โรงเรียนป่วน ชวนให้ซ่า
8.2
เขียนโดย prince_ice
วันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 19.34 น.
48 chapter
116 วิจารณ์
69.56K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 14.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
37) พันธมิตรชั่วคราว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ >>>> K-otic Club <<<<
" นี่พวกนายทำอะไรกันเนี่ย " ฟางที่เข้ามาพร้อมกับเฟย์ ก็ตกใจอย่างมาก เพราะว่าตนกำลังเห็นป๊อปปี้ที่กระชากคอเสื้อของโทโมะ และเตรียมท่าจะต่อยเขา ส่วนเคนตะกับเขื่อนก็ตะลุมบอนเข้าใส่กันจนเลือดกลบปากทั้งคู่
" พวกนายนี่ วันๆไม่ทำอะไรกันหรือไง มั่วแต่กัดกันเองเนี่ย " เฟย์ดุเจ้าคนก่อเรื่องใหญ่
" ทำหน้าแตกตื่นแบบนั้น มีเรื่องอะไรหรือป่าวห่ะ " ป๊อปปี้ที่เห็นสีหน้าของฟาง ดูจะมีเรื่องกลุ่มใจอยู่เล็กน้อย เขาจึงรีบถามหญิงสาวขึ้นทันที
" ป่าวๆ ไม่มีอะไรหรอก ว่าแต่พวกนายทะเลาะกันเรื่องอะไรกันล่ะเนี่ย " ฟางเอ่ยถาม 4 หนุ่ม ด้วยความแปลกใจ เพราะปกติจะเห็นดีเห็นงาม รักใคร่กันตลอดเวลา
" ก็ไอ้โทโมะน่ะสิ มันมีเรื่องปิดบังพวกเราอยู่ แล้ว....เธอพอจะรู้เรื่องนั้นหรือป่าว " เคนตะถามฟาง พลางส่งสายตาอาฆาตไปที่โทโมะ เพราะเขาเป็นต้นเหตุของเรื่อง
" นี่ แล้ว....ยัยทอมล่ะ ไม่มาด้วยหรือไง " โทโมะถามฟางถึงคนๆนึง อย่างไม่สนใจคำพูดของคนอื่น
" ไอ้หมอนี่ เรียกหาแต่ยัยทอมนั่นตลอดเลยนะ เป็นอะไรกันป่าววะ " เขื่อนพูดขึ้นอย่างสงสัย
" อ่อ ~!!! ยัยแก้วนะหรอ ฉันเห็นมันเดินกับไอ้แว่นจูงเป็ด ไปทางหลังโรงเรียนโน่นน่ะ " ฟางบอกกับทุกคน
" ยัยเฉิ่มมานี่เลย " พอฟางพูดจบปุ๊บ ป๊อปปี้ก็ดึงแขนฟางให้ออกห่างจากกลุ่มเพื่อนๆปั๊บ
" นี่นาย ไอ้หน้าหมี ปล่อยฉันเดี๋ยวนี่นะ โอ้ยยย ~!!!! นี่ เจ็บนะ ไอ้บ้า " ฟางโวยวายใหญ่ เพราะตนถูกหนุ่มหน้าเข้มลากออกมา อย่างไม่ใยดี
" นี่่ยัยเฉิ่ม ไปเรียกชื่อไอ้จองเบส่งเดชแบบนั้น เดี๋ยวก็ได้ตายหรอก " ป๊อปปี้เตือนฟางอย่างเป็นห่วง
" อะไรของนายห่ะ ฉันจะเรียกว่าไอ้แว่น หรือ ไอ้จูงเป็ดเนี่ย มันผิดนักหรือไง " ฟางต่อว่าเขา อย่างไม่สนใจคำเตือนของป๊อปปี้
" ก็เธอดันพูดต่อหน้าไอ้เขื่อนนี่นา ไม่รู้หรือไงว่า หมอนั่นน่ะพูดมทากจะตาย ใครเผลอไปบอกอะไรให้มันล่ะก็ เชื่อเหอะโดนแฉเละแน่ " ป๊อปปี้บอกกับฟาง ด้วยสีหน้าเอาจริงเอาจัง
" แล้วนายมาบอกกับฉันทำไม " ฟางถามกลับไป ทำเอาหนุ่มหน้าหมีของเราอึ้งไปครู่ใหญ่ๆ
" เออ...ป่าวๆ ก็แค่เตือนในฐานะเพื่อนน่ะ " ป๊อปปี้ปัดประเด็น อย่างเขินอาย
" ไอ้หมอนี่ ชักจะทำตัวแปลกๆ "ฟางมองหน้าเขา ด้วยท่าทีหงุนงง ?
" เฮ้~!!! สองคนนั้นน่ะ จะคุยกันอีกนานป่าว " เขื่อนที่ทนไม่ได้ ก็ตะโกนเรียกทั้งสองอย่างรีบร้อน
" เออๆ มีอะไรป่าววะไอ้เขื่อน " ป๊อปปี้ตอบกลับไป
" ก็ยัยหน้าซาลาเปานี่บอกว่า ยัยทอมนั่นกับไอ้จองเบ มันเดินไปเขตหวงห้ามหลังโรงเรียนน่ะสิ " เขื่อนอธิบายให้ทั้งสองฟัง
" อืมมมม แล้วทำไมวะ อ้าว~!!! ไอ้โทโมะไปไหนล่ะเนี่ย " ป๊อปปี้ยังถามเขื่อนต่อ พลางสอดสายตาหาโทโมะเพื่อนของเขา
" ไอ้โทโมะ พอมันได้ยินที่ยัยหน้าซาลาเปาไส้เค็มนี่พูด ก็รีบแจ่นตามไปเลย " เขื่อนบอกกับป๊อปปี้ ด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น
" ว่าแ่ต่ เขตหวงห้ามหลังโรงเรียนนี่มันคุ้นๆอยู่เหมือนกันนะ " เคนตะเอ่ยขึ้นเหมือนกับจำสถานที่นั้นได้
" หรือว่า...." เขื่อน เคนตะ ป๊อปปี้อุทานพร้อมกัน
" แก๊งจิ้งจกขาว ~!!!! " ทั้งสามหนุ่มตะโกนพร้อมกัน
" แก๊งจิ้งจกขาวเนี่ย เป็นกลุ่มไหนกัน แล้ว...มันเกี่ยวอะไรกับพวกนั้นกันห่ะ " เฟย์เอ่ยถามสามหนุ่มอย่างแปลกใจ
" ก็แก๊งอภิมหาอำนาจยังไงล่ะยัยซาลาเปา จำไม่ได้หรือไง ที่เธอไปโกดังร้างหลังนั้นกับฉัน แล้วก็ไปเจอกลุ่มคนชุดขาวนั่นยังไงล่ะ " เขื่อนอธิบายให้กระจ่าง
" นี่พวกนาย เคยไปเที่ยวด้วยกันเหรอเนี่ย " ฟางถามเขื่อนด้วยความสงสัย เพราะไม่เห็นทีท่าว่าน้องสาวของตนจะปิ้งกับหนุ่มหน้ายาวนี่เลยสักนิด
" หยุดพล่ามกันได้แล้ว ฉันชักจะมันมือขึ้นแล้วล่ะ " เคนตะเบ่งกล้ามพร้อมลุยเต็มที เพราะนี่เป็นโอกาสที่เขาจะได้แสดงฝีมือสักที
" เฮ้ยๆ อย่าใจร้อนไปไอ้เคนตะ เดี๋ยวนายได้ออกกำลังกายแน่ " ป๊อปปี้บอกเพื่อนเขาให้ใจเย็นลงหน่อย
-------------------------- อีกด้านหนึ่ง -----------------------------
>>>> หน้าโกดังร้างหลังโรงเรียน ศูนย์บัญชาการจิ้งจกขาว <<<<
" นี่ไอ้แว่น พวกมันมีเยอะแบบนั้นจะเข้าไปยังไงดีล่ะ " แก้วเอ่ยถามจองเบ ด้วยท่าทีดูเป็นกังวล
" .................... " จองเบไม่พูด แต่เขายังคงนั่งคิดอยู่เงียบๆ
" ไอ้แว่น ไอ้จูงเป็ดดดด " แก้วร้องดังลั่น ทำเอาคนที่อยู่หน้าโกดังหันมามองทั้งสอง แต่ยังดีที่พวกเขาหลบอยู่หลังกำแพง จึงไม่ถูกพบเจอจากคนพวกนั้นแต่อย่างใด
" เงียบๆหน่อยเถอะ รู้ตัวหรือเปล่าว่าเธอกำลังทำให้ฉันรำคาญน่ะ " จองเบดุแก้ว ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
" ก็ฉันเรียกตั้งนาน นายกลับทำไม่ได้ยินเองนิ " แก้วหาเหตุผลมาอ้าง
" แล้วนายคิดหาวิธีเข้าไปหรือยัง " แก้วยังคงคาดครั้นเขาให้ได้
" เธอวิ่งเร็วรึปล่าว " จองเบถามแก้วอย่างใจเย็น
" มันแน่อยู่แล้ว คนอย่างฉันน่ะวิ่งเร็วกว่าเสื้อซีต้าซะอีกนะ " แก้วตอบอย่างมั่นใจ
" งั้นก็ดีแล้ว เอาเป็นว่าเราจะวิ่งลักเลาะป่าทางนั้น แล้วเข้าไปด้านหลังของโกดัง โอเคไหม ? " จองเบบอกแผนการทั้งหมด
" ไ่ม่เอาอ่ะ ฉันขี้เกียจวิ่งอ้อม เหนื่อยจะตายไป " แก้วบ่นอย่างเซงๆ
" เธอนี่ล่ะก็ " จองเบส่ายหัวอย่างไม่เข้าใจ ทั้งที่บอกว่าตนวิ่งเร็วแท้ๆ แต่พอจะเข้าป่าปุ๊บกับขี้เกียจซะนี้ ยัยปัญญานิ่มเอ้ย
" งั้นฉันมีทางเลือกสุดท้ายล่ะกัน แต่วิธีนี้เธอคงจะไม่ชอบเท่าไหร่นักนะ " จองเบบอกกับแก้ว ด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
" แล้วมันวิธีไหนกันล่ะ " แก้วถามเขาอย่างสงสัย
พอพูดจบจองเบก็ลากแก้วไปทางเข้าหน้าโกดังทันที ทำเอาแก้วแปลกใจมาก เพราะมันเป็นวิธีการของคนโง่ซะมากกว่า กับการที่บุกเข้าไปโต้งๆแบบนั้น
" นี่นาย ปล่อยฉันน่ะ จะทำอะไรน่ะ " แก้วยังโวยวายไม่หยุด
" พวกนายน่ะ ผู้หญิงคนนี้เป็นแฟนของโทโมะ ฉันพาเธอมาตามที่หัวหน้าของพวกนายบอกไว้ แล้วก็ฉันอยากจะขอพบ...เชนหน่อยจะได้ไหม " จองเบพูดกับผู้ชายที่เฝ้าโกดังอยู่ด้านหน้า จากนั้นพวกเขาก็ปล่อยให้จองเบและแก้วเข้าไปแต่โดยดี
" ไอ้จองเบ นี่นายกล้าหักหลังพวกเราเลยเหรอเนี่ย " โทโมะที่ตามมาก็เห็นเหตุการณ์ที่จองเบลากแก้วเข้าไปในโกดัง ทำให้เขาคิดว่าเพื่อนของตนหันหลังให้กับกลุ่มของเขา
------------------------------------ To Be Continued ---------------------------------------
จบไปแล้วครับผม กับตอนนี้ อาจจะเป็นตอนสั้นๆนะครับ แต่ว่ายังไงก็ฝากติตามด้วยนะ ขอโทษที่อัพช้านะจ๊ะ
" นี่พวกนายทำอะไรกันเนี่ย " ฟางที่เข้ามาพร้อมกับเฟย์ ก็ตกใจอย่างมาก เพราะว่าตนกำลังเห็นป๊อปปี้ที่กระชากคอเสื้อของโทโมะ และเตรียมท่าจะต่อยเขา ส่วนเคนตะกับเขื่อนก็ตะลุมบอนเข้าใส่กันจนเลือดกลบปากทั้งคู่
" พวกนายนี่ วันๆไม่ทำอะไรกันหรือไง มั่วแต่กัดกันเองเนี่ย " เฟย์ดุเจ้าคนก่อเรื่องใหญ่
" ทำหน้าแตกตื่นแบบนั้น มีเรื่องอะไรหรือป่าวห่ะ " ป๊อปปี้ที่เห็นสีหน้าของฟาง ดูจะมีเรื่องกลุ่มใจอยู่เล็กน้อย เขาจึงรีบถามหญิงสาวขึ้นทันที
" ป่าวๆ ไม่มีอะไรหรอก ว่าแต่พวกนายทะเลาะกันเรื่องอะไรกันล่ะเนี่ย " ฟางเอ่ยถาม 4 หนุ่ม ด้วยความแปลกใจ เพราะปกติจะเห็นดีเห็นงาม รักใคร่กันตลอดเวลา
" ก็ไอ้โทโมะน่ะสิ มันมีเรื่องปิดบังพวกเราอยู่ แล้ว....เธอพอจะรู้เรื่องนั้นหรือป่าว " เคนตะถามฟาง พลางส่งสายตาอาฆาตไปที่โทโมะ เพราะเขาเป็นต้นเหตุของเรื่อง
" นี่ แล้ว....ยัยทอมล่ะ ไม่มาด้วยหรือไง " โทโมะถามฟางถึงคนๆนึง อย่างไม่สนใจคำพูดของคนอื่น
" ไอ้หมอนี่ เรียกหาแต่ยัยทอมนั่นตลอดเลยนะ เป็นอะไรกันป่าววะ " เขื่อนพูดขึ้นอย่างสงสัย
" อ่อ ~!!! ยัยแก้วนะหรอ ฉันเห็นมันเดินกับไอ้แว่นจูงเป็ด ไปทางหลังโรงเรียนโน่นน่ะ " ฟางบอกกับทุกคน
" ยัยเฉิ่มมานี่เลย " พอฟางพูดจบปุ๊บ ป๊อปปี้ก็ดึงแขนฟางให้ออกห่างจากกลุ่มเพื่อนๆปั๊บ
" นี่นาย ไอ้หน้าหมี ปล่อยฉันเดี๋ยวนี่นะ โอ้ยยย ~!!!! นี่ เจ็บนะ ไอ้บ้า " ฟางโวยวายใหญ่ เพราะตนถูกหนุ่มหน้าเข้มลากออกมา อย่างไม่ใยดี
" นี่่ยัยเฉิ่ม ไปเรียกชื่อไอ้จองเบส่งเดชแบบนั้น เดี๋ยวก็ได้ตายหรอก " ป๊อปปี้เตือนฟางอย่างเป็นห่วง
" อะไรของนายห่ะ ฉันจะเรียกว่าไอ้แว่น หรือ ไอ้จูงเป็ดเนี่ย มันผิดนักหรือไง " ฟางต่อว่าเขา อย่างไม่สนใจคำเตือนของป๊อปปี้
" ก็เธอดันพูดต่อหน้าไอ้เขื่อนนี่นา ไม่รู้หรือไงว่า หมอนั่นน่ะพูดมทากจะตาย ใครเผลอไปบอกอะไรให้มันล่ะก็ เชื่อเหอะโดนแฉเละแน่ " ป๊อปปี้บอกกับฟาง ด้วยสีหน้าเอาจริงเอาจัง
" แล้วนายมาบอกกับฉันทำไม " ฟางถามกลับไป ทำเอาหนุ่มหน้าหมีของเราอึ้งไปครู่ใหญ่ๆ
" เออ...ป่าวๆ ก็แค่เตือนในฐานะเพื่อนน่ะ " ป๊อปปี้ปัดประเด็น อย่างเขินอาย
" ไอ้หมอนี่ ชักจะทำตัวแปลกๆ "ฟางมองหน้าเขา ด้วยท่าทีหงุนงง ?
" เฮ้~!!! สองคนนั้นน่ะ จะคุยกันอีกนานป่าว " เขื่อนที่ทนไม่ได้ ก็ตะโกนเรียกทั้งสองอย่างรีบร้อน
" เออๆ มีอะไรป่าววะไอ้เขื่อน " ป๊อปปี้ตอบกลับไป
" ก็ยัยหน้าซาลาเปานี่บอกว่า ยัยทอมนั่นกับไอ้จองเบ มันเดินไปเขตหวงห้ามหลังโรงเรียนน่ะสิ " เขื่อนอธิบายให้ทั้งสองฟัง
" อืมมมม แล้วทำไมวะ อ้าว~!!! ไอ้โทโมะไปไหนล่ะเนี่ย " ป๊อปปี้ยังถามเขื่อนต่อ พลางสอดสายตาหาโทโมะเพื่อนของเขา
" ไอ้โทโมะ พอมันได้ยินที่ยัยหน้าซาลาเปาไส้เค็มนี่พูด ก็รีบแจ่นตามไปเลย " เขื่อนบอกกับป๊อปปี้ ด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น
" ว่าแ่ต่ เขตหวงห้ามหลังโรงเรียนนี่มันคุ้นๆอยู่เหมือนกันนะ " เคนตะเอ่ยขึ้นเหมือนกับจำสถานที่นั้นได้
" หรือว่า...." เขื่อน เคนตะ ป๊อปปี้อุทานพร้อมกัน
" แก๊งจิ้งจกขาว ~!!!! " ทั้งสามหนุ่มตะโกนพร้อมกัน
" แก๊งจิ้งจกขาวเนี่ย เป็นกลุ่มไหนกัน แล้ว...มันเกี่ยวอะไรกับพวกนั้นกันห่ะ " เฟย์เอ่ยถามสามหนุ่มอย่างแปลกใจ
" ก็แก๊งอภิมหาอำนาจยังไงล่ะยัยซาลาเปา จำไม่ได้หรือไง ที่เธอไปโกดังร้างหลังนั้นกับฉัน แล้วก็ไปเจอกลุ่มคนชุดขาวนั่นยังไงล่ะ " เขื่อนอธิบายให้กระจ่าง
" นี่พวกนาย เคยไปเที่ยวด้วยกันเหรอเนี่ย " ฟางถามเขื่อนด้วยความสงสัย เพราะไม่เห็นทีท่าว่าน้องสาวของตนจะปิ้งกับหนุ่มหน้ายาวนี่เลยสักนิด
" หยุดพล่ามกันได้แล้ว ฉันชักจะมันมือขึ้นแล้วล่ะ " เคนตะเบ่งกล้ามพร้อมลุยเต็มที เพราะนี่เป็นโอกาสที่เขาจะได้แสดงฝีมือสักที
" เฮ้ยๆ อย่าใจร้อนไปไอ้เคนตะ เดี๋ยวนายได้ออกกำลังกายแน่ " ป๊อปปี้บอกเพื่อนเขาให้ใจเย็นลงหน่อย
-------------------------- อีกด้านหนึ่ง -----------------------------
>>>> หน้าโกดังร้างหลังโรงเรียน ศูนย์บัญชาการจิ้งจกขาว <<<<
" นี่ไอ้แว่น พวกมันมีเยอะแบบนั้นจะเข้าไปยังไงดีล่ะ " แก้วเอ่ยถามจองเบ ด้วยท่าทีดูเป็นกังวล
" .................... " จองเบไม่พูด แต่เขายังคงนั่งคิดอยู่เงียบๆ
" ไอ้แว่น ไอ้จูงเป็ดดดด " แก้วร้องดังลั่น ทำเอาคนที่อยู่หน้าโกดังหันมามองทั้งสอง แต่ยังดีที่พวกเขาหลบอยู่หลังกำแพง จึงไม่ถูกพบเจอจากคนพวกนั้นแต่อย่างใด
" เงียบๆหน่อยเถอะ รู้ตัวหรือเปล่าว่าเธอกำลังทำให้ฉันรำคาญน่ะ " จองเบดุแก้ว ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
" ก็ฉันเรียกตั้งนาน นายกลับทำไม่ได้ยินเองนิ " แก้วหาเหตุผลมาอ้าง
" แล้วนายคิดหาวิธีเข้าไปหรือยัง " แก้วยังคงคาดครั้นเขาให้ได้
" เธอวิ่งเร็วรึปล่าว " จองเบถามแก้วอย่างใจเย็น
" มันแน่อยู่แล้ว คนอย่างฉันน่ะวิ่งเร็วกว่าเสื้อซีต้าซะอีกนะ " แก้วตอบอย่างมั่นใจ
" งั้นก็ดีแล้ว เอาเป็นว่าเราจะวิ่งลักเลาะป่าทางนั้น แล้วเข้าไปด้านหลังของโกดัง โอเคไหม ? " จองเบบอกแผนการทั้งหมด
" ไ่ม่เอาอ่ะ ฉันขี้เกียจวิ่งอ้อม เหนื่อยจะตายไป " แก้วบ่นอย่างเซงๆ
" เธอนี่ล่ะก็ " จองเบส่ายหัวอย่างไม่เข้าใจ ทั้งที่บอกว่าตนวิ่งเร็วแท้ๆ แต่พอจะเข้าป่าปุ๊บกับขี้เกียจซะนี้ ยัยปัญญานิ่มเอ้ย
" งั้นฉันมีทางเลือกสุดท้ายล่ะกัน แต่วิธีนี้เธอคงจะไม่ชอบเท่าไหร่นักนะ " จองเบบอกกับแก้ว ด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
" แล้วมันวิธีไหนกันล่ะ " แก้วถามเขาอย่างสงสัย
พอพูดจบจองเบก็ลากแก้วไปทางเข้าหน้าโกดังทันที ทำเอาแก้วแปลกใจมาก เพราะมันเป็นวิธีการของคนโง่ซะมากกว่า กับการที่บุกเข้าไปโต้งๆแบบนั้น
" นี่นาย ปล่อยฉันน่ะ จะทำอะไรน่ะ " แก้วยังโวยวายไม่หยุด
" พวกนายน่ะ ผู้หญิงคนนี้เป็นแฟนของโทโมะ ฉันพาเธอมาตามที่หัวหน้าของพวกนายบอกไว้ แล้วก็ฉันอยากจะขอพบ...เชนหน่อยจะได้ไหม " จองเบพูดกับผู้ชายที่เฝ้าโกดังอยู่ด้านหน้า จากนั้นพวกเขาก็ปล่อยให้จองเบและแก้วเข้าไปแต่โดยดี
" ไอ้จองเบ นี่นายกล้าหักหลังพวกเราเลยเหรอเนี่ย " โทโมะที่ตามมาก็เห็นเหตุการณ์ที่จองเบลากแก้วเข้าไปในโกดัง ทำให้เขาคิดว่าเพื่อนของตนหันหลังให้กับกลุ่มของเขา
------------------------------------ To Be Continued ---------------------------------------
จบไปแล้วครับผม กับตอนนี้ อาจจะเป็นตอนสั้นๆนะครับ แต่ว่ายังไงก็ฝากติตามด้วยนะ ขอโทษที่อัพช้านะจ๊ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ