โรงเรียนป่วน ชวนให้ซ่า

            ศูนย์บัญชาการแก๊งค์จิ้งจกขาว 
 " ไอ้จองเบ ไอ้จองเบ ออกมาเคลียร์กับพวกฉันเดี๋ยวนี้นะ " เสียงของเขื่อนที่ดังสนั่น ทำเอาพวกจิ้งจกขาวแห่กันมาหน้าฐานของพวกเขาทันที
 " เอะอะ อะไรกันวะ " ลูกน้องคนสนิทของเชนเดินมาดูเหตการณ์ ด้วยอารมณ์ไม่ค่อยจะดี
 " คะ เคโอติก เคโอติกมา " พวกที่เหลือต่างตกใจเป็นอย่างมาก เมื่อเห็นพวกป๊อปปี้ยืนอยู่หน้าฐานของพวกเขา
 " เอาไงดีวะ ท่านประธานก็ไม่อยู่อีกด้วย " ลูกน้องคนสนิทของเชน คิดหนัก
 " ให้ฉันไปจัดการกับพวกเขาเอง " ทันใดนั้นจองเบก็อาสาจะกำราบอดีตเพื่อนของตน เขาจึงเดินออกไปหาพวกนั้น
 
 " ไอ้หมอนี่ ฮ่าาาา งั้นก็ดี ฝากด้วยล่ะ " ลูกน้องคนนั้นยิ้มร่า พร้อมกับเดินไปพักผ่อนในมุมส่วนตัวของเขา  
               หน้าของศูนย์บัญชาการ
 " มาแล้วเหรอวะ ไอ้จองเบ " ป๊อปปี้ชี้ไปที่อดีตเพื่อนของเขา อย่างโมโห 
 " ไอ้แว่น วันนี้เป็นวันตายของนาย " แก้วก็ไม่ยอมเช่นกัน 
 " พวกนั้นมองเราตาไม่กระพริบเลย สงสัยคงต้องเสี่ยงกันหน่อยล่ะ " จองเบพยายามนึกแผนการบางอย่าง ท่ามกลางการด่าท้อจากอดีตเพื่อนของเขา
 " พวกนายที่อยู่ตรงนี้ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม ห้ามใครเข้ามายุ่งเด็ดขาด " จองเบสั่งพวกชุดขาวที่รอบล้อมพวกเขาเอาไว้ ไม่ให้มายุ่งกับเรื่องนี้ 
 " ครับ ท่านรองประธาน " พวกนั้นก้มตัวลงอย่างเข้าใจ 
 " ป๊อปปี้ เคนตะ เขื่อน แล้วก็ยัยทอม วันนี้พวกเธออาจจะเจ็บตัวสักหน่อย " จองเบพยายามจะบอกบางสิ่ง 
 " แต่ว่าสิ่งที่ฉันกำลังจะทำ มันก็เพื่อพวกนายนะ " จองเบอธิบายถึงเหตุผลที่่เขามาที่นี่ 
 " ฮึ ฉันไม่เชื่อนายหรอกไอ้แว่นจูงเป็ด นายมันก็แค่คนปลิ้นป้อนคนนึงนั่นแหละ " แก้วยังคงโมโหกับคำหลอกลวงของจองเบ 
 " อย่าหลงกลมันเชียวนะ มันพยายามจะยั่วพวกเราให้เสียสมาธิ " เขื่อนที่ดูเหมือนจะรู้แผนของจองเบเป็นอย่างดี จึงรีบเตือนพวกป๊อปปี้อย่างไว 
 " เสียสมาธิยังงั้นเหรอ ฉันว่านายคิดผิดแล้วล่ะ " จองเบพูดออกไป 
 " นี่มันรู้ความคิดของฉันยังงั้นเหรอเนี่ย " เขื่อนบ่นกับตัวเอง อย่างไม่เชื่อหูของเขา
 " เอาล่ะ งั้นฉันเริ่มก่อนล่ะกัน " เคนตะที่อดทนมานาน ก็พุ่งเข้าจู่โจมจองเบทันที 
 " พลั่ก ~ " จองเบถูกต่อยเข้าอย่างจัง ดูเหมือนเขาจะไม่ตอบโต้เคนตะเลยสักหมัดเดียว 
 " เป็นอะไรไปล่ะ ไอ้จองเบ ยังปากดีอยู่อีกไหม " เคนตะกระหนำหมัดไม่ยั้ง 
 " หมับ ~!! แค่นี่เองเหรอ พลั๊ว !!! " จองเบรับหมัดของเคนตะไว้ได้ ก่อนที่เขาจะสวนกลับไปเต็มแรง 
 
       ระหว่างทาง 
 " แฮ่ก !!! ไม่ไหวแล้วล่ะพี่ฟาง ฉันเหนื่อยเหลือเกิน พักตรงนี้สักหน่อยนะ " เฟย์ที่วิ่งมาตั้งไกล จู่ๆเธอก็หยุดวิ่ง แล้วบ่นออกมาทันที
 " ไม่ได้นะยัยเฟย์ เราต้องรีบไปบอกพวกนั้นให้เร็วที่สุด " ฟางพยายามกระตุ้นน้องสาวของเธอให้ลุกขึ้น
 " ก็ได้ เพื่อไอ้หน้ายาว เฮ้ยไม่ใช่ เพื่อพวกนั้น " จากนั้นเฟย์ก็ลุกขึ้น แล้วก็วิ่งตีคู่กับฟางไปที่ฐานลับ
 
        กลับมาที่พวกป๊อปปี้ 
 " ว้าว วู้ คุณจองเบเก่งมากๆเลยครับ " พวกชุดขาวปรบมือให้กำลังใจรองหัวหน้าของพวกเรา บ้างก็ส่งเสียงโห่ใส่พวกป๊อปปี้ บ้างก็เรียกพวกเขาเป็นเศษสวะ
  จองเบยืนอยู่ท่ามกลางร่างของพวกป๊อปปี้ ดูเหมือนเขาจะเหนื่อยนิดหน่อย แต่ก็ไม่มากสักเท่าไหร่ ปากของเขามีเลือดไหลออกมาเล็กน้อย ส่วนพวกป๊อปปี้นั้นนอนสลบหมดสภาพอยู่บนพื้น แต่แก้วยังพยายามจะุลุกขึ้นยืนเพื่อสู้กับจองเบต่อ
 " ไม่ไหวหรอก ร่างกายแบบนั้นน่ะ " จองเบพยายามทำให้แก้วตัดใจได้ซะที
 " เพราะอะไร เพราะอะไรนายต้องหักหลังเพื่อนของนายด้วย " แก้วเอ่ยถามจองเบ ด้วยแววตาที่ดุดัน 
 " เพราะว่าฉัน ... (ฉันไม่อยากให้พวกนายต้องเดือดร้อน) เบื่อกับการที่ต้องอยู่กับพวกนายยังไงล่ะ " จองเบพยายามปิดบังจุดประสงค์ทีแท้จริงของเขา แต่คำพูดเมื่อสักครู่ ทำเอาแก้วนั้นโกรธเอามากๆ 
 " ไอ้แว่นนนน " แก้วเหวี้ยงหมัดไปหน้าของจองเบ แต่ว่าเขาก็รับหมัดของเธอไว้ได้ 
 " นี่เธอกำลังคิดอะไรของเธออยู่นะ " จองเบพูดกับแก้ว ด้วยสีหน้าที่อ่อนโยน 
 " นายนั่นแหละ ดูเหมือนนายกำลังปกปิดอะไรฉันอยู่ห่ะ นายคิดจะทำอะไรกันแน่ " แก้วยังคงสงสัยกัยท่าทีของจองเบ 
 " ฉันบอกเธอไปแล้วไง " จองเบยืนยันคำพูดของเขา ที่เพิ่งบอกไปเมื่อสักครู่ 
 " ฉันรู้ว่านายไม่มีวันทำร้ายพวกเดียวกันแน่ มันต้องมีอะไรมากกว่านั้น " แก้วพยายามค้นหาความจริง 
 " ขอโทษนะ " จองเบชกเข้าที่ท้องของแก้วจนทำให้เธอสลบไป เพราะเขาไม่อยากจะให้เธอรู้ความจริงถึงการหักหลังของเขา 
 " เป็นอะไรมากไหมครับท่านรองประธาน " ชายชุดขาวตามอาการอย่างเป็นห่วง 
 " ฉันไม่เป็นอะไรมากหรอกนะ " จองเบบอกกับลูกน้อง ด้วยใบหน้าที่นิ่งเฉย
 " แล้วจะเอายังไงกับพวกมันดีล่ะครับ " คนชุดขาวคนนึงเอ่ยถามขึ้น
 " ปล่อยไว้แบบนี้แหละ พวกเขาคงจะไม่กล้ามาแล้วล่ะ " จองเบพูดจบ ก็เดินเข้าฐานไป
 " เฮ้ย ไปโว้ย พวกเรา กลับ " จากนั้นพวกชุกขาวก็เิดินกลับเข้าฐานตามจองเบไป
 " แฮ่กๆๆ !! ไม่ทันจนได้ " ฟางที่ิ่วิ่งหน้าตั้งมาอย่างไว เมื่อเธอเห็นสภาพของพวกป๊อปปี้ เธอจึงรีบเข้าไปดูอาการทันที 
 " ยังไม่ตายนี่ " เฟย์อุทานออกมา 
 " ฉันว่าพาพวกเขาไปที่คลับกันก่อนเถอะ " ฟางรีบบอกน้องสาว พร้อมทั้งพยุงตัวของป๊อปปี้กับแก้วไปด้วยแรงของเธอ 
 " อืม " เฟย์ก็รีบหน้าที่พาเขื่อนและเคนตะกลับด้วยเช่นกัน 
  
                                                    To Be Continued