The Gypsy Death...ต่อให้ตายยังไงก็รัก

 

ปัง!!!

 

ร่างบางใช้เท้ายันประตูให้ปิดลงอย่างแรง ใบหน้าใสมีริ้วรอยแห่งความโกรธเกรียวอยู่มาก...ใครไม่โกรธก็บ้าเธอ

หวังดีสงสารเด็กทำไมต้องถึงขั้นลงไม้ลงมือกันด้วยหล่ะ

 

 

ปัง!!!ปัง!!!ปัง!!!!

 

“แก้ว!!!...”

 

 

ไม่ต้องสงสัยมีแค่คนเดียวเท่านั้นที่จะทำอะไรเสียงดังลั่นที่พักได้อย่างไม่กลัวเกรงใครทั้งสิ้น  เสียงทุ้มเรียกอยู่

ด้านนอกประตูพร้อมรัวมือเคาะอย่างดัง คนที่อยู่ภายในห้องมองปรายตายังประตูแล้วเดนเฉยเข้าไปด้านในไม่สนใจ

 

 

“เอาซิ...อย่าเคาะก็เคาะไปไอ้คนใจร้าย น้อยใจน้อยใจว้อยย!!”

 

 

เดินไปยังไม่วายบ่นอุบอิบไม่เลิกราปากก็บ่นไปมือก็จับไปที่แก้ม แค่ลูบเบายังสัมผัสได้ถึงความเจ็บ

 

 

ปัง ปัง ปัง โคร่ม!!!!!!

 

ร่างบางที่กำลังจะเดินไปยังกระจกตกใจรีบหันมามองต้นทางเสียง และก็เป็นอย่างที่เธอคาดไม่มีผิด คนตัวสูงยืนอยู่

หน้าประตู แค่ล็อกกลอนหนีเขาไม่ได้จริงๆ โทโมะจ้ำอ้าวเดินเข้าห้องมาอย่างเอาเรื่อง

 

 

“ทำบ้าอะไรของเธอ!!”

 

 

แก้วถึงกับสะอึกเล็กน้อย อยู่ดีไม่ถามว่าเธอทำบ้าอะไร...

 

 

“ฉันไปทำอะไรให้คุณ”

 

“เธอไปยืนว่าฉันฉอดๆต่อหน้าลูกน้องกี่คน ที่นี้ไม่ต้องมีคนเกรงกลัวฉันแล้ว!!ไปกลัวเธอแทน”

 

“อ๋อ...ฉันผิดว่างั้น”

 

 

แก้วเดินเข้าไปใกล้อีก

 

 

“เธอผิด!!”

 

“งั้นก็ตบฉันอีกซิ...จนกว่านายจะพอใจ!!!”

 

 

เพี้ย เพี้ย!!

 

 

แก้วจับมือโทโมะมาจะบังคับให้ตบเธอแต่โทโมะก็ยังนิ่งขืนมือไว้...สุดท้ายเลยเป็นเธอเองที่ฟาดมือบางๆลงที่แก้ม

ของตัวเอง

 

“พอแล้ว!!”

 

 

เพี้ย!!เพี้ย!!เพี้ย!!

 

“ฮึก...พอทำไมหล่ะ!!ฉันผิดหนิ”

 

 

จากอารมณ์โกรธจู่ๆร่างบางก็ร้องไห้สะอึกสะอื้น จนอีกคนตกใจ คนตัวสูงได้แต่ยืนนิ่งทำอะไรไม่ถูก ในใจร้อนรน

แทบลุกเป็นไฟอยากเข้าไปกอดปลอบไม่ให้ทำร้ายตัวเอง ที่จริงไม่มีความคิดเลยว่าเธอผิดแต่ทำไมสมองมันสั่งให้

พูโอะไรออกไปก็ไม่รู้ ถอดสายตาไปที่ใบหน้าหวานที่ฉาบไปด้วยคราบน้ำตาแก้มมีรอยฝ่ามือแดงเป็นปื้น แต่รอยที่

เห็นเด่นฉชัดท่าสุดออกเป็ฯแนวสีม่วงคล้ำไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นมือเขาเอง

 

 

 

“บอกว่าพอได้แล้วไงหล่ะ!!”

 

 

ตะคอกใส่เมื่อร่างบางยังไม่ยอมหยุด แก้วถึงกับสะดุ้งกับเสียงเลยหน้ามอง

 

“นายมันคนไม่มีหัวใจ!!!”

 

พูดเสร็จรีบก้าวเดินออกจากห้องไป

 

ควับ!!

 

 

เหมือนความคิดไม่สามารถควบคุมหัวใจได้อีกต่อไป...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

............................................................................................................................

 

 

จ๊ะเอ๋ค๊าบบรีดเดอร์วันนี้พอมีเวลาแอบมาปั่นต่อนิดๆ(โดนแม่ตีหัว-*-)...หลายคนคงลืมไปแล้วว่ามีเรื่องนี้อยู่ใน

บอร์ดด้วย--* แฮ่ๆเนื่องจขากไรเตอร์มักจะหมักมักจะดองอยู่เป็ฯนิด(เก๊าไม่ว่างเจ่งๆนะ...)...ใครหลงมึนๆเข้ามา

อ่านแล้วไม่เม้นให้โกรธตายชักเลยเน้อ*-*(ลงไปชักดิ้นชักง้อ) ไม่รู้แหละไม่โหวดไม่เท่าไหร่แต่ไม่เม้นนีงอนไม่

กลับมาล้าวววววว(เป็ฯไรเตอร์ที่เรื่องมากที่สุดเลยเนอะ--) แต่คิดถึงรีดเดอร์นะค๊าบบช๊วบบบ  *โดดกอดรีด

เดอร์+แจกช๊วบ*

 

ปล.อ่านแล้ววิจารณ์หน่อยว่าเป็นไงบ้างงง+มึนเหมือนไรเตอร์ป่าววววว

ปล.รักรีดเดอร์จ๊วฟฟมวฟฟฟฟ