i'm not&you don't [Yaoi NC18+] END หนังสือถามได้คะ

 

1 - Grand Opening

 

ผมชื่อ แกรนด์ อายุ 18 แต่เริ่มแดกเหล้าและเอาหญิงตั้งแต่ 15 ดูดบุหรี่บ้างแต่ไม่ถึงกับติด เรียนไม่ดี กีฬาไม่เด่น กิจกรรมไม่เคยร่วม มีชกต่อยบ้างตามประสา ก็วัยรุ่นอะนะ กำลังคึกคะนอง หึหึ แต่ผมขอบอกไว้ก่อน  .. . ใครหน้าไหนก็บังคับผมไม่ได้ทั้งนั้น ถ้ามาให้ผมทำในสิ่งที่ผมไม่ชอบละก็.. .คุณได้เห็นนรกบนดินแน่!!

 

ไม่ได้ขู่...แต่ลอบกัด มันเจ็บกว่าเยอะ หึ!

 

ผมไม่สนหรอกนะว่าใครจะมองว่าผมเลวร้ายหรือไม่ดียังไง . .. ก็ผมหล่ออะ คนหล่อทำไรก็ไม่ผิดใช่ปะ?

 

ตอนนี้ผมเป็นน้องใหม่ ร้ายบริสุทธิ์ เอ๊ยไม่ใช่ละ ผมเป็นเฟรชชี่ของคณะวิศวกรรมศาสตร์ ในมหาวิทยาลัยรัฐแห่งหนึ่ง.. . งงอะดิ สมองที่มีแต่ขี้เลื่อยอย่างผมสามารถสอบเข้ามาได้ไง ??

 

คำตอบง่ายๆ...ก็ผมหล่อ จบปะ?

 

 

 

.

.

.

 

“น้องแกรนด์ค่ะ ช่วยลุกออกมาข้างหน้าด้วยจ้ะ” รุ่นพี่ผู้หญิงคนหนึ่งเรียกผมออกไปยืนด้านหน้า

แต่ขอโทษเถอะ กูไม่อยากออกไปเต้นบ้าๆบอๆแบบนั้นโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

“น้องแกรนด์ ได้ยินรึเปล่า? ออกมาด้านหน้าด้วยจ้า” พี่คนเดิมยังคงยิ้มหวานและเรียกผมอีกครั้ง                

 

ผลก็คือ...ผมยังนั่งนิ่ง

 

ตอนนี้สายตาทุกคู่จับจ้องมาที่ผม...เหอะ ก็กูไม่ลุกซะอย่าง ใครจะทำไม??

 

แต่ไอ้ใครที่จะทำไมกับผมมันดันนั่งอยู่ข้างๆ มันสะกิดผมและพยายามให้ผมลุกขึ้นตามที่พี่เขาสั่ง

“ไอ้เหี้ยแกน ลุกดิวะพี่คนสวยเขาเรียกไม่ได้ยินเหรอ?”

ผมหันไปมองมัน

“มึงอยากลุกก็ลุกสิวะ”

“แต่พี่เขาเรียกมึง” มันทำหน้านิ่ง ก่อนจะพูดเบาๆว่า “มึงอยากเด่นตั้งแต่รับน้องวันแรกเหรอสัด กร่างมากระวังจะโดนหนักนะมึง กูขอเตือน”

ไอ้คนเตือนผมมันชื่อ ทัช เป็นเพื่อนกับผมมาตั้งแต่สมัยม.ปลาย และเป็นคนที่สนิทกับผมมากที่สุดในบรรดาเพื่อนกลุ่มผมทั้งหมด มันเป็นคนเซอร์ๆติสๆครับ ผมมันเนี้ยยาวระต้นคอ แต่ผมมันไมได้ฟูหรือกระเซอะกระเซิงแบบที่ไอ้พวกอาร์ทแอ๊บสแต๊รกมันเป็นนะปั คือเส้นผมมันนิ่มสลวยสวยเก๋เป็นพรีเซ็นเตอร์ให้ซันซิลได้เลยอะ แถมหน้ามันยังจัดว่าหล่อ(น้อยกว่าผมนิดนึง) ผมว่ามันคล้ายอนันดา เอเวอร์ริ่งแฮมแหละ ผิวไม่ขาวไม่คล้ำ ไว้หนวดเครานิดนึงพอเป็นพิธี รูปร่างสูงโปร่งแต่ไม่เก้งก้าง ใบหน้ามีสิว2เม็ด ตรงคาง1และหางคิ้วซ้าย1 สาวๆคนไหนสนใจจะบีบจะนวด

จะคลึง...เอ๊ย ไม่ใช่ละ เอาเป็นว่าสาวๆคนไหนสนใจเพื่อนผมติดต่อได้นะครับ ผมขอค่าตอบแทนแค่สาวๆอึ๋มๆเอ็กซ์ๆถึงใจๆก็พอครับ

บรรยายสรรพคุณมันมายาวละ ว่าแต่จะโดนเหี้ยไรวะถ้ากูกร่าง ? กูไม่กลัว ... แต่เอาเถอะ ผมยังต้องอาศัยอยู่ในคณะนี้อีกนาน (ถ้าไม่โดนไล่ออกซะก่อนอะนะ) ดังนั้นผมจึงลุกขึ้นเดินออกไปข้างหน้า พวกพี่ๆผู้หญิงแต่ละคนกรี๊ดกันใหญ่...ผมหล่ออะดิ หึหึ

 

ผมไม่ได้หลงตัวเองนะ แต่ความจริงมันก็ปรากฏอยู่บนใบหน้า จะให้ผมโกหกตัวเองทำไม ใช่มะ ? กร๊ากกกกกก

 

“เดินมาแล้ว กรี๊ดดดด”

“อร๊ายยย ใครอะเธอ หล่อจัง รู้จักมั้ยๆ”

“แม่งงงง หล่อวะ”

“ใครวะ นายแบบเปล่า?”

“กรี๊ดดดดดดดดด”

 

 

อื้อหืมมม แต่ละคนชมจนจะลอยไปดาวอังคารละ

เอาเถอะ ผมชินละกับการแค่ยิ้มมุมปากเล็กน้อย สาวๆก็กรี๊ดกันเสียงหลงเนี่ย

 

ไอ้คนที่เดินออกไปข้างหน้า(และกำลังหลงตัวเองอย่างเป็นที่สุด)นั้นไม่ได้รู้ตัวเลยว่า มีคนเดินตามหลังอยู่ และมันคงไม่ได้สังเกตเลยว่าสายตาเฟรชชี่ทั้งหญิงและชายนั้นกำลังจับจ้องไปที่อีกคน

 

“กรี๊ดดดดดดดด หล่อโฮกกกกกกกกกกกกกกก”

“จะละลายแล้วววว”

 

สาวๆยังคงส่งเสียงกันต่อไป...ก็แหม คนมันHOT!!

 

“เอาละๆ สาวๆเงียบก่อนนะคะ มาเข้ากิจกรรมของเรากันต่อดีกว่า...แหมแค่พี่พอสเดินมายังกรี๊ดจนไม่สนใจพี่แบบนี้ สงสัยพี่คงต้องไล่พี่พอสออกไปแล้วนะ” เสียงรุ่นพี่ที่เรียกผมตอนแรกพูดออกไมค์แบบยิ้มๆ ไม่จริงจังอะไร ออกแนวแซวมากกว่า

 

ซึ่งมันพอดีกับที่ผมหันหน้าเข้าหาเพื่อนๆและเจอกับ...

 

ไอเหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

 

มึงจะหล่อไปไหนครับท่าน!! หล่อแบบเหี้ยๆ หล่อจังไร

ผมมองมันตั้งแต่หัวจรดตีน

 

โธ่เอ๊ยยย! กูรู้นะว่ามึงไปศัลยกรรมมาชัวร์ ดั้งโด่งๆแบบนั้นมึงคงไม่ได้มีมาแต่กำเนิดหรอก  แล้วคงจะฉีดผิวด้วยอะสิ ผิวถึงได้ขาวโอโม่แบบนั้น แล้วนี่มึงไปต่อกระดูกมาใช่มั้ยสูงอย่างกับเสาไฟฟ้า โด่วๆๆๆ กูรู้หรอก กูไม่มองว่ามึงหล่อหรอกไอ้สัด

 

ไอ้คนแย่งซีนผมมันมองผมนิ่ง เหมือนจะรู้ว่าผมรู้ความจริงของมันแล้ว หึหึ

น่าสงสารมันนะ ขนาดไปศัลยกรรมมายังหล่อน้อยกว่าผมอยู่ดี...เนี้ยแหละน้า มีดหมอหรือจะสู้โครโมโซมXและYอย่างผมได้

 

มันมองกน้อยผมด้วยหางตาก่อนจะเดินไปนั่งกับรุ่นพี่ที่เป็นสต๊าฟด้านข้าง

 

“หยุดกรี๊ดก่อนจ้าสาวๆ ไม่งั้นพี่ให้พี่พอสออกไปจริงๆนะ”

 

แต่เดี๋ยวก่อน ถ้าคุณโทรมาสั่งสินค้าภายใน...เอ๊ยไม่ใช่ละๆ มุขแป๊กละ เก่าไปๆไม่ผ่าน

 

แต่เดี๋ยวก่อน เมื่อกี้รุ่นพี่เค้าพูดว่าให้สาวๆหยุดกรี๊ดคนชื่อพอสไม่ได้หยุดกรี๊ดผมนิ

แม่งเอ๊ยยยยยยยยยยยยยย ! กูแทบจะไปเหยียบบนดวงจันทร์อยู่ละ นี่ถ้ากูไม่หันกลับมา กูคงลอยไปปักธงบนดาวอังคารละสัด

สาวๆกรี๊ดมันเข้าไปได้ไงวะ พลาสติกทั้งตัว ต้องของแท้มีมาแต่กำเนิดอย่างผมนี่

 

ไม่ได้ๆผมต้องนิ่งสงบสยบความเคลื่อนไหว จะให้ศัตรูรู้ไม่ได้ว่าเรากำลังหวั่นเกรงมัน!

 

“เอาละค่ะ ที่พี่ให้น้องแกรนด์ออกมานี้ไม่ใช่ให้ออกมาเต้นแร้งเต้นกาอย่างที่พวกพี่ทำนะคะ”

ดีวุ้ย แล้วจะให้ทำไรอะ?

“แต่จะให้น้องแกรนด์เล่นเกมค่ะ” รุ่นพี่ผู้หญิงคนเดิมอธิบายต่อ “เป็นเกมง่ายๆค่ะ แค่ทอยลูกเต๋า2ลูก...”

เสียงฮือฮาและหัวเราะคิกคักดังมาจากรุ่นพี่สต๊าฟ

“แต่ก่อนที่จะเล่นนั้นพี่ขออาสาสมัครอีก 1 คนค่ะ เพราะเกมนี้มันต้องเล่นเป็นคู่ถึงจะเร้าใจค้า!! จริงมั้ยค่ะพี่ๆสต๊าฟ”

“จริงที่สุดดดดดดดดดดดดดดด ฮ่าๆๆๆๆๆๆ”

 

เอิ่ม...ทำไมแต่ละคนทำหน้าเจ้าเล่ห์แบบนั้นอ่ะ?

 

 

“ว่าไงคะ มีมั้ย พี่ขออีก 1 คนค่ะ”

“โหยพี่ครับ ทีผมพี่ยังเจาะจงเลือกผม แต่ทำไมพออีกคนพี่ขอความสมัครใจอะ” พี่เขาหน้าเสียเล็กน้อยเพราะผมทำหน้าหาเรื่อง ก็คนมันไม่พอใจนี่หว่า จงใจแกล้งผมชัดๆ

“งะ...ในเมื่อน้องแกรนด์พูดมาแบบนี้ ดังนั้นอีกคนพี่ขอให้น้อง...” ยังไม่ทันที่พี่เข้าจะพูดจบ อยู่ดีๆก็มีคนแทรกขึ้นมา

 

“พี่เล่นเอง”

 

ไอ้หล่อจังรายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

มึงจะมาเล่นกับกูทำไมห๊ะ?! มึงนั่งเฉยๆก็ดีอยู่ละ หรือถ้าจะให้ดีกว่านี้มึงไสหัวออกไปจากบริเวณนี้เลยจะดีมาก

 

แน่นอนว่าผมเริ่มหงุดหงิด สาวๆจ้องมันตาเป็นประกายแถมส่งเสียงกรี๊ดแก้วหูแทบแตก

 

“เอาละคะ ผู้เล่นครบแล้ว ต่อไปพี่จะอธิบายกติกาการเล่นนะคะ เกมนี้ง่ายๆค่ะเพียงแค่ทอยลูกเต๋า2ลูกนี้แล้วทำตามที่หน้าลูกเต๋าออกเท่านั้นแหละคะ อิอิ” แล้วพี่สต๊าฟผู้ชาย 2 คนแบกลูกเต๋ายักษ์กันมาคนละอัน แล้วนำมาวางไว้ตรงหน้าผมกับมัน

 

สายตาผมไล่อ่านทีละด้านของลูกเต๋ายักษ์ลูกแรก

จับ ... ถู ... คลำ ... เลีย ... หอม ... ส่วนอีกด้านไม่รู้เพราะมันอยู่ใต้

 

ลูกเต๋ายักษ์ลูกที่สอง

อกและท้อง ... แก้ม ... หลัง ... ปาก ... คอ ... ส่วนอีกด้านไม่รู้เพราะมันอยู่ข้างใต้เช่นกัน

 

ผมว่าผมพอจะเข้าใจเกมนี้ลางๆละ...

 

“น้องแกรนด์กับพี่พอสทอยได้เลยค่ะ” สิ้นเสียงรุ่นพี่ที่เป็นพิธีกร ทุกคนต่างเงียบ รอคอยผลลัพธ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นจากการทอยลูกเต๋า 2 ลูกนี้

 

ผมก้มลงหยิบลูกเต๋ายักษ์ก่อนจะโยนขึ้นฟ้า

 

.

.

.

.

.

ตุบ!

.

.

 

‘คลำ’

 

ผมมองที่ลูกเต๋าอย่างปลงตัวเอง คลำเหี้ยไรเนี้ย?

 

ขณะที่ผมกำลังปลงตกในใจอยู่นั้น เสียงตุบเบาๆจากคนที่ต้องเล่นคู่กับผม ทำให้ผมต้องหันไปมอง

.

.

.

.

.

‘ต้นขาด้านใน’

.

.

ไอเหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ฟัคยูวววววววววววววววววววว

ใครแม่งเป็นคนคิดเกมนี้ขึ้นมาวะ กูอยากจะด่าใส่หน้าแม่งจริงๆ คิดเกมมาให้พ่อมึงกับแม่มึงเล่นเหรอไอ้สาดดดดดดดดดดดดดด

 

 

 

 

Talk

มือใหม่หักโพสค่ะ ^^ แนะนำติ-ชมกันได้เลยนะคะ