i'm not&you don't [Yaoi NC18+] END หนังสือถามได้คะ

 

 

21 - Midterm Test

 

 

ก่อนสอบ 5 วัน

 

“เชี่ย อะไรวะเนี่ย กูงง” ผมทึ้งหัวตัวเอง นั่งแหกปากโวยวายเหมือนคนบ้า เจ้าของห้องเหลือบหันมามอง

“ควายวะ” มันเดินเข้ามาใกล้ ผมเขยิบหนีอัตโนมัติ “จะไปไหนสัด กูจะสอน ไม่ทำไรมึงหรอก..”

 

มันก็อธิบาย สอนจนผมฉลาดขึ้นมาบ้างเล็กน้อย

 

“ขอค่าสอนด้วย”

“แดกตีนกูไปก่อนแล้วกัน!”

 

 

 

ก่อนสอบ 4 วัน

 

“ไอ้แกนน้อย” นังส้มโอเรียกผม

“ว่า?”

“กูขอยืมชีทของพี่วอร์มไปซีร๊อกซ์หน่อย”

“หยิบไปดิ อยู่ในแฟ้ม”

 

“อิจฉาคนแถวนี้โว๊ยยยยยยย” จู่ๆก็มีคนโวยวายขึ้นมาครับ

“อิจฉาใครวะแทน” T1ถามT2

“ก็ปี1บางคนปากหมาแต่กลับได้ทั้งชีทของพี่รหัสเสียงโหดแต่หน้าหล่อแล้วก็ติวเตอร์ส่วนตัวจากเดือนมหาลัยไง”

“โหววววววววววว”

 

 

“ใครแซวกูขอให้แม่งติดเอฟ!”

 

 

 

ก่อนสอบ 3 วัน

 

RRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR

 

ผมเดินไปหยิบไอโฟนที่ชาร์จอยู่ตรงมุมห้อง วันนี้ผมขอกลับมานอนที่หอ อ้างว่าไม่อยากรบกวนมัน เดี๋ยวจะไม่มีสมาธิอ่านหนังสือเปล่าๆ

 

/อ่านหนังสือไปถึงไหนละ/ เสียงโหดจากพี่รหัสผมเอง

“โหยพี่ ยังไม่ถึงไหนเลย จะตายแล้วเนี่ย”

/บ่นไอ้สัดบ่น...มึงมาเจอปี2นี้.../

“ฮ่าๆๆ .. ชีทพี่แม่ง...”

/ทำไมวะ?/

“ลายมืออ่านยากสาดดดดดดดดดดดด”

/กูรื้อเจอก็บุญแล้วสัด อ่านไป อย่าบ่น/

“ขอบคุณคร้าบบบบ”

/เออๆ ไปอ่านไป กูไม่กวนละ จะไปอ่านเหมือนกัน/

 

 

 

 

ก่อนสอบ 2 วัน

 

 

กรุ๊ปใน Line มีสมาชิกเป็นคนหล่อ5คน 

 

THX Q :: สอบเสดกันวันไหนไอ้พวกดวก

TOUCHH :: อีก2สัปดาห์

BiG :: นานสาดดดดดดดดด

No.1 :: ของกูมีสอบยาวๆวะ

No.1 :: พวกมึงจะนัดแดกเหล้าใช่มั้ยวะ?

THX Q :: เออ ไอ้ห่า มึงช่วยโผล่หัวมาให้กูเห็นบ้างเถอะ

TOUCHH ::           งั้นศุกร์กลางเดือน เจอกัน ร้านเดิม กูไปอ่านหนังสือละ

THX Q :: โอเช ว่าแต่ .. อีแกนหายไปไหนวะ

TOUCHH :: หึหึ

G . G R A N D :: กูอ่านหนังสืออยู่สาดดดดด กูไปแน่ ไม่ต้องห่วง

 

ต้องรีบเบรกไอ้ทัช ไม่งั้นมันอาจแฉผมได้

 

 

 

 

ก่อนสอบ 1 วัน

 

ผมกินอยู่ในห้องไม่ได้ไปไหนมา3วันแล้ว นอนจมอยู่กับกองหนังสือและเอกสารมากมาย มาม่าประทังชีวิต กระทิงแดงเป็นเครื่องดื่มหลักแทนน้ำ สภาพเหมือนซากศพ หมดความหล่อ ตัวเลข ทฤษฎี วิธีการทำ อยู่ในหัวผม อัดแน่นเต็มไปหมด จนตีกันเอง อ่านแล้วสับสนมึนงง

 

นี่ขนาดปี1ยังไม่ได้ลงวิชาภาคนะเนี่ย

แล้วไอ้คนที่อยู่ปี3มันจะเรียนหนักแล้วก็ยากกว่านี้ขนาดไหนวะ?

 

 

 

 

สอบ วันที่ 1

 

ทุกคนพร้อมใจกันมาแต่เช้า แม้ว่าเมื่อคืนจะนอนดึกหรือไม่ดึกก็ตาม ต่างก็ติวให้กัน เก็งเนื้อหาที่คิดว่าออกชัวร์ จับหนังสือให้นานที่สุด จนวินาทีสุดท้ายที่เข้าห้องสอบ

 

“แม่งเอ๊ยยย กูตาย ตายแน่ๆๆๆๆ” เสียสติไปแล้วครับกับนังส้มโอ

“อย่าเครียดไป..อะนี่ เอาไปอ่าน แล้วทำใจให้สบาย” ไอ้แทนมันยื่นกระดาษหนึ่งแผ่นให้ ส้มโอรับมาแบบงงๆ ผมอยากรู้ว่ามันให้อะไร จึงยื่นหน้าเข้าไปอ่านด้วย

 

ข้อปฏิบัติในการสอบ 

ตั้งใจลอก 

บอกให้เนียนๆ 

เขียนตัวใหญ่ๆ 

ใส่ใจโต๊ะข้างๆ 

วางกระดาษให้ได้มุม

อย่าซุ่มอยู่คนเดียว

เก็บเกี่ยวโต๊ะข้างหน้า

อย่าลืมว่ายังมีโต๊ะข้างหลัง

บอกกันให้ทั่วถึง

อย่าหน้ามึนเดินไปส่ง                          

 

 

“ฮ่าๆๆๆๆๆ” ทั้งผมทั้งส้มโอขำกันใหญ่เลยครับ อ่านแล้วฮาดี แต่ขืนถ้านำไปปฏิบัติจริงมีหวัง....อนาคตไม่สวยแน่

 

 

 

 

 

 

สอบ วันที่ 2

 

แต่เป็นวันแรกของไอ้เหี้ยพอสครับ มันส่งLineมาแต่เช้า

 

Pause :: ขอกำลังใจหน่อย จะสอบแล้ว

G . G R A N D :: ขอให้ลอกแล้วฝนถูกข้อ

G . G R A N D :: แล้วก็อย่าปวดขี้เวลาสอบด้วย 555555+

 

 

วันนี้ผมมีสอบบ่าย แต่ตื่นขึ้นมาอ่านหนังสือแต่เช้า

การที่ไม่ได้เจอหน้ามันก็รู้สึกโหวงแปลกๆแหะ...

 

 

 

 

สอบ วันที่ 3

 

 

สอบเสร็จไปแล้ว3ตัว

เห้ออออออ สู้โว๊ยยยยยยยยยยยยยย

จากการที่ผ่านข้อสอบมหาโหดไปแล้ว3วิชา ทำให้ผมได้รู้อะไรอย่างหนึ่งว่า..

 

ไอ้ที่สอนกับออกสอบ..แม่งยากกว่า100เท่าครับ!!

ใช่..อาจารย์สอนจริง...แต่ ข้อสอบ มันต้องเอามาดัดแปลง ประยุกต์เข้าไปอีก

 

ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกก

 

 

 

สอบ วันที่ 4 (แต่ผมไม่มีสอบ)

 

ซองมาม่า...ถ้ากูเก็บเอาไปส่งชิงโชคคงได้สักรางวัล

ขวดM150...ถ้าเอาไปขายกูคงได้หลายร้อยอยู่

แล้วนี่มัน...ห้องคนอยู่หรือรังหนูวะ?

 

ช่างแม่ง ค่อยเก็บหลังสอบเสร็จแล้วกัน

 

 

 

 

สอบ วันที่ 5 (แต่ผมก็ยังไม่มีสอบ)

 

วันนี้ตื่นสายเพราะเมื่อคืนแอบโดดไปเล่นฮอนนิดหน่อย อิอิ

 

คุณชายพอสถามไถ่ในLineเสมอว่า

‘เมื่อไหร่จะสอบเสร็จ’

 

บอกก็โง่ดิวะ ตั้งใจสอบไปเถอะมึงอะ

 

 

 

 

สอบ วันที่ 6

 

วันนี้สอบ2ตัว

ใกล้ความเป็นจริงแล้ว...

 

ใกล้ได้ไปแดกเหล้าแล้วโว๊ยยยยย

 

หืม .. ? ความเป็นจริงอีกเรื่อง ..

เรื่องที่ผมต้องโดนไอ้พอสเอาน่ะเหรอ...?

อย่าพูดถึงได้มั้ยแสรดดดดดดดดดดดดดดด T_________T

 

 

 

 

สอบ วันที่ 7 (ผมไม่มีสอบ)

 

ไอ้เหี้ยพอสมันบอกว่าอีก2วันมันก็สอบเสร็จแล้ว

แล้วผมเหลือสอบวันไหนอีกบ้าง?

 

คือพรุ่งนี้ผมสอบเป็นวันสุดท้ายนะ

แต่...อุบเอาไว้ยังไม่บอกมันดีกว่า เดี๋ยวมันไม่มีสมาธิในการอ่านหนังสือและทำข้อสอบ ฮ่าๆๆๆๆๆ

 

คิดถึงมะม๊าวุ้ย โทรหาหน่อยดีกว่า

 

“สุดสวยยยยย”

/ว่าไงครับ? คิดยังไงถึงได้โทรหาม๊าได้ละเนี่ย?/

“ก็..คิดถึงไง”

/จ้า...ทำอะไรอยู่?/

“อ่านหนังสือสอบอะดิม๊า พรุ่งนี้สอบเป็นวันสุดท้ายแล้ว ม๊าให้กำลังใจหน่อยยยยย”

/จ้า ขอให้อ่านตรงกับที่ออกนะ มั่วก็มั่วให้ถูก มีสมาธิในการทำนะครับ ลูกม๊าเก่งอยู่แล้ว/

“ขอบคุณคร้าบบบบบบ เดี๋ยวพอสอบเสร็จแล้วจะโทรไปหานัดวันกลับบ้านอีกทีนะครับม๊า”

/โอเคจ้า ไปอ่านหนังสือได้แล้วไป/

“บ๊ายบาย รักมะม๊าที่สุด จุ้ฟๆ”

 

วางสายไปแล้ว

 

อ่านหนังสือต่อดีกว่าครับ

 

 

 

 

สอบ วันที่ 8           

 

“หมดเวรหมดกรรมแล้วโว๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”

“โว้ววววว กูเป็นอิสระแล้ววววว”

“เย็นนี้ร้านไหนว่ามา!”

 

อื้อหือ แต่ละคน ไม่ค่อยเลย คนละอารมณ์กับตอนก่อนสอบเลยแหะ 

 

“ไอ้แกน เย็นนี้ไปมะ?” ทัชหันมาถามผม

“ไปดิ”

 

พวกผมอันประกอบไปด้วยผม ทัช แทน เมฆ โย ส้มโอ ทิวา และเพื่อนคนอื่นๆในเจอร์อีก3-4คนตกลงว่าจะไปร้านเหล้าแถวๆม. นัดเจอกันเวลา3ทุ่ม ให้เวลาไปอาบน้ำแต่งสวยแต่งหล่อกันมาก่อน ที่มากันน้อยเพราะมีบางส่วนต้องเตรียมตัวกลับบ้านที่ต่างจังหวัด

 

เมื่อถึงเวลานัด ผมเพิ่งแต่งตัวเสร็จ เพราะมัวแต่หลับ พอไปถึงที่ก็โดนบ่นจากคนที่ถึงคนแรกอย่างนายเมฆ โดนจิกกัดๆหน่อยจากไอ้ทัช และคนที่ชอบเหน็บผมเป็นประจำอย่างแทน

 

“ไรวะ กูเลทแค่15นาทีเองสัด แล้วอีส้มไปไหนเนี่ย?” แต่ละคนก็ทำหน้าไม่รู้ “อย่าบอกนะว่ายังไม่มาน่ะ?”

 

โธ่ แล้วมาด่ากู

 

วันนี้คนในร้านไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ครับ มีประปราย อาจเพราะยังสอบกันไม่เสร็จ งานนี้เปิดเรดครับ เบาๆ ไอ้แทนอยากดื่มเบียร์ก็ปล่อยมันไป ไม่นานนักสาวส้มโอก็มาถึง คุณเธอเล่นแต่งตัวจะเจิดตรัส เสื้อเอวลอย กางเกงยีนส์ขาสั้นสีส้มแปร๊ด บนคอมีสร้อยลูกปัดอันใหญ่สีหวานคล้อง รองเท้าสีส้ม สูงสัก4นิ้วได้มั้งนั่น

 

แต่มันดูดีนะครับ เล่นเอาเกือบจำไม่ได้

 

“ว่าไงน้องสาววววว วิดวิ้วววววว” น่านนน เอาแล้วไง ไอ้แทนเริ่มเปิดปากแซวคนแรก

“น้องสาวพ่อง” ส้มโอเดินมานั่งข้างผมครับ “แกรนด์ วันนี้ถ้ากูมีไม่มีผู้ชายมาขอเบอร์ มึงช่วยจ้างคนมาขอเบอร์กูหน่อยนะ ฮ่าๆๆๆ”

“โอ๊ย ให้ฟรีแถมข้าวสาร10กระสอบ กูยังไม่เอามึงเลยอีส้ม”

“อีแทนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!”

 

 

 

นั่งดื่ม นั่งคุยกันไปทั้งเรื่องสอบ เรื่องเพื่อน เรื่องผู้ชาย เรื่องผู้หญิง เรื่องมหาลัย บลาๆๆๆ สุดท้ายก็ไม่พ้นเรื่องความรัก โดยเฉพาะนางส้ม นอกจากจะจัดเต็มเรื่องเสื้อผ้าหน้าผมแล้ว เรื่องนี้นางก็ไม่ยอมแพ้ ระบายออกมาเป็นฉากๆ บอกว่าโดนอกหัก พวกผมก็พร้อมใจรับฟังนะ แต่ไปๆมาๆทำไมมันวกเข้าเรื่องไอ้พี่พอสกับพี่วอร์มได้ละเนี่ย?

 

“ทำไมกูไม่เกิดมาเป็นมึงวะแกรนด์ อิจฉามึงชิบหาย....เห้ยนั่น!! 10นาฬิกา”คนที่กำลังเล่าอยู่ดีๆกลับชี้มือไปด้านหลังผม “หล่อสาดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”

 

ไหนว่าเพิ่งอกหักไงวะ

 

“แกรนด์จ๋า...”

“อะไรมึง อย่ามาทำเสียงแบบนี้ กูขนลุก”

“โธ่...คือ...ไปขอเบอร์คนนั้นให้หน่อยดิ เค้าอยากได้อะ”

“ไม่!” แม่งใช้ไรคิด ให้ผมไปขอเบอร์ผู้ชายเนี่ยนะ?

“อีแกน นอกจากมึงจะไม่หล่อแล้วยังใจดำอีกนะสาดดดดดด”

 

เออกูยอมไม่หล่อ!

 

 

ผมดื่มไม่หนัก ไม่อยากเป็นภาระให้ไอ้ทัชอีก แค่ทิวามันก็ต้องคอยตามไล่ผู้ชายที่จะเข้ามาขอเบอร์แล้ว อีกอย่างคนที่นั่งข้างผมก็ดูท่าจะไม่ไหว เป็นผู้หญิง คออ่อน แต่เสือกดื่มหนัก ไอ้เมฆก็เหมือนกัน ห่านี่เหมือนคนไม่เคยดื่มด้วยซ้ำ กระดกเอาๆ กลัวไม่เมารึไงวะ?

 

 

มองไปรอบๆ หาเหยื่อ ไม่มีคนไหนถูกใจเลยวุ้ย เซ็ง อยู่กับเพื่อนเนี้ยละ             

 

“อีแกน เลิกส่งสายตาหาผู้ชายได้แล้วค่ะดอก”

 

 

 

 

 

 

สอบ วันที่ 9 (ผมสอบเสร็จแล้ว)

 

 

นังส้มโอไปนั่งโต๊ะอื่นแล้วครับ ไวจริงๆ มีคนเค้ามาทำความรู้จัก แม่คุณก็เล่นตัวนิดหน่อย สักพักก็ยอมไปนั่งที่โต๊ะด้วย แต่พวกผมก็คอยมองอยู่ห่างๆนะ เผื่อมันทำอะไร จะได้จัดการทัน

 

“เห้ย แม่งจับมือส้มแล้ว” ทัชกระซิบเบาๆ สายตาจับจ้องไปยังโต๊ะที่ส้มโอนั่ง

“แม่ง อีนี่ก็ใจง่ายเนอะ” แล้วแทนมันก็ลุกขึ้นไปลากส้มโอกลับโต๊ะเลยครับ

 

 

กูว่า...เห็นลางคู่รักอีกคู่ละ 5555+

 

เมฆนอนฟุบหลับไปกับโต๊ะแล้ว ดีที่ไม่มีผลตอบรับจากการดื่มสุราอย่างหนักให้น่าปวดหัว ผม ทัช แทน นั่งดื่มจนหมดกลมก็พากันกลับ โดยทุกคนพากันอัดเข้าไปในรถแอคคอร์ดของมัน ยกเว้นเพื่อนอีก3-4คนที่บอกว่าจะกลับกันเอง คงสงสารรถ แต่พวกผมไม่ อัดได้อัดเข้าไป ฮ่าๆๆๆๆ

 

 

ส่งผมเป็นคนสุดท้าย

 

“ขับรถกลับดีๆนะมึง”

 

ผมเดินขึ้นหอไปอาบน้ำแล้วล้มตัวลงนอน

 

 

 

 

ตื่นขึ้นมาอีกทีเพราะเสียงโทรศัพท์ แต่ผมกดรับไม่ทัน 1มิสคอลจากไอ้เหี้ยพอส ผมไม่สนใจ ขอนอนต่อละกัน ยังเช้าอยู่เลย ผมหลับต่อยาวๆจนถึงเที่ยง ก็ได้ฤกษ์เก็บกวาด ล้างห้องน้ำ ซักเสื้อผ้า

 

เหนื่อยวุ้ย ของีบสักพักแล้วกัน

 

 

ตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์อีกแล้ว คราวนี้ไม่ใช่จากคนที่ยังสอบไม่เสร็จ แต่จากพี่รหัสผมเอง

 

/เย็นนี้ร้านLMNO 4ทุ่ม ห้ามขาด ห้ามลา ห้ามเลท และห้ามอ้าง!/

 

แม่งพี่รหัสใครวะ เอาไปเก็บทีดิ๊ โทรมาสั่งๆๆๆแล้วก็วาง แม่มมมมม

 

 

 

ผมหันไปมองดูนาฬิกา เพิ่งจะ2ทุ่ม อะโด่วว ฮอนดีกว่า ใครเจ๋งเจอได้นะ หึหึ

 

เผอิญว่านั่งเล่นเพลินไปหน่อย แค่2-3เกมเองนะ (สาดแกรนด์ เกมนึงก็ล่อไปเกือบชั่วโมงแล้วห่า) ผมเลยรีบอาบน้ำแต่งตัวไปยังร้านที่ไอ้พี่วอร์มมันนัดไว้

 

เดินตรงไปยังโต๊ะที่พี่วอร์มนั่ง สังเกตได้ไม่ยากเพราะไอ้พี่รหัสผมมันหล่อเจิดจ้า  มีไอ้ทัช ที่เมียไม่มาคุม พี่โกเม่ พี่รอย และนั่น ใครวะ? หน้าคุ้นๆ

 

“ไอ้นี่มันชื่อหมิง ปี1 ซับน้ำ” พี่โกเม่เห็นผมมองเลยบอก

“เชี่ยวอร์ม มึงลากน้องมันมาแล้วไม่ดูแลหน่อยวะ นั่งเป็นหมาหงอยแล้วนั่น” เสียงพี่รอยกระซิบข้างๆหูไอ้พี่วอร์ม แต่ผมคิดว่าคงได้ยินกันทั้งโต๊ะ

 

อ้อออ มิน่า หน้าคุ้นๆ

 

แล้วผมก็ไม่ได้สนใจอะไรอีก เดินไปนั่งข้างๆทัช สั่งสไปร์กับถังน้ำแข็งเพิ่ม

 

“ไอ้แทนไปไหนวะ?”

“ไม่รู้มัน กูชวนมันแล้วนะ” ทัชตอบ “เออแล้วพรุ่งนี้ ร้านเดิม ครบทีม ไปด้วยละมึง”

“เออๆ”

 

ให้ตายเหอะ แดกเหล้าทู้กกกกกวัน สงสารตับจัง

ไหนจะต้องโดนกรองแอลกอฮอล์..เผลอๆวันดีคืนดี ยังต้องโดนกินอีก เห้ออออ

 

 

ผมกระดกเพลินเพราะมีคนชงเติมให้ตลอด...ไอ้เด็กซับน้ำนั่นแหละ แม่งตกลงมาแดกหรือมาเป็นสาวเชียร์เบียร์วะ บริการพวกกูทั้งโต๊ะอย่างดี ไอ้พี่รหัสผมแม่งก็ไม่พูดอะไรเลย เอาแต่มองกูกับไอ้หมิงสลับกันอยู่ได้ คอเคล็ดไหมนั่น?

 

หากพิจารณาไอ้หมิงมันดีๆ...อืม...เฉยๆ..หาทั่วไปได้ตามท้องถนนละมั้ง? ผมไม่ขาวไม่ดำ หน้าตาไม่มีโดดเด่น ไม่มีอะไรสะดุดตา ยิ่งมานั่งอยู่รวมกับโต๊ะผมแบบนี้ยิ่งเห็นความแตกต่าง

 

ว่าแต่ไปรู้จักกับไอ้พี่วอร์มตอนไหนวะเนี่ย ช่างแม่ง...

 

“ชนโว๊ยยย”

 

 

 

 

 

 

สอบ วันที่ 10 (ไม่แน่ใจว่าไอ้เหี้ยพอสสอบเสร็จรึยัง?)

 

 

โอ๊ยยยยยยยยยยย

ปวดหัวชิบหายเลยแม่ง!!

ใครเอาก้อนหินมายัดใส่สมองกูวะ ปล่อยให้แม่งกลวงๆไม่ได้รึงายยยยยยยยยยยยยย

 

 

สงสัยเมื่อคืนแดกหนักไปหน่อย ตื่นมาเลยเป็นแบบนี้

แล้ว..ใครมาส่งกูวะ? ไม่ไอ้ทัชก็พี่วอร์มแหละ .. สักคน กูถึงห้องก็บุญโขละ

 

ผมลุกขึ้นจากที่นอน ตัวเหม็นเหล้าหึ่ง หน้าตาและเสื้อผ้ายับยู่ยี่ เดินโซเซไปล้างหน้าแปรงฟันแบบลวกๆ เข้าไปอาบน้ำโดยใช้เวลาไม่ถึง15นาที ออกมาก็รู้สึกดีขึ้นนิดนึง แต่มันจะดีกว่านี้หากมีอะไรลงท้อง เดินเลยไปยังตู้เย็น

 

แว๊กกกกก ใครขโมยของกินในตู้เย็นกูไปวะ!?

 

ยังดีที่เหลือน้ำเปล่า1ขวดกับบาคาดี้อีก3ขวด .. คือ ..เมื่อคืนกูยังเมาไม่พอใช่มั้ยครับ?

 

ปิดตู้เย็นดังปั้ง คว้ากุญแจ โทรศัพท์ที่วางไว้ด้านบนแล้วเดินออกจากห้องทันที จุดมุ่งหมายคือ7-11ใกล้ๆหอ ระหว่างเดินก็เช็คข้อความเตือน

 

อื้อหือ มิสคอล 28 สาย ไลน์อีกเป็นร้อย

 

ไม่อยากจะนึกหน้าไอ้เหี้ยพอสตอนโทรมาเลยสาดดดดด

 

ด้วยสำนึกดี ผมเลยโทรกลับไป

 

 

/สัด/

 

เหี้ย! รับเร็วชิบ กูยังไม่ทันตั้งตัว .. แล้ว ดู ดู๊ ดู ดูมันรับโทรศัพท์ผม (ทำอย่างกับมึงไม่ได้รับด้วยศัพท์คำนี้เหมือนกันอีแกน)

 

“เออ ว่าไง”

/มึงสอบเสร็จรึยัง?/

 

ติ๊กต๊อกติ๊กต๊อก

สมองประมวลผลอย่างรวดเร็ว

 

“ยัง พรุ่งนี้เหลืออีกตัว”

 

เอาตัวรอดเป็นยอดดี

 

/ทำไมช้าจังวะ...เออๆ ตั้งใจอ่านหนังสือ มีไรไม่เข้าใจถามกูได้/

 

อย่าเพิ่งทำดีกับกูได้มั้ยสาด...

 

“มึงสอบเสร็จแล้ว?”

/เหลือบ่ายนี้ตัวสุดท้าย/

“เออๆ ไปเตรียมตัวสอบตอนบ่ายไป๊”

 

แล้วผมก็กดวางทันทีโดยไม่รอคำตอบรับจากมัน เพราะผมเดินมาถึงเซเว่นแล้ว

เอาละ ขนมจีบซาลาเปารอผมอยู่

 

 

 

 

เล่นเกม แชทกับสาว ส่องเฟซชาวบ้าน หลับไปอีกตื่น หันไปมองนาฬิกาอีกทีก็เกือบทุ่ม ทำไมเวลามันผ่านไปเร็วจังเนี่ย? ในกรุ๊ปไลน์ก็เห็นว่าเตรียมตัวแต่งหล่อกันแล้ว ผมเลยบอกไอ้ทัชว่าให้ไปพร้อมผม เดี๋ยวผมไปหาที่คอนโดมันเหมือนเดิม

 

คืนนี้แต่งหล่อเป็นพิเศษ เชิ้ตตัวเก่งกับยีนส์ตัวโปรด พับปลายข้อเท้าเล็กๆให้สูงประมาณข้อเท้า รองเท้าหนังสุดแพง นาฬิกาเรือนงาม ผมถูกเซ็ทอย่างดี

 

โอ้ว เพอร์เฟ็ค!

 

ผมมองดูตัวเองในกระจก ไม่ได้เวอร์นะครับ หากคุณมาเห็นผมตอนนี้รับรอง...คุณจะต้องหลงรักผมแน่นอน หุหุ

 

 

 

 

ตอนนี้หล่อเวอร์กับหล่อมากกำลังเดินเข้าร้านครับ พนักงานต้อนรับเราอย่างดี พาไปยังโต๊ะที่เพื่อนๆเก่าผมนั่งอยู่ แอบสอดส่องหาสาวๆ ส่งสายตานิดหน่อย

 

“กรี๊ดดดดดดดอีแกรนด์ขา คุณมึงไปทำอะไรมาคะ? สวยเชิดฉายมีน้ำมีนวลขึ้นมาเชียวนะมึง” ทักผมแบบนี้โดยที่ไม่กลัวผมต่อยมันก็คือนายแต๊งกิ้วเนี่ยละครับ แม่งปากจัดเหมือนเดิม

“ไม่ใช่ๆ เค้าเรียกว่าอุดมสมบูรณ์เว้ยยยย มีคนเลี้ยงดูดีก็เงี้ย” ห่าทัช อยากโดนกูถีบมากใช่มะ?

“อ่าวไอ้แกน มึงมีแฟนแล้วเหรอ?” ไอ้บิ๊กที่นั่งอยู่ริมสุดถามขึ้น

“สวยปะวะ?” แต๊งรีบเสือกหน้าสลอนทันที

“หึหึ”

 

 

เชี่ยทัช ไม่ช่วยกูแล้วยังเสือกทิ้งระเบิดไว้ให้กูอีกนะ เพื่อนเลวววววววววววววววววว

 

 

 

“กูไม่มีแฟนโว๊ยยย” ทำไรไม่ถูก ได้แต่แหกปากกลบเกลื่อนพวกมันไป

 

“เออ กูได้ยินเต็ม2รูหูแล้วสัด” ไอ้แต๊งเอานิ้วก้อยแคะหู

“กะจะให้ทั้งร้านรู้เลยรึไงวะ” คนร่างใหญ่บ่นอีกนิดหน่อย แต่แล้วจู่ๆมันก็มองเลยหลังผมไป ยกมือพนมแบบลวกๆ “อ่าวพี่มาได้ไงเนี่ย หวัดดีครับๆ”

 

ไอ้บิ๊กมันไหว้ใครวะ?

 

ด้วยความสงสัย ผมเลยหันไปมอง

 

“เออหวัดดี”

 

 

อ้าย หะ เรี่ย พะ รอสสสสสสสสสสสสสสสสสสส

แม้งมาได้ไงว้า T____________T

 

 

มันรับไหว้ไอ้บิ๊ก หันมามองผมแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า

 

 

 

“ไม่ทราบว่าพรุ่งนี้มีสอบออเคม (Organic Chemistry) หรอครับแกรนด์ ถึงได้มานั่งวิจัยเอทิลแอลกอฮอล์แบบนี้?”

 

 

 

 

 

 Talk

ย้ำอีกครั้งว่าอัพยากมาก!