ปิ๊งรักกับน้องสาวของเพื่อน
tumm
35)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
" กลับมาแล้วครับ"
" ไปไหนมาค่ะ เห็นพี่ป๊อบบอกว่าพี่เลิกงานตั้งนานแล้ว หนีไปหาสาวมาใช่ไหม" แก้วเอ่ยถามรัวเพื่อแกล้งชายหนุ่มแล้วหันหน้าหนี โทโมะจึงหันมามองหน้าเพื่อนหนุ่ม
" เฮ้ยๆ ข้าไม่เกี่ยวนะ" ป๊อบปี้เอ่ยบอกแล้วลุกเดินไปนั่งที่เก้าอี้อีกตัว
" น้องแก้วครับ น้องแก้ว"
" ชิ" แก้วสะบัดหน้าแล้วย้ายไปนั่งที่โซฟาอีกตัว
" แก้วครับ" ชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวตัวลอยก่อนที่ตัวเลงจะนั่งลงแล้ววางหญิงสาวลงบนตักและกอดเอาไว้
" ปล่อยค่ะ แก้วอึดอัด"
" แล้วใครให้คิดแบบนั้นล่ะครับ" ชายหนุ่มเอ่ยถามแล้วซบหน้าลงกับแผ่นหลังของหญิงสาว
" ก็มันจริงไหมล่ะค่ะ พี่ป๊อบมาถึงตั้งนานแล้ว"
" พี่ไปซื้อเป็ดพะโล้มาให้น้องแก้วทานไงครับ เห็นวันก่อนบ่นว่าอยากกิน"
" จริงเหรอค่ะ งั้นไปกินข้าวกัน แก้วหิวมากแล้วค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วลากแฟนหนุ่มกับพี่ชายไปยังโต๊ะอาหารที่แม่บ้านจัดเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว
" น่ากินจังเลย" แก้วเอ่ยบอกพร้อมตักเป็ดพะโล้มาทาน
" อร่อยก็กินเยอะๆ นะครับ"
" ค่ะ พี่โมะ"
" กินเยอะๆ หลานพี่จะได้แข็งแรง"
" ได้เลยครับพี่ชาย" แก้วเอ่ยบอกแล้วทานอาหารยังมีความสุข สองหนุ่มก็มองหน้าหญิงสาวคนเดียวของโต๊ะก่อนจะนั่งตาม
" อิ่มอ่ะพี่ป๊อบ พี่โมะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วลูบท้องของตัวเอง
" เมื่อไรจะคลอดเนี่ย พี่อยากเห็นหน้าหลานแล้ว"
" ใกล้แล้วล่ะ แกเตรียมของรับขวัญหลานได้เลย" โทโมะเอ่ยบอกแล้วยิ้มออกมา
" งั้นพี่กลับบ้านก่อนนะ ไว้จะมาหาใหม่" ป๊อบปี้เอ่ยบอกแล้วเดินออกมาที่รถโดยทั้งสองเดินออกมาส่ง
" ค่ะ กลับบ้านดีๆ นะค่ะพี่ชาย" แก้วเอ่ยบอกแล้วเดินเข้าไปกอดพี่ชายแล้วหอมแก้มทั้งสองข้าง
" ฝันดีนะเด็กดีของพี่ชาย"
" ขึ้นห้องกันเถอะครับ"
" แก้วอิ่มอ่ะพี่โมะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วส่งตาหวานมาให้ชายหนุ่ม
" มาครับที่รัก" ชายหนุ่มเดินมาหาแฟนสาวก่อนจะบีบจมูกเบาๆ ก่อนจะอุ้มหญิงสาวขึ้นแนบอกแล้วเดินขึ้นไปบนบ้านทันทีก่อนจะวางแฟนสาวลงบนเตียง
" ไปอาบน้ำค่ะ" แก้วลุกขึ้นมานั่งมองชายหนุ่มที่ยังนั่งอยู่บนเตียงไม่ยอมลุกไปอาบน้ำ
" เหนื่อยอ่ะ"
" ไปอาบน้ำค่ะ จะได้มาพักผ่อน" แก้วเอ่ยบอกพร้อมมือนั้นปลดสูทและเนคไทออกให้ชายหนุ่ม
" ก็ได้ครับ แต่อย่าเพิ่งหลับก่อนนะครับ จุ๊ฟ~" ชายหนุ่มจุ๊ฟหน้าผากหญิงสาวก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำแล้วเดินออกมาล้มตัวนอนข้างๆ หญิงสาวแล้วหลับไปในที่สุด
เวลาผ่านไปหลายเดือนจนกระทั่งถึงกำหนดวันที่หญิงสาวคลอดนั้นแหละ ชายหนุ่มลางานล่วงหน้าเพื่อดูแลหญิงสาว วันนี้หมอนัดพอดี โทโมะจึงพาหญิงสาวไปตามที่คุณหมอนัด
" พี่โมะ แก้วปวดท้องอ่ะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มระวังที่ขับรถมายังโรงพยาบาล
" ใจเย็นๆ นะครับที่รัก ใกล้จะถึงแล้วนะครับ"
" แก้วไไม่ไหวแล้วอ่ะ" เมื่อได้ยินภรรยาคนสวยเอ่ยบอกอย่างนั้น ชายหนุ่มเร่งความเร็วมายังโรงพยาบาลทันที เมื่อมาถึงหญิงสาวก็ถูกนำตัวเข้าไปยังห้องคลอด ชาหยนุ่มนั่งรอภรรยาสาวอยู่หน้าห้องคลอดอย่างกระวนกระวายใจ
" ไอ้โมะ ยัยแก้วเป็นไงบ้างอ่ะ" ป๊อบปี้วิ่งมาหาเพื่อนหนุ่มอย่างเร็ว
" ไม่รู้ เข้าไปในห้องคลอดตั้งนานแล้วอ่ะ"
" โอ๊ย..ไอ้โมะ แกหยุดเดินสักทีจะได้ไหมเนี่ย" ป๊อบปี้เอ่ยบอกเพื่อนหนุ่มที่เดินไปมาไม่หยุด
" ก็ข้าเป็นห่วงแก้วนิ"
" ข้าก็เป็นห่วง แต่แกเดินไปเดินมาแบบนี้มันช่วยอะไรได้บ้างไหม" ป๊อบปี้ว่าก่อนจะลากเพื่อนหนุ่มให้มานั่งสงบสติอารมณ์ แต่นั่งได้ไม่นาน
" คุณหมอครับ ภรรยากับลูกผมเป็นไงบ้างครับ ปลอดภัยไหมครับ"
" เอ่อ..."
" ว่าไงครับหมอ ลูกผมเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายครับ หมอตอบผมสิครับ" ชายหนุ่มเอ่ยถามพร้อมเขย่าตัวคุณหมอหนุ่ม
" เฮ้ย!"
" อะไรว่ะไอ้ป๊อบ" โทโมะหันมาถามเพื่อนหนุ่มอย่างหงุดหงิด
" แกถามหมอรัวอย่างนี้ แล้วหมอเขาจะตอบแกตอนไหนว่ะ ไม่เว้นจังหวะเลย" ป๊อบปี้เอ่ยบอกแล้วแกะมือเพื่อนหนุ่มออกจากตัวคุณหมอ
" ผมขอโทษแทนเพื่อนผมด้วยนะครับ" ป๊อบปี้ขอโทษคุณหมอพร้อมก้มหัวให้เล็กหน่อย
" ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจ"
" แล้วน้องสาวผมเป็นยังไงบ้างครับ"
" ปลอดภัยทั้งแม่ทั้งลูกครับ ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ คุณได้ลูกผู้ชาย" คุณหมอยิ้มให้ก่อนจะเดินหายกลับเข้าไปในห้องคลอด
" ไอ้ป๊อบ ข้าได้ลูกผู้ชาย ข้ามีลูกแล้ว" โทโมะเอ่ยบอกกับเพื่อนหนุ่มอย่างดีใจ ไม่นานทั้งสองก็เดินมาดูเจ้าลูกชายตัวน้อยที่นอนหลับอยู่ที่ตู้กระจกที่อยู่ถัดมา
" หน้าตาน่าเกียจจริง" ป๊อบปี้เอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
" น่าเกียจเหมือนข้าเลย"
" เหรอ หลงตัวเองได้อีกนะ" ป๊อบปี้เอ่ยบอกก่อนจะชวนเพื่อนหนุ่มไปดูแก้วที่ย้ายขึ้นไปยังห้องพักฟื้นแล้ว
" แกขึ้นไปก่อนนะ เดี๋ยวข้าไปดูของบำรุงให้ยัยแก้วมันก่อน"
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
" พี่โมะ ลูกเราล่ะค่ะ"
" ลูกเราปลอดภัยครับ ตอนนี้อยู่ที่ห้องเด็กอ่อนข้างล่างครับ" ชาหยนุ่มเดินเข้ามานั่งกุมมือภรรยาสาวเอาไว้
" ค่ะ" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้นนั่งโดยมีชายหนุ่มประคองอย่างช้า พร้อมกับเธอที่ดึงชายหนุ่มมาใกล้ๆ แล้วสวมกอดเอาไว้
" เป็นอะไรครับคนดีของพี่"
" แก้วดีใจค่ะ แก้ว..ฮึก.ฮึก"
" ไม่ร้องนะครับคนเก่ง" ชายหนุ่มดันตัวหญิงสาวออกก่อนจะใช้นิ้วเช็ดน้ำตาให้หญิงสาวอย่างเบามือ
" ค่ะ" แก้วมองหน้าแฟนหนุ่มก่อนจะยิ้มออกมา
" ดีมากครับ คนเก่งของพี่" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วประกบปากหญิงสาวอย่างเบาๆ ก่อนจะถอนออกมาแล้วยิ้มให้
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
