น-พี่-น้อง-กัน โอเคนะ
พิมพ์:ไม่โอเคค่ะ ก็แค่ลูกพี่ลูกน้องเฉยๆ ไม่ได้มีพ่อแม่เดียวกันซักหน่อย
โทโมะ:พิมพ์!!!พี่ว่าพิมพ์พูดไม่รู้เรื่องแล้ว พืมพ์จะไปไหนก็ไปเถอะ
พิมพ์:ก็ได้ค่ะ พิมพ์จะไปแต่พี่จำไว้นะค่ะ ถ้าพิมพ์ไม่ได้ก็ไม่มีใครหน้าไหนได้ทั้งนั้น แล้วบอกพี่แก้วให้ระวังตัวดีๆด้วยนะค่ะ 
ย้อนกลับมาวันนี้
เพราะแบบนี้ไงผมเลยเครียดว่าพิมพ์จะทำอะไรแก้วมั้ย เลยไม่ได้พูดเรื่องวันครบรอบ
โทโมะ:แก้วทำไมเธอพูดไปแบบนั้น
แก้ว:พูดอะร(เธอพูดด้วยสีหน้าและน้ำเสียงเรียบเฉยและเย็นชา)
โทโมะ:ที่แก้วบอกว่าเป็นแฟนกับโซ่ไง(ผมพยายามข่มใจพูดมันออกไป)
แก้ว:ใช่ แล้วทำไม(เธอตอบด้วยสีหน้าเย็นชาอีกครั้ง)
โทโมะ:แก้วไม่รักโมะแล้วเหรอ(พูดพูดด้วยเสียงเหนื่อยอ่อนพลางเอามือมาจับที่บ่าแก้ว)
แก้ว:แล้วที่นายล่ะ นายรักฉันมั้ย นายตวาด นายเย็นชาใส่ฉัน แม้แต่วันครบรอบที่เราเป็นแฟนกันนายยังไม่ได้ด้วยซ้ำโทโมะ!!!!(เธอพูดพลางน้ำตาอาบแก้มทั้งสองข้าง ผมมันเลวมากที่ทำให้เธอที่ผมรักที่สุดในชีวิตเพียงคนเดียว เสียใจจนต้องร้องไห้เพราะผม ผมมันเลวมาก!!!)
โทโมะ:แก้วโมะขอโทษที่ทำกับแก้วแบบนั้น แต่เหตุทั้งหมดมาจากความเครียดจริงๆนะ โมะไม่เคยลืมเลยว่าเมื่อวานคือวันอะไร
แก้ว:นายเครียดเรื่องอะไรโทโมะ ทำไมนายไม่บอกฉัน ฉันเป็นแฟนนายนะ
โทโมะ:โมะไม่อยากให้ใบหน้าสวยๆของแก้วที่เปื้อนยิ้มอยู่ตลอดเวลา ต้องหมดไปเพราะเรื่องของโมะคนเดียว โมะไม่ต้องการแบบนั้น โมะต้องการให้แก้วมีแต่ความสุข
แก้ว:แล้วนายเคยถามฉันบ้างมั้ยว่าความสุขของฉันคืออะไรโทโมะ นายรู้มั้ยว่าความสุขของฉันคือการที่มีนายอยู่เคียงข้างและร่วมทุกข์ร่วมสุขไปด้วยกัน

โทโมะ:ขอบคุณนะแก้ว ขอบคุณจริงๆ
แก้ว:อื้ม...
โทโมะ:แก้วฉันรักเธอนะ ฉันรักเธอจริงๆนะ เรากลับมาคบกันเหมือนเดิมได้มั้ย?
แก้ว:ได้สิโทโมะฉันรอฟังคำนี้จากนายมานานแล้ว(วันเดียวเนี่ยนะ>>>ไรเตอร์) ฉันก็รักนายโทโมะ(แล้วเธอก็โผ่เข้ากอดผมเต็มแรง ทำให้ผมเสียหลักเล็กน้อย)
โทโมะ:ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเราจะผ่านมันไปด้วยกันนะ
แก้ว:อื้ม...แต่นายจำไว้นะแฟนน่ะไม่ได้มีไว้ร่วมสุขแค่อย่างเดียวแต่มีไว้ ร่วมทุกข์ และผ่านเรื่องร้ายๆไปด้วยกันด้วยนะ
โทโมะ:อื้ม....ต่อจากนี้ฉันมีอะไรฉันจะบอกเธอ และเราจะผ่านมันไปด้วยกัน
------------------------------------------------------------------------------------------------
เย้ๆป๊าม๊าดีกันแล้ว>< ขอโทษนะที่ไม่ได้อัพซะนานเลย คือการบ้านมันเยอะ แล้วก็ต้องอ่านหนังสือเตรียมสอบ แต่ถ้าว่างเมื่อไหรจะรีบมาอัพให้เลยครับผม^^ เม้น+โหวตกันด้สยนะจ๊ะ เพราะส่วนนั้นคือกำลังใจของเรเตอร์ เ้อ้อ..แล้วขอฝากอีกอย่างนึง






ฝากดูเพลงนี้กันเยอะๆนะ เพราะเราอยากเห็นเว็บกามิกเขียนว่า"่ผื่อวันพรุ่งนี้K-OTICทะลุล้านวิว"