Girl or Boy เธอเป็นหญิงหรือชาย
9.5
11) ขอแค่เบาๆ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 11
ความเดิมตอนที่แล้ว
“นี่! พี่ฉวยโอกาสแก้วหรอ” เมื่อโทโมะพูดเสร็จก็ก้มหน้าลงไปฉวยโอกาสกับคนตัวเล็ก
“ก็โอกาสมันมีไว้ให้ฉวยนิ แล้วตอนนี่แก้วก็เป็นผู้หญิงด้วยพี่ว่าเรามาหาอะไรดีทำกันไหม” พูดแล้วทำหน้าเจ้าเลห์ใส่แก้ว
“พี่อย่าคิดอะไรบ้าๆนะ”
“หึหึ แก้วรู้หรอว่าพี่คิดอะไร”
“ว้ายยย พี่โทโมะปล่อยแก้วนะ”..............
.
.
"ไม่ปล่อยๆ มีอะไรไหมคับ"
ไอ้พี่โทโมะบ้านี่ ไม่ต้องมายิ้มกวนประสาทเลยนะคิกว่าหล่อแล้วรึไง (ถึงจะหล่อจิงๆก็เถอะ)
"พี่โทโมะ!! แก้วไม่เล่นนะ" ฮึ้ย~ คนอะไรฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องน่าโมโหจิงๆ
"พี่ก็ไม่ได้เล่นนะคับ"
"ไม่เล่นก็ลุกออกไปได้แล้ว แก้วหนักนะ แล้วพี่ก็ไปอาบน้ำได้แล้วไป"
"งั้น..~ ก่อนไปขอจุ๊บทีนะ"
จุ๊บ~ จุ๊บ~~
ไม่ทันที่คนตัวเล็กจะได้ตอบอะไร โทโมะก็รีบก้มลงจูบปากคนด้านล่างเบาๆ แร้วถอนออกอย่างรวดเร็วแล้วกระโดดลงจากเตียงไปหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป
อร๊ายยยย~ ~ ไอ้พี่โทโมะบ้า แก้วยังไม่ได้ตอบเลย มาจูบแก้วทำไม
ทำแบบนี้ จะถามกันทำไม
.
.
นี้ก็ผ่านไปหลายอาทิตย์แล้ว ทำให้แก้วกับโทโมะใกล้ชิดและสนิทกันมากขึ้น
แต่บางครั้งโทโมะกับแก้วก็โดนเขื่อนล้อบ้างล่ะ แซวบ้างล่ะ ว่าแก้วกับโทโมะเป็นคู่เกย์กัน
บางครั้งเวลาที่กลับห้องหรืออยู่กันสองคนโทโมะก็ชอบหาเรื่องลวนลามแก้วตลอด
และวันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่ง
.
"นี่! พี่โทโมะอย่ามากอดแก้วได้ไหมมันอึดอัดนะ"
"พี่ขอกอดแค่นิดเดียวเองอย่าบ่นน่า"
"แก้วจะนอนแล้วง่วง อย่ากวนได้ไหม"
คนอะไรน่าด้านจัง กอดอยู่ได้แก้วอึดอัด
"งั้น..พี่ขอแค่เบาๆ ก่อนนอนนะ" แก้วทำหน้างงอย่างไม่เข้าใจ กับคำว่าเบาๆ
เบาๆก่อนนอน? มันคืออะไร ไม่เข้าใจจิงๆ
.
.
"อือ..พะ..พี่โทโมะ.." โทโมะพรมจูบตามใบหน้าของร่างบางอย่างเอาแต่ใจ
ครั้งแล้วครั้งเล่าที่จูบผ่านไปมาอยู่บนใบหน้าสวย จูบจากลิมฝีปากบางเลื่อนไปยังแก้มด้านขวา
แล้วไล้ไปที่หน้าผากเนียนแล้ววนกลับมาที่เดิม
ส่วนคนที่ถูกกระทำไม่แม้แต่จะต่อว่าเขาเลยแม้แต่น้อย ซ้ำยังตอบสนองเขาอีกต่างหาก
"อย่าเพิ่งไล่พี่นะคับ"
ตอนนี้ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงโทโมะระดมจุบแก้วอย่างไม่ยั้ง จูบวนอยู่แค่บนใบหน้าหวานซ้ำไปซ้ำมา
ส่วนมือโทโมะก็ดึงคนตัวเล็กเข้ามากอด ซึ้งมันทำให้แก้วรู้ว่ามันอบอุ่น จูบที่อ่อนหวานยังคงดำเนินไปเรื่อยๆ
แล้วสักพักโทโมะก็ถอนจูบออก
"นอนได้แล้วนะคับ" เมื่อถอนจูบออกก็กล่าวบอกคนตัวเล็กอย่างยิ้มๆ
แต่แก้วก็ยังคงทำหน้าไม่เข้าใจกับการกระทำของชายหนุ่ม
"ยังจะทำหน้างงอีก เบาๆก่อนนอนที่พี่หมายถึงก็คือแค่ได้จูบแก้วเบาๆก่อนนอนก็แค่นั้น หรืออยากให้พี่ทำมากกว่านั้นคับคนสวย"
เบาๆก่อนนอนที่ว่าคือจูบใช่ไหม
"ไม่ๆ พี่นอนได้แล้ว" แก้วตอบด้วยใบหน้าที่แดงขึ้นเรื่อยๆเพราะความเขิน
เขินๆ ทำไมทำอะไรไม่ปรึกษากันก่อนเลย
"+55 เขินหรอหน้าแดงด้วย" รู้ว่าเขินยังจะมาล้ออีก
"อะไรใครเขินไม่มี นอนได้แล้ว"
"ไม่เขินแน่นะ" โทโมะถามซ้ำเพื่อให้คนขี้อายเขินเข้าไปอีก
โว๊ย!! เมื่อไหร่จะเลิกถาม แก้วเขินจะบ้าแล้วนะ
" นะ..แน่สิ! ไม่คุยด้วยแล้ว แล้วก็อย่านอนเลยมาเขตของแก้วนะ" ตอบแล้วนอนหันหลังให้เพราะอายกับสายตาของโทโมะที่ส่งมาล้อเลียน
"คับ งั้นฝันดีนะคับแก้วใจ...ครั้งต่อไปพี่ขอจัดหนักเลยแล้วกัน" ประโยคแรกพูดให้ฟังอย่างชัดเจน แต่ประโยคหลังก้มลงมากระซิบที่ข้างๆหู้ของแก้ว ทำเอาคนที่ฟังขนลุกไปเลย
อร๊ายยยย~ ~ จัดหนักหรอ พูดมาได้พี่อายบ้างไหม
++++++++++++++++++++++++++++++++++
ไรเตอร์หายไปนานเลย
คิดถึงรีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนเลย(คิดถึงกันไหม)
ความเดิมตอนที่แล้ว
“นี่! พี่ฉวยโอกาสแก้วหรอ” เมื่อโทโมะพูดเสร็จก็ก้มหน้าลงไปฉวยโอกาสกับคนตัวเล็ก
“ก็โอกาสมันมีไว้ให้ฉวยนิ แล้วตอนนี่แก้วก็เป็นผู้หญิงด้วยพี่ว่าเรามาหาอะไรดีทำกันไหม” พูดแล้วทำหน้าเจ้าเลห์ใส่แก้ว
“พี่อย่าคิดอะไรบ้าๆนะ”
“หึหึ แก้วรู้หรอว่าพี่คิดอะไร”
“ว้ายยย พี่โทโมะปล่อยแก้วนะ”..............
.
.
"ไม่ปล่อยๆ มีอะไรไหมคับ"
ไอ้พี่โทโมะบ้านี่ ไม่ต้องมายิ้มกวนประสาทเลยนะคิกว่าหล่อแล้วรึไง (ถึงจะหล่อจิงๆก็เถอะ)
"พี่โทโมะ!! แก้วไม่เล่นนะ" ฮึ้ย~ คนอะไรฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องน่าโมโหจิงๆ
"พี่ก็ไม่ได้เล่นนะคับ"
"ไม่เล่นก็ลุกออกไปได้แล้ว แก้วหนักนะ แล้วพี่ก็ไปอาบน้ำได้แล้วไป"
"งั้น..~ ก่อนไปขอจุ๊บทีนะ"
จุ๊บ~ จุ๊บ~~
ไม่ทันที่คนตัวเล็กจะได้ตอบอะไร โทโมะก็รีบก้มลงจูบปากคนด้านล่างเบาๆ แร้วถอนออกอย่างรวดเร็วแล้วกระโดดลงจากเตียงไปหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป
อร๊ายยยย~ ~ ไอ้พี่โทโมะบ้า แก้วยังไม่ได้ตอบเลย มาจูบแก้วทำไม
ทำแบบนี้ จะถามกันทำไม
.
.
นี้ก็ผ่านไปหลายอาทิตย์แล้ว ทำให้แก้วกับโทโมะใกล้ชิดและสนิทกันมากขึ้น
แต่บางครั้งโทโมะกับแก้วก็โดนเขื่อนล้อบ้างล่ะ แซวบ้างล่ะ ว่าแก้วกับโทโมะเป็นคู่เกย์กัน
บางครั้งเวลาที่กลับห้องหรืออยู่กันสองคนโทโมะก็ชอบหาเรื่องลวนลามแก้วตลอด
และวันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่ง
.
"นี่! พี่โทโมะอย่ามากอดแก้วได้ไหมมันอึดอัดนะ"
"พี่ขอกอดแค่นิดเดียวเองอย่าบ่นน่า"
"แก้วจะนอนแล้วง่วง อย่ากวนได้ไหม"
คนอะไรน่าด้านจัง กอดอยู่ได้แก้วอึดอัด
"งั้น..พี่ขอแค่เบาๆ ก่อนนอนนะ" แก้วทำหน้างงอย่างไม่เข้าใจ กับคำว่าเบาๆ
เบาๆก่อนนอน? มันคืออะไร ไม่เข้าใจจิงๆ
.
.
"อือ..พะ..พี่โทโมะ.." โทโมะพรมจูบตามใบหน้าของร่างบางอย่างเอาแต่ใจ
ครั้งแล้วครั้งเล่าที่จูบผ่านไปมาอยู่บนใบหน้าสวย จูบจากลิมฝีปากบางเลื่อนไปยังแก้มด้านขวา
แล้วไล้ไปที่หน้าผากเนียนแล้ววนกลับมาที่เดิม
ส่วนคนที่ถูกกระทำไม่แม้แต่จะต่อว่าเขาเลยแม้แต่น้อย ซ้ำยังตอบสนองเขาอีกต่างหาก
"อย่าเพิ่งไล่พี่นะคับ"
ตอนนี้ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงโทโมะระดมจุบแก้วอย่างไม่ยั้ง จูบวนอยู่แค่บนใบหน้าหวานซ้ำไปซ้ำมา
ส่วนมือโทโมะก็ดึงคนตัวเล็กเข้ามากอด ซึ้งมันทำให้แก้วรู้ว่ามันอบอุ่น จูบที่อ่อนหวานยังคงดำเนินไปเรื่อยๆ
แล้วสักพักโทโมะก็ถอนจูบออก
"นอนได้แล้วนะคับ" เมื่อถอนจูบออกก็กล่าวบอกคนตัวเล็กอย่างยิ้มๆ
แต่แก้วก็ยังคงทำหน้าไม่เข้าใจกับการกระทำของชายหนุ่ม
"ยังจะทำหน้างงอีก เบาๆก่อนนอนที่พี่หมายถึงก็คือแค่ได้จูบแก้วเบาๆก่อนนอนก็แค่นั้น หรืออยากให้พี่ทำมากกว่านั้นคับคนสวย"
เบาๆก่อนนอนที่ว่าคือจูบใช่ไหม
"ไม่ๆ พี่นอนได้แล้ว" แก้วตอบด้วยใบหน้าที่แดงขึ้นเรื่อยๆเพราะความเขิน
เขินๆ ทำไมทำอะไรไม่ปรึกษากันก่อนเลย
"+55 เขินหรอหน้าแดงด้วย" รู้ว่าเขินยังจะมาล้ออีก
"อะไรใครเขินไม่มี นอนได้แล้ว"
"ไม่เขินแน่นะ" โทโมะถามซ้ำเพื่อให้คนขี้อายเขินเข้าไปอีก
โว๊ย!! เมื่อไหร่จะเลิกถาม แก้วเขินจะบ้าแล้วนะ
" นะ..แน่สิ! ไม่คุยด้วยแล้ว แล้วก็อย่านอนเลยมาเขตของแก้วนะ" ตอบแล้วนอนหันหลังให้เพราะอายกับสายตาของโทโมะที่ส่งมาล้อเลียน
"คับ งั้นฝันดีนะคับแก้วใจ...ครั้งต่อไปพี่ขอจัดหนักเลยแล้วกัน" ประโยคแรกพูดให้ฟังอย่างชัดเจน แต่ประโยคหลังก้มลงมากระซิบที่ข้างๆหู้ของแก้ว ทำเอาคนที่ฟังขนลุกไปเลย
อร๊ายยยย~ ~ จัดหนักหรอ พูดมาได้พี่อายบ้างไหม
++++++++++++++++++++++++++++++++++
ไรเตอร์หายไปนานเลย
คิดถึงรีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนเลย(คิดถึงกันไหม)
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ