รักคือ.....เธอ (TK )((ขอภัยสำหรับรูป))

8.3

เขียนโดย tanopa

วันที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 21.25 น.

  26 chapter
  174 วิจารณ์
  46.10K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

26) บทสรุปของหัวใจ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ตอนนี้แก้วเรียนจบแล้วค่ะ แต่พี่โมะ พี่ปอปปี้ เฮีย ฟาง ยังเหลืออีกเทอมหนึ่งส่วนหนูเฟย์อีกปีหนึ่ง แก้วตอนนี้ยุ่งมากๆเพราะแก้วเริ่มงานที่บ้านแล้ว
กิ่ง - แก้ว ช่วยทำเรื่องสรุปประชุมให้พี่หน่อยน่ะแล้วเอกสาร ที่ให้เซ็นต์ชื่ออ่ะดูรึยัง แล้ว.......
แก้ว - เจ้ ใจเย็นๆแก้วอ่านอยู่ หึยๆๆ เอกสารเอามาวางให้อ่านไม่ถึง สามนาทีเลยอ่ะเจ้ โหยเร่งจริงเร่งจัง
กิ่ง - อ้าวไม่เร่งได้ไง เดี๋ยวโทโมะมารับแกกลับบ้าน งานก็ไำม่เสร็จสักที ไม่ต้องขมุบขมิบปากบ่นฉันน่ะยัยน้องบ้า เมื่อไหร่แฟนแกจะเรียนฟะ
แก้ว - ทำไม เจ้ ถามถึงพี่โมะทำไมเหรอ แปลกๆแฮะ
กิ่ง - ป่าว ฉันคิดว่าถ้าโมะเรียนจบ ฉันจะให้แกพามาทำงานด้วยเลยไง ไม่ต้องเทียวรับเทียวส่งแบบนี้ เห็นแล้วเมื่อยขาแทนว่ะ นั่นบ่นถึงก็มาปั้บ ตายยากจริงๆเลยหมอนี่
โทโมะ - หวัดดีครับพี่กิ่ง ที่รักจ้าทำงานเสร็จยังครับ 
กิ่ง - โทโมะพี่นึกไรออกแล้วพี่มีเรื่องอยากขอร้องหน่อย ต้นเดือนหน้าพี่จะจัดเดินแฟชั่นเครื่องเพชรของคลอเล็คชั่นใหม่ของร้าน พี่อยากได้นายแบบ โทโมะเดินแบบให้พี่ได้ไหม
แก้ว - อ้าวไหนว่าเจ้จะจ้างมืออาชีพเอา เราคุยกันแล้วนิ 
กิ่ง - พี่เปลี่ยนใจอ่ะอยากให้โทโมะกับแกเดินแบบคู่กันดีกว่า ทองล่มในหนองแล้วมันจะไปไหนเสีย จริงไหมโทโมะเพราะไง ร้านนี้อีกหน่อยโทโมะก็จะมาร่วมหุ้นกันอยู่แล้ว
โทโมะ - ฮ่าๆๆ เดินกับแก้วใจได้อยู่แล้วผมพร้อมเสมอ ว่าแต่ผมมีข้อเสนอน่ะพี่กิ่งชุดของแก้วต้องไม่สั้น ไม่โป๊ ไม่หวาบหวิว
กิ่ง - เวรกรรม งานโชว์เครื่องเพชร ชุดมันต้องบ้างไรบ้าง ปิดหมดใครเค้าจะเห็นเครื่องเพชรค่ะคุณน้องเขย
 
จากนั้นก็เป็นเวลาถกเถียงเรื่องชุดแก้วอีกยาว แก้วเลยได้เวลานั่งจัดการเอกสารที่ค้างไว้จนแล้วจนรอดแก้วเสร็จแล้วโทโมะกับกิ่งก็พากันนั่งเลือกชุดแก้วกันไม่เสร็จ
แก้ว - พอเถอะ เจ้พี่โมะ แก้วแต่งตัวยังไง พี่โมะก็เดินคู่แก้วอยู่แล้ว ใครจะพาแก้วไปไหนได้ เดินเสร็จพี่ก็ลากแก้วไปกะพี่อยู่แล้วคิดมากไปได้ ทีอาทิตย์ที่แล้วพี่เดินกับผู้หญิงคนอื่นที่แก้วไม่รู้จักแก้วยังไม่วีนพี่เลยน่ะ
โทโมะ - อ่ะจ้า พี่ไม่ได้อะไรกะเค้าสักหน่อยเขาขอพี่เดินไปส่งที่รถเพราะมันมืดเฉยๆ พี่ไปตามเพื่อนมนุษย์โลกเท่านั้นเองน่ะครับ ยังไงใจพี่ก็อยู่ที่แก้วหมดตัวและหัวใจอยู่แล้ว ปิ้งๆๆ
กิ่ง - แหวะเลี่ยนวุ้ย เมื่อไหร่จะเลิกเลี่ยนกันสักทีก็จะเป็นปีแล้วน่ะที่คบกันลดความหวานลงมั้งเหอะพี่ขอล่ะ เลี่ยนมากไปมันจะหมดโปรไหมนี่ 
โทโมะ - ก็ผมรักของผมนี่ พี่ก็ถ้าผมทิ้งแก้วผมตายดีกว่า
กิ่ง - ให้มันได้อย่างที่พูดแล้วกันไอ่น้องเขย ป่ะเลิกงานกลับบ้านกัน ยัยแก้วจะนั่งหน้าแดงเป็นมะเขือเทศสุกไปถึงไหนแล้ว ระวังแดงจนระเบิดน่ะ
 
 
จากนั้นทุกอย่างก็ยังคงวนเวียนเป็นวัฎจักรไปตามกาลเวลาโทโมะก็ยังคงดูแลแก้วเสมอต้นเสมอปลาย อาจมีเรื่องทะเลาะกันบ้างแต่สุดท้ายเขาก็เลือกที่จะใช้เหตุผลให้การแก้ปัญหาเหตุการณ์ในทุกเรื่องที่มีปัญหามากกว่าเอาอารมณ์มาใช้กัน มันจึงผ่านเหตุการณ์ไปไ้ด้ทุกครั้งมักจบกันด้วยความเข้าใจกันนั้นเอง
       เหตุผลที่กิ่งเลือกให้แก้วกับโทโมะ ให้เดินแบบคู่กันในวันงานเปิดตัวเครื่องเพชรนั้น เพราะกิ่งร่วมมือกับแม่ของแก้วและแม่ของโทโมะ เพื่อแถลงข่าวการหมั้นหมายของทั้งคู่อย่างเป็นทางการนั้นเอง
ย้อนไปวันแถลงข่าวการหมั้น
 พิธีกร - เอาล่ะครับวันนี้เรามีคู่รับเชิญพิเศษ ให้เกรียติมาเดินแบบในวันเป็นพิเศษ ให้แขกผู้มีเกรียติได้รับชมงานเพชรที่พิเศษๆๆนี้น่ะครับ เชิญพบกับคุณแก้วหรือคุณจริญญา และคุณโทโมะครับ
แม่แก้ว - คุณพี่คาโอรุค่ะนั้นไงสองคนนั้นเดินออกมาแล้ว ดูยังไงๆก็เหมาะสมกันน่ะค่ะคุณพี่
แม่โทโมะ - สวยหล่อทั้งคู่จริงๆเลยน่ะคุณน้อง ว่าแต่ใครเลือกชุดให้หนูแก้วกันค่ะน่ารักเชียว วันนี้อยู่ในชุดเกาะอกสีขาวมีโบว์สีแดงคาดเอวน่ารักเชียวแต่เสียดายกระโปรงยาวไปหน่อยน่าจะสั้นกว่านี้ดูยาวไปหนูแก้วน่าจะเดินไม่ค่อยสะดวก
กิ่ง - ก็ใครล่ะคุณน้าถ้าำไม่ใช่ลูกชายคุณน้าหวงไรมากมายก็ไม่รู้ กิ่งเถียงจนเหนื่อยยังไงก็แพ้อยู่ดี กิ่งว่าเราได้เวลาแล้วล่ะค่ะ แถลงงานเรื่องการหมั้นดีกว่าน่ะค่ะ
กลับมายังปัจจุบัน
โทโมะ - แก้วจ้าแต่งงานกันเถอะน่ะ เราก็หมั้นกันนานแล้วน่ะพี่อยากแต่งแล้ว
แก้ว - รออีกหน่อยไม่ได้เหรอแก้วยังสนุกกับงานอยู่เลย ขออีกหน่อยไม่ได้เหรอ
โทโมะ - แก้วเลื่อนพี่มาสามครั้งแล้วน่ะ โอเคพี่ให้เวลาแก้วอีก สองเดือน หลังจากนี้ไม่มีคำว่าไม่แล้วน่ะครับ แต่งคือแต่งพี่ไม่ยอมอีกแล้ว นานเกินรอแล้ว
แก้ว - ก็.....................โอเคก็ขอบคุณน่ะค่ะที่รักแก้วไม่ว่าแก้วจะดื้อแค่ไหน ขอบคุณจริงๆค่ะ
โทโมะ - พี่ก็ต้องขอบคุณแก้วเช่นกันครับที่รักพี่มาตลอด รักน่ะยัยเด็กดื้อ
 
 
 
 
โฮะๆๆๆๆๆๆ จบแล้ว จบแบบดื้อ เพราะเค้าอยากเป็นเด็กดื้่อ ของโทโมะบ้างไง(เข้าใจแถ)
ใคร งง บ้างไหมค่ะ แต่ก็จบแล้วเนอะ เสียดายที่ไม่มีฉากแต่งงานถ้ามี ไรเตอร์คงไม่จบง่ายๆแน่
หนี้ไปอีกเรื่องแล้วค่ะ 
จากใจไรเตอร์ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามมาจนจบน่ะค่ะ ถ้าใครยังชอบเรื่องไร้สาระแบบนี้อีก
ติดตามไปเรื่อยๆน่ะค่ะ ไรเตอร์จะมาป่วนอีกนาน รักทุกคนค่ะ เจอกันที่เรื่องรักวุ่นวาย....ของนักแต่งเพลงต่อน่ะค่ะ
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา