เพื่อนรักฉันรักแก

"อ่อ แล้วพวกแกไม่ซ้อมบาสกันหรอว่ะ ไหนว่าจะแข่งกันเดือนหน้าอ้ะ"ฉันหยุดตีไอซีแล้วหันมาร่วมวงเมาส์กับ

พวกเพื่อนๆ

"ก้อต้องซ้อมนั่นแหละแต่ขี้เกลียดสุดๆเฮ้อออ"ยัยพิมว่าอย่างเซงๆเพราะทุกฉันมีเพื่อนเป็นนักกีฬาทั้งหมดยกเว้น ฟาง เฟย์ ซึ้งเวลายัยพวกนั้นซ้อมพวกเราก้อจะนั่งเล่นกันแค่3คน เป็นอะไรที่เศร้ามากคร๊ แก้วใจฟังธง

"5555 สมน้ำหน้าอยากเป็นนักบาสกันดีนัก555"ฉันว่าอย่างอารมดีพลางหัวเราะเยาะ

"เฮ้ๆ อย่างน้อยก้อดีกว่าชมรมห้องสมุดแหละว่ะนั่งอยู่เฉยๆไม่ได้ทำอะไร"นายโทโมะว่า

"แล้วจะทำไมล้ะ ก้อคนมันขี้เกลียดนี่"ฉันว่าพลางกอดอกแล้วเชิดหน้าหนีไม่ได้โกรธนะแค่เขิล >///<

"ขี้เกลียดไปเถอะ เดียวก้อได้อ้วนตาย5555"โทโมะว่าแล้วเดินไปกอดคอเขื่อนและกวินที่กำลังจะไปเล่นบาสมั้ง

"นี่นาย....ฮึ้ย"ฉันว่าอย่างอารมเสียกำลังจะหันไประบายอารมกับไอซีด้วยการตีแต่สงสัยมันรู้ทันรีบลุกแล้ววิ่งไป

กอดคนกวินทันที ชิ ไม่ตีก้อได้

"เฮ้ย ตอนเย็นไปเที่ยวเดอะมอลกันป่าว"ยัยคิดตี้ ถามพลางมองหน้าแต่ละคน เอาอีกแล้วยัยนี่เที่ยวได้เกือบทุกวัน

"เมื่อวานไปมาแล้วไม่ใช่หรอ"ฉันถามเพราะว่าเห็นมันไปกับไอพี่พิชชี่(เขาเป็นรุ่นพี่แต่แก้วใจอยากเรียกเหมือน

เพื่อน ไม่เป็นไรเนอะทู๊คคคคลล>_<)มาแล้วยังจะไปอีก

"ก้อไปมาแล้วแต่อยากไปกับเพื่อนบ้างนิเนอะๆ ไปเหอะ"ยัยคิดตี้ว่าพลางเขย่าเเขนฉันไปมา

"น๊า ยัยแก้ว น๊า"เอาอีกแล้วเเพ้ลูกอ้อนอีกแล้วฉัน

"เออๆ เดียวชวนยัยฟางเฟย์ไปด้วย"

"จิงหรอ555 ดีเลยฉันรู้ว่าแกต้องไป"ฉันละเบื่อที่ที่จะต้องไปเที่ยวบ่อยๆจนคนที่เดอะมอลจะจำฉันได้แล้วเนี่ย

"แล้วมีใครไปบ้างอ้ะ"

"ก้อมี แบม เกล ซี แล้วก้อ....โทโมะ คิกๆ"

----------------------------------------------------------------------------------  ดีจ๊ทุกคนเราชื่อ เกลวี่ ทุกคนว่าชื่อเราแปลกป่ะ ไม่ต้องแปลกใจนะเราชื่อเกลแต่แม่เรีกเกลวี่ไม่รู้เพราะอะไร โอ๊ะ เข้าเรื่องดีกว่า เราแต่งนิยายเรื่องแรกฝากหน่อยนะ สนุกไม่สนุกก้อช่วยเม้นหน่อยนะ รั๊ครีดเดอร์ทู๊คคคคลเล้ยยยย >///<