รักเธอได้ไง...อัยการตัวแสบ

10.0

เขียนโดย Tonpalm

วันที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 13.47 น.

  12 session
  204 วิจารณ์
  24.65K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) ชู้สาว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Session 3 ชู้สาว
เช้าของหลายวันต่อมา
“Good morning!”แก้วพูดพร้อมกับนั่งลงที่โต๊ะ
“วันนี้มีคดีอะไรนะ ??”แก้วพูดพร้อมกับหยิบแฟ้มคดีขึ้นมาดู
“ทำร้ายร่างกาย ?”แก้วพูดพร้อมกับอ่านรายละเอียดไปเรื่อยๆ


‘ผู้เคราะห์ร้ายคือคุณมิ้นท์ ส่วนคู่กรณีก็คือคุณจ๋า ทั้งสองคนมีปากเสียงกันที่ตลาดสด
เนื่องจากแฟนของผู้เคราะห์ร้ายชอบมาซื้อของที่ร้านของคู่กรณีบ่อยๆ จนเธอสงสัยจึงแอบสะกดรอยตาม
ก็พบว่าทั้งสองคนน่าจะมีความสัมพันธ์ในเชิงชู้สาว ผู้เคราะหืร้ายจึงมาถามความสัมพันธ์ให้รู้เรื่องที่ร้านค้าที่เกิดเหตุ
แต่เคลียร์กันไม่ลงรอยจีงเกิดมีการลงมือกัน’

“เรื่องคุณมิ้นท์กับคุณจ๋ามาให้ด้วยนะ”แก้วพูด
“ค่ะ/ครับ”เขื่อนกับเฟยืพูดพร้อมกัน
จากนั้นแก้วก้ดูรูปภาพร่องรอยบาดแผลของทั้งสองคน
“ภาพนี้มันมีอะไรแปลกๆอยู่นะ แต่นึกไม่ออกว่ามันแปลกตรงไหน ?”แก้วพุด
ในภาพเป็นภาพที่จ๋าแม่ค้าขายผลไม้ โดนตบที่หน้าจนมีรอยฝ่ามือ
สักพัก
“คุณจ๋ากับคุณมิ้นท์มาแล้วค่ะ”เฟย์พูด
“ค่ะ เชิญค่ะ”แก้วพูด
“เล่ารายละเอียดให้ฟังหน่อยได้มั้ยค่ะ ?”แก้วถาม
“ค่ะ พอดีว่าวันนี้จ๋าก็ขายผลไม้อยู่ดีดี อยุ่ๆนังนี้ เอ้ย! คุณมิ้นท์ก็เข้ามาหาจ๋า
แล้วมาถามว่า....”

‘ชอบนักหรอ เรื่องยุ่งกับผัวชาวบ้านน่ะ’มิ้นพูด
“ใครยุ่งกับแฟนเธอไม่ทราบ อย่ามาหาเรื่องกัน”จ๋าพูดขณะที่กำลังจัดแผงผลไม้อยู่
“ก็แกไง นังหน้าด้าน เพลี๊ยะ! ถ้ายังไม่เลิกยุ่งกับแฟนฉันอีก เจอดีแน่!”มิ้นท์พูดแล้วเดินไป

“ก็เป็นแบบนี้และค่ะ”จ๋าตอบ
“แล้วคุณมิ้นท์ล่ะค่ะ ?”แก้วถาม
“เรื่องที่คนนี้พูดไม่เป็นความจริงค่ะ คุณอัยการ เรื่องจริงมันเป็นแบบนี้”

“ชอบนักหรอ ? เรื่องยุ่งกับแฟนชาวบ้านน่ะ”มิ้นท์ถาม
“ก็ไม่ได้ชอบหรอกนะ แต่ถ้าคนของเอมาลุ่มล่ามฉันก็ไม่ผิดนิ จริงมั้ย ?”จ๋าถาม
“นังหน้าด้าน”มิ้นท์พูด
“แกว่าใคร ยัยแฟนทิ้ง ทำไม ? รับไม่ได้ก็เลิกกันไปสิ
ช่วยไม่ได้นะ ก็เธอน่ะนังน้ำพริกถ้วยเก่า มันเป็นธรรมดาที่คนกินมันจะเบื่อ
แต่ฉันน้ำพริกถ้วยใหม่ สดกว่า ใหม่กว่าแล้วก็อร่อยกว่า มันไม่แปลกหรอกที่แฟนเธอจะมาลุ่มล่ามกับฉัน”จ๋าตอบ
“หน๋อยแหนพ!”มิ้นท์พูดพร้อมกับง้างมือไปหวังจะตบจ๋าแต่
เพี๊ยะ! จ๋าตบมาก่อน

“เรื่องมันเป็นแบบยนี้แหละค่ะ ฉันยังไม่ทันจะแตะต้องตัวเธอเลย”มิ้นท์พูด
“คุณบอกว่าไม่ได้แตะต้องตัวเธอ แต่ทำไม ? ในภาพมันถึงได้มีรอยฝ่ามือคุณล่ะค่ะ ?”แก้วถาม
“ฉันก็ไม่ทราบหรอกค่ะ”มิ้นท์พูด
“คุณอัยการค่ะ ดูตัวเธอกับตัวฉันสิค่ะ ฉันทั้งบอบบางร่างเล็ก ขนาดนี้จะไปทำเธอ
ที่ตัวใหญ่กว่าได้ยังไงค่ะ ?”มิ้นท์พูด
“แล้วในคดีนี้ ไม่มีใครเห็นเหตุการ์เลยหรอค่ะ ?”แก้วถาม
“ค่ะ”ท้ะงสองคนตอบ
“งั้นวันนี้พอแค่นี้ล่ะกันค่ะ ขอบคุณมากค่ะ”แก้วพูด
จากนั้นทั้งสองคนก็ออกจากห้องไป

ตกเย็นที่บ้าน
“ภาพนี้มันมีบางอย่างที่ผิดปกติไปนะ แต่มันคืออะไร ?”แก้วถาม เธอนั่งดุณุปนี้ตั้งแต่กลับมาถึงบ้าน
จนถึงตอนนี้เธอก็ยังคิดไม่ออกว่ามันผิดปกติยังไง ?
“ไง ยังไม่นอนหรอ ?”โทโมะถาม
“อื้มม กำลังนั่งพิจารณารูปอยู่”แก้วพูด
“ให้ฉันช่วยมั้ย ?”โทโมะถาม
“ก็ดี ฉันคิดจนหัวจะระเบิดแล้ว ยังคิดไม่ออกเลย”แก้วพูดพร้อมกับยื่นรูปไปให้โทโมะ ส่วนตัวเองก็นอนพักสายตาอยู่บนเตียง
“มันผิดปกติใช่มั้ย ?”โทโมะถาม
“อื้ม มันมีบางอย่างที่มันขัดๆกัน”แก้วพูดขณะที่กำลังหลับตาอยู่ ส่วนโทโมะก็จ้องรูปเพื่อหาความผิดปกติ
“นี้ไงๆ เจอแล้วๆ”โทโมะพูด
“ไหนๆ ? ตรงไหน ?”แก้วถาม
“นี้ไง รอยนิ้วมือไง เธอได้ถามเขามั้ยว่าตบด้วยมือไหน ?”โทโมะถาม
“ไม่ได้ถามอ่ะ มันแปลกยังไง ?”แก้วถาม
“ก็นี้ไงมานี้ ก็ถ้าตบด้วยมือขวาแบบนี้ รอยนิ้วโป้งก็จะอยุ่บริเวณจมูกแบบนี้”โทโมะพูดพร้อมกับเอามือไปทาบบนหน้าแก้วไว้
“แต่ถ้าตบด้วยมือซ้ายคงจะไม่ถนัด คงไม่มีใครบ้าเอามือที่ไม่ถนัดมาตบคนหรอก”โทโมะพูดแต่มือยังอยู่บนหน้าแก้ว
“จริงด้วยๆ หาตั้งนานแหนะ แต๊งค์มากนะ”แก้วพูด
“เอามืออกไปด้วย”แก้วพูดขึ้น
“งั้นก็นอนซะนะ ฝันดีอัยการจริญญา”โทโมะพูดแล้วเดินออกไป

เช้าวันต่อมา
“ช่วยเรื่องคุณจ๋ามาให้ด้วยนะ”แก้วพูดพร้อมกับนั่งลง
“ค่ะ”เฟย์พูด

สักพัก
“นั่งก่อนค่ะ”แก้วพุด
“มีอะไรอีกค่ะ ?”จ๋าถาม
“เมื่อวานลืมถามไปน่ะค่ะว่า คุณมิ้นท์ตบคุณด้วยมือไหนค่ะ ?”แก้วถาม
“มือขวาค่ะ”จ๋าตอบ
“งั้นคุณช่วยชี้นิ้วโป้งให้ดุหน่อยได้มั้ยค่ะ ? ดูเหมือนว่าฉันจะหาไม่เจอ”แก้วพูดพร้อมกับยื่นรูปไปให้จ๋า
“น่าจะเป็นตรงนี้นะค่ะ”จ๋าตอบพร้อมกับชี้นิ้วไปที่บริเวณติ่งหู
“แต่ฉันว่า มันน่าจะเป็นตรงบริเวณจมูกมากกว่านะค่ะ
เพราะถ้าเขาตบคุณจริงๆ มันก็จะเป็นแบบนี้มากกว่า”แก้วพูดพร้อมกับทำท่าทางประกอบ
“เอ่อ...หรือจะเป็นมือซ้ายนะ ?”จ๋าพูด
“เขาตบคุณแบบพลิกมือแบบนี้หรอค่ะ ?”แก้วถามพร้อมกับทำท่าประกอบ
“ไม่มีเหตุผลอะไรที่ทำให้รูปเป็นแบบนี้ได้ นอกเสียจากคุณตบตัวเอง”แก้วพุด
“ฉันไม่ได้ตบตัวเองนะ”จ๋าตอบ
“อัยการพรปวีณ์ค่ะ ช่วยมาเก็บรอยฝ่ามือของคุณจ๋าด้วยนะค่ะ จะเอาไปเทียบกันว่า
ตรงกันหรือป่าว ?”แก้วพูด
“ไม่ต้องค่ะๆ ฉันตบตัวเองเองค่ะ”จ่าพูด

จากนั้นจ๋าก้ถูกดำเนินคดีทางกฎหมาย

ปิดคดี!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา