รอได้เต็มใจให้เสมอ...

                                       ตอนเย็น

โทโมะเริ่มสนใจประเด็นอยู่แล้วละปกติรุ่นน้องที่ตัวสูงผมอบางคนนั้นจะตามตื้อตลอดแต่นี้ไม่มาหรือน้องจะไปทำใจ

เอ๊ะแล้วทำไมเราต้องสนใจเขาด้วยว่ะชั่งมันเถอะ

              ทางด้านแก้ว

เฟย์:พวกเราจะช่วยเสริมสวยแกให้เว๊ย

ฟาง:ป่ะจัดไปสวยค้างเลยอ่ะเริ่มได้

1ชั่วโมงครึ่ง= =

แก้วส่องกระจกดูก็เห็รหญิงสาวผมยาวถึงเอวดวงตาที่สุกสะกาวเปลี่ยนเป็นสีฟ้าเทาเข้ากับผิวสวยมากๆเลยละ

แก้ว:สวยมากเลยละแกทีนี้ฉันจะไปหาพี่เขาได้แล้วใช่ป่ะ>~<

เฟย์ ฟาง:อืม...ใช่!!

เฟย์ฟางตอบอย่างมั่นใจเพราะแก้วสวยมากๆเลยทีเดียว

แก้ว:เย้ๆ>O<

เฟย์ ฟาง:ยินดีด้วยนะจ๊ะ^^!

แก้ว:อืม...

                             วันรุ่งขึ้น

แก้ววิ่งไปที่ซื้อกุหลาบอีกเช่นเคยพร้อมกับถักเปียเพื่อพี่โทโมะจะได้ดูบ้างว่าแก้วน่ารักในขณะที่โทโมะลงมา

โห่ๆน้องขจีบได้ป่าวครับ!!

โทโมะได้ยินเสียงผู้ชายมากมายมาอจีบผ้หญิงคนนึงซึ่งโทโมะก็จะไปดูให้ได้ก็ต้องอึ้งเมื่อเห็นสาวร่างบางสูงที่เขา

ตามหาอยู่ผมที่ยาวสลวยที่สีน้ำตาลกับดวงตาฟ้าเทาเข้ากับผิวขาวนั้น

แก้ว:พี่โทโมะมาแล้วหลอฮะอ่ะแก้วให้>O<

โทโมะ:เอ่อขอบใจนะ

โทโมะหน้าแดงทันทีแก้วเอียงคอมองเขาอย่างเอ็นดูยิ่งทำให้เขาหน้าแดงไปใหญ่หัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะทำให้

เขาจะละลายทีเดียวจากเด็กสาวใบหน้าที่สวยคมมีความหล่อแฝงแต่พอวันนี้เปิดเผยร่างตัวจริงของหญิงสาวคนนี้

เธอสวยมากๆบอกตรงๆเหมือนเธอที่เคยอยู่ในร่างห้าวๆที่มีความหล่อแฝงมาอย่างกะปลอมตัวงั้นเลยเหมือนว่า

ร่างที่เห็นคือร่างจริงมันคือร่างจริงซินะ

แก้ว:พี่โทโมะฮะไปเรียนได้แล้วอีก5นาทีจะสายนะฮะ!!

โทโมะ:หะ อีก5นาทีขอบใจนะแก้ว!!

โทโมะรีบวิ่งไปทันทีเสียฟอร์มหนุ่มเย็นชาเลย

                                                              ตอนเย็น

แก้วรีบวิ่งมาหาพี่โทโมะเลยทันที

แก้ว:เอ่อพี่โทโมะผมกลับด้วยฮะT^T

แก้ยังมามุกเดิมเช่เคยแต่คราวนี้โทโมะกลับยิ้งอย่างอ่อนโยน

โทโมะ:อื้มได้ซิ

แก้ว:ขอบคุณคร๊าบ

บนรถที่โทโมะนั่งกลับแก้วนั้นโทโมะได้กลิ่นตัวของแก้วคือดอกไม้ที่แสนหอมส่งกลิ่นอ่อนๆในตัวใบหน้าที่ดูเหมือน

จะเป็นลูกครึ่งเสียด้วยน่ากินมากๆเลยเฮ๊ยเราคิดไรอยู่วะน้องเขายังเด็กอีกอย่างเรายังไม่คิดไร

โทโมะสะบัดหัวหลายๆครั้งเพื่อไล่ความคิดเลวๆออก

แก้ว:พี่โทโมะเป็นไรฮะ

โทโมะ:เอ่อไม่เป็นไรๆ

แก้ว:งั้นกลับก่อนนะครับขอบคุณที่มาส่งนะคร๊าบ^^

แก้ววิ่งเข้าไปในบ้านทันทีโทโมะยังบอกบ้านหลังนั้นด้วยรอยยิ้มกลับหัวใจที่ให้แก้วไป