ปิ๊งรักกับน้องสาวของเพื่อน

 
          " กลับมาแล้วครับ"
          " ไปไหนมาค่ะ เห็นพี่ป๊อบบอกว่าพี่เลิกงานตั้งนานแล้ว หนีไปหาสาวมาใช่ไหม" แก้วเอ่ยถามรัวเพื่อแกล้งชายหนุ่ม
แล้วหันหน้าหนี  โทโมะจึงหันมามองหน้าเพื่อนหนุ่ม
          " เฮ้ยๆ ข้าไม่เกี่ยวนะ" ป๊อบปี้เอ่ยบอกแล้วลุกเดินไปนั่งที่เก้าอี้อีกตัว
          " น้องแก้วครับ น้องแก้ว"
          " ชิ" แก้วสะบัดหน้าแล้วย้ายไปนั่งที่โซฟาอีกตัว
          " แก้วครับ" ชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวตัวลอยก่อนที่ตัวเลงจะนั่งลงแล้ววางหญิงสาวลงบนตักและกอดเอาไว้
          " ปล่อยค่ะ แก้วอึดอัด"
          " แล้วใครให้คิดแบบนั้นล่ะครับ" ชายหนุ่มเอ่ยถามแล้วซบหน้าลงกับแผ่นหลังของหญิงสาว
          " ก็มันจริงไหมล่ะค่ะ พี่ป๊อบมาถึงตั้งนานแล้ว"
          " พี่ไปซื้อเป็ดพะโล้มาให้น้องแก้วทานไงครับ เห็นวันก่อนบ่นว่าอยากกิน"
          " จริงเหรอค่ะ งั้นไปกินข้าวกัน แก้วหิวมากแล้วค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วลากแฟนหนุ่มกับพี่ชายไปยังโต๊ะอาหารที่แม่
บ้านจัดเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว
          " น่ากินจังเลย" แก้วเอ่ยบอกพร้อมตักเป็ดพะโล้มาทาน
          " อร่อยก็กินเยอะๆ นะครับ"
          " ค่ะ พี่โมะ"
          " กินเยอะๆ หลานพี่จะได้แข็งแรง"
          " ได้เลยครับพี่ชาย" แก้วเอ่ยบอกแล้วทานอาหารยังมีความสุข สองหนุ่มก็มองหน้าหญิงสาวคนเดียวของโต๊ะก่อนจะ
นั่งตาม
          " อิ่มอ่ะพี่ป๊อบ พี่โมะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วลูบท้องของตัวเอง
          " เมื่อไรจะคลอดเนี่ย พี่อยากเห็นหน้าหลานแล้ว" 
          " ใกล้แล้วล่ะ แกเตรียมของรับขวัญหลานได้เลย" โทโมะเอ่ยบอกแล้วยิ้มออกมา
          " งั้นพี่กลับบ้านก่อนนะ ไว้จะมาหาใหม่" ป๊อบปี้เอ่ยบอกแล้วเดินออกมาที่รถโดยทั้งสองเดินออกมาส่ง
          " ค่ะ กลับบ้านดีๆ นะค่ะพี่ชาย" แก้วเอ่ยบอกแล้วเดินเข้าไปกอดพี่ชายแล้วหอมแก้มทั้งสองข้าง
          " ฝันดีนะเด็กดีของพี่ชาย" 
          " ขึ้นห้องกันเถอะครับ"
          " แก้วอิ่มอ่ะพี่โมะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วส่งตาหวานมาให้ชายหนุ่ม
          " มาครับที่รัก" ชายหนุ่มเดินมาหาแฟนสาวก่อนจะบีบจมูกเบาๆ ก่อนจะอุ้มหญิงสาวขึ้นแนบอกแล้วเดินขึ้นไปบน
บ้านทันทีก่อนจะวางแฟนสาวลงบนเตียง
          " ไปอาบน้ำค่ะ" แก้วลุกขึ้นมานั่งมองชายหนุ่มที่ยังนั่งอยู่บนเตียงไม่ยอมลุกไปอาบน้ำ
          " เหนื่อยอ่ะ"
          " ไปอาบน้ำค่ะ จะได้มาพักผ่อน" แก้วเอ่ยบอกพร้อมมือนั้นปลดสูทและเนคไทออกให้ชายหนุ่ม
          " ก็ได้ครับ แต่อย่าเพิ่งหลับก่อนนะครับ จุ๊ฟ~" ชายหนุ่มจุ๊ฟหน้าผากหญิงสาวก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำแล้ว
เดินออกมาล้มตัวนอนข้างๆ หญิงสาวแล้วหลับไปในที่สุด
 
               เวลาผ่านไปหลายเดือนจนกระทั่งถึงกำหนดวันที่หญิงสาวคลอดนั้นแหละ ชายหนุ่มลางานล่วงหน้าเพื่อดูแลหญิงสาว  
วันนี้หมอนัดพอดี  โทโมะจึงพาหญิงสาวไปตามที่คุณหมอนัด
        " พี่โมะ แก้วปวดท้องอ่ะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มระวังที่ขับรถมายังโรงพยาบาล
        " ใจเย็นๆ นะครับที่รัก ใกล้จะถึงแล้วนะครับ"
        " แก้วไไม่ไหวแล้วอ่ะ" เมื่อได้ยินภรรยาคนสวยเอ่ยบอกอย่างนั้น  ชายหนุ่มเร่งความเร็วมายังโรงพยาบาลทันที  เมื่อ
มาถึงหญิงสาวก็ถูกนำตัวเข้าไปยังห้องคลอด  ชาหยนุ่มนั่งรอภรรยาสาวอยู่หน้าห้องคลอดอย่างกระวนกระวายใจ
        " ไอ้โมะ ยัยแก้วเป็นไงบ้างอ่ะ" ป๊อบปี้วิ่งมาหาเพื่อนหนุ่มอย่างเร็ว
        " ไม่รู้ เข้าไปในห้องคลอดตั้งนานแล้วอ่ะ" 
        " โอ๊ย..ไอ้โมะ แกหยุดเดินสักทีจะได้ไหมเนี่ย" ป๊อบปี้เอ่ยบอกเพื่อนหนุ่มที่เดินไปมาไม่หยุด
        " ก็ข้าเป็นห่วงแก้วนิ"
        " ข้าก็เป็นห่วง แต่แกเดินไปเดินมาแบบนี้มันช่วยอะไรได้บ้างไหม" ป๊อบปี้ว่าก่อนจะลากเพื่อนหนุ่มให้มานั่งสงบสติ
อารมณ์  แต่นั่งได้ไม่นาน
        " คุณหมอครับ ภรรยากับลูกผมเป็นไงบ้างครับ ปลอดภัยไหมครับ"   
        " เอ่อ..."
        " ว่าไงครับหมอ ลูกผมเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายครับ หมอตอบผมสิครับ" ชายหนุ่มเอ่ยถามพร้อมเขย่าตัวคุณหมอหนุ่ม
        " เฮ้ย!" 
        " อะไรว่ะไอ้ป๊อบ" โทโมะหันมาถามเพื่อนหนุ่มอย่างหงุดหงิด
        " แกถามหมอรัวอย่างนี้ แล้วหมอเขาจะตอบแกตอนไหนว่ะ ไม่เว้นจังหวะเลย" ป๊อบปี้เอ่ยบอกแล้วแกะมือเพื่อนหนุ่ม
ออกจากตัวคุณหมอ
        " ผมขอโทษแทนเพื่อนผมด้วยนะครับ" ป๊อบปี้ขอโทษคุณหมอพร้อมก้มหัวให้เล็กหน่อย
        " ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจ"
        " แล้วน้องสาวผมเป็นยังไงบ้างครับ"
        " ปลอดภัยทั้งแม่ทั้งลูกครับ ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ คุณได้ลูกผู้ชาย" คุณหมอยิ้มให้ก่อนจะเดินหายกลับเข้าไป
ในห้องคลอด
        " ไอ้ป๊อบ ข้าได้ลูกผู้ชาย ข้ามีลูกแล้ว" โทโมะเอ่ยบอกกับเพื่อนหนุ่มอย่างดีใจ  ไม่นานทั้งสองก็เดินมาดูลูกชายที่นอน
หลับอยู่ที่ตู้กระจกที่อยู่ถัดมา
        " หน้าตาน่าเกียจจริง" ป๊อบปี้เอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
        " น่าเกียจเหมือนข้าเลย"
        " เหรอ หลงตัวเองได้อีกนะ" ป๊อบปี้เอ่ยบอกก่อนจะชวนเพื่อนหนุ่มไปดูแก้วที่ย้ายขึ้นไปยังห้องพักฟื้นแล้ว
        " แกขึ้นไปก่อนนะ เดี๋ยวข้าไปดูของบำรุงให้ยัยแก้วมันก่อน"
    ก๊อก ก๊อก ก๊อก
        " พี่โมะ ลูกเราล่ะค่ะ"
        " ลูกเราปลอดภัยครับ ตอนนี้อยู่ที่ห้องเด็กอ่อนข้างล่างครับ" ชาหยนุ่มเดินเข้ามานั่งกุมมือภรรยาสาวเอาไว้
        " ค่ะ" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้นนั่งโดยมีชายหนุ่มประคองอย่างช้า  พร้อมกับเธอที่ดึงชายหนุ่มมาใกล้ๆ 
แล้วสวมกอดเอาไว้
        " เป็นอะไรครับคนดีของพี่"
        " แก้วดีใจค่ะ แก้ว..ฮึก.ฮึก"
        " ไม่ร้องนะครับคนเก่ง" ชายหนุ่มดันตัวหญิงสาวออกก่อนจะใช้นิ้วเช็ดน้ำตาให้หญิงสาวอย่างเบามือ
        " ค่ะ" แก้วมองหน้าแฟนหนุ่มก่อนจะยิ้มออกมา
        " ดีมากครับ คนเก่งของพี่" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วประกบปากหญิงสาวอย่างเบาๆ ก่อนจะถอนออกมาแล้วยิ้มให้
   ก๊อก ก๊อก ก๊อก
           " กลับมาแล้วครับ"         
           " ไปไหนมาค่ะ เห็นพี่ป๊อบบอกว่าพี่เลิกงานตั้งนานแล้ว หนีไปหาสาวมาใช่ไหม" แก้วเอ่ยถามรัวเพื่อแกล้งชายหนุ่มแล้วหันหน้าหนี  โทโมะจึงหันมามองหน้าเพื่อนหนุ่ม      
           " เฮ้ยๆ ข้าไม่เกี่ยวนะ" ป๊อบปี้เอ่ยบอกแล้วลุกเดินไปนั่งที่เก้าอี้อีกตัว         
           " น้องแก้วครับ น้องแก้ว"         
           " ชิ" แก้วสะบัดหน้าแล้วย้ายไปนั่งที่โซฟาอีกตัว         
           " แก้วครับ" ชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวตัวลอยก่อนที่ตัวเลงจะนั่งลงแล้ววางหญิงสาวลงบนตักและกอดเอาไว้         
           " ปล่อยค่ะ แก้วอึดอัด"         
           " แล้วใครให้คิดแบบนั้นล่ะครับ" ชายหนุ่มเอ่ยถามแล้วซบหน้าลงกับแผ่นหลังของหญิงสาว         
           " ก็มันจริงไหมล่ะค่ะ พี่ป๊อบมาถึงตั้งนานแล้ว"     
           " พี่ไปซื้อเป็ดพะโล้มาให้น้องแก้วทานไงครับ เห็นวันก่อนบ่นว่าอยากกิน"     
           " จริงเหรอค่ะ งั้นไปกินข้าวกัน แก้วหิวมากแล้วค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วลากแฟนหนุ่มกับพี่ชายไปยังโต๊ะอาหารที่แม่บ้านจัดเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว     
           " น่ากินจังเลย" แก้วเอ่ยบอกพร้อมตักเป็ดพะโล้มาทาน     
           " อร่อยก็กินเยอะๆ นะครับ"       
           " ค่ะ พี่โมะ"         
           " กินเยอะๆ หลานพี่จะได้แข็งแรง"   
           " ได้เลยครับพี่ชาย" แก้วเอ่ยบอกแล้วทานอาหารยังมีความสุข สองหนุ่มก็มองหน้าหญิงสาวคนเดียวของโต๊ะก่อนจะนั่งตาม       
           " อิ่มอ่ะพี่ป๊อบ พี่โมะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วลูบท้องของตัวเอง         
           " เมื่อไรจะคลอดเนี่ย พี่อยากเห็นหน้าหลานแล้ว"          
           " ใกล้แล้วล่ะ แกเตรียมของรับขวัญหลานได้เลย" โทโมะเอ่ยบอกแล้วยิ้มออกมา  
           " งั้นพี่กลับบ้านก่อนนะ ไว้จะมาหาใหม่" ป๊อบปี้เอ่ยบอกแล้วเดินออกมาที่รถโดยทั้งสองเดินออกมาส่ง         
           " ค่ะ กลับบ้านดีๆ นะค่ะพี่ชาย" แก้วเอ่ยบอกแล้วเดินเข้าไปกอดพี่ชายแล้วหอมแก้มทั้งสองข้าง       
           " ฝันดีนะเด็กดีของพี่ชาย"        
           " ขึ้นห้องกันเถอะครับ"       
           " แก้วอิ่มอ่ะพี่โมะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วส่งตาหวานมาให้ชายหนุ่ม     
           " มาครับที่รัก" ชายหนุ่มเดินมาหาแฟนสาวก่อนจะบีบจมูกเบาๆ ก่อนจะอุ้มหญิงสาวขึ้นแนบอกแล้วเดินขึ้นไปบนบ้านทันทีก่อนจะวางแฟนสาวลงบนเตียง         
           " ไปอาบน้ำค่ะ" แก้วลุกขึ้นมานั่งมองชายหนุ่มที่ยังนั่งอยู่บนเตียงไม่ยอมลุกไปอาบน้ำ         
           " เหนื่อยอ่ะ"   
           " ไปอาบน้ำค่ะ จะได้มาพักผ่อน" แก้วเอ่ยบอกพร้อมมือนั้นปลดสูทและเนคไทออกให้ชายหนุ่ม     
           " ก็ได้ครับ แต่อย่าเพิ่งหลับก่อนนะครับ จุ๊ฟ~" ชายหนุ่มจุ๊ฟหน้าผากหญิงสาวก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำแล้วเดินออกมาล้มตัวนอนข้างๆ หญิงสาวแล้วหลับไปในที่สุด              
 
          เวลาผ่านไปหลายเดือนจนกระทั่งถึงกำหนดวันที่หญิงสาวคลอดนั้นแหละ ชายหนุ่มลางานล่วงหน้าเพื่อดูแลหญิงสาว  วันนี้หมอนัดพอดี  โทโมะจึงพาหญิงสาวไปตามที่คุณหมอนัด       
         " พี่โมะ แก้วปวดท้องอ่ะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มระวังที่ขับรถมายังโรงพยาบาล  
         " ใจเย็นๆ นะครับที่รัก ใกล้จะถึงแล้วนะครับ"       
         " แก้วไไม่ไหวแล้วอ่ะ" เมื่อได้ยินภรรยาคนสวยเอ่ยบอกอย่างนั้น  ชายหนุ่มเร่งความเร็วมายังโรงพยาบาลทันที  เมื่อมาถึงหญิงสาวก็ถูกนำตัวเข้าไปยังห้องคลอด  ชาหยนุ่มนั่งรอภรรยาสาวอยู่หน้าห้องคลอดอย่างกระวนกระวายใจ   
         " ไอ้โมะ ยัยแก้วเป็นไงบ้างอ่ะ" ป๊อบปี้วิ่งมาหาเพื่อนหนุ่มอย่างเร็ว       
         " ไม่รู้ เข้าไปในห้องคลอดตั้งนานแล้วอ่ะ"      
         " โอ๊ย..ไอ้โมะ แกหยุดเดินสักทีจะได้ไหมเนี่ย" ป๊อบปี้เอ่ยบอกเพื่อนหนุ่มที่เดินไปมาไม่หยุด       
         " ก็ข้าเป็นห่วงแก้วนิ"       
         " ข้าก็เป็นห่วง แต่แกเดินไปเดินมาแบบนี้มันช่วยอะไรได้บ้างไหม" ป๊อบปี้ว่าก่อนจะลากเพื่อนหนุ่มให้มานั่งสงบสติอารมณ์  แต่นั่งได้ไม่นาน       
         " คุณหมอครับ ภรรยากับลูกผมเป็นไงบ้างครับ ปลอดภัยไหมครับ"        
         " เอ่อ..."     
         " ว่าไงครับหมอ ลูกผมเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายครับ หมอตอบผมสิครับ" ชายหนุ่มเอ่ยถามพร้อมเขย่าตัวคุณหมอหนุ่ม     
         " เฮ้ย!"      
         " อะไรว่ะไอ้ป๊อบ" โทโมะหันมาถามเพื่อนหนุ่มอย่างหงุดหงิด   
         " แกถามหมอรัวอย่างนี้ แล้วหมอเขาจะตอบแกตอนไหนว่ะ ไม่เว้นจังหวะเลย" ป๊อบปี้เอ่ยบอกแล้วแกะมือเพื่อนหนุ่มออกจากตัวคุณหมอ     
          " ผมขอโทษแทนเพื่อนผมด้วยนะครับ" ป๊อบปี้ขอโทษคุณหมอพร้อมก้มหัวให้เล็กหน่อย       
          " ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจ"     
          " แล้วน้องสาวผมเป็นยังไงบ้างครับ"       
          " ปลอดภัยทั้งแม่ทั้งลูกครับ ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ คุณได้ลูกผู้ชาย" คุณหมอยิ้มให้ก่อนจะเดินหายกลับเข้าไปในห้องคลอด   
          " ไอ้ป๊อบ ข้าได้ลูกผู้ชาย ข้ามีลูกแล้ว" โทโมะเอ่ยบอกกับเพื่อนหนุ่มอย่างดีใจ  ไม่นานทั้งสองก็เดินมาดูเจ้าลูกชายตัวน้อยที่นอนหลับอยู่ที่ตู้กระจกที่อยู่ถัดมา   
          " หน้าตาน่าเกียจจริง" ป๊อบปี้เอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม       
          " น่าเกียจเหมือนข้าเลย"     
          " เหรอ หลงตัวเองได้อีกนะ" ป๊อบปี้เอ่ยบอกก่อนจะชวนเพื่อนหนุ่มไปดูแก้วที่ย้ายขึ้นไปยังห้องพักฟื้นแล้ว     
          " แกขึ้นไปก่อนนะ เดี๋ยวข้าไปดูของบำรุงให้ยัยแก้วมันก่อน"   
     ก๊อก ก๊อก ก๊อก       
          " พี่โมะ ลูกเราล่ะค่ะ"     
          " ลูกเราปลอดภัยครับ ตอนนี้อยู่ที่ห้องเด็กอ่อนข้างล่างครับ" ชาหยนุ่มเดินเข้ามานั่งกุมมือภรรยาสาวเอาไว้       
          " ค่ะ" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้นนั่งโดยมีชายหนุ่มประคองอย่างช้า  พร้อมกับเธอที่ดึงชายหนุ่มมาใกล้ๆ แล้วสวมกอดเอาไว้       
          " เป็นอะไรครับคนดีของพี่"       
          " แก้วดีใจค่ะ แก้ว..ฮึก.ฮึก"       
          " ไม่ร้องนะครับคนเก่ง" ชายหนุ่มดันตัวหญิงสาวออกก่อนจะใช้นิ้วเช็ดน้ำตาให้หญิงสาวอย่างเบามือ       
           " ค่ะ" แก้วมองหน้าแฟนหนุ่มก่อนจะยิ้มออกมา     
           " ดีมากครับ คนเก่งของพี่" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วประกบปากหญิงสาวอย่างเบาๆ ก่อนจะถอนออกมาแล้วยิ้มให้   
 
 
          ก๊อก ก๊อก ก๊อก