Project High School...โครงการรัก แลกเปลี่ยนหัวใจ
9.2
19) ห้องนอน~
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ~♥ KAEWJAI PART♥~
แก้ว : กรี๊ดดด!!ไอ้คุณเจ้าชาย
เฮ้ย!ตื่นมาอกฉันแทบแตกโทโมะมานอนอยู่ข้างๆฉันได้ยังไง ฉันคลำเนื้อคลำตัวอย่างสำรวจ มันก็ไม่ได้มีอะไรผิด
ไปนิร่างกายฉันยังอยู่ครบไม่มีร่อยรองการบุบสลายใดๆ ฟูว์โล่งอกไปที^^
โทโมะ : เบาๆแก้วเดี๋ยวพ่อแม่ของแก้วตื่นพอดี
งัวเงียลุกขึ้นมานั่งแล้วทำหน้าง่วงๆใส่ฉันอีก ตานี้นิแม้แต่ตอนพึ่งตื่นก็หล่อเค้าจะหล่อเอาโล่รึไงกันนะ
แก้ว : มานอนที่นี้ได้ไงทำไมไม่กลับบ้าน ลักลับกันรึเปล่า
โทโมะ : โห๊ยยไม่เลวขนาดนั้นหรอกนะ แก้วนั่นแหละหลับไม่ตื่นแล้วก็ไม่โมะกลับบ้าน
นั่งนึกไปนึกมาแต่ก็นึกไม่ออกนึกออกเลยว่าฉันไม่ให้เค้ากลับบ้านตอนไหม นึกออกก็แต่ตอนที่เราเป็นฟอสระแอ
แฟนกัน>///<อร๊ายแก้วใจเขินนะ ใบหน้าหล่อยิ้มวนเวียนอีกแล้ว
โป๊ก~
โทโมะ : จะเขินอะไรนักหนา>////<
แก้ว : ใครเขินโทโมะบ้าแล้ว ลุกไปเลยจะไปอาบน้ำไปโรงเรียนแล้ว
ต้องหลบหน้าเค้าก่อนไม่งั้นฉันจะเขินยิ่งกว่านี้ ดันให้โทโมะยืนขึ้นแล้วรีบวิ่งเร็วจี๋ไปอาบน้ำด้วยเวลาเพียงไม่เกิน
หนึ่งนาทีฉันอาบน้ำแปรงฟันเสร็จแล้ว แฮ่ๆเร็วไหม ไม่หรอกเนอะ^^
โทโมะ : O_o
มาทำตาโตใส่ฉันทำไมอีก แต่เดี๋ยวค่อยคุยฉันต้องเข้าไปในห้องแต่งตัวที่อยู่ลึกสุดในห้องแล้วก็รวดเร็วอีกตามเคย
โทโมะ : แก้วผู้หญิงอ่ะหัดอาบน้ำให้มันนานๆหน่อยไม่ได้เหรอ
แก้ว : นานแล้วอาบนานกว่านี้ตัวเปื่อยแย่
โทโมะ : ไหนดูซิอาบสะอาดรึเปล่า
ฟอด~
จับแขนของฉันขึ้นไปแล้วหอมลงที่แขน --*นี่เหรอวิธีวัดความสะอาดของเค้าฉันพึ่งเคยเห็นที่นี้ที่แรกและสงสัย
คงจะเป็นที่เดียวหล่ะมั๋ง
โทโมะ : หอมจัง
แก้ว : พอเลยนะเป็นไง1นาทีก็หอมได้ปะไปเรียนกัน
โทโมะ : เดี๋ยวยังไม่เรียบร้อยเลย
จับใบหน้าฉันเข้าไปใกล้นิ้วเรียวยาวปาดที่ที่แก้มซ้ายของฉัน แล้วพลิกนิ้วหันมาให้ดูเห็นเป็นรอยโฟมล้างหน้า เอ๊ะ
วันนี้ฉันล้างหน้าไม่เกลี้ยงเหรอโยะโย้วว~ โทโมะลากฉันเข้ามาในห้องน้ำอีกรอบ ขายาวๆนั้นก็ก้าวไวจริงๆเดิน
ตามแทบไม่ทัน
โทโมะ : เดี๋ยวสิวก็ขึ้นหรอก
ซูว์~
เปิดน้ำจากก๊อกแล้วเอามือควักน้ำแล้วเช็ดให้ทั้งใบหน้าจนมันสะอาดเกินสะอาดเลย^^พอเสร็จแล้วก็จับมานั่งที่
เตียง ให้ตายเช้านี้ฉันนั่งเป็นตุ๊กตาให้โทโมะจับแต่งตัวเล่นรึเปล่าเนี่ยหวีแปรงสัมผัสเข้าที่หนังศรีษะค่อยๆสางเบาๆ
ก่อยจะจัดทรงให้ ฉันจับๆคลำๆผมที่ดูแมนๆของตัวเองแล้วก็โดนเค้าตีมือเอา
เพี้ย~
โทโมะ : เดี๋ยวพังหมดอย่าเล่น
แก้ว : งึ่มงำ~
โทโมะ : เป็นอะไรอีก
แก้ว : ทำไมโทโมะขี้บ่น
ลูกตาที่ประหลับประเหลือกเหล่ไปเหล่มาล้อเลียนเค้าจนใบหน้าที่ทำเป็นขรึมหลุดขำออกมา ก็จริงๆโทโมะขี้บ่น
แถมเจ้าสำอางฉันเป็นผู้หญิงนะยังไม่สะอาดเท่าเค้าเลย
โทโมะ : ไม่ได้ขี้บ่นสักหน่อย--*
แก้ว : ไม่บ่นก็ไม่บ่นแล้วโทโมะยังไม่อายน้ำจะไปโรงเรียนได้ไง
นั่นสิเค้ามานอนบ้านฉันในสภาพชุดเจ้าชายอะแล้วจะไปโรงเรียนได้ไง เดินไปขว้ากระเป๋าหนังสีดำสะพายข้างแล้ว
ลวงเสื้อกับกางเกงนักเรียนออกมายื่นให้ฉัน อ้าววว--*มาให้ทำไมอ่า*/-\*
แก้ว : ????
โทโมะ : รีดให้ทีจะไปอาบน้ำ
อ๋อให้ฉันรีดเสื้อผ้าให้ได้ๆแค่นี้สบาย~ เอ้ยเดี๋ยวๆแล้วทำไมฉันต้องทำให้อะไม่ใช่มอสระเอีย เมียนะเนี่ย~
โทโมะ : ฝึกไว้อนาคตจะได้เก่งๆไง:)
แก้ว : @_@
ในขณะที่ฉันยังมึนกับคำพูดเค้าจับใจความสำคัญไม่ได้เค้าก็ฉวยผ้าขนหนูที่ฉันใช้เมื่อกี้เดินเข้าห้องน้ำไปแล้ว
แก้ว : โทโมะผืนนั้นของฉันนะทำไมไม่เอาอันอื่นไป
โทโมะ : เหมือนกันแหละน่าเดี๋ยวอีกหน่อยก็ไม่ต้องใช่แล้ว
คำพูดกำกวมมากไปแล้วนะเนี่ยใครก็ได้ช่วยอธิบายขยายความที่เค้าพูดที อีกหน่อยก็ไม่ต้องใช้แล้วมันหมายความ
ว่าอะไรฉันไม่กล้าคิดกลัวทุกคนหาว่าฉันหื่น^^
30นาทีผ่านไปเจ้าประคุณเอ๋ยนี่มัน7โมงแล้วนะไหนจะต้องแต่งตัวอีกแล้วไหนจะต้องทำนูนทำนี้มีหวังไปสาย
แหงๆ ฉันรีบผ้าให้เค้าจนเสร็จแล้วป่านนี้ยังไม่ออกจากห้องน้ำเลยนั้นอาบน้ำหรือหลับก็ไม่รู้ ฉันเดินเอาเสื้อไปแขวน
ไว้ที่ไม้แขวนแล้วก็กะว่าจะเดินไปเคาะประตูเรียกสักหน่อย
แอ๊ด~
แก้ว : O_O
โทโมะ : ^^
พระเจ้าตะลึง ตะลึ๊ง ตะลึง ตึง ตึง ตะลึง ตะลึง~(อนันต์ อันวามีใครรู้จักไหม55) หุ้นเคต้ามันช่างเฟอร์เฟกจริงๆ
กล้างเนื้อเป็นมัดเรียงตัวสวยปิ๊ง แผงอกขาวที่เต็มไปด้วยมันกล้ามเนื้อใครเห็นก็ต้องอย่สงซบแน่ๆ แล้วแก้วใจจะ
เป็นไงหล่ะคะก็ตาค้างไปเลยซีเกิดมาไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้อ่าจู่ๆผู้ชายก็มายืนแก้ผ้าครึ่งท่อนให้เห็น
โทโมะ : กินกันเลยไหมแก้ว
.......................................................................................................................
มาอัพแล้วเม้นหน่อยโหวดบ้างนะคะคิดถึงลีดเดอร์จัง^^
รักลีดเดอร์จ๊วฟฟฟฟเม้นๆๆๆโหวดๆๆๆแล้วจะมาอัพใหม่น้า
แก้ว : กรี๊ดดด!!ไอ้คุณเจ้าชาย
เฮ้ย!ตื่นมาอกฉันแทบแตกโทโมะมานอนอยู่ข้างๆฉันได้ยังไง ฉันคลำเนื้อคลำตัวอย่างสำรวจ มันก็ไม่ได้มีอะไรผิด
ไปนิร่างกายฉันยังอยู่ครบไม่มีร่อยรองการบุบสลายใดๆ ฟูว์โล่งอกไปที^^
โทโมะ : เบาๆแก้วเดี๋ยวพ่อแม่ของแก้วตื่นพอดี
งัวเงียลุกขึ้นมานั่งแล้วทำหน้าง่วงๆใส่ฉันอีก ตานี้นิแม้แต่ตอนพึ่งตื่นก็หล่อเค้าจะหล่อเอาโล่รึไงกันนะ
แก้ว : มานอนที่นี้ได้ไงทำไมไม่กลับบ้าน ลักลับกันรึเปล่า
โทโมะ : โห๊ยยไม่เลวขนาดนั้นหรอกนะ แก้วนั่นแหละหลับไม่ตื่นแล้วก็ไม่โมะกลับบ้าน
นั่งนึกไปนึกมาแต่ก็นึกไม่ออกนึกออกเลยว่าฉันไม่ให้เค้ากลับบ้านตอนไหม นึกออกก็แต่ตอนที่เราเป็นฟอสระแอ
แฟนกัน>///<อร๊ายแก้วใจเขินนะ ใบหน้าหล่อยิ้มวนเวียนอีกแล้ว
โป๊ก~
โทโมะ : จะเขินอะไรนักหนา>////<
แก้ว : ใครเขินโทโมะบ้าแล้ว ลุกไปเลยจะไปอาบน้ำไปโรงเรียนแล้ว
ต้องหลบหน้าเค้าก่อนไม่งั้นฉันจะเขินยิ่งกว่านี้ ดันให้โทโมะยืนขึ้นแล้วรีบวิ่งเร็วจี๋ไปอาบน้ำด้วยเวลาเพียงไม่เกิน
หนึ่งนาทีฉันอาบน้ำแปรงฟันเสร็จแล้ว แฮ่ๆเร็วไหม ไม่หรอกเนอะ^^
โทโมะ : O_o
มาทำตาโตใส่ฉันทำไมอีก แต่เดี๋ยวค่อยคุยฉันต้องเข้าไปในห้องแต่งตัวที่อยู่ลึกสุดในห้องแล้วก็รวดเร็วอีกตามเคย
โทโมะ : แก้วผู้หญิงอ่ะหัดอาบน้ำให้มันนานๆหน่อยไม่ได้เหรอ
แก้ว : นานแล้วอาบนานกว่านี้ตัวเปื่อยแย่
โทโมะ : ไหนดูซิอาบสะอาดรึเปล่า
ฟอด~
จับแขนของฉันขึ้นไปแล้วหอมลงที่แขน --*นี่เหรอวิธีวัดความสะอาดของเค้าฉันพึ่งเคยเห็นที่นี้ที่แรกและสงสัย
คงจะเป็นที่เดียวหล่ะมั๋ง
โทโมะ : หอมจัง
แก้ว : พอเลยนะเป็นไง1นาทีก็หอมได้ปะไปเรียนกัน
โทโมะ : เดี๋ยวยังไม่เรียบร้อยเลย
จับใบหน้าฉันเข้าไปใกล้นิ้วเรียวยาวปาดที่ที่แก้มซ้ายของฉัน แล้วพลิกนิ้วหันมาให้ดูเห็นเป็นรอยโฟมล้างหน้า เอ๊ะ
วันนี้ฉันล้างหน้าไม่เกลี้ยงเหรอโยะโย้วว~ โทโมะลากฉันเข้ามาในห้องน้ำอีกรอบ ขายาวๆนั้นก็ก้าวไวจริงๆเดิน
ตามแทบไม่ทัน
โทโมะ : เดี๋ยวสิวก็ขึ้นหรอก
ซูว์~
เปิดน้ำจากก๊อกแล้วเอามือควักน้ำแล้วเช็ดให้ทั้งใบหน้าจนมันสะอาดเกินสะอาดเลย^^พอเสร็จแล้วก็จับมานั่งที่
เตียง ให้ตายเช้านี้ฉันนั่งเป็นตุ๊กตาให้โทโมะจับแต่งตัวเล่นรึเปล่าเนี่ยหวีแปรงสัมผัสเข้าที่หนังศรีษะค่อยๆสางเบาๆ
ก่อยจะจัดทรงให้ ฉันจับๆคลำๆผมที่ดูแมนๆของตัวเองแล้วก็โดนเค้าตีมือเอา
เพี้ย~
โทโมะ : เดี๋ยวพังหมดอย่าเล่น
แก้ว : งึ่มงำ~
โทโมะ : เป็นอะไรอีก
แก้ว : ทำไมโทโมะขี้บ่น
ลูกตาที่ประหลับประเหลือกเหล่ไปเหล่มาล้อเลียนเค้าจนใบหน้าที่ทำเป็นขรึมหลุดขำออกมา ก็จริงๆโทโมะขี้บ่น
แถมเจ้าสำอางฉันเป็นผู้หญิงนะยังไม่สะอาดเท่าเค้าเลย
โทโมะ : ไม่ได้ขี้บ่นสักหน่อย--*
แก้ว : ไม่บ่นก็ไม่บ่นแล้วโทโมะยังไม่อายน้ำจะไปโรงเรียนได้ไง
นั่นสิเค้ามานอนบ้านฉันในสภาพชุดเจ้าชายอะแล้วจะไปโรงเรียนได้ไง เดินไปขว้ากระเป๋าหนังสีดำสะพายข้างแล้ว
ลวงเสื้อกับกางเกงนักเรียนออกมายื่นให้ฉัน อ้าววว--*มาให้ทำไมอ่า*/-\*
แก้ว : ????
โทโมะ : รีดให้ทีจะไปอาบน้ำ
อ๋อให้ฉันรีดเสื้อผ้าให้ได้ๆแค่นี้สบาย~ เอ้ยเดี๋ยวๆแล้วทำไมฉันต้องทำให้อะไม่ใช่มอสระเอีย เมียนะเนี่ย~
โทโมะ : ฝึกไว้อนาคตจะได้เก่งๆไง:)
แก้ว : @_@
ในขณะที่ฉันยังมึนกับคำพูดเค้าจับใจความสำคัญไม่ได้เค้าก็ฉวยผ้าขนหนูที่ฉันใช้เมื่อกี้เดินเข้าห้องน้ำไปแล้ว
แก้ว : โทโมะผืนนั้นของฉันนะทำไมไม่เอาอันอื่นไป
โทโมะ : เหมือนกันแหละน่าเดี๋ยวอีกหน่อยก็ไม่ต้องใช่แล้ว
คำพูดกำกวมมากไปแล้วนะเนี่ยใครก็ได้ช่วยอธิบายขยายความที่เค้าพูดที อีกหน่อยก็ไม่ต้องใช้แล้วมันหมายความ
ว่าอะไรฉันไม่กล้าคิดกลัวทุกคนหาว่าฉันหื่น^^
30นาทีผ่านไปเจ้าประคุณเอ๋ยนี่มัน7โมงแล้วนะไหนจะต้องแต่งตัวอีกแล้วไหนจะต้องทำนูนทำนี้มีหวังไปสาย
แหงๆ ฉันรีบผ้าให้เค้าจนเสร็จแล้วป่านนี้ยังไม่ออกจากห้องน้ำเลยนั้นอาบน้ำหรือหลับก็ไม่รู้ ฉันเดินเอาเสื้อไปแขวน
ไว้ที่ไม้แขวนแล้วก็กะว่าจะเดินไปเคาะประตูเรียกสักหน่อย
แอ๊ด~
แก้ว : O_O
โทโมะ : ^^
พระเจ้าตะลึง ตะลึ๊ง ตะลึง ตึง ตึง ตะลึง ตะลึง~(อนันต์ อันวามีใครรู้จักไหม55) หุ้นเคต้ามันช่างเฟอร์เฟกจริงๆ
กล้างเนื้อเป็นมัดเรียงตัวสวยปิ๊ง แผงอกขาวที่เต็มไปด้วยมันกล้ามเนื้อใครเห็นก็ต้องอย่สงซบแน่ๆ แล้วแก้วใจจะ
เป็นไงหล่ะคะก็ตาค้างไปเลยซีเกิดมาไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้อ่าจู่ๆผู้ชายก็มายืนแก้ผ้าครึ่งท่อนให้เห็น
โทโมะ : กินกันเลยไหมแก้ว
.......................................................................................................................
มาอัพแล้วเม้นหน่อยโหวดบ้างนะคะคิดถึงลีดเดอร์จัง^^
รักลีดเดอร์จ๊วฟฟฟฟเม้นๆๆๆโหวดๆๆๆแล้วจะมาอัพใหม่น้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ