romance love ร้ายยังไงก็ยังรัก♥

10.0

เขียนโดย mewmew♥tkpfkf

วันที่ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 14.25 น.

  4 session
  53 วิจารณ์
  14.22K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

คอนโด kf

เวลา 20:30

ฟาง: ทำไม แก้วยังไม่กลับอีกนะไปไหนเนี่ยะ

ฟางหยิบโทรศัพท์มือถือมาโทร.หาแต่ต้องกดสายทิ้ง เพราะไม่มีคนรับ

ได้แต่นั่งมองโทรศัพท์ ในใจเป็นห่วงน้องเกินบรรยาย

fang> แก้ว ไปไหน??? อยู่ที่ไหน???

 

 

ณ คอนโด โทโมะ

ห้อง 722

เวลา 20:30

โทโมะ: คืนนี้นอนด้วยกันนะ

ร่างสูงเดินเข้ามากอดจากทางด้านหลัง

แก้ว: ไม่ได้ !

โทโมะ: แก้ว!! คิดหรอ ......ว่าเข้ามาแล้วจะออกไปง่ายๆ

แก้ว: อ๊ากกกกกกกก โทโมะ ปล่อยๆๆๆๆ

 

เช้าวันรุ่งขึ้น

..........: กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

โทโมะ: โอ้ย!!! ใครวะ??? ........วะ หวาย........

หวาย: มันเป็นใคร???? โทโมะ

โทโมะ: หวายมาที่นี่ได้ไง

---------------------------------------------------

เมื่อ10นาทีที่แล้ว

หวาย: เอากุญแจสำรองห้อง 722 ให้ฉันหน่อย

พนักงาน: ไม่ได้ค่ะ

หวาย: นี่แก รู้ไหมฉันเป็นใคร จะให้ดีๆ หรืออยากโดนเฉดไปจากที่นี่ยะ

พนักงาน: แต่..........เอ่อ.........ค่ะๆๆๆๆ

----------------------------------------------------

หวาย: หึ หวายสิ ต้องถามโมะมากกว่านังนี่มันเป็นใคร

มองร่างบางที่นอนกอดกับชายหนุ่มโดยไม่ใส่อะไรเลย มีแต่ผ้าห่มที่คลุมตัวไว้

โทโมะ: คือ..............

หวาย: หึ!!!

หวายกระชากแก้วที่ยังหลับอยู่ จนต้องสะดุ้งตื่น ขึ้นคร่อมหญิงสาวบนเตียง

แล้วเอามือตบหน้าแก้ว อย่างบ้าคลั่ง

โทโมะ: หวาย อย่าทำอะไรแก้วนะ

ชายหนุ่มออกตัวปกป้องแก้วไว้

หวาย: หึ!!! หลงเสน่ห์มันแล้วล่ะสิ นังแก้ว.....มาทำงานได้ไม่กี่วัน

ก็ยอมขึ้นเตียงกะแฟนคนอื่นแล้วหรอห๊าาาา มันอ่อยโทโมะใช่ไหมคะ??

โทโมะ: หวาย หยุดเดี๋ยวนี้นะ อย่าทำอะไรแก้ว  โทโมะรักแก้ว

หวาย: กรี๊ด ไม่จริง นังมารยาแก แก!!!!

โทโมะ: หวาย หยุดเถอะ อย่าทำร้ายน้องเธออีกนะ ถึงจะไม่ใช่น้องแท้ๆแต่.......

หวาย: .......น้อง!!!

หึๆ เข้าใจล่ะ ยัยแก้ว หึๆทำไม???????โดนแย่งพ่อไปแค่นี้ ถึงกับจะมาแย่งแฟนฉันไปหรอ

แก้ว: แก้วไม่ได้มาแย่งนะคะ แต่แก้วมาทวง ทวงในสิ่งที่ควรจะเป็นของแก้ว และควรจะเป็นมาตั้งนานแล้ว

หวาย: หึ!!!!! เธอคงไม่รู้สินะ ว่าฉันกะโมะ เราจะแต่งงานกัน

แก้ว: งั้นหวายเองก็คงไม่รู้สินะ ว่าแก้วกะโทโมะ มีอะไรกันแล้ว !!!

หวาย: ไม่จริงใช่ไหมโมะ นังนี่มันกุเรื่องใช่ไหม??? ตอบมาสิ

หวายกระชากเสื้อโทโมะอย่างเอาตาย......ก่อนจะเปลี่ยนมากระชากหัวแก้วเข้าห้องน้ำไป

แล้วจับกดลงที่อ่างล้างหน้า  โทโมะผลักหวายออกอย่างแรง แล้วช้อนตัวแก้วมานอนบนเตียง

โทโมะ: หวาย ออกไปได้แล้ว จากนี้เราไม่มีอะไรเกี่ยวกันอีก

หวาย: ไม่ ไม่มีทาง แก้วแกไม่มีวันมีความสุข ฉันจะทำให้แกเจ็บเหมือนที่แกเคยเป็น

โทโมะ: หวาย!!!!! หวายทำให้แก้วเจ็บมามากแล้วนะ

หวาย: หึโทโมะ ไม่ต้องห่วงมันจะต้องเจ็บกว่านี้  และโมะจะต้องเป็นของหวายคนเดียว

แก้ว: คงไม่ทันแล้วล่ะ!!!

หวาย: นังแก้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ปัง-------------------------------------------

โทโมะปิดประตูใส่หน้า ก่อนจะหันมาดูแก้วอย่างเป็นห่วง แล้วเอาผ้าพันรอบตัวร่างบางไว้

โทโมะ: แก้ว.......เป็นไรไหม

แก้ว: แค่นี้ยังน้อย เมื่อก่อนเคยโดนเยอะกว่านี้อีก พี่ก็รู้!!!!

แก้วมองค้อนโทโมะ

tomo> ขนาดโกรธยังน่ารักเลย 

โทโมะ: อย่าโกรธนะ งั้นวันนี้โทโมะ อาบน้ำให้

แก้ว: ไม่ได้โกรธสักหน่อย แล้วแก้วก็อาบเองได้

แก้วลุกขึ้นจากเตียงแต่ต้องชงัก กึก!!

โทโมะ: เจ็บแผลเมื่อกี้ หรือเจ็บแผลเมื่อคืน...........

แก้ว: บ้าๆๆๆ >//<

kaew> ฮึ่ย !! อายนะ บ้าๆๆๆๆ

โทโมะเลยต้องอุ้มแก้วไปอาบน้ำ แต่งตัวเเล้วพาเข้าบริษัทตอนสายๆ

 

 

บนรถ

แก้ว: เรื่องเมื่อเช้าห้ามบอกพี่ฟางนะ ไม่งั้นได้ตายทั้งพี่ ทั้งแก้ว แล้วก็หวายแน่ๆ

โทโมะ: อืมๆ แล้วเรื่องเมื่อคืนล่ะ?

kaew> ว๊ากกก ทำไม คิดแต่เรื่องนั้น!

แก้ว: ลืมมันไปเหอะ!!!

tomo> หึ!! จะลืมลงได้ไง

ร่างสูงเอามือขยี้หัวแก้วอย่างเอ็นดู

 

ณ บริษัท

ก๊อกๆๆๆ

ป๊อป: เข้ามา

แอร้ดดดดดด----------------------

ฟาง: นี่คุณ น้องชายคุณ พาน้องสาวฉันไปไหน????

ป๊อป: ผมไม่ใช่ไอโมะ

ฟาง: แล้วเมื่อคืนคุณโทโมะกับบ้านรึเปล่า??

ป๊อป: ไม่กลับ ทำไม?????

ฟาง: ..........เอ่อ

fang> ไม่กลับ...........แล้วไปไหนกัน???

ป๊อป: ไม่ต้องห่วงหรอก ยังไงสองคนนั้นก็อย่างงั้นไปแล้ว แล้วเค้าก็รักกันมากด้วย ว่าแต่เธอเถอะ

ฟาง: อะไร???

ป๊อป: ห่วงตัวเองเถอะ คงยังหาแฟนไม่ได้ล่ะสิล่ะสิ

ฟาง: หึแล้วนายล่ะ สนใจจะมาเป็นแฟนฉันมั้ย???

ยิ้มหวาน โปรยเสน่ห์ใส่ จนชายหนุ่มเกือบเคลิ้มตาม

ป๊อป: ฉันมีแฟนแล้ว รู้ไว้ว่า สวย น่ารัก มากๆๆๆ

ฟาง: ใช่แล้วก็นิสัยแย่ด้วย แล้วยัง..........

ป๊อป: นี่เธอ!!!!!!!!! อย่ามาว่าพิมอย่างนั้น!!!

fang> คอยดูฉันจะแย่งคุณมาจากมัน ไหนๆน้องฉันก็ทวงของๆตัวเองกลับมาได้แล้ว หึ!!!!

สายตาหวาน มองอย่างแค้นใจ 

ฟาง: งั้นฉันขอตัวนะคะ

ปัง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

poppy> o.O ยัยบ้าพลัง!!! ประตูพังฉันจะหักเงินเดือนเธอ!!!!!!!!!!

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา