Crazy love เธอมันบ้า ฉันเลยรักเธอ
8.5
8)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 8
..... : โอ้ย ! เธอเดินดูคนซะบ้างสิ ๆ
เฟย์ : เออ ฉันขอโทษน่ะ
หวาย : ชิ !
แก้ว : คนอะไรอ่ะ เค้าขอโทษแทนที่จะพูดดีดีตอบกลับสิ
หวาย : คนอย่างฉันนี่ล่ะ แล้วจะทำไม?
แก้ว : คนไม่มีมารยาท
หวาย : นี่แกว่าใครน่ะ ? กำลังจะยกมือจะจบแก้ว
หยุดน่ะมีอะไรกัน
หวาย : โทโมะดูแม่นี่สิ ๆ มันมาว่าหวายอ่ะ หวายไม่ยอม
โทโมะ : O.o โทโมะตกใจเมื่อเห็นหน้าแก้ว แล้วเอ๋ยชื่อเบาๆ แก้ว ~
แก้ว : เรียกชื่อฉันทำไมล่ะค่ะคุณ แก้วแกล้งไม่สนใจโทโมะ
หวาย : โทโมะรู้จักแม่นี่ด้วยหรอค่ะ
แก้ว : ขอตัวน่ะค่ะ ๆ เฟย์กลับบ้าน
โทโมะอยากจะจับแก้วมากอดรัดซะใจจะขาดเมื่อเห็นว่าแก้วทำเป็นไม่รู้จักตน คิดในใจเดี๋ยวค่อยไปง้อที่หลัง
เฟย์ : แก้วแกเป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมแกทำเหมือนไม่รู้จักโทโมะล่ะ
แก้ว : คนอย่างนี้ฉันไม่อยากรู้จักด้วยหรอก !
เฟย์ : อะไรของแกว่ะ ๆ
แก้ว : ฉันกลับบ้านล่ะบาย
เฟย์ : ยัยนี่ต้องมีอะไรแน่ๆๆ
หมั่บบบ ~
เดี๋ยวอย่าเพึ่งกลับเดี๋ยวไปส่ง
แก้ว : ปล่อยน่ะ ๆ
โทโมะ : ไม่ปล่อย !
แก้ว : เดี๋ยวแฟนนายก็มาเห็นหรอก
โทโมะ : เห็นก็เห็นไปสิ นั่นไม่ใช่แฟนฉัน แฟนฉันยืนอยู่นี่ ๆ
แก้ว : ปล่อยเลยน่ะ ใครแฟนนายห่ะ ๆ
โทโมะ : ขึ้นรถเร็ว
แก้วนั่งรถไปสักพัก อยู่ดีดีโทโมะก็เลี้ยวรถเข้าคอนโดแห่งนึง !
แก้ว : พามาที่นี่ทำไม ?
โทโมะ : พามาเคลียร์! ลากแก้วขึ้นบนคอนโด
แก้ว : นี่ปล่อยน่ะ เจ็บ
โทโมะ : ถ้าปล่อยแล้วจะไม่หนี ?
แก้ว : อื้ม !
ในห้อง
โทโมะ : หึงหรอ? คนสวย ! หันมากอดแก้ว
แก้ว : ใครหึงนาย หลงตัวเองชัดๆ
โทโมะ : ไม่เชื่อ ! พร้อมกับกอดแก้วให้แน่นขึ้น !
แก้ว : อือ ๆ ปล่อยเลยนายไม่มีสิทธิ์มากอดฉันน่ะ ๆ
โทโมะ : มีสิทธ์ โมะมีสิทธ์เยอะเลยในตัวแก้ว !
แก้ว : ออกไปเลยคนฉวยโอกาส ! ผลักโทโมะออก ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครห่ะ ดึงหูโทโมะ !
โทโมะ : โอ้ย ! แก้วเจ็บอ่ะ
แก้ว : เจ็บซะบ้างก็ดีแล้วไง แล้วแม่นั่นเป็นใครห่ะ !
โทโมะ : เอออออออ ออ !
ก๊อกก๊อก ! ก๊อก
เม้นบ้างน่ะ ><' บางทีก็อยากได้กำลังใจน่ะ ><'
..... : โอ้ย ! เธอเดินดูคนซะบ้างสิ ๆ
เฟย์ : เออ ฉันขอโทษน่ะ
หวาย : ชิ !
แก้ว : คนอะไรอ่ะ เค้าขอโทษแทนที่จะพูดดีดีตอบกลับสิ
หวาย : คนอย่างฉันนี่ล่ะ แล้วจะทำไม?
แก้ว : คนไม่มีมารยาท
หวาย : นี่แกว่าใครน่ะ ? กำลังจะยกมือจะจบแก้ว
หยุดน่ะมีอะไรกัน
หวาย : โทโมะดูแม่นี่สิ ๆ มันมาว่าหวายอ่ะ หวายไม่ยอม
โทโมะ : O.o โทโมะตกใจเมื่อเห็นหน้าแก้ว แล้วเอ๋ยชื่อเบาๆ แก้ว ~
แก้ว : เรียกชื่อฉันทำไมล่ะค่ะคุณ แก้วแกล้งไม่สนใจโทโมะ
หวาย : โทโมะรู้จักแม่นี่ด้วยหรอค่ะ
แก้ว : ขอตัวน่ะค่ะ ๆ เฟย์กลับบ้าน
โทโมะอยากจะจับแก้วมากอดรัดซะใจจะขาดเมื่อเห็นว่าแก้วทำเป็นไม่รู้จักตน คิดในใจเดี๋ยวค่อยไปง้อที่หลัง
เฟย์ : แก้วแกเป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมแกทำเหมือนไม่รู้จักโทโมะล่ะ
แก้ว : คนอย่างนี้ฉันไม่อยากรู้จักด้วยหรอก !
เฟย์ : อะไรของแกว่ะ ๆ
แก้ว : ฉันกลับบ้านล่ะบาย
เฟย์ : ยัยนี่ต้องมีอะไรแน่ๆๆ
หมั่บบบ ~
เดี๋ยวอย่าเพึ่งกลับเดี๋ยวไปส่ง
แก้ว : ปล่อยน่ะ ๆ
โทโมะ : ไม่ปล่อย !
แก้ว : เดี๋ยวแฟนนายก็มาเห็นหรอก
โทโมะ : เห็นก็เห็นไปสิ นั่นไม่ใช่แฟนฉัน แฟนฉันยืนอยู่นี่ ๆ
แก้ว : ปล่อยเลยน่ะ ใครแฟนนายห่ะ ๆ
โทโมะ : ขึ้นรถเร็ว
แก้วนั่งรถไปสักพัก อยู่ดีดีโทโมะก็เลี้ยวรถเข้าคอนโดแห่งนึง !
แก้ว : พามาที่นี่ทำไม ?
โทโมะ : พามาเคลียร์! ลากแก้วขึ้นบนคอนโด
แก้ว : นี่ปล่อยน่ะ เจ็บ
โทโมะ : ถ้าปล่อยแล้วจะไม่หนี ?
แก้ว : อื้ม !
ในห้อง
โทโมะ : หึงหรอ? คนสวย ! หันมากอดแก้ว
แก้ว : ใครหึงนาย หลงตัวเองชัดๆ
โทโมะ : ไม่เชื่อ ! พร้อมกับกอดแก้วให้แน่นขึ้น !
แก้ว : อือ ๆ ปล่อยเลยนายไม่มีสิทธิ์มากอดฉันน่ะ ๆ
โทโมะ : มีสิทธ์ โมะมีสิทธ์เยอะเลยในตัวแก้ว !
แก้ว : ออกไปเลยคนฉวยโอกาส ! ผลักโทโมะออก ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครห่ะ ดึงหูโทโมะ !
โทโมะ : โอ้ย ! แก้วเจ็บอ่ะ
แก้ว : เจ็บซะบ้างก็ดีแล้วไง แล้วแม่นั่นเป็นใครห่ะ !
โทโมะ : เอออออออ ออ !
ก๊อกก๊อก ! ก๊อก
เม้นบ้างน่ะ ><' บางทีก็อยากได้กำลังใจน่ะ ><'
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ