ปิ๊งรักกับน้องสาวของเพื่อน
8.8
29)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ " มันเสียวๆ ที่ท้องอ่ะค่ะ ซี้ดดดด" " งั้นไปนอนที่เตียงดีกว่าค่ะ เดี๋ยวดิฉันตามคุณหมอให้" พยาบาลคนสวยบอกแล้วค่อยประคองคุณแม่เอาไว้ " ซี๊ดด โอ๊ยย" " แก้วๆ เป็นอะไรครับ" โทโมะที่เข้ามาในห้องก็ได้ยินเสียงจากห้องน้ำจึงเคาะประตูถามภรรยาสาว " นี้คุณเข้ามาทำอะไรในนี้กับเมียผมเนี่ย" โทโมะที่เห็นว่าคนที่เปิดประตูห้องน้ำมาไม่ใช่ภรรยาตัวเองก็โวยวายใหญ่ " แก้วจะมาเข้าห้องน้ำค่ะ เลยให้คุณพยาบาลเข้ามาดูแลค่ะ" " แล้วน้องแก้วเป็นอะไรค่ะ" " แก้วปวดท้องค่ะ" " งั้นคุณสามีช่วยอุ้มคนไข้ไปนอนที่เตียงนะค่ะ เดี๋ยวดิฉันจะไปตามคุณหมอมาตรวจค่ะ" พยาบาลสาวสวยเอ่ยบอกก่อนจะวิ่งออกไปทันทีเมื่อเห็นสายตาที่ดุมาจากคนที่ได้ชื่อว่าสามี
" ภรรยาผมเป็นอะไรครับคุณหมอ" " ไม่มีอะไรมากหรอกครับ แค่เจ้าตัวน้อยดิ้นไปมาเท่านั้นเองนะครับ" คุณหมอเอ่ยบอกกับชายหนุ่ม " ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงใช่ไหมครับ" " ครับ งั้นหมอขอตัวก่อนนะครับ" คุณหมอบอกก่อนจะเดินออกไปพร้อมพยาบาลสาว " ไม่เป็นอะไรแล้วนะครับคนดี" ชายหนุ่มกอดปลอบภรรยาสาว " แก้วกลัวอ่ะพี่โมะ" " พี่อยู่ตรงนี้แล้ว ไม่ต้องกลัวนะครับคนดี" " แก้วอยากกลับบ้านอ่ะ แก้วไม่อยากอยู่ที่นี้แล้วอ่ะ พี่โมะพาแก้วกลับบ้านนะ" หญิงสาวกอดใช่หนุ่มอย่างอ้อนๆ " ได้ครับ เดี๋ยวพี่บอกหมอให้นะครับ แต่ตอนนี้พี่ว่าแก้วนอนพักก่อนนะครับ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วดันตัวหญิงสาวให้นอนลงกับเตียงก่อนจะดึงผ้าห่มคลุมให้หญิงสาวและนั่งกุมมือไว้ไม่ไปไหน " แก้วเป็นไงบ้าง" " ไม่เป็นไรแล้ว กลับบ้านได้ยังอ่ะ" หญิงสาวเอ่ยบอกแล้วค่อยๆ ลุกนั่ง " งั้นรอก่อน เดี๋ยวโมะไปบอกพยาบาลให้" " กลับบ้านได้แล้วครับ" โทโมะเอ่ยบอกเมื่อเดินเข้ามาในห้องพักคนป่วย " ค่ะ" " โมะไปแปบเดียว แก้วเปลี่ยนชุดเสร็จเลยนะ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วเดินเข้ามาหาหญิงสาวที่เปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยนั่งรออยู่ที่เตียง " ก็แก้วอยากกลับบ้านนิ" " งั้นรอรถเข็นก่อนนะ" " แก้วเดินเองไม่ได้เหรอ ไม่ชอบนั่งรถเข็นเลย" " ไม่ได้ครับ หรือว่าแก้วอยากนอนอยู่ที่โรงพยาบาลต่อครับ" " ก็ได้ค่ะ งั้นแก้วจะนั่งรถเข็น" หญิงสาวเอ่ยบอกก่อนจะมานั่งรอที่โซฟา โทโมะจึงเดินไปเก็บของ ไม่นานทั้งสองก็เดินมาถึงรถของชายหนุ่มที่จอดอยู่ " ขอบคุณครับ" โทโมะเอ่ยบอกกับพยาบาลและบุรุษพยาบาลที่เข็นรถเข็นมาส่งภรรยาสาว " พี่โมะ แก้วอยากไปกินข้าาว และกินเค้กก่อนกกลับบ้านอ่ะ" แก้วกอดแขนอ้อนสามีหนุ่ม " ได้อยู่แล้วครับ งั้นไปกิข้าวกันเลยดีกว่า พี่ก็เริ่มหิวแล้ว" ชายหนุ่มยิ้มก่อนจะเอามือมาลูบหัวหญิงสาวก่อนจะขับรถออกจากลานจอดรถของโรงพยาบาล " วันนี้แก้วอยากทานอะไรครับ" " อะไรก็ได้ค่ะ แก้วตามใจพี่เลย" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะเอนศรีษะมาซบไหล่ของชายหนุ่ม " วันนี้เป็นอะไรเนี่ย อ้อนจัง" " ไม่ชอบหรอ หรือว่าอยากให้แก้วไปอ้อนสาวๆ" " ไม่เอานะครับ งั้นอ้อนพี่ให้เต็มที่เลย พี่ชอบ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม " ค่ะ" แก้วเอ่ยด้วยรอยยิ้ม เมื่อมาถึงทั้งสองก็เดินควงแขนกันเข้ามาในร้านอาหารที่ไม่ใหญ่มาก โทโมะเดินโอบเอวหญิงสาวอย่างเป็นห่วงกลัวเธอจะเป็นอะไรไปอีก " อยากทานอะไรสั่งเลยครับ" " ข้าวผัดกระเพราทะเล ไข่ดาว กับ ยำรวมิตร ต้มจืดเต้าหู้หมูสับ" แก้วเอ่ยสั่งกับพนักงานก่อนจะยื่นเมนูคืน " ผมขอข้าวผัดกระเพราทะเล ไข่ดาว แล้วก็น้ำใบเตยสองแก้ว" " ทานแค่นี้เองเหรอค่ะ" แก้วเอ่ยถามเมื่อพนักงานเดินออกไป " พี่เห็นแก้วทานเยอะๆ พี่ก็ดีใจแล้วครับ" " ค่ะ งั้นพี่ก็ต้องทานที่แก้วสั่งมาด้วยนะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกสามีหนุ่ม " แต่แก้วต้องป้อนพี่ แก้วไม่เคยหวานกับพี่เลยนะ เอาแต่สนใจสาวๆ คนอื่นๆ" โทโมะเอ่ยบอกอย่างน้อยใจ " ก็ได้ค่ะ" แก้วเอ่ยกับสามีหนุ่มด้วยรอยยิ้ม ไม่นานอาหารที่สั่งก็ออกมาวางจนเต็มโต๊ะ " ว้าววว น่าทานจัง" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะเริ่มลงมือทาน " อะไรครับ" โทโมะเอ่ยถามภรรยาสาวที่ยื่นช้อนที่มีข้าวมาตรงหน้า " ก็ป้อนไงค่ะ หรือว่าไม่อยากให้ป้อนแล้ว" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม " เรื่องอะไรล่ะครับ" ชายหนุ่มยิ้มก่อนจะจับมือหญิงสาวไว้ แล้วอ้าปากรับอาหารที่อยู่ในช้อนอย่างมีความสุข " อร่อยไหมค่ะ" " อร่อยมากครับ ถ้าได้กินน้องแก้วนะพี่ว่าจะอร่อยยิ่งกว่านี้ครับ" " ไว้แก้วคลอดก่อนนะค่ะ แล้วแก้วจะให้กิน"
" ภรรยาผมเป็นอะไรครับคุณหมอ" " ไม่มีอะไรมากหรอกครับ แค่เจ้าตัวน้อยดิ้นไปมาเท่านั้นเองนะครับ" คุณหมอเอ่ยบอกกับชายหนุ่ม " ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงใช่ไหมครับ" " ครับ งั้นหมอขอตัวก่อนนะครับ" คุณหมอบอกก่อนจะเดินออกไปพร้อมพยาบาลสาว " ไม่เป็นอะไรแล้วนะครับคนดี" ชายหนุ่มกอดปลอบภรรยาสาว " แก้วกลัวอ่ะพี่โมะ" " พี่อยู่ตรงนี้แล้ว ไม่ต้องกลัวนะครับคนดี" " แก้วอยากกลับบ้านอ่ะ แก้วไม่อยากอยู่ที่นี้แล้วอ่ะ พี่โมะพาแก้วกลับบ้านนะ" หญิงสาวกอดใช่หนุ่มอย่างอ้อนๆ " ได้ครับ เดี๋ยวพี่บอกหมอให้นะครับ แต่ตอนนี้พี่ว่าแก้วนอนพักก่อนนะครับ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วดันตัวหญิงสาวให้นอนลงกับเตียงก่อนจะดึงผ้าห่มคลุมให้หญิงสาวและนั่งกุมมือไว้ไม่ไปไหน " แก้วเป็นไงบ้าง" " ไม่เป็นไรแล้ว กลับบ้านได้ยังอ่ะ" หญิงสาวเอ่ยบอกแล้วค่อยๆ ลุกนั่ง " งั้นรอก่อน เดี๋ยวโมะไปบอกพยาบาลให้" " กลับบ้านได้แล้วครับ" โทโมะเอ่ยบอกเมื่อเดินเข้ามาในห้องพักคนป่วย " ค่ะ" " โมะไปแปบเดียว แก้วเปลี่ยนชุดเสร็จเลยนะ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วเดินเข้ามาหาหญิงสาวที่เปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยนั่งรออยู่ที่เตียง " ก็แก้วอยากกลับบ้านนิ" " งั้นรอรถเข็นก่อนนะ" " แก้วเดินเองไม่ได้เหรอ ไม่ชอบนั่งรถเข็นเลย" " ไม่ได้ครับ หรือว่าแก้วอยากนอนอยู่ที่โรงพยาบาลต่อครับ" " ก็ได้ค่ะ งั้นแก้วจะนั่งรถเข็น" หญิงสาวเอ่ยบอกก่อนจะมานั่งรอที่โซฟา โทโมะจึงเดินไปเก็บของ ไม่นานทั้งสองก็เดินมาถึงรถของชายหนุ่มที่จอดอยู่ " ขอบคุณครับ" โทโมะเอ่ยบอกกับพยาบาลและบุรุษพยาบาลที่เข็นรถเข็นมาส่งภรรยาสาว " พี่โมะ แก้วอยากไปกินข้าาว และกินเค้กก่อนกกลับบ้านอ่ะ" แก้วกอดแขนอ้อนสามีหนุ่ม " ได้อยู่แล้วครับ งั้นไปกิข้าวกันเลยดีกว่า พี่ก็เริ่มหิวแล้ว" ชายหนุ่มยิ้มก่อนจะเอามือมาลูบหัวหญิงสาวก่อนจะขับรถออกจากลานจอดรถของโรงพยาบาล " วันนี้แก้วอยากทานอะไรครับ" " อะไรก็ได้ค่ะ แก้วตามใจพี่เลย" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะเอนศรีษะมาซบไหล่ของชายหนุ่ม " วันนี้เป็นอะไรเนี่ย อ้อนจัง" " ไม่ชอบหรอ หรือว่าอยากให้แก้วไปอ้อนสาวๆ" " ไม่เอานะครับ งั้นอ้อนพี่ให้เต็มที่เลย พี่ชอบ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม " ค่ะ" แก้วเอ่ยด้วยรอยยิ้ม เมื่อมาถึงทั้งสองก็เดินควงแขนกันเข้ามาในร้านอาหารที่ไม่ใหญ่มาก โทโมะเดินโอบเอวหญิงสาวอย่างเป็นห่วงกลัวเธอจะเป็นอะไรไปอีก " อยากทานอะไรสั่งเลยครับ" " ข้าวผัดกระเพราทะเล ไข่ดาว กับ ยำรวมิตร ต้มจืดเต้าหู้หมูสับ" แก้วเอ่ยสั่งกับพนักงานก่อนจะยื่นเมนูคืน " ผมขอข้าวผัดกระเพราทะเล ไข่ดาว แล้วก็น้ำใบเตยสองแก้ว" " ทานแค่นี้เองเหรอค่ะ" แก้วเอ่ยถามเมื่อพนักงานเดินออกไป " พี่เห็นแก้วทานเยอะๆ พี่ก็ดีใจแล้วครับ" " ค่ะ งั้นพี่ก็ต้องทานที่แก้วสั่งมาด้วยนะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกสามีหนุ่ม " แต่แก้วต้องป้อนพี่ แก้วไม่เคยหวานกับพี่เลยนะ เอาแต่สนใจสาวๆ คนอื่นๆ" โทโมะเอ่ยบอกอย่างน้อยใจ " ก็ได้ค่ะ" แก้วเอ่ยกับสามีหนุ่มด้วยรอยยิ้ม ไม่นานอาหารที่สั่งก็ออกมาวางจนเต็มโต๊ะ " ว้าววว น่าทานจัง" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะเริ่มลงมือทาน " อะไรครับ" โทโมะเอ่ยถามภรรยาสาวที่ยื่นช้อนที่มีข้าวมาตรงหน้า " ก็ป้อนไงค่ะ หรือว่าไม่อยากให้ป้อนแล้ว" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม " เรื่องอะไรล่ะครับ" ชายหนุ่มยิ้มก่อนจะจับมือหญิงสาวไว้ แล้วอ้าปากรับอาหารที่อยู่ในช้อนอย่างมีความสุข " อร่อยไหมค่ะ" " อร่อยมากครับ ถ้าได้กินน้องแก้วนะพี่ว่าจะอร่อยยิ่งกว่านี้ครับ" " ไว้แก้วคลอดก่อนนะค่ะ แล้วแก้วจะให้กิน"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ