ปิ๊งรักกับน้องสาวของเพื่อน

          วันนี้เป็นวันรับปริญญาของน้องสาว  ป๊ฮบปี้จึงชวนเพื่อนสนิทอย่างโทโมะมาร่วมแสดงความยินดีด้วย 
    " หวัดดีค่ะพี่ป๊อบ พี่โทโมะ" แก้วยกมือไหว้พี่ทั้งสอง
    " นี้ดอกไม้สำหรับน้องสาวของพี่" ป๊อบปี้บอกแล้วยื่นช่อดอกไม้ให้น้องสาว
    " ขอบคุณค่ะ" แก้วรับช่อดอกไม้แล้วยิ้มให้พี่ชาย
    " ไอ้โมะมาถ่ายรูปด้วยกันเร็ว" ป๊ฮบปี้เอ่ยเรียกเพื่อนหนุ่มมาถ่ายรูป  โดยมีเขื่อนเป็นคนถ่ายให้     " 1 2 3 แชะ" เขื่อนกดถ่ายรูปสามคน
     " วันนี้ให้โอกาสถ่ายรูปคู่กันนะ" ป๊อบปี้เอ่ยบอกเพื่อนหนุ่ม ก่อนจะเดินออกมายืนดู  โทโมะยิ้มให้กับเพื่อนหนุ่ม ก่อนจะโอบเอวบางแล้วยืนยิ้มถ่ายรูปอย่างมีความสุข
     " เดี๋ยวเจอกันที่บ้านนะแก้ว  พี่ไปทำงานก่อน" ป๊อบปี้เอ่ยบอกน้องสาว  เมื่อน้องสาวจะต้องไปเข้าหอประชุม
     " โอเคจร้าพี่ชาย" แก้วบอกแล้วหอมแก้มพี่ชาย
     " หอมพี่ด้วยสิ" โทโมะยื่นแก้มป่องๆ ไปให้หญิงสาว
     เพี๊ยะ
     " เจ็บว่ะ แกตีมาทำไหมว่ะไอ้ป๊อบ" โทโมะเอ่ยถามเพื่อนหนุ่มพร้อมเอามือขึ้นมาลูบแก้มตัวเอง
     " ทะลึ่งกับน้องสาวข้าแล้ว  ไปทำงานเลย" ป๊อบปี้บอกแล้วลากเพื่อนหนุ่มเดินออกมา  แก้วมองจามก่อนจะเดินเข้าไปยังหอประชุม
 
 
       หลังจากเสร็จพิธีแก้วก็เตรียมตัวจะกลับบ้าน  แต่เธอเดินมาที่ถนนก็รู้สึกเวียนหัว  และทุกอย่างก็ดับสนิท
     " คุณครับ คุณ" ชายหนุ่มที่ขับรถผ่านมาวิ่งลงมาดูหญิงสาวที่ล้มลงไป  ก่อนจะอุ้มขึ้นรถและไปส่งที่โรงพยาบาลที่อยู่ใกล้ที่สุด
     " คุณเป็นอะไรกับเจ้าของมือถือเครื่องนี้ครับ" ชายหนุ่มที่พาหญิงสาวมาส่งโรงพยาบาลก็กดหาเบอร์ที่โทรล่าสุด  ก็คือเบอร์ของพี่ชายของหญิงสาว
     ( ผมเป็นพี่ชายของยัยแก้วครับ  แก้วป็นอะไรครับ) ป๊อบปี้ถามด้วยความตกใจ
      " เธอเป็นลมไปนะครับ  ตอนนี้ผมพาเธอมาส่งที่โรงพยาบาล..." ชายหนุ่มบอกชื่อโรงพยาบาลแล้ววางสายไปทันที่สุด
       " คุณคือคนที่โทรไปตามผมหรือเปล่าครับ" ป๊อบปี้เดินมาถามชายหนุ่มคนหนึ่งที่นั่งรออยู่หน้าห้องฉุกเฉิน  เพราะมีชายหนุ่มนั่งอยู่เพียงคนเดียว
       " ใช่ครับ ผมเอง"
       " ขอบคุณนะครับที่พาน้องสาวผมมาส่งที่โรงพยาบาล คุณ.." 
       " ผมเคนตะครับ"
       " ผมป๊อบปี้ครับ"
       " หมอออกมาแล้วครับคุณป๊อบปี้" เคนตะเอ่ยบอกชายหนุ่มเมื่อเห็นว่าคุณหมอเดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน
       " น้องสาวผมเป็นยังไงบ้างครับ" ป๊อบปี้เดินเข้าไปถามอาการน้องสาว
       " ไม่ไปนอะไรหรอกครับ  เธอแค่พักผ่อนน้อย ทานข้าวไม่ค่อยตรงเวลา  แต่ต่อไปแน่ควรดูแลเรื่องการทานอาหารนะครับ  เพราะเธอตั้งครรภ์ได้6สัปดาห์แล้วครับ" คุณหมอบอกด้วยรอยยิ้มแล้วเดินจากไป  ป๊ฮบปี้ที่ได้ยินถึงกับอึ้ง  น้องสาวเขาท้อง ท้องกับใคร  เขาไม่เคยปล่อยให้น้องสาวเข้าไปกับผู้ชายคนไหนเลย
       " คุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับคุณป๊อบปี้" เคนตะถามชายหนุ่มที่ทรุดลงไปนั่งกับพื้น
       " ไม่เป็นไรครับ" ป๊อบปี้เอ่ยบอกพร้อมลุกขึ้นยืน  พร้อมกับประตูห้องฉุกเฉินเปิด  บุรุษพยาบาลเข็นเตียงน้องสาวตัวเองเพื่อบ้ายขึ้นไปยังห้องพัก
       " คุณป๊อบปี้ครับ พรุ่งนี้ผมของมาเยี่ยมเธอได้ไหมครับ" เคนตะเอ่ยถามชายหนุ่ม
       " ได้ครับ ก็คุณเป็นคนช่วยน้องสาวผมไว้"
       " ขอบคุณครับ  แล้วพรุ่งนี้เจอกันนะครับ" เคนตะก้มหัวให้เล็กน้อยก่อนจะเดินออกไป  ป๊อบปี้จึงเดินตามขึ้นมายังห้องพัก  แต่ตอนนี้คุณหมอให้ยาไปเพื่อว่าแก้วจะได้นอนหลับพักผ่อนอย่างเต็มที่  ผมมองหน้าน้องสาวก่อนจะนั่งลงข้างเตียงแล้วกุมมือน้องสาวไว้ก่อนจะหลับไปในที่สุด
 
 
 
      " หวัดดีครับคุณป๊อบปี้" เคนตะเดินเข้ามาพร้อช่อดอกไม้เล็กๆ กับตะกร้าผลไม้  พร้อมทักทายชายหนุ่มที่นั่งป้อนอาหารเช้าให้แกน้องสาว
      " หวัดดีครับคุณเคนตะ นี้แก้วน้องสาวผมครับ  ส่วนนี้คุณเคนตะเป็นคนที่พาแกส่งโรงพยาบาลเมื่อคืน" ป๊อบปี้เอ่ยบอกน้องสาว
      " ขอบคุณนะค่ะคุณเคนตะ"
      " ด้วยความยินดีครับ"
      " พี่ป๊อบ  แกจะออกจากโรงพยาบาลได้เมื่อไรอ่ะ" แก้วเอ่ยถามพี่ชาย
      " หมอบอกว่าพรุ่งนี้  เดี๋ยวพี่ไปทำงานก่อนนะ  เชิญตามสบายนะครับคุณเคนตะ" ป๊อบปี้บอกแล้วเดินออกไปทันที
      " เป็นไงครับ  เบื่อที่จะอยู่ในห้องไหมครับ" เคนตะเอ่ยถามหญฺงสาวที่นั่งเหม่ออกไปนอกหน้าต่าง
      " ก็เบื่อค่ะ  แก้วอยากลงไปนั่งเล่นที่สวนข้างล่าง  คุณเคนตะพาแก้วไปหน่อยได้ไหมค่ะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่มที่เพิ่งรู้สึก
      " ด้วยความยินดีครับ" เคนตะบอกแล้วขอรถเข็นคันหนึ่งเพื่อพาหญฺงสาวลงมานั่งที่สวนของโรงพยาบาล  แก้วที่นั่งรถเข็นออกมาก็ได้เห็นว่าชายหนุ่มที่ตามจีบเธอและบอกว่ารักเธอนั้นเดินควงแขนมากับผู้หญฺงที่น่าตาน่ารัก สวย ทำให้แก้วถึงกับซึ้มไปเลย
      " เป็นอะไรไปครับคุณแก้ว" เคนตะหยุดเข็นเมื่อมาถึงสวนของโรงพยาบาลแล้วเดินถามหญิงสาว
      " ป่าวค่ะ แล้วคุณเคนไม่ไปทำงานเหรอค่ะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
      " ไม่ครับ ตอนนี้เป็นช่วงของการพักผ่อนครับ"
      " คุณทำงานอะไรค่ะ มีพักผ่อนด้วย"
      " ผมเป็นเจ้าของรีสอร์ททางภาคเหนือนะครับ  และก็ไม่ไร่สตรอเบอรี่เล็กๆ ด้วยครับ" เคนตะเอ่ยบอกกับหญิงสาว
      " อ๋อค่ะ"
      " แล้วแฟนคุณแก้วไปไหนล่ะค่ะ  ทำไมไม่มาเฝ้าคุณแก้วเลย" เคนตะเอ่ยถามด้วยความสงสัย
      " แก้วไม่มีแฟนค่ะ" แก้วบอกชายหนุ่มด้วยรอยยิ้ม
      " แล้วคุณแก้วท้อง."
      " แก้วท้องเหรอค่ะ พี่ป๊อบรู้หรือเปล่าค่ะคุณเคนตะ" แก้วถามด้วยความตกใจ  เพราะเธอไม่รู้มาก่อนว่าเธอท้อง
      " ทราบครับ เมื่อคืนคุณหมอเป็นคนบอก" เคนตะเอ่ยบอกหญิงสาว
      " คุณเคนตะค่ะ พาแก้วกลับไปพักทีค่ะ  แก้วปวดหัว" แก้วบอกแล้วร้องไห้ออกมา  เคนตะบอกดูหญิงสาวที่กำลังร้องไห้ก่อนจะก้มหน้าแล้วหลับไป  เขาพาหญิงสาวกลับมาที่ห้องก่อนจะอุ้มขึ้นไปนอนบนเตียง
  
        ++ อัพแล้วนะจ๊ะ  ไม่รู้ว่าเป็นไงบ้าง  เม้นติ ชม ให้ด้วยนะจ๊ะ ++