Crazy love เธอมันบ้า ฉันเลยรักเธอ

8.5

เขียนโดย bowlukTK

วันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 21.50 น.

  12 ตอน
  111 วิจารณ์
  23.31K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 6

โทโมะ : แก้วให้โมะอยุ่ด้วยไม่ได้หรอ ?

แก้ว : ไม่ได้โมะต้องกลับบ้าน  หญิงสาวหันหลังแล้วจะเดินเข้าบ้าน

โทโมะ : แก้วใจ ใจร้าย ไม่ให้โมะอยู่โมะก็จะอยู่เป็นเพื่อนแก้ว อยู่คนเดียวอย่างนี้ถ้าแก้วใจของโมะเป็นอะไรขึ้นมาว่ายังไง ? พูดพร้อมอุ้มแก้วเข้าไปในบ้าน

แก้ว : อื้อออ ! คนบ้าปล่อยแก้วลงเดี๋ยวนี้น่ะ  ใครเป็นแก้วใจของโทโมะหื้อ อยู่กับโมะอ่ะน่ากลัวที่สุด

โทโมะ : ก็ยัยไก่เบ๊อะของโมะไงครับ พูดพร้อมกับวางตัวแก้วลงบนโซฟา โทโมะค่อยเลื่อนหน้าเข้าไปหาแก้วประกบริมฝีปากบางๆกดริมฝีปากบางๆอย่างนุ่มนวล

อื้ออ ๆ ! เสียงแก้วประทวงขึ้น เพราะโทโมะจูบเธอนานมากเกินไป

แก้ว : คนฉวยโอกาส เช๊อะ ๆ พูดด้วยความเขินอาย ><’

โทโมะ : อยากยั่วก่อนทำไมล่ะ ๆ คนสวยของโมะ

แก้ว : ไม่รู้ไม่ชี้ เราไม่ได้เป็นอะไรกันนี้

โทโมะ : โมะอยากเป็นจะแย่ แก้วให้โอกาสโมะเถอะน่ะ ให้โมะลองคบกับแก้วดู

แก้ว : ไม่รู้ไม่ชี้ :) งุงิ ><’

โทโมะ : ฟอด ~ นี่แน่

แก้ว : ไอ่บ้าโมะ

โทโมะ : ถึงโมะบ้าโมะก็รักแก้วน่ะ รักโมะบ้างมั้ยคนดี ๆ

แก้ว : ไม่รู้ว่ารักมั้ย แต่ก็ให้ใจไปหมดแล้ว ><’

โทโมะ : ขอบคุณแก้ว ขอบคุณที่ให้โอกาสโมะ

แก้ว : หิวมั้ย เดี๋ยวแก้วทำกับข้าวให้กิน

โทโมะ : หิว หิวมากด้วย อยากกินไก่ทั้งตัวมากๆเลย พูดแล้วยิ้มที่มุมปากเล็ก

แก้ว : บ้านแก้วไม่มีไก่อ่ะโมะ กินหมูก็ล่ะกันน้ะ

โทโมะ : ไม่รู้ล่ะ โมะอยากกินไก่ พูดแล้วคว้ามือแก้วมาจูบ ไก่ตัวเนี๊ยะน่ากิน !

แก้ว : บ้า แก้วลุกขึ้นแล้วเดินไปทำกับข้าวมาให้กิน

15 นาทีผ่านไป

แก้ว : นี่เสร็จแล้วสปาเก็ตตี้หมู

โทโมะ : ครับน่าทานจริงๆ แต่ยังไงโมะก็อยากกินไก่มากกว่าน่ะ

แก้ว : กินเข้าาไปเลย

กินข้าวเสร็จ

โทโมะ : แก้วครับมันดึกแล้วขอโมะนอนนี่น่ะ ๆ ดึกแล้วขับรถมันอันตราย นอนตักแก้วแล้วก็พูดออกมาก

แก้ว : นี่พึงจะ 2 ทุ่มเอง กลับเลย

โทโมะ : ไม่เอาโมะจะอยุ่เปนเพื่อนแก้วอ่ะ

แก้ว : ทำไมดื้ออย่างนี้ห่ะ แซวม่อนของแก้ว

โทโมะ : ไม่รู้ล่ะ ๆ โมะจะนอนที่นี่ ให้โมะนอนตรงนี้เลยก็ได้ หมอนก็นุ่มๆ

แก้ว : ก็ได้ไม่กลับก็ไม่กลับ แต่คืนนี้โมะตอนข้างล่างน่ะ แก้วจะขึ้นไปนอนข้างบน

โทโมะ : โถ่แก้วอ่ะ แล้วถ้ายุ่งกัดโมะ โมะเป็นไข้เลือดออกทำยังไง แก้วต้องไปนอนเฝ้าไข้โมะด้วย

แก้ว : เพึ่งรุ้น่ะเนี๊ยะ ว่าหนุ่มเพลย์บอยจะขี้อ้อนขนาดนี้ !

โทโมะ : แต่โมะก็อ้อแก้วคนเดียวน่ะ

แก้ว : ลุกไปอาบน้ำเลย

โทโมะ : มาอาบให้หน่อยเร็วๆ แกล้งแซวหญิงสาว

แก้ว : อ่ะผ้าขนหนูเสื้อผ้า

โทโมะ : ขอบคุณครับ รับมาแล้วรีบเดินเข้าห้องน้ำในห้องแก้ว

10 นาทีผ่านไป

โทโมะ : ยัยเด็กน้อยหลับซะแล้ว ออกมาเห็นแก้วนอนหลับอยู่บนเตียง

แก้ว : อื้มมม !

โทโมะ : ไปน้ำอาบเร็วๆ แล้วมานอนกันง่วงแล้ว ! หรือว่าจะให้โมะอาบให้มั้ย ?

แก้ว : บ้า ! โรคจิต ๆ ดุโทโมะแล้วตนเองก็เดินเข้าไปอาบน้ำ

20 นาทีผ่านไป

หื้อ ! แก้วเดินออกมาชายหมุ่นรีบเข้ามาสวกอดทันที

แก้ว : โมะปล่อยแก้วก่อนน้ะ ๆ

โทโมะ : หื้ม ! หอมขนาดนี้ปล่อยไม่ทันแล้วมั้งแก้ว

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา