แค้นนี้สั่งใจให้รักเธอ

"ทำไมจะจ้อง"
"อย่ามากวนประสาทนายมาทำงานเลยชั้นไม่ทำแล้ว"กระแทกแฟ้มลงกับโต๊ะทำงาน
"หึทำไมล่ะขี้เกียจแล้วหรือไงล่ะ"
"เออแต่ชั้นจะไม่ไปไหนจะนั่งดูงานกับนายที่นี่แหล่ะ"ลากเก้าอี้มานั่งข้างชายหนุ่ม
"นั่งเฉยๆดิ่ยุกยิกอยู่ได้"นั่งทำงานมาประมาณสิบนาทีระหว่างทำร่างบางก็ขยับไปขยับมาตลอด
"ก็นายอย่าเอาแขนบังงานดิ่มันมองไม่เห็นชั้นเลยต้องขยับดู"ดูชายหนุ่ม
"ถ้าอยากเห็นมานี่"
"อ๊าย"จู่ๆก็ถูกรวบขึ้นไปนั่งบนตักร่างสูง
"อยากเห็นก็นั่งเฉยๆ"สั่งก่อนจะนั่งทำงานต่อร่างบางก็นั่งมองไปเรื่อยๆ
"นายรักชั้นมั้ย"หลังจากเงียบไปนานก็ถามขึ้นไม่รู้เหมือนกันทำไมถึงถามแบบนั้น
"ระ เอ่อนี่เธอมาดูงานนี้ดีกว่า"หยิบแผ่นเอกสารออกมาก่อนจะนั่งทำ
"นายตอบไม่ได้แสดงว่านายไม่รักชั้น"แกะมือออกก่อนจะหยิบกระเป๋าไปนั่งที่โซฟาร่างสูงนั่งมองร่างบางที่ค่อยๆหลับตาลงจนร่างบางหลับสนิท
"เฮ้อ อยากบอกให้รู้นะแก้วว่าชั้นรักเธอรักมากแต่ที่ไม่ได้พูดไม่ได้แปลว่าไม่รักแต่แค่คนมันปากหนักเลยพูดว่ารักไม่ได้"เดินไปนั่งข้างๆก่อนจะระบายความในใจจมูกโด่งกดลงบนแก้มเนียนก่อนจะหอมฟอดใหญ่แล้วกลับมานั่งทำงานต่อ
***
"เธอตื่นได้แล้วไหนบอกจะนั่งดูงานไงแล้วมาหลับหึพูดคำไหนไม่เป็นคำนั้น"ปลุกหญิงสาว
"อย่ามาทำเป็นรู้ดีวันนี้ชั้นนั่งทำงานมาทั้งวันแล้วรานก็ทำบ้างสิ่"
"เออไม่เถียงด้วยและชั้นจะกลับบ้าน"
"เรื่องของนายดิ่"ลุกขึ้นยืนแต่กลับถูกดึงแขนไว้
"เป็นหุ้นส่วนแล้วก็ต้องไปอยู่กับชั้นเป้นข้อแรกเปลี่ยน"
"มะ"
"อย่าพูดเธอต้องตกลงเพราะชั้นยกหุ้นให้เธอแล้ว"
"ฮึ่ยก็ได้"สลัดแขนออกก่อนจะเดินออกไปร่างสูงยิ้มร่าก่อนจะเดินตามหญิงสาวไป
"กลับแล้วหรอคะคุณโทโมะ"เดินเข้ามากอดแขนเอาไว้
"โทโมะจะกลับแล้วปล่อยด้วยมือน่ะ"เดินมาขวางก่อนจะปัดมือหญิงสาวออก
"ไปกลับบ้าน"กระชากแขนร่างบางเดินไปขึ้นลิฟต์
"โอ๊ยเบาๆก็ได้หนังจะหลุดอยู่แล้ว"ตีมือร่างสูง
"ตีอยู่ได้"ปล่อยมือออกจากแขนร่างบาง
"ฮึ่ยแล้วนายจะกระชากชั้นทำไมเล่าแถมยังบีบแขนอีกดูดิ่แดงหมดแล้ว"ชี้รอยแดงที่แขนขาวให้ดู
"ขอโทษ!พอใจยัง"ขอโทษแบบขอไปทีก่อนจะหันหน้าหนี
"ปากนายมันหนักมากเลยใช่มั้ยหะกับไอ้แค่คำว่าขอโทษถึงพูดดีๆไม่เป็นน่ะ"
"มันหนักเกินกว่าจะพูดกับเธอ"
ตึ๊ง เสียงลิฟต์ถูกเปิดออกร่างสูงเดินออกจากลิฟต์ตามด้วยร่างบาง
"ถอยออกไปชั้นจะกลับบ้าน"
"จำไม่ได้หรือไงหะว่าเธอต้องไปอยู่กับชั้น"
"งั้นชั้นขอไปเก็บของที่คอนโดก่อน"ผลักร่างสูงก่อนจะขึ้นรถ
ปัง เสียงปิดประตูของประตูที่นั่งข้างคนขับ
"เฮ้ยเข้ามาทำไมมีรถของตัวเองนิ่ขึ้นมาทำไม"
"ชั้นจะไปด้วยเดี๋ยวเธอหนีไป ผับ!!"หันไปหาหญิงสาว
"ตอนนี้ยังเย็นอยู่ผับมันยังไม่เปิดชั้นไม่หนีไปหรอกลงไป"
"ไม่จะไปเก็บของไม่ใช่หรอไปสิ่"
"นี่นายไม่ต้องไปชั้นไปเองได้"
"รุ้ว่าไปได้แต่ชั้นจะไปเฝ้าเธอไม่ให้เธอหนั้น"
"ฮึ่ยไอ้บ้า"ว่าชายหนุ่มก่อนจะขับรถออกจากบริษัท
คอนโด KZ
"นี่จะนั่งอยู่ตรงนั้นไม่คิดง่าจะช่วยกันบ้างหรือไงหะอีตาบ้า"นั่งเก็บของอยู่คนเดียวส่วนร่างสูงก็นั่งกระดิกเท้าอยู่บนโซฟา
"ขนบ้าอะไรไปนักหนาเอาเสื้อผ้าไปอย่างเดียว"
"อย่าพูดมากมาช่วยกันขนเลย"ดึงเสื้อชายหนุ่มให้มาช่วยขนของ
"โหนี่เสื้อผ้ามีไรบ้างเนี่ยทำไมหนักอย่างงี้"ถือกระเป๋าให้ร่างบางก็บ่นว่าหนัก
"นี่เป็นผู้ชายรึเปล่าหะ"
"เป็นสิ่ถ้าไม่เป็นชั้นคงไม่ได้เธอเป็นเมียหรอก"
"ทุเรศ"ฟาดมือลงที่ปากชายหนุ่ม
"เจ็บนะยัยบ้าตบมาได้"เอามือลูบปากตัวเอง
"สมน้ำหน้าบอกแล้วอย่ามาพูดจาทุเรศแบบนี้กับชั้น"
"เออไปกันรึยังรอนานแล้ว"
"ไปสิ่"เดินนำไปตัวปลิวส่วนกระเป๋าก็ให้ร่างสูงถือ
"เปิดประตูให้หน่อย"
"อ่ะ"เดินมาเปิดประตูรถให้
"ไปสิ่ออกรถ"
"นี่เร่งอะไรนักหนาหะจะรีบไปตายรึไง"
"พาไปที่บริษัทจะไปเอารถ"
"เออๆ"ขับรถพาร่างสูงไปที่บริษัทชายหนุ่มไปเอารถเสร็จก็ขับตามหญิงสาว
***
"สวัสดีค่ะคุณแม่"เดินมาในบ้านยกมือไหว้แม่โทโมะ
"จ้ะอ้าวตาโทโมะหอบอะไรมาน่ะ"
"กระเป๋าแก้วครับคุณแม่ผมขอตัวขึ้นห้องก่อนนะ มานี่!!!"กระชากข้อมือหญิงสาวขึ้นไปบนห้อง
"โอ๊ยอย่าเหวี่ยงกันดิ่"
"ไปอาบน้ำไปชั้นจะรอแล้วจะได้ลงไปกินข้าว"
"ย่ะไอ้บ้า"หยิบเสื้อผ้าก่อนจะเข้าไปอาบน้ำ