แค้นนี้สั่งใจให้รักเธอ

"สมน้ำหน้าพูดจาทะลึ่งอย่ามาทำตัวทุเรศแบบนี้อีก"

"แล้วทีเธอล่ะไปยืนกอดคอเอาจมูกชนผู้ชายคนอื่นยืนจ้องตากันเต้นยั่วเค้านั่นไม่ทุเรศหรอหะ"

"อย่ามาพูดจาแบบนี้นะ!!"ลุกขึ้นยืนชี้หน้าชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนโซฟา

"ทำไมล่ะก็เธอทำจริงๆผู้หญิงอะไรไม่หวงเนื้อหวงตัวทุเรศที่สุด"

เพี๊ยะ มือบางฟาดเข้าที่ใบหน้าหล่อจนหันหยดน้ำใสไหลออกจากดวงตากลมโตสวยเปอะแก้มเนียน

"ทำไมนายพูดอะไรไม่เคยนึกถึงใจคนบ้างว่าเค้าจะนึกยังไงนายมันมีหัวใจบ้างมั้ยฮึก"

"เอ่อ...โธ่เว้ยเลิกร้องไห้ซะ"ไม่รู้จะปลอบยังไงไม่รู้จะพูดยังไงไม่เคยปลอบใครเลยได้แต่โวยวายเอะอะก็ไล่ที่จริงก็เจ็บแต่จะให้ทำไงได้ก็ปลอบใครไม่เป็น

"ฮึกนายอะไรก็ไล่ตลอดพอชั้นจะไปก็มารั้งไว้ฮึกอะไรนักหนาหะ"

"อยู่...อยู่ด้วยกันอย่าไปไม่มีเพื่อน"ลุกขึ้นกอดร่างบางแน่น

"อยู่เป็นเพื่อนฮึก...นายเห็นชั้นเป็นอะไรเมียแฟนหรือเพื่อนหะโทโมะ"

"เป็นเอ่อ...เลิกพูดสักทีดิ่วะรำคาญ"ผลักออกก่อนจะกลับไปนั่งลงที่โซฟาเหมือนเดิม

"ไอ้ผู้ชายเฮงซวย"ตะคอกใส่ชายหนุ่มก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนอนเพื่อไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่ที่นี่ไม่มีชุดร่างบางมีแต่ชุดผู้หญิงของใครบ้างก็ไม่รู้เลือกที่จะไม่ใส่ชุดนอนพวกนั้นเลยใส่เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวกับกางเกงขาสั้นที่มีอยู่ในตู้ตัวหนึ่งพอแต่งตัวเสร็จก็ล้มตัวนอนบนเตียงก่อนจะค่อยๆหลับตา

"อืม"ครางในลำคอเมื่อมีความรู้สึกอุ่นจากด้านหลัง

"นอนนะที่รักของโมะ"กดจมูกโด่งบนแก้มเนียนใสที่เพิ่งผ่านการชำระล้างมาใหม่

"ถอยออกไป"พลิกตัวมาหาชายหนุ่มก่อนจะดันตัวออก

"อืม"ตอบรับสั้นๆก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ

"ฮึ่ยอีตาบ้านายจะเอาไงกันแน่"นั่งไม่พอใจอยู่คนเดียวต่อยหมอนระบายความโกรธที่ชายหนุ่มอารมณ์ไม่คงที่อยู่ตลอดจนน่ารำคาญ'เดาใจยากชะมัดอีตาผีดิบพันปี'

"เป็นอะไร"เมื่อมีเสียงที่คุ้นเคยกระทบเข้ากับโสตประสาทก็ละมือจากการต่อยหมอนมองไปทางร่างสูงที่ยืนอยู่หน้าห้องน้ำร่างสูงที่เพิ่งผ่านการอาบน้ำมาหมาดๆอยู่ในผ้าขนหนูผืนเดียวที่พันส่วนร่างส่วนด้านบนเผยให้เห็นอกแกร่งขาวที่มีซิกแพ๊กและกล้ามที่เต็มไปด้วยหยดน้ำ

"นายอาบอะไรสองสามรอบเนี่ย"

"เมื่อกี้แค่เอาน้ำล้างตัวเฉยๆให้กลิ่นเหล้ามันออกไม่ได้ถูตัวแค่ล้างหน้ากับน้ำราดตัวให้เลือดหาย"

"แล้วตกลงเป็นอะไร"

"รำคาญผีดิบพันปีที่อารมณ์มันแปรปรวน"หันมากระแทกเสียงใส่ก่อนจะล้มตัวนอนมองตามชายหนุ่มที่เดินออกมาแต่งตัว

"ทะลึ่งมองผู้ชายเปลี่ยนเสื้อผ้า"หันมามองร่างบางที่นอนตาขวางมองตามตัวเอง

"ไม่ได้ทะลึ่งสักหน่อยอย่ากล่าวหาคนอื่นสิ่"

"ก็จริงเล่นมองไม่ปล่อยถ้าชั้นเป็นปลากัดตัวเมียแล้วเธอเป็นปลากัดตัวผู้นะชั้นท้องแล้วล่ะ"

"เลิกกวนประสาทชาวบ้านสักทีรีบแต่งตัวมานอนได้แล้ว"

"อยากให้กอดหรือไงหะ"

"เปล่าชั้นกลัวนายไม่ตื่นไปเซ็นมอบหุ้นให้ชั้น"

"ไม่ต้องกลัว"

"โอ๊ย"โดนชายหนุ่มที่กระโดดขึ้นมาบนเตียงทับเลยร้อง

"เล่นบ้าอะไรอีตาผีดิบพันปีอารมณ์ปรวนแปร"

"มาเป็นชุดเลยนะแม่คุณปากทำด้วยอะไรหะถึงจัดเหลือเกิน"

"จะทำด้วยอะ อุปส์"ถูกปิดปากด้วยปากหนาลิ้นร้อนเข้าไปหยอกล้อกับลิ้นเล็กที่ดูจะตกใจหลังจากหยอกล้ออยู่นานก่อนที่ลิ้นเล็กจะเริ่มตอบสนองร่างบางจูบตอบร่างสูงอย่างเร่าร้อน

"รู้และทำด้วยอะไรพริกนี่เองมิน่ามันถึงได้เร่าร้อนเผ็ดแสบขนาดนี้"ยิ้มให้ที่มุมปากก่อนจะล้มตัวนอนข้างหญิงสาว

"อีตาบ้านายมันบ้าบ้าที่สุดนี่แน่ะนี่แน่ะ"ลุกขึ้นใช้หมอนฟาดชายหนุ่ม

"โอ๊ยแก้วแผลยังไม่หายนะ"ลุกขึ้นเอาแขนบังหน้าก่อนจะรวบตัวหญิงสาวมาชิดกับตัวเองลมหายใจอุ่นริดรดแก้มเนียนตาทั้งสองข้างประสานกันจนร่างบางแทบจะละลายกับสายตาของร่างสูงคล้ายคนสติหลุดใบหน้าทั้งสองเลื่อนเข้าประกบกันช้าๆจนริมฝีปากแนบสนิทกันการจูบที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนทำให้ร่างบางถึงกับอ่อนระทวยร่างสูงค่อยๆดันไหล่มนให้นอนราบกับเตียงการจูบที่ไม่รีบร้อนมือหนาค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตช้าๆจนหมดเผยให้เห็นอกขาวที่มีบราสีแดงปกปิดไว้มือหนาลูบผ่านหน้าอกคู่ใจช้าก่อนจะค่อยๆคลึงเล่นก่อนจะอ้อมไปด้านหลังเนียนแตะเข้ากับตะขอบราก่อนจะค่อยๆปลดมันออกมือหนาคลึงยอดอกสีชมพูที่กำลังตั้งชูชันน่าลิ้มลองปากที่แนบสนิทผละออกจากกันชายหนุ่มก้มหน้าลงมาดูดหาความหวานจากอกเต่งตึงทั้งสองข้างตรงหน้าลิ้นร้อนเลียยอดอกหญิงสาวอย่างมันส์ส่วนอีกข้างนึงก็ใช้นิ้วคลึงเล่นไปมาก่อนจะละปากออกจากอกลิ้นร้อนลากผ่านร่องอกของหญิงสาวจนไปถึงสะดือสวยก่อนจะใช้ลิ้นวนอยู่ตรงนั้นมือบางขยุ้มผมชายหนุ่มเพื่อระบายความเสียงร่างเล็กแอ่นรับลิ้นร้อนของชายหนุ่มเมื่อลิ้นร้อนลากผ่านมือหนาค่อยๆถอดกางเกงขาสั้นจนเหลือแต่กางเกงในจิ๋วที่ปกปิดของสงวนมือหนาดึงมันออกจนกองกับปลายเท้าหญิงสาวทั้งคู่ผลัดกันถอดเสื้อผ้าจนหมดเมื่อร่างกายกำยำเริ่มไม่ไหวที่ถูกร่างบางที่ทำให้คลั่งไคล้จนไม่อยากจะถอนตัวค่อยๆสอดแกนกายเข้าไปช้าๆ

"อะ...อื้อ"หลับตาแน่นเมื่อถูกสิ่งแปลกปลอมสอดเข้าไปในร่างกายแม้ว่าจะเคยมาบ้างแล้วก็ตามแต่ก็ยังไม่เคยชินสักที

"อื้อแก้วผมรักคุณ"กระแทกตัวเร็วจนร่างกายเล็กสั่นไหวตามแรงกระแทกมือหนาคลึงอกคู่งามจนมีรอยแกงเต็มไปหมด

"อ๊ะอ๊ะ...โทโมะแก้วเจ็บอ๊ะเบาๆ"ห้ามชายหนุ่มที่อารมณ์ความใคร่กำลังพุ่งจนถึงที่สุด

"อื้อเหนื่อยแก้วทำบ้าง"ถอนตัวออกก่อนจะล้มตัวนอนข้างๆหญิงสาวร่างบางค่อยลุกขึ้นคร่อมชายหนุ่มไว้ก่อนจะกดสะโพกลงต่ำกระแทกแกนกลางของชายหนุ่มจนหายเข้าไปในช่องทางรักของตัวเอง

"ดีมากเด็กน้อยอื้อ"ยิ้มกับร่างบางตรงหน้าก่อนจะดูดยอดอกหญิงสาวสลับไปมาจนร่างบางปล่อยน้ำรักออกมาจนหมดแต่ชายหนุ่มยังคงจับสะโพกหญิงสาวให้ขึ้นลงต่อจนทั้งร่างบางหมดแรง

"อื้ออย่าเพิ่งหมดแรงสิ่ที่รัก"พลิกตัวเองมาอยู่ด้านบนก่อนจะกระแทกเข้าไปในตัวร่างบางอย่างแรงและเร็ว

"อ๊ะๆๆๆโทโมะเจ็บอื้อ"ร้องด้วยความเจ็บเมื่อชายหนุ่มยังคงกระแทกตัวเข้ามาอย่างแรง

"อ่าส์ฮื่อ"ครางในลำคอเมื่อปล่อยน้ำรักเข้าช่องทางรักร่างบางจนหมดร่างสูงล้มตัวนอนข้างร่างบางที่ผล็อยหลับไปด้วยความเพลีย

"โมะจะไม่ยอมปล่อยแก้วไปแน่นอนพรุ่งนี้ผมจะยกหุ้นให้คุณ"จูบหน้าผากเนียนก่อนจะขยับเอาผ้าห่มมาคลุมตัวเองและร่างบางก่อนจะหลับตามคนตัวเล็กข้างๆแต่ก็ยังคงกอดไม่ยอมปล่อยคนตัวเล็กออกจากอ้อมกอด