รักคือ.....เธอ (TK )((ขอภัยสำหรับรูป))

แก้ว - เอ่อพี่โทโมะ แก้วเอ่อ......แบบว่า
โทโมะ - ครับว่าไง ที่รักเรียกพี่แล้วไม่พูดต่อมีอะไรครับว่าไง พี่รออยู่ตอนนี้ พี่รอนานซักง่วง
แก้ว - อ่างั้นพี่นอนพักก่อนน่ะ หมอฉีดยา ยาคงออกฤิทธิ์นอนเนอะนอน
โทโมะ - (คว้ามือแก้ว) ไม่อ่ะพี่นอนแก้วก็ไม่อยู่น่ะสิ ตื่นมาไม่เห็นหน้าแก้วพี่คงใจคอไม่ดี ไม่นอนดีกว่านั่งจ้องหน้ากันดีกว่า 
เขื่อน - เฮ้ยตูยังอยู่น่ะโว๊ะ ทำอย่างกะอยู่ักันสองคน เลี่ยนว่ะ ไอ่แก้วโก๊ะฉันไม่กลับหรอกไอ่ที่จะกลับนี่อ่ะฉัน นอนพักได้ล่ะเมิงอ่ะเจ้าโมะ ไม่หายพอดี
โทโมะ - ไปไหนก็ไปเลยๆชิ้วววววววว เค้าจะได้อยู่กันสองคน 
แก้ว - พี่โทโมะนอนได้แล้ว แกล้งกันเป็นเด็กๆไปได้ พี่ตื่นมาอีกรอบแก้วค่อยคุยกับพี่ก็ได้
โทโมะ - โอเคครับงั้นพี่นอนก่อนน่ะ จากนั้นโทโมะก็นอนไปด้วยฤทธิ์ยาอีกครั้งหนึ่ง
เขื่อน - เฮ้แก้ว เฮียขอตัวกลับก่อนแล้วกันไงพรุ่งนี้เช้าเฮียจะเข้ามาแต่เช้าอยากได้อะไรไหมนอกจากกระเป๋าเสื้อผ้า โน๊ตบุ๊ค ไอแพด หนังสือแปล จะเอาไรอีกไหม
แก้ว - ไม่แล้วอ่ะแก้วเอาแค่นั้นพอ เท่านี้เฮียจะแบกมาไม่ไหวแล้วม๊างงงงงงง -0-
เขื่อน - เฮียก็ว่างั้น เฮียไปน่ะฝันดีน่ะ ไปล่ะๆๆห้าวววววววว
จากนั้นแก้วก็นั่งมองโทโมะที่นอนหลับสนิทบนเตียงทันที แก้วก็ได้ยิ้มเมื่อนึกย้อนไปยังวันวาน
 
 
แก้วเองน่ะค่ะทุกกคน แก้วอยากบอกว่า แก้วเจอพี่โทโมะแว้บแรกเลยคือ พี่เขาหล่อ เท่ห์ มีสไตล์เป็นของตัวเอง แต่ไม่ประทับคือ กวนประสาท ตอนแรกแก้วนึกว่าเขาเล่น เห็นตามตื้อตลอดๆๆ แต่เขาก็น่ารักน่ะ ดูแลเอาใจใส่แก้วดี แก้วว่าเขาแต่ต้องการเอาชนะเท่านั้นไม่นึกหรอกว่าเขาจะ จริงจังกับแก้ว แก้วบอกตามตรงแก้วน่ะ กลัวการที่จะต้องคบใครสักคน แก้วกลัวการผิดหวัง กลัวการสูญเสีย 
  พอนึกๆย้อนไปย้ิอนมา แก้วตอนนี้ก็ยังกลัวผิดหวังอยู่ แต่ที่กลัวมากที่สุดในช่วงที่เกิดเหตุการณ์ขึ้นมาแก้ว ว่าแก้วกลัวที่สุด คือ การที่แก้วต้องสูญเสียคนที่รักแก้วมากที่สุด นั่นก็คือ พี่โทโมะ แก้วตั้งใจว่าจะเปิดใจยอมรับเขา
แก้วจะตกลงคบกับพี่โทโมะ ถ้าเขายัง ขอ คบแก้ว คราวนี้แก้วจะไม่ยอมเสียเขาไปอย่างแน่นอน
 
 
อ๊าคคคคค คือไรเตอร์มาสั้นมากวันนี้ แบบว่า พรุ่งนี้จะยาวๆแล้วกันน่ะค่ะ
พอดีไปทำงานมาเหนื่อยยยย จนตาแทบปิืด แต่มานั่งอัพได้จึ๋งเดียว
ตาจะปิดแล้วจริงง รักรีดเดอร์ทุกคนค่าาาาาาาาาาาาา ฝันดีคร้าาาาาา