แค้นนี้สั่งใจให้รักเธอ
25)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เห้ย"
"อะไรวะ"หันไปหาต้นเสียง
"นี่มันเมียชั้นถอยออกไป"ดึงร่างบางมาข้างตัว
"อืม...ใครปล่อย"ผลักอกชายหนุ่มก่อนจะเดินไปเกาะแขนคยองเทไว้
"แก้วออกมา"ดึงข้อมือหญิงสาวให้มายืนที่ตัวเองอีกครั้ง
"เห้ยปล่อยใครเค้าบอกว่าเป็นเมียแกแก้วของชั้น"กระชากร่างบางคืน
"ปล่อยเมียชั้นนะเว้ยไอ้หน้าอ่อน"
"เห้ยไอ้โมะใจเย็น"ล๊อคแขนเพื่อนชายมราจะโผเข้าไปหาคยองเท
"เห้ยปล่อยเมียชั้นเดี๋ยวนี้"ชายหนุ่มโวยวายดังลั่นตอนนี้ทุกสายตาเริ่มหันมามองก่อนจะมีเสียงซุบซิบเพลงถูกปิดทุกคนจ้องมองเหตุการณืกลางฟอร์ผับอย่างไม่ละสายตา
"อืม...คยองเทกลับกันเหอะแก้วง่วง"โอบคอชายหนุ่มไว้
"แก้วไอ้ป๊อปไอ้เขื่อนปล่อย"สะบัดจนหลุดก่อนจะดึงหญิงสาวมาแนบอก
"เอาแก้วมานี่"ดึงแขนกลับแต่ร่างสูงกลับไม่ยอมทำให้ทั้งสองคนยื้อแขนร่างบางไปมา
"โธ่เว้ยไอ้เวร"ดึงหญิงสาวจนสุดแรงก่อนจะโผเข้าหาคยองเททันที
ผัวะ หมัดหนักของร่างสูงกระทบใบหน้าหล่อสไตล์เกาหลีเต็มแรงจนอีกคนล้ม
"แกคิดว่ามีมือคนเดียวรึไง"ชี้หน้าอย่างหาเรื่องก่อนจะลุกขึ้นยืน
ผัวะ ผัวะ ผัวะ และแล้วการแลกหมัดกันอย่างบ้าคลั่งก็เริ่มขึ้นไม่มีใครยอมใครจนตอนนี้ทั้งคู่ไม่มีใครสภาพดีสักคน
"เห้ยหยุด"เจ้าของผับเอ่ยตวาดลั่นจนทั้งคู่ตกใจก่อนจะแยกออกจากกัน
"ถ้าแกมาทำตัวหมาๆในผับชั้นก็กลับไป!!!"ตวาดอย่างโมโหก่อนจะเดินฮึดฮัดเข้าไปในหลังร้าน
"เห้ยไอ้โมะไหวมั้ย"ประคองเพื่อนชายที่ใบหน้าบวมช้ำมีเลือดออกที่มุมปากใบหน้าแตกบางส่วนจนเลือดออกเต็มใบหน้าหล่อและอีกฝ่ายก็ไม่ได้ต่างอะไรกันเลย
"แก้วกลับ"อุ้มหญิงสาวด้วยมือเดียวก่อนจะพาเดินออกไปนอกร้าน
"โอ๊ยเจ็บ"เมื่อถูกร่างสูงโยนเข้ามาในรถก็โวยวาย
"เงียบน่า"ตะคอกร่างบางก่อนจะเดินขึ้นรถแล้วขับไปยังคอนโดของตัวเอง
"มานี่ถึงแล้ว"ดึงร่างบางออกจากรถ
"อืมปล่อย...เอิ้กเดินได้น่าปล่อย"สะหลัดตัวออกจากการประคองของชายหนุ่มก่อนจะเดินเซไปเซมาจนล้ม
"ยัยต๊องบอกว่าเดินได้แต่ดันล้มเนี่ยนะมานี่เลย"ช้อนตัวหญิงสาวขึ้นก่อนจะเดินฉับๆขึ้นคอนโด
"ยัยตัวแสบ"โยนหญิงสาวขึ้นเตียงก่อนจะขึ้นคร่อมไว้
"อะไรเล่า"มือบางคว้าสเปะสปะในอากาศจนบางทีโดนใบหน้าหล่อที่มีแผล
"ฮึ่ย...มือน่ะอยู่เฉยๆได้มั้ยมันโดนแผลเจ็บ"รวบข้อมือบางไว้แนบอก
"หืม...แผลหรอ"หรี่ตาขึ้นมามองนิดหน่อย
"นอนไปเถอะจะได้ไม่ทำตัวเป็นคนเมาสารรูปทุเรศแบบนี้"ปล่อยข้อมือหญิงสาวก่อนจะลุกขึ้นจากตัวแล้วเดินไปอาบน้ำ
"โธ่เว้ย!เจ็บชะมัดเลย"โยนกล่องพยาบาลลงพื้นก่อนจะนั่งจับแผลตัวเองอย่างเบามือ
"โทโมะ"หลังจากเริ่มส่างได้ยินเสียงคนข้างนอกก็เดินออกไปดู
"อะไร!!"หันไปตะคอกจนร่างบางกลัว
"เอ่อชั้นขอโทษที่มากวน"จะเดินหันหลังกลับเข้าไปในห้อง
"ขอโทษเมื่อกี้โมโหไปหน่อย"กอดเอวบางจากด้านหลังใบหน้าหล่อซบกับหลังเนียน
"โมโหเรื่องอะไร"ดิ้นแต่ชายหนุ่มก็ไม่ยอมปล่อย
"เรื่องที่แก้วไปเต้นกับคนอื่น"
"ชั้นเมา"แกะมือชายหนุ่มก่อนจะผลักอกชายหนุ่มออก
"ทีหลังจะไปไหนบอกกันก่อน"
"จะเป็นห่วงทำไมล่ะไปห่วงเกลของคุณเถอะ"หลบสายตาเหยี่ยวของชายหนุ่ม
"เออชั้นเป็นห่วงเกลจะไปไหนก็ไป!"ผลักไหล่หญิงสาวก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนอน
"เออชั้นไปแน่"ตะโกนกลับก่อนจะหยิบกระเป๋าก่อนจะใส่รองเท้ามือบางกำลังบิดลูกบิดประตู
หมับ มือหนาคว้าข้อมือเล็กไว้
"อะไรอีกปล่อยนายบอกชั้นเองไม่ใช่หรอว่าจะไปไหนก็ไป"สะบัดข้อมือออกแต่ก็ไม่หลุด
"ไม่ต้องไปไหนอยู่นี่ไปเข้าห้องถอดรองเท้าซะ"ก้มลงดึงรองเท้าส้นสูงออกจากเท้าของหญิงสาว
"โอ๊ยนี่ประจำเดินไม่มารึไงหะอารมณ์แปรปรวนชะมัด"เดินตึงตังไปนั่งบนโซฟาก่อนจะหันหน้าหนีชายหนุ่ม
"เงียบๆไปซะอารมณ์จะเป็นยังไงมันก็เรื่องของชั้น"เดินมานั่งข้างๆก่อนจะเปิดโทรทัศน์ดู
"นี่มือปล่อยออกจากเอวได้แล้วง่วงจะไปนอน"ดึงมือให้ออกจากเอว
"ง่วงก็นอนตรงนี้แหละไม่ต้องไปไหนและอย่าทำเป็นหวงตัวมากเคยจับมาหมดแล้วไม่ว่าจะส่วนเว้าส่วนโค้งส่วนนูนส่วนต่ำ"หันไปมองนิดๆ
"ทุเรศพูดให้มันดีๆหน่อยนะ"ตบปากชายหนุ่มจนโดนแผลที่ถูกต่อย
"โอ๊ยเจ็บ!!"หันมาตวาดคนตัวเล็กข้างๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ