Crazy love เธอมันบ้า ฉันเลยรักเธอ

8.5

เขียนโดย bowlukTK

วันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 21.50 น.

  12 ตอน
  111 วิจารณ์
  23.46K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ตอนที่ 6
โทโมะ : แก้วให้โมะอยุ่ด้วยไม่ได้หรอ ?
แก้ว : ไม่ได้โมะต้องกลับบ้าน  หญิงสาวหันหลังแล้วจะเดินเข้าบ้าน
โทโมะ : แก้วใจ ใจร้าย ไม่ให้โมะอยู่โมะก็จะอยู่เป็นเพื่อนแก้ว อยู่คนเดียวอย่างนี้ถ้าแก้วใจของโมะเป็นอะไรขึ้นมาว่ายังไง ? พูดพร้อมอุ้มแก้วเข้าไปในบ้าน
แก้ว : อื้อออ ! คนบ้าปล่อยแก้วลงเดี๋ยวนี้น่ะ  ใครเป็นแก้วใจของโทโมะหื้อ อยู่กับโมะอ่ะน่ากลัวที่สุด
โทโมะ : ก็ยัยไก่เบ๊อะของโมะไงครับ พูดพร้อมกับวางตัวแก้วลงบนโซฟา โทโมะค่อยเลื่อนหน้าเข้าไปหาแก้วประกบริมฝีปากบางๆกดริมฝีปากบางๆอย่างนุ่มนวล
อื้ออ ๆ ! เสียงแก้วประทวงขึ้น เพราะโทโมะจูบเธอนานมากเกินไป
แก้ว : คนฉวยโอกาส เช๊อะ ๆ พูดด้วยความเขินอาย ><’
โทโมะ : อยากยั่วก่อนทำไมล่ะ ๆ คนสวยของโมะ
แก้ว : ไม่รู้ไม่ชี้ เราไม่ได้เป็นอะไรกันนี้
โทโมะ : โมะอยากเป็นจะแย่ แก้วให้โอกาสโมะเถอะน่ะ ให้โมะลองคบกับแก้วดู
แก้ว : ไม่รู้ไม่ชี้ :) งุงิ ><’
โทโมะ : ฟอด ~ นี่แน่
แก้ว : ไอ่บ้าโมะ
โทโมะ : ถึงโมะบ้าโมะก็รักแก้วน่ะ รักโมะบ้างมั้ยคนดี ๆ
แก้ว : ไม่รู้ว่ารักมั้ย แต่ก็ให้ใจไปหมดแล้ว ><’
โทโมะ : ขอบคุณแก้ว ขอบคุณที่ให้โอกาสโมะ
แก้ว : หิวมั้ย เดี๋ยวแก้วทำกับข้าวให้กิน
โทโมะ : หิว หิวมากด้วย อยากกินไก่ทั้งตัวมากๆเลย พูดแล้วยิ้มที่มุมปากเล็ก
แก้ว : บ้านแก้วไม่มีไก่อ่ะโมะ กินหมูก็ล่ะกันน้ะ
โทโมะ : ไม่รู้ล่ะ โมะอยากกินไก่ พูดแล้วคว้ามือแก้วมาจูบ ไก่ตัวเนี๊ยะน่ากิน !
แก้ว : บ้า แก้วลุกขึ้นแล้วเดินไปทำกับข้าวมาให้กิน
15 นาทีผ่านไป
แก้ว : นี่เสร็จแล้วสปาเก็ตตี้หมู
โทโมะ : ครับน่าทานจริงๆ แต่ยังไงโมะก็อยากกินไก่มากกว่าน่ะ
แก้ว : กินเข้าาไปเลย
กินข้าวเสร็จ
โทโมะ : แก้วครับมันดึกแล้วขอโมะนอนนี่น่ะ ๆ ดึกแล้วขับรถมันอันตราย นอนตักแก้วแล้วก็พูดออกมาก
แก้ว : นี่พึงจะ 2 ทุ่มเอง กลับเลย
โทโมะ : ไม่เอาโมะจะอยุ่เปนเพื่อนแก้วอ่ะ
แก้ว : ทำไมดื้ออย่างนี้ห่ะ แซวม่อนของแก้ว
โทโมะ : ไม่รู้ล่ะ ๆ โมะจะนอนที่นี่ ให้โมะนอนตรงนี้เลยก็ได้ หมอนก็นุ่มๆ
แก้ว : ก็ได้ไม่กลับก็ไม่กลับ แต่คืนนี้โมะตอนข้างล่างน่ะ แก้วจะขึ้นไปนอนข้างบน
โทโมะ : โถ่แก้วอ่ะ แล้วถ้ายุ่งกัดโมะ โมะเป็นไข้เลือดออกทำยังไง แก้วต้องไปนอนเฝ้าไข้โมะด้วย
แก้ว : เพึ่งรุ้น่ะเนี๊ยะ ว่าหนุ่มเพลย์บอยจะขี้อ้อนขนาดนี้ !
โทโมะ : แต่โมะก็อ้อแก้วคนเดียวน่ะ
แก้ว : ลุกไปอาบน้ำเลย
โทโมะ : มาอาบให้หน่อยเร็วๆ แกล้งแซวหญิงสาว
แก้ว : อ่ะผ้าขนหนูเสื้อผ้า
โทโมะ : ขอบคุณครับ รับมาแล้วรีบเดินเข้าห้องน้ำในห้องแก้ว
10 นาทีผ่านไป
โทโมะ : ยัยเด็กน้อยหลับซะแล้ว ออกมาเห็นแก้วนอนหลับอยู่บนเตียง
แก้ว : อื้มมม !
โทโมะ : ไปน้ำอาบเร็วๆ แล้วมานอนกันง่วงแล้ว ! หรือว่าจะให้โมะอาบให้มั้ย ?
แก้ว : บ้า ! โรคจิต ๆ ดุโทโมะแล้วตนเองก็เดินเข้าไปอาบน้ำ
20 นาทีผ่านไป
หื้อ ! แก้วเดินออกมาชายหมุ่นรีบเข้ามาสวกอดทันที
แก้ว : โมะปล่อยแก้วก่อนน้ะ ๆ
โทโมะ : หื้ม ! หอมขนาดนี้ปล่อยไม่ทันแล้วมั้งแก้ว
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา