วุ่นรักยัยตัวแสบ!
7.5
เขียนโดย พั้นซ์
วันที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 20.46 น.
22 ตอน
55 วิจารณ์
42.23K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 5 เมษายน พ.ศ. 2556 11.37 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
16) ในที่สุดวันนั้นก็มาถึง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโรงเรียน
แก้ว:สวัสดีจ้า ชาวโลก^^
เฟย์/ฟาง:จ้า
เขื่อน/ป๊อป:อ่าห้ะ(อ้าว!~ ทำไมวันนี้โทโมะไม่ตอบกลับเลยว่ะ ปกติมันต้องตอบรับก่อนคนแรกเลยสิ แสดงว่าได้ผล)
แก้ว:โทโมะจ๋าา(เลี่ยน'=_=>>>ไรเตอร์พั้นซ์)
โทโมะ:อะไร(เย็นชาอีกล่ะ)
แก้ว:เป็นไรรึป่าว(อุส่าห์ถามนะเนี่ย บังเอิญเป็นห่วงอ่ะ คนเป็นแฟนกันก็งี้แหละ>< )
โทโมะ:เปล่า
แก้ว:ไอที่บอกว่าปล่าวๆอะ เป็นทุกคนนั่นแหละ เป็นอะไรบอกก็บอกมาสิ อย่าเก็บไว้คนเดียว
โทโมะ:ก็บอกว่าเปล่าก็คือปล่าวไง เซ้าซี้อยู่นั่นแหละรู้มั้ยว่ารำคาญ!(อะ..อึ้งกิมกี่อ่ะ ทะ..โทโมะตวาดใส่ฉันอ่ะ ครั้งแรกนะ ครั้งแรก!!)
แก้ว:นะ..นาย ตวาดใส่ฉันเหรอ
โทโมะ:เอ่อ..คือ...แก้ว
แก้ว:งั้นขอโทษละกันที่ทำให้รำคาญ ที่ทำให้อึดอัด ฉันมันไม่ดีเอง มันจุ้นจ้าน เจ๋อไปทุกเรื่อง โอเค..ต่อไปนี้ฉันจะไม่ยุ่งกับนายอีกแล้ว ไม่ยุ่งจริงๆด้วย(ฉันพูดพร้อมวิ่งออกมาจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด แล้วน้ำตาที่อัดอั้นมันมานานก็ไหลพรากออกมาราวกับเขื่อนแตก ทำไมๆ ฉันผิดจริงๆใช่มั้ย ผิดที่ไปจุ้นจ้านกับเขา ผิดที่ป็นห่วง ฉันผิด ทั้งหมดฉันเป็คนผิดคนเดียว แล้วเรื่องเมื่อวานน่ะที่ฉันไม่ยอมไปกับเขาน่ะ ฉันตั้งใจจะให้เขางอนจริงๆแล้ววันนี้กะจะง้อเค้าด้วยแหวนค่ที่แอบไปซื้อมาตั้งแต่เมื่อวานตอนที่เขาออกไปแล้ว เพราะอะไรน่ะเหรอถึงจะต้องให้เขางอนเพราะวันนี้ครบรอบ1เดือนที่เราคบกันน่ะสิ แต่ดูเหมือนเขาจะจำมันไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว แม้แต่ตอนนี้ฉันยังไม่เห็นแม้แต่เงาของเขาที่จะวิ่งมาดูฉันเลย ฉันเป็นขนาดนี้แล้วน้ะ นายยังไม่วิ่งมาดูมาถามฉันซักนิด ว่าฉันเป็นอะไรรึป่าว เป็นยังไงบ้าง โกรธเขารึป่าว แต่นี่มันไม่ใช่เลยไม่มีแม้แต่เงาของเขาคนนั้นคนที่ฉันรอ...สงสัยเขาจะไม่รัก ไม่เห็นค่าของฉํนแล้วจริงๆแหละ ที่เขาทำแบบนี้คงจะต้องการแสดงใหฉันเห็นสินะว่าเขาหมดรักฉํนแล้ว และต้องการที่จะเลิกกับฉัน งั้นฉันจะไม่ยื้อเขาไว้แล้ว เลิกเป็นเลิก!!! เขาเเสดงมาขนาดนี้แล้ว หลังจางจากใช้เวลาทำใจไปซักพักฉันก็ไปเรียนตามปกติ วันนี้ฉันกับเขาไม่่พูดด้วยกันแม้แต่คำเดียว และในที่สุดเวลาอันเเสนทรมานนี้ก็จบลง ด้วยเสียงออด(เชยซะ'-_-) บอกเวลาเลิกเรียน ฉันนัดกับโซ่เอาไว้ว่า ฉันมีเรื่องที่จะปรึกษาเขา แล้วดูเหมือนว่าตอนนี้โซ่จะมาถึงที่นัดหมายแ้ล้ว)
โซ่:ว่างไงมีไรถึงเรียกมา
แก้ว:พี่จะเลิิกกับโทโมะดีมั้ย
โซ่:ทำไม!! จะเลิกทไมเห็นพี่ก็รักกันดีนี่
แก้ว:ตรงไหนอ่ะ วันนี้เป็นวันที่พี่กับเขาคบกันครบ1เดือนนะ แต่เขากลับไม่ใสใจมัน และยังเย็นชาใส่พี่ แล้วก็ที่สำคัญคือ...เขาตวาดใส่พี่ทั้งๆที่เขไม่เคยทำแบบนี้เลยน้ะโซ่ ไม่เคยจริงๆT^T
โซ่:พี่เขาอาจจะแค่...เสียงดังไปนิดนึงเพราะมีเรื่องเครียด แต่เจ้ดันไปคิดว่าตวาดไง
แก้ว:โซ่นี่พี่แก่กว่าแกนะ ทำไมพี่จะไม่รู้ว่าเสียงดังกับตวาดมันต่างกันยังไง ดูยังๆเขาก็ไม่รักพี่แล้วจิงๆ ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง วันที่เขาจะทิ้งพี่ไปเหมือนพี่เี๊อี๊ยง มันมาถึงแล้วจิงๆ ฮือๆๆ(ในที่สุดฉันก็ร้องไห้ออกมาเหมือนเขื่อนแตก)
โซ่:เจ้ๆ ใจเย็นๆก่อนนะ อาจจะไม่เป็นอย่างที่เจ้คิดไปทุกอย่างก็ได้นะ
แก้ว:ทำไมถึงคิดอย่างนั้น ฮึก..ฮึก
โซ่:ก็ไม่รู้อะ ความรู้สึกมันบอกรู้จักไปเซนท์อ่ัะเซนท์รู้จักป่ะ
แก้ว:ไอรู้จักอ่ะรู้จัก แต่ไม่น่าเชื่อว่านายจะมี(แม้แต่จะดราม่า แต่ก็พอกวนได้บ้างนะ"-_-)
โซ่:เออน่า...มีแล้วกัน งั้นเอางี้ผมมีแผน รับรองว่ารู้แน่่นอนว่าพี่โมะยังรักพี่อยู่มั้ย ซุบซิบๆๆๆ
แก้ว:โอเคตกลงตามนี้เลย
โซ่:โอเคแผนนี้เพอร์เฟ็กแน่ คอยดูแล้วกัน
แก้ว:แล้วมันจะได้ผลจิงอ่ะ
โซ่:จิงดิ นี่ใคร!!(มันพูดพร้อมเอามือชี้หน้าตัวเอง)
แก้ว:ก็โซ่ไง จำชื่อตัวเองไม่ได้เหรอ
โซ่:จ่ะซึ้ง โอเคตามแผนน้ะทำใจให้สบายได้แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ไปรับที่บ้าน อย่ามัวคิดมากจนไม่ได้นอนล่ะ เดี๋ยวหน้าแก่
แก้ว:ย่ัะ ป่ะๆกลับๆ(จากนั้นพวกเราก็กลับบ้านกันถึงโซ่จะบอกว่าอย่าคิดมา แต่มันก็ทำไม่ได้หรอกเพราะฉันเป็นปาล์มมี่(เกี่ยว?) ไมใช่ล่ะ นี่มันเรื่องคอขาดบาดตายเลยน้ะ(เวอร์จริงนางเอกฉัน>>ไรเตอร์)จะไม่ให้คิดได้ไง แต่ก็พยายามไม่คิดแล้วข่มตาหลับให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้)
---------------------------------------------------------------------------------------------
จบไปอีกตอนแล้วนะค่ะ 2คนนี้มีแผนอะไรกันต้องมาดูกันต่อตอนหน้านะค่ะ อย่าลืมติดตามกันนะ ช่วงนี้อาจจะได้อัพเยอะหน่อยเพราะกิจกรรมเลี่อนออกไป รักหรีดฯทุกคนนะค่ะ ฝันดีค้า >o< อ๊ะๆ เกือบลืมวันนี้เอารูปป๊าม๊ามาฝาก เห็แล้วขออภัยค่ะ
รูปคู่แล้วก็ต้องมีรูปเดี่ยวสิ
น่ารักซะผู้ชายคนนี้ คราวนี้มาดูม๊ากันดีก่า ถ้าเห็นแล้วขออภัยนะจ๊ะ ^^
น่ารักเนอะม๊าอ่ะ ดอลล่าด้วย ถ้ารูปเห็นแล้วก็ขออภัยจ้า
แก้ว:สวัสดีจ้า ชาวโลก^^
เฟย์/ฟาง:จ้า
เขื่อน/ป๊อป:อ่าห้ะ(อ้าว!~ ทำไมวันนี้โทโมะไม่ตอบกลับเลยว่ะ ปกติมันต้องตอบรับก่อนคนแรกเลยสิ แสดงว่าได้ผล)
แก้ว:โทโมะจ๋าา(เลี่ยน'=_=>>>ไรเตอร์พั้นซ์)
โทโมะ:อะไร(เย็นชาอีกล่ะ)
แก้ว:เป็นไรรึป่าว(อุส่าห์ถามนะเนี่ย บังเอิญเป็นห่วงอ่ะ คนเป็นแฟนกันก็งี้แหละ>< )
โทโมะ:เปล่า
แก้ว:ไอที่บอกว่าปล่าวๆอะ เป็นทุกคนนั่นแหละ เป็นอะไรบอกก็บอกมาสิ อย่าเก็บไว้คนเดียว
โทโมะ:ก็บอกว่าเปล่าก็คือปล่าวไง เซ้าซี้อยู่นั่นแหละรู้มั้ยว่ารำคาญ!(อะ..อึ้งกิมกี่อ่ะ ทะ..โทโมะตวาดใส่ฉันอ่ะ ครั้งแรกนะ ครั้งแรก!!)
แก้ว:นะ..นาย ตวาดใส่ฉันเหรอ
โทโมะ:เอ่อ..คือ...แก้ว
แก้ว:งั้นขอโทษละกันที่ทำให้รำคาญ ที่ทำให้อึดอัด ฉันมันไม่ดีเอง มันจุ้นจ้าน เจ๋อไปทุกเรื่อง โอเค..ต่อไปนี้ฉันจะไม่ยุ่งกับนายอีกแล้ว ไม่ยุ่งจริงๆด้วย(ฉันพูดพร้อมวิ่งออกมาจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด แล้วน้ำตาที่อัดอั้นมันมานานก็ไหลพรากออกมาราวกับเขื่อนแตก ทำไมๆ ฉันผิดจริงๆใช่มั้ย ผิดที่ไปจุ้นจ้านกับเขา ผิดที่ป็นห่วง ฉันผิด ทั้งหมดฉันเป็คนผิดคนเดียว แล้วเรื่องเมื่อวานน่ะที่ฉันไม่ยอมไปกับเขาน่ะ ฉันตั้งใจจะให้เขางอนจริงๆแล้ววันนี้กะจะง้อเค้าด้วยแหวนค่ที่แอบไปซื้อมาตั้งแต่เมื่อวานตอนที่เขาออกไปแล้ว เพราะอะไรน่ะเหรอถึงจะต้องให้เขางอนเพราะวันนี้ครบรอบ1เดือนที่เราคบกันน่ะสิ แต่ดูเหมือนเขาจะจำมันไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว แม้แต่ตอนนี้ฉันยังไม่เห็นแม้แต่เงาของเขาที่จะวิ่งมาดูฉันเลย ฉันเป็นขนาดนี้แล้วน้ะ นายยังไม่วิ่งมาดูมาถามฉันซักนิด ว่าฉันเป็นอะไรรึป่าว เป็นยังไงบ้าง โกรธเขารึป่าว แต่นี่มันไม่ใช่เลยไม่มีแม้แต่เงาของเขาคนนั้นคนที่ฉันรอ...สงสัยเขาจะไม่รัก ไม่เห็นค่าของฉํนแล้วจริงๆแหละ ที่เขาทำแบบนี้คงจะต้องการแสดงใหฉันเห็นสินะว่าเขาหมดรักฉํนแล้ว และต้องการที่จะเลิกกับฉัน งั้นฉันจะไม่ยื้อเขาไว้แล้ว เลิกเป็นเลิก!!! เขาเเสดงมาขนาดนี้แล้ว หลังจางจากใช้เวลาทำใจไปซักพักฉันก็ไปเรียนตามปกติ วันนี้ฉันกับเขาไม่่พูดด้วยกันแม้แต่คำเดียว และในที่สุดเวลาอันเเสนทรมานนี้ก็จบลง ด้วยเสียงออด(เชยซะ'-_-) บอกเวลาเลิกเรียน ฉันนัดกับโซ่เอาไว้ว่า ฉันมีเรื่องที่จะปรึกษาเขา แล้วดูเหมือนว่าตอนนี้โซ่จะมาถึงที่นัดหมายแ้ล้ว)
โซ่:ว่างไงมีไรถึงเรียกมา
แก้ว:พี่จะเลิิกกับโทโมะดีมั้ย
โซ่:ทำไม!! จะเลิกทไมเห็นพี่ก็รักกันดีนี่
แก้ว:ตรงไหนอ่ะ วันนี้เป็นวันที่พี่กับเขาคบกันครบ1เดือนนะ แต่เขากลับไม่ใสใจมัน และยังเย็นชาใส่พี่ แล้วก็ที่สำคัญคือ...เขาตวาดใส่พี่ทั้งๆที่เขไม่เคยทำแบบนี้เลยน้ะโซ่ ไม่เคยจริงๆT^T
โซ่:พี่เขาอาจจะแค่...เสียงดังไปนิดนึงเพราะมีเรื่องเครียด แต่เจ้ดันไปคิดว่าตวาดไง
แก้ว:โซ่นี่พี่แก่กว่าแกนะ ทำไมพี่จะไม่รู้ว่าเสียงดังกับตวาดมันต่างกันยังไง ดูยังๆเขาก็ไม่รักพี่แล้วจิงๆ ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง วันที่เขาจะทิ้งพี่ไปเหมือนพี่เี๊อี๊ยง มันมาถึงแล้วจิงๆ ฮือๆๆ(ในที่สุดฉันก็ร้องไห้ออกมาเหมือนเขื่อนแตก)
โซ่:เจ้ๆ ใจเย็นๆก่อนนะ อาจจะไม่เป็นอย่างที่เจ้คิดไปทุกอย่างก็ได้นะ
แก้ว:ทำไมถึงคิดอย่างนั้น ฮึก..ฮึก
โซ่:ก็ไม่รู้อะ ความรู้สึกมันบอกรู้จักไปเซนท์อ่ัะเซนท์รู้จักป่ะ
แก้ว:ไอรู้จักอ่ะรู้จัก แต่ไม่น่าเชื่อว่านายจะมี(แม้แต่จะดราม่า แต่ก็พอกวนได้บ้างนะ"-_-)
โซ่:เออน่า...มีแล้วกัน งั้นเอางี้ผมมีแผน รับรองว่ารู้แน่่นอนว่าพี่โมะยังรักพี่อยู่มั้ย ซุบซิบๆๆๆ
แก้ว:โอเคตกลงตามนี้เลย
โซ่:โอเคแผนนี้เพอร์เฟ็กแน่ คอยดูแล้วกัน
แก้ว:แล้วมันจะได้ผลจิงอ่ะ
โซ่:จิงดิ นี่ใคร!!(มันพูดพร้อมเอามือชี้หน้าตัวเอง)
แก้ว:ก็โซ่ไง จำชื่อตัวเองไม่ได้เหรอ
โซ่:จ่ะซึ้ง โอเคตามแผนน้ะทำใจให้สบายได้แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ไปรับที่บ้าน อย่ามัวคิดมากจนไม่ได้นอนล่ะ เดี๋ยวหน้าแก่
แก้ว:ย่ัะ ป่ะๆกลับๆ(จากนั้นพวกเราก็กลับบ้านกันถึงโซ่จะบอกว่าอย่าคิดมา แต่มันก็ทำไม่ได้หรอกเพราะฉันเป็นปาล์มมี่(เกี่ยว?) ไมใช่ล่ะ นี่มันเรื่องคอขาดบาดตายเลยน้ะ(เวอร์จริงนางเอกฉัน>>ไรเตอร์)จะไม่ให้คิดได้ไง แต่ก็พยายามไม่คิดแล้วข่มตาหลับให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้)
---------------------------------------------------------------------------------------------
จบไปอีกตอนแล้วนะค่ะ 2คนนี้มีแผนอะไรกันต้องมาดูกันต่อตอนหน้านะค่ะ อย่าลืมติดตามกันนะ ช่วงนี้อาจจะได้อัพเยอะหน่อยเพราะกิจกรรมเลี่อนออกไป รักหรีดฯทุกคนนะค่ะ ฝันดีค้า >o< อ๊ะๆ เกือบลืมวันนี้เอารูปป๊าม๊ามาฝาก เห็แล้วขออภัยค่ะ
รูปคู่แล้วก็ต้องมีรูปเดี่ยวสิ
น่ารักซะผู้ชายคนนี้ คราวนี้มาดูม๊ากันดีก่า ถ้าเห็นแล้วขออภัยนะจ๊ะ ^^
น่ารักเนอะม๊าอ่ะ ดอลล่าด้วย ถ้ารูปเห็นแล้วก็ขออภัยจ้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ