แค้นร้ายสลับรัก คว้าหัวใจยัยมาเฟีย

† แค้นร้ายสลับรัก คว้าหัวใจยัยมาเฟีย ‡
 
ณ บ้านศิริมงคลสกุล
 
ในยามค่ำคืนระหว่างสาวน้อยร่างบางกำลังหลับสบายๆในห้อง แต่ในฝันของเธอน่ะสิมันคือ
' " พี่โมะแก้วรู้สึกแปลกๆอ่ะ พาแก้วกลับบ้านที แก้วห่วงแม่ แม่ยิ่งอยู่คนเดียวอยู่ด้วย " ฉันบอกพี่โมะหลังจากกินข้าวเสร็จ เพราะฉันมีลางสังหรณ์แปลกๆ
" เอาน๊า เดี๋ยวพี่พากลับ แก้วเลิกกังวลได้แล้วมันไม่มีอะไรมากหรอก" พี่โมะลูบหัวฉันอย่างเอ็นดูแล้วคว้ามือฉันไปจับจากนั้นพาไปที่รถ
"คะ" แล้วเราทั้ง 2 ก็ขึ้นรถไปตรงไปที่บ้านของฉัน แต่พอเยียบเข้าบ้านไปพบสภาพที่ดูไม่ได้จากนั้นฉันก็รีบหาแม่ทันที แต่พอเดินไปที่ห้องทำงานของแม่ก็เจอแม่นอนสลบอยู่บนกองเลือด และที่ไม่มีใครรู้เพราะไม่มีใครอยู่บ้าน 
"แม่คะ แม่.." ฉันวิ่งเข้าไปหาแม่ตามด้วยพี่โมะ
"กะ..แก้ว...คะ..คะ..เค้ากลับ..มะ..มา..แล้ว..แม่ฝากด้วยน่ะ ฝากดูแลน้องดะ..ด้วย......โทโมะ..น้า..........ฝากน้องด้วยน่ะ..อย่าบอกเรื่องนี้เก็บไว้ดีที่สุดและอย่าบอกใครว่าแม่ตายเพราะอะไร..กะ.โกหกให้ดีแม่อนุญาติ และตามหาเค้าซะ..แม่รักแก้วและเกลน่ะ น้าไว้ใจโทโมะ..ให้..ดูแลน้องแก้วดีๆอย่าให้เธอเป็นอะไรจนกว่าจะหาเค้าพะ....พบน่ะ ....แม่รักทะ...ทุกคนนะ...น่ะ" แล้วแม่ก็สินใจไป '
 
"แม่!!!" แก้วร้องเสียงดัง
ก๊อกๆ ๆๆ ๆๆ
"แก้ว แก้วเป็นอะไรร้องเสียงดังเชียวเปิดประตูให้พี่เข้าไปหน่อย" เสียงชายหนุ่มร่างสูงที่มาพักข้างๆห้องที่บ้านร่างบางเนื่องจากคุยงานถึงดึกร่างบางไม่ให่กลับบ้าน
"ค่ะๆ" ร่างบางพูดแล้วก็เปิดประตูให้ร่างสูง
ปัง!
ร่างสูงเข้ามาและปิดประตู
"แก้วเป็นอะไรหรอทำไมร้องเสียงดังเชียว เล่าให้พี่ฟังหน่อยได้ไหม หรือว่าฝันเรื่อง 2 ปีที่แล้ว หืม.." ชายหนุ่มพูดเหมือนทุกๆครั้งที่เจอแก้วร้องลั่นบ้าน แล้วดึงเธอเข้ามาสบอกกว้างๆ
"ใช่ค่ะ แก้วฝันแบบนั้นอีกแล้ว" แก้วพูดไปสบไหล่โทโมะไป และคำตอบก็เป็นเหมือนทุกๆครั้ง
"ไม่เป้นอะไรแล้วใช่ไหมคับคนดี" โทโมะพูดไปลูบหัวแก้วไป
"ค่ะ ไหนๆก็ตื่นแล้ว กี่โมงแล้วค่ะพี่โมะ"  แก้วพูดแล้วผลักกอดของโทโมะเบาๆ
"ตี 4 ครึ่งคับ มีอะไรหรอ?" โทโมะแล้วจ้องเข้าไปนัยตาหญิงสาวเพื่อต้องการคำตอบ
"ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะสารวัตจะได้ไปทำงาน วันนี้เอารถแก้วไปแล้วกัน เดี๋ยวตอนมาส่งแก้วค่อนเอารถไปแล้วกัน เร็วๆ ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ" แก้วพูดไม่พอดันโทโมะออกจากห้องแล้วทั้งคู่ก็ไปอาบน้ำในห้องของตนเอง แต่ตัวในชุดเครื่องแบบตำรวจ
"ผู้หมวดเสร็จรึยังคับ ตี 5 แล้วนะคับ" โทโมะไม่เคาะประตูแต่เปิดประตูเข้ามา เพราะรู้ว่าแก้วคงใกล้เสร้จแล้ว
"พี่โมะทำหน้าที่คะ" หน้าที่ของโทโมะคือ ทำผมให้แก้ว และนิสัยของแก้วแบบนี้มีแต่โทโมะคนเดียวที่เห็นกับคนอื่นๆแก้วจะขรึม และโหดมาก แน่นอนว่าไม่มีใครรู้สถานะของแก้วกับโทโมะมีเจ้าตัวรู้แค่ 2 คน และเค้าทั้ง 2 ก็เป็นกันได้ทุกอย่าง ทั้ง พี่น้อง เพื่อน พ่อแม่ ที่ปรึกษา แฟน และ อื่นๆ
"วันนี้เอาทรงไหนล่ะ?" โทโมะพูดไปเช็ดผมให้แก้วไป
"แล้วแต่พี่โมะเลย" แก้วพูดเสร็จโทโมะก็ทำผมให้แก้ว และทรงผมที่โทโมะทำก็เป็นทรงผมง่ายๆ แค่รวบผมแล้วก็มัดแค่นั้นแหละ แล้วทั้งคู่ก็ขับรถออกจากบ้านแน่นอนว่าโทโมะเป็นคนขับ ทุกๆคนเห็นจนเป็นปกติเพราะ 2 คนนี้ไปไหนมาไหนเป็นประจำอยู่แล้ว
 
สถานีตำรวจ
 
"สวัสดีครับ ผู้หมวดและสารวัต มาแต่เช้าอีกแล้วน่ะ มาแต่เช้าทุกวันเลย" ตำรวจทุกยศมาแล้วก็พูดแบบนี้กันทุกคน
"คนอื่นล่ะ ในสายของฉันล่ะ" แก้วถาม
"ก็เข้าไปดูในห้องเถอะคับ" ตำรวจเวรพูดแล้วพายมือไปที่ห้องของสายกลุ่มของแก้ว
"อืม ไปพักเปลี่ยนเวรได้แหละ อืม เดี๋ยว มีเหตุอะไรรึป่าว" ตอนแรกโทโมะจะเดินตามแก้วเข้าไปแต่ถามงานก่อนแก้วก็เลยเดินวนกลับมา
"ไม่มีครับ" ตำรวจเวรพูด
"อืม" โทโมะกับแก้วพูดพร้อมกัน และเดินเข้าไปในห้อง และสิ่งที่เห็นคือ.....
 
## ติดตามด้วยน๊าา พึ่งอัพใหม่เลยน่ะ เพราะอีกเรื่องจบไปแล้วอย่าลืมติดตามนิยาย Love for you ที่รอเพราะรักที่รักเพราะรอ ด้วยน่ะ เรื่องนี้อย่าลืมเม้น ##