Crazy love เธอมันบ้า ฉันเลยรักเธอ
8.5
12)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 12
หน้าดอนโด !
แก้ว : ไหวมั้ยเนี๊ยะ โทโมะ !
โทโมะ : อืม อื้ม กอดร่างบางไว้ยิ่งกว่าปลาหมึกซะอีก !
แก้ว : โอ้ย ! โทโมะหายใจไม่ออกนายจะกอดแน่นไปแล้ว มือก็ไขประตูห้องให้ ทีหลังห้ามกินเยอะนะ เดี๋ยววันหลังให้กลับคนเดียวเลย
โทโมะ : ครับ .... แม่
แก้ว : เดี๋ยวเถอะนะ แก้วดุพร้อมกับโยนโทโมะลงบนเตียง
โทโมะ : อืม ! คว้าเอวแก้วลงมานอนกอดบนเตียง
แก้ว : ปล่อยนะ ปลอยแก้วนะ โมะเหม็นอะ ! อี๋ ดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของโทโมะ ปล่อยแก้วนะ
โทโมะค่อยก้มลงไปประกบริมฝีปากอย่างเบาๆเพื่อกลบเสียงประทวง ค่อยๆพลิกนอนแก้วนอนลงบนที่นอนร่างบางก็ได้แต่ดิ้นแต่ก็สู้แรงเขาไม่ไหวอยู่ดี อือ อือ ~ พะพอแล้ว โทโมะกลับไม่ฟังเสียงประทวงอะไรทั้งสิ้น ค่อยเอาใบหน้าอันหล่อเหลา
ซุกซบลงลำคอขาวๆ ระเรื่อยมายังเนินอกขาวๆ มือหนาๆข้างหนึ่งเริ่มลากล้วงไปข้างในกางเกงยืนส์ขาสั้น เพื่อปลดมันออก
โทโมะ ! หยุดน่ะ อือ ~
แล้วค่อยๆๆปลดเสื้อของเธอออก เลื่อนมือไปเกาะกุมหน้าอก มือหนาเริ่มบีบคลึงเบาๆ “อื้ม ทะโทโมะ” อะไรครับคนดี เสียงโทโมะเอ๋ยอย่างชอบใจ แก้วขาวจังรู้มั้ย ? มันอดไม่ไหวจริงๆ คืนนี้โมะขอน่ะแก้ว กระตุกตะขอเสื้อชั้นในสีเขียวอ่อนออก แก้วถึงกับสะดุดเล็ก แก้วรีบเอามือทั้ง 2 ข้างมาปิดทันที “ยะ อย่าน่ะ” ร่างสูงรีบปลดเปลื่องเสื้อผ้าออกทันที แล้วค่อยเอามืออีกข้างเขี่ยงกางเกงตัวจิ๋วออก
“ โทโมะ มีสติหน่อยปล่อยแก้วน่ะ”
“โมะมีครบทุกอย่าง แก้ว”
จับแยกขาหญิงสาวออก และเลื่อนมือมาบีบที่ทรวงอก “ โอ๊ย เจ็บ เสียงครางทำให้ชายหนุ่มยิ้มออกมา”
มือลูบไลค์ไปตามร่ายกายอย่างอิสระ ก่อนที่จะสอดแกนในเข้าไปอย่างแรงโดยไม่สนใจหญิงสาว
กร๊ดดดดดดด เสียงร้องด้วยความหน้าสงสาร
กับออกแรงกดเข้าไปอีก หญิงสาวได้แต่ปวดไปทั่วท้อง ทั้งเจ็บอึดอัด แทรกเข้าจนมิดแล้วกระแทกสะโพกไปตามจังหวะ
“ อ๊ะ อ๊ะ เสียงร้องครางออกมา ด้วยความเจ็บ” โทโมะยังกระแทกต่อไปเรื่อย
โทโมะ : เจ็บมากมั้ยคนดี !
แก้ว : เจ็บมาก พูดกระกุกตะกักไม่มีแรง
โทโมะค่อยเพิ่มแรงขึ้นอีกเรื่อยๆ อ๊า อ่า พะพอก่อนโทโมะ !
อีกนิดน่ะแก้ว โทโมะค่อยๆแรงทำแรงขึ้นจนสุด มันแน่น ! เสียงที่รอดออกมาจากปากโทโมะ
“ อ่ะ อ่า อือ อ่าห์ ” เสียงไม่ประสีประสาครางออกมา น้ำตาไหลพรากออกมาเป็นสายด้วยความที่เจ็บ เสร็จแล้วโทโมะค่อยๆถอดแกนในออกมา แล้วพลิกมานอนข้างๆหญิงสาว มองหน้าขาวของแก้ว แล้วดึงมากระชับกอด ฮึกฮึก ! น้ำตาไหลออกมาเต็มหมอน
โทโมะ : แก้ว โมะขอโทษ
ร้องไห้ค่อยๆสะอื่น
กอดแล้วค่อยๆๆหลับไป
ตอนเช้า !
แก้วตื่นเช้าขึ้นมาอย่างงัวเงีย หากจะแทบร้องออกมากเมื่อพบว่าหน้าอกเปล่าเปลี่อยของตน แนบแน่นกับหน้าอกของโทโมะแค่ไหน พยายามตั้งสติแล้วค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้นไม่ให้เขาตื่น พอลุกขั้นมาได้ก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำโดยทันที
20 นาทีผ่านไปแก้วเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับมีผ้าขนหนูพันตัวไว้
โทโมะ : ตื่นแล้วทำไมไม่เรียก
แก้ว : คนใจร้าย !
โทโมะ : โทโมะไม่ได้ใจน้ายอะไรเลยนะที่รัก พร้อมกับคว้าเอวแก้วมากอด
แก้ว : อื้อ ปล่อยเลยนะ
โทโมะ : โธ่ ! ขาวขนาดนี้ สวยขนาดนี้ น่ารักขนาดนี้ใครมันจะปล่อยไป !
แก้ว : เฟี๊ยะ แก้วฟาดมือลงหน้าอกโทโมะ อย่ามาลามกแถวนี้นะ ไปอาบน้ำเลย
โทโมะ : ไม่เอาอาบให้หน่อยสิ !
ตอนนี้มาได้ไงไม่รุ้ยังงงอยู่ ฝากด้วยน่ะ !
หน้าดอนโด !
แก้ว : ไหวมั้ยเนี๊ยะ โทโมะ !
โทโมะ : อืม อื้ม กอดร่างบางไว้ยิ่งกว่าปลาหมึกซะอีก !
แก้ว : โอ้ย ! โทโมะหายใจไม่ออกนายจะกอดแน่นไปแล้ว มือก็ไขประตูห้องให้ ทีหลังห้ามกินเยอะนะ เดี๋ยววันหลังให้กลับคนเดียวเลย
โทโมะ : ครับ .... แม่
แก้ว : เดี๋ยวเถอะนะ แก้วดุพร้อมกับโยนโทโมะลงบนเตียง
โทโมะ : อืม ! คว้าเอวแก้วลงมานอนกอดบนเตียง
แก้ว : ปล่อยนะ ปลอยแก้วนะ โมะเหม็นอะ ! อี๋ ดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของโทโมะ ปล่อยแก้วนะ
โทโมะค่อยก้มลงไปประกบริมฝีปากอย่างเบาๆเพื่อกลบเสียงประทวง ค่อยๆพลิกนอนแก้วนอนลงบนที่นอนร่างบางก็ได้แต่ดิ้นแต่ก็สู้แรงเขาไม่ไหวอยู่ดี อือ อือ ~ พะพอแล้ว โทโมะกลับไม่ฟังเสียงประทวงอะไรทั้งสิ้น ค่อยเอาใบหน้าอันหล่อเหลา
ซุกซบลงลำคอขาวๆ ระเรื่อยมายังเนินอกขาวๆ มือหนาๆข้างหนึ่งเริ่มลากล้วงไปข้างในกางเกงยืนส์ขาสั้น เพื่อปลดมันออก
โทโมะ ! หยุดน่ะ อือ ~
แล้วค่อยๆๆปลดเสื้อของเธอออก เลื่อนมือไปเกาะกุมหน้าอก มือหนาเริ่มบีบคลึงเบาๆ “อื้ม ทะโทโมะ” อะไรครับคนดี เสียงโทโมะเอ๋ยอย่างชอบใจ แก้วขาวจังรู้มั้ย ? มันอดไม่ไหวจริงๆ คืนนี้โมะขอน่ะแก้ว กระตุกตะขอเสื้อชั้นในสีเขียวอ่อนออก แก้วถึงกับสะดุดเล็ก แก้วรีบเอามือทั้ง 2 ข้างมาปิดทันที “ยะ อย่าน่ะ” ร่างสูงรีบปลดเปลื่องเสื้อผ้าออกทันที แล้วค่อยเอามืออีกข้างเขี่ยงกางเกงตัวจิ๋วออก
“ โทโมะ มีสติหน่อยปล่อยแก้วน่ะ”
“โมะมีครบทุกอย่าง แก้ว”
จับแยกขาหญิงสาวออก และเลื่อนมือมาบีบที่ทรวงอก “ โอ๊ย เจ็บ เสียงครางทำให้ชายหนุ่มยิ้มออกมา”
มือลูบไลค์ไปตามร่ายกายอย่างอิสระ ก่อนที่จะสอดแกนในเข้าไปอย่างแรงโดยไม่สนใจหญิงสาว
กร๊ดดดดดดด เสียงร้องด้วยความหน้าสงสาร
กับออกแรงกดเข้าไปอีก หญิงสาวได้แต่ปวดไปทั่วท้อง ทั้งเจ็บอึดอัด แทรกเข้าจนมิดแล้วกระแทกสะโพกไปตามจังหวะ
“ อ๊ะ อ๊ะ เสียงร้องครางออกมา ด้วยความเจ็บ” โทโมะยังกระแทกต่อไปเรื่อย
โทโมะ : เจ็บมากมั้ยคนดี !
แก้ว : เจ็บมาก พูดกระกุกตะกักไม่มีแรง
โทโมะค่อยเพิ่มแรงขึ้นอีกเรื่อยๆ อ๊า อ่า พะพอก่อนโทโมะ !
อีกนิดน่ะแก้ว โทโมะค่อยๆแรงทำแรงขึ้นจนสุด มันแน่น ! เสียงที่รอดออกมาจากปากโทโมะ
“ อ่ะ อ่า อือ อ่าห์ ” เสียงไม่ประสีประสาครางออกมา น้ำตาไหลพรากออกมาเป็นสายด้วยความที่เจ็บ เสร็จแล้วโทโมะค่อยๆถอดแกนในออกมา แล้วพลิกมานอนข้างๆหญิงสาว มองหน้าขาวของแก้ว แล้วดึงมากระชับกอด ฮึกฮึก ! น้ำตาไหลออกมาเต็มหมอน
โทโมะ : แก้ว โมะขอโทษ
ร้องไห้ค่อยๆสะอื่น
กอดแล้วค่อยๆๆหลับไป
ตอนเช้า !
แก้วตื่นเช้าขึ้นมาอย่างงัวเงีย หากจะแทบร้องออกมากเมื่อพบว่าหน้าอกเปล่าเปลี่อยของตน แนบแน่นกับหน้าอกของโทโมะแค่ไหน พยายามตั้งสติแล้วค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้นไม่ให้เขาตื่น พอลุกขั้นมาได้ก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำโดยทันที
20 นาทีผ่านไปแก้วเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับมีผ้าขนหนูพันตัวไว้
โทโมะ : ตื่นแล้วทำไมไม่เรียก
แก้ว : คนใจร้าย !
โทโมะ : โทโมะไม่ได้ใจน้ายอะไรเลยนะที่รัก พร้อมกับคว้าเอวแก้วมากอด
แก้ว : อื้อ ปล่อยเลยนะ
โทโมะ : โธ่ ! ขาวขนาดนี้ สวยขนาดนี้ น่ารักขนาดนี้ใครมันจะปล่อยไป !
แก้ว : เฟี๊ยะ แก้วฟาดมือลงหน้าอกโทโมะ อย่ามาลามกแถวนี้นะ ไปอาบน้ำเลย
โทโมะ : ไม่เอาอาบให้หน่อยสิ !
ตอนนี้มาได้ไงไม่รุ้ยังงงอยู่ ฝากด้วยน่ะ !
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ