The Gypsy Death...ต่อให้ตายยังไงก็รัก

9.1

เขียนโดย tietang

วันที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2555 เวลา 10.14 น.

  24 ตอน
  981 วิจารณ์
  44.64K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

22) ความผิด!!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
ปัง!!!
 
ร่างบางใช้เท้ายันประตูให้ปิดลงอย่างแรง ใบหน้าใสมีริ้วรอยแห่งความโกรธเกรียวอยู่มาก...ใครไม่โกรธก็บ้าเธอ
หวังดีสงสารเด็กทำไมต้องถึงขั้นลงไม้ลงมือกันด้วยหล่ะ
 
 
ปัง!!!ปัง!!!ปัง!!!!
 
“แก้ว!!!...”
 
 
ไม่ต้องสงสัยมีแค่คนเดียวเท่านั้นที่จะทำอะไรเสียงดังลั่นที่พักได้อย่างไม่กลัวเกรงใครทั้งสิ้น  เสียงทุ้มเรียกอยู่
ด้านนอกประตูพร้อมรัวมือเคาะอย่างดัง คนที่อยู่ภายในห้องมองปรายตายังประตูแล้วเดนเฉยเข้าไปด้านในไม่สนใจ
 
 
“เอาซิ...อย่าเคาะก็เคาะไปไอ้คนใจร้าย น้อยใจน้อยใจว้อยย!!”
 
 
เดินไปยังไม่วายบ่นอุบอิบไม่เลิกราปากก็บ่นไปมือก็จับไปที่แก้ม แค่ลูบเบายังสัมผัสได้ถึงความเจ็บ
 
 
ปัง ปัง ปัง โคร่ม!!!!!!
 
ร่างบางที่กำลังจะเดินไปยังกระจกตกใจรีบหันมามองต้นทางเสียง และก็เป็นอย่างที่เธอคาดไม่มีผิด คนตัวสูงยืนอยู่
หน้าประตู แค่ล็อกกลอนหนีเขาไม่ได้จริงๆ โทโมะจ้ำอ้าวเดินเข้าห้องมาอย่างเอาเรื่อง
 
 
“ทำบ้าอะไรของเธอ!!”
 
 
แก้วถึงกับสะอึกเล็กน้อย อยู่ดีไม่ถามว่าเธอทำบ้าอะไร...
 
 
“ฉันไปทำอะไรให้คุณ”
 
“เธอไปยืนว่าฉันฉอดๆต่อหน้าลูกน้องกี่คน ที่นี้ไม่ต้องมีคนเกรงกลัวฉันแล้ว!!ไปกลัวเธอแทน”
 
“อ๋อ...ฉันผิดว่างั้น”
 
 
แก้วเดินเข้าไปใกล้อีก
 
 
“เธอผิด!!”
 
“งั้นก็ตบฉันอีกซิ...จนกว่านายจะพอใจ!!!”
 
 
เพี้ย เพี้ย!!
 
 
แก้วจับมือโทโมะมาจะบังคับให้ตบเธอแต่โทโมะก็ยังนิ่งขืนมือไว้...สุดท้ายเลยเป็นเธอเองที่ฟาดมือบางๆลงที่แก้ม
ของตัวเอง
 
“พอแล้ว!!”
 
 
เพี้ย!!เพี้ย!!เพี้ย!!
 
“ฮึก...พอทำไมหล่ะ!!ฉันผิดหนิ”
 
 
จากอารมณ์โกรธจู่ๆร่างบางก็ร้องไห้สะอึกสะอื้น จนอีกคนตกใจ คนตัวสูงได้แต่ยืนนิ่งทำอะไรไม่ถูก ในใจร้อนรน
แทบลุกเป็นไฟอยากเข้าไปกอดปลอบไม่ให้ทำร้ายตัวเอง ที่จริงไม่มีความคิดเลยว่าเธอผิดแต่ทำไมสมองมันสั่งให้
พูโอะไรออกไปก็ไม่รู้ ถอดสายตาไปที่ใบหน้าหวานที่ฉาบไปด้วยคราบน้ำตาแก้มมีรอยฝ่ามือแดงเป็นปื้น แต่รอยที่
เห็นเด่นฉชัดท่าสุดออกเป็ฯแนวสีม่วงคล้ำไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นมือเขาเอง
 
 
 
“บอกว่าพอได้แล้วไงหล่ะ!!”
 
 
ตะคอกใส่เมื่อร่างบางยังไม่ยอมหยุด แก้วถึงกับสะดุ้งกับเสียงเลยหน้ามอง
 
“นายมันคนไม่มีหัวใจ!!!”
 
พูดเสร็จรีบก้าวเดินออกจากห้องไป
 
ควับ!!
 
 
เหมือนความคิดไม่สามารถควบคุมหัวใจได้อีกต่อไป...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
............................................................................................................................
 
 
จ๊ะเอ๋ค๊าบบรีดเดอร์วันนี้พอมีเวลาแอบมาปั่นต่อนิดๆ(โดนแม่ตีหัว-*-)...หลายคนคงลืมไปแล้วว่ามีเรื่องนี้อยู่ใน
บอร์ดด้วย--* แฮ่ๆเนื่องจขากไรเตอร์มักจะหมักมักจะดองอยู่เป็ฯนิด(เก๊าไม่ว่างเจ่งๆนะ...)...ใครหลงมึนๆเข้ามา
อ่านแล้วไม่เม้นให้โกรธตายชักเลยเน้อ*-*(ลงไปชักดิ้นชักง้อ) ไม่รู้แหละไม่โหวดไม่เท่าไหร่แต่ไม่เม้นนีงอนไม่
กลับมาล้าวววววว(เป็ฯไรเตอร์ที่เรื่องมากที่สุดเลยเนอะ--) แต่คิดถึงรีดเดอร์นะค๊าบบช๊วบบบ  *โดดกอดรีด
เดอร์+แจกช๊วบ*
 
ปล.อ่านแล้ววิจารณ์หน่อยว่าเป็นไงบ้างงง+มึนเหมือนไรเตอร์ป่าววววว
ปล.รักรีดเดอร์จ๊วฟฟมวฟฟฟฟ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา