แค้นนี้สั่งใจให้รักเธอ

ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!!
"อืม...โทโมะหยุดก่อน...อา"ดันชายหนุมออกจากตัวเองก่อนจลุกขึ้นติดตะขรอบราแล้วเอาเสื้อลงจัดเสื้อผ้าและผมตัวเองจนปกติชายหนุ่มก็จัดเสื้อผ้าแล้วจัดผมให้เข้าที่
"ฮึ่ยใครวะ"พูดอย่างอารมณ์เสียก่อนจะเดินไปที่หน้าประตูแล้วเปิดประตูให้ผู้นิรนามที่เคาะประตูอยู่หน้าห้อง
"คุณโทโมะ"เลขาสาวทักด้วยรอยยิ้มสดใสแต่ชายหนุ่มกลับทำหน้าไม่พอใจ
"มีอะไรเกล"ถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
"คือเกลเอาน้ำส้มมาให้คุณโทโมะทานตอนบ่ายค่ะ"ยิ้มให้นิดๆก่อนจะแทรกตัวเข้ามาในห้องแล้ววางน้ำส้มไว้บนโต๊ะทำงานแล้วเหลือบมองหญิงสาวบนโซฟาที่มีรอยแดงตามคอแล้วเสื้อก็ยับผมก็ดูยุ่งๆก่อนจะจิกสายตาให้ร่างบางแล้วหันมาปั้นหน้ายิ้มให้ชายหนุ่ม
"อืมถ้ามีงานด่วนอะไรเรียกแล้วกันอย่าเปิดประตูเองแล้วก็ออกไปได้แล้ว"ไล่หญิงสาวตรงหน้า
"ค่ะคุณโทโมะ"กระแทกเสียงใส่ก่อนจะเดินออกไปชายหนุ่มเดินตามไปล๊อคประตูก่อนจะเดินมาหาร่างบาง
"ต่อดีกว่าที่รัก"ยิ้มนิดๆก่อนก้มลงไปดูดคอขาวๆจนมีรอยเพิ่มขึ้น
"พอเถอะโทโมะแก้วไม่มีอารมณืกลับไปทำงานของคุณเลย"หันหน้าหนีก่อนจะล้มตัวลงนอนต่อ
"ไม่เอาน่าที่รักอย่าเพิ่งนอนนะครับ..อืม"พูดก่อนจะก้มลงไปดูดคอหญิงสาวอีกครั้งแล้วครางในลำคอ
"พอโทโมะถ้าคุณพูดไม่ฟังไม่ต้องมาคุยกับแก้ว"ลุกขึ้นนั่งแล้วมองค้อนให้ชายหนุ่ม
"ก็ได้งั้นทานนี่ก่อนนะโมะซื้อมาให้"หยิบเค้กที่วางอยู่บนโต๊ะหน้าโซฟาชูให้หญิงสาวดู
"อืม"พยักหน้าให้ชายหนุ่มก่อนจะแกะกล่องเค้กช๊อกหน้านิ่มมากิน
"ป้อนมั่งสิ่หิวๆ"มือลูบท้องก่อนจะมองหน้าหญิงสาวที่กำลังนั่งเคี้ยวเค้กจนแก้มป่อง
"อื้มนี่ไง"เลื่อนกล่องเค้กให้ชายหนุ่ม
"ไม่เอาอยากกินจากแก้ว"ยื่นหน้าเข้าไปใกล้หญิงสาว
"อะไรของโท...อื้อ"ยังไม่ทันพูดจบก็ถูกชายหนุ่มปิดปากมือบางทุบอกหนาแต่กลับไม่มีการขยับตัวของคนตัวใหญ่ลิ้นหนาสอดเข้าไปในปากเล็กที่มีเค้กที่ถูกเคี้ยวละเอียดลิ้นหนาตวัดเค้กในปากร่างบางจนหมดแล้วถอนออกก่อนจะยิ้มให้หญิงสาวนิดๆ
"โทโมะไอ้หื่น>///<"ตีแขนร่างหนาก่อนจะหันหน้าหนีอย่างอายๆ
"หึหึอร่อยดีออกเค้กหวานกว่าเดิมด้วย"โอบเอวหญิงสาวไว้
"ปล่อบเลยโทโมะไปทำงานเถอะแก้วอิ่มแล้วง่วงจะนอน"ดันชายหนุ่มออกแล้วไล่ไปทำงานก่อนจะล้มตัวนอนแล้วหลับไปชายหนุ่มให้กับความน่ารักของหญิงสาวก่อนจะหยิบสูทมาห่มให้หญิงสาวแล้วนั่งทำงานต่อ
.
.
.
"แก้วกลับบ้านกันเถอะ"ปลุกหญิงสาวที่หลับสนิทอยู่บนโซฟา
"...."เงียบไม่มีเสียงตอบรับจากร่างบางร่างสูงปลุกอยู่หลายครั้งแต่ร่างบางก็ยังคงไม่ตื่นจึงตัดสินใจอุ้มร่างบางก่อนจะเดินออกมาโดยมีร่างบางอยู่ในอ้อมอก
"คุณโทโมะจะกลับแล้วหรอคะ"เดินปรี่เข้ามาหายชายหนุ่มมองดูร่างบางในอ้อมอกอย่างหมันไส้ก่อนจะหันหน้ากลับมาหาชายหนุ่ม
"อืมจะกลับแล้วว่าแต่เกลล่ะจะกลับหรือยัง"ถามหญิงสาวตรงหน้า
"อ๋อค่ะจะกลับแล้วพอดีว่าเกลทำงานเสร็จแล้วค่ะ"ยิ้มให้ชายหนุ่มตรงหน้าก่อนจะหยิบกระเป๋าตัวเอง
"อืมงั้นเดี๋ยวกลับพร้อมชั้นเลยละกันไปเถอะ"ชวนหญิงสาวก่อนจะเดินนำหน้าไปหญิงสาวจึงเดินตามมาแต่ก็ไม่พอใจที่ชายหนุ่มอุ้มร่างบางไว้ในอ้อมอก
.
.
.
"เดี๋ยวเกลเปิดประตูข้างหลังให้ชั้นหน่อย"หันไปบอกหญิงสาวเลขา
"ค่ะ"พยักหน้าก่อนจะเปิดประตูให้
"ขอบใจ"หลังจากเอาร่างบางไปนอนที่เบาะหลังก็เอ่ยขอบใจหญิงสาวตัวเล็กตรงหน้าแล้วเปิดประตูให้เกลก่อนจะเดินไปขึ้นรถแล้วขับรถออกจากบริษัท
"ขอบคุณมากนะคะคุณโทโมะขับรถกลับดีๆนะคะบายค่ะ"โบกมือลาชายหนุ่มแล้วปิดประตูก่อนจะเดินหันหลังขึ้นไปบนคอนโดของตัวเองชายหนุ่มมองตามก่อนจะหันมามองคนข้างหล้งที่นังหลับสนิทล้อรถเคลื่อนตัวออกจากหน้าคอนโดเกลมุ่งตรงไปยังคอนโดร่างบาง