ปิ๊งรักกับน้องสาวของเพื่อน

        " แก้ว แก้ว" ชายหนุ่มเขย่าตัวหญิงสาวอย่างตกใจ ก่อนจะอุ้มหญิงสาวที่รถแล้วพาไปยังโรงพยาบาลที่อยู่ใกล้ๆ กับโรงแรม   จากนั้นหญิงสาวก็ถูกนำตัวเข้าห้องฉุกเฉิน        " ภรรยาผมเป็นไงบ้างครับ" โทโมะเอ่ยถามคุณหมอที่เดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน        " ขอแสดงความยินดีด้วยนะค่ะ ภรรยาคุณตั้งครรภ์ได้สี่สัปดาห์แล้วค่ะ แล้วสุขภาพที่ภรรยาคุณเป็นอาจจะมาจากอาการแพ้ท้องค่ะ" คุณหมอวัยกลางคนเอ่ยบอกเพราะว่าคุณแม่ที่ตั้งครรภ์จะมีลักษณะ อาการที่แพ้ท้องต่างกันออกไป บางคนอาจอยากทานแต่ของเปรี้ยวๆ อาจคนอาจจะนอนอย่างเดียวจนผอมและโทรมดั่งเช่นหญิงสาว        " เย้! ผมมีลูกแล้ว" โทโมะร้องอย่างดีใจก่อนจะมองไปยังประตูห้องฉุกเฉิน        " เดี๋ยวทางเราจะย้ายคนไข้ขึ้นไปยังห้องพักฟื้นนะค่ะ เชิญคุณพ่อไปรอที่ห้องเลยก็ได้ค่ะ" คุณหมอเอ่ยบอกก่อนจะเดินออกไปอีกทาง  โทโมะจึงขึ้นมานั่งรอแฟนสาวที่ห้องพักฟื้น  ไม่นานหญิงสาวก็ถูกนำตัวขึ้นมาพักยังห้องพักฟื้น
        ' แก้ว เราจะมีลูกกันแล้วนะ พี่ดีใจจริงๆ' ชายหนุ่มบ่นพร้อมเอื้อมมือมากุมมือหญิงสาวไว้    เขานั่งเฝ้าหญิงสาวก่อนที่จะฟลุบหลับข้างๆ เตียงของภรรยาสาว
 
         " พี่โมะ ขอนะ น้ำหน่อย" แก้วเอ่ยเสียงแหบแห้ง  ทำให้ชายหนุ่มที่นอนเฝ้าอยู่ข้างๆ ตื่นขึ้นมาทันที         " เอาอะไรครับคนดีของพี่" ชายหนุ่มเอ่ยถามอย่างตื่นๆ         " น้ำค่ะ" แก้วเอ่ยบอก ชายหนุ่มรีบเทน้ำใส่แก้วแล้วเอามาให้หญิงสาวดื่ม         " อยากกินอะไรไหม เดี๋ยวพี่สั่งให้" โทโมะเอ่ยบอกกับหญิงสาว         " ขอข้าวต้มดีกว่าค่ะ" แก้วว่าก่อนจะนั่งพิงกับเตียงอย่างคนไม่มีแรง         " ครับ" โทโมะรับคำก่อนจะเดินไปกดโทรสั่งอาหารจากห้องอาหารของโรงพยาบาล  ก่อนจะเดินมาสวมกอดหญิงสาว         " พี่โมะ ปล่อยแก้วนะ แก้วหายใจไม่ออก" แก้วเอ่ยแล้วพยายามดันชายหนุ่มออก เพราะเธอนั้นรู้สึกอัดอึดอย่างไงไม่รู้         " พี่แค่ดีใจ"          " แก้วเข้าโรงพยาบาลเนี่ยนะ พี่ดีใจ" แก้วบอกแล้วกอดอกหน้าเชิดหนีอย่างงอนๆ         " ดีใจตรงที่พี่อยากมีลูก ก็ได้สมใจไงครับ อย่างอนสิ"         " หมายความว่าไงค่ะ" แก้วเอ่ยถามอย่างงงๆ         " ก็...แก้วกำลังมีน้องไงค่ะ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกด้วยเสียงหวาน         " จะ.จริงเหรอค่ะพี่โมะ" แก้วเอ่ยถามอย่างดีใจ         " จริงครับ ต่อไปนี้พี่จะต้องดูแลเราให้มากๆ เลยรู้ไหม" โทโมะเอ่ยบอกเมื่อดึงหญิงสาวเข้ามาสู่อ้อมกอดอันอบอุ่น         " ทำไมอ่ะ"         " ก็เราเคยแท้งไปแล้วไง คุณหมอบอกว่าเราจะต้องระวังไวด้วย" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว         " โอเคค่ะ" แก้วเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม         " งั้นแก้วอยู่คนเดียวก่อนนะ พี่จะไปเก็บกระเป๋าเสื้อผ้ามานอนที่นี้ พอแก้วออกจากโรงพยาบาลจะได้กลับบ้านกันเลย"โทโมะเอ่ยบอกแฟนสาว         " ให้พยาบาลมาอยู่เป็นเพื่อนแก้วคนนึงนะค่ะ แก้วของสาวๆ สวยๆ" แก้วเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม         " พี่ไปไม่นาน ไม่ต้องหรอกมั้ง"         " ไม่เอาค่ะ ไม่งั้นแก้วจะออกไปนั่งคุยกับพยาบาลสาวสวย" แก้วเอ่ยบอกอย่างงอนๆ         " โอเค เดี๋ยวพี่ออกไปบอกคุณพยาบาลให้ล่ะกันครับ" โทโมะว่าก่อนจะเดินออกไปตามพยาบาลมาให้หญิงสาว         " ไม่เอาอ่ะพี่โมะ คนนี้ผอมไป แก้วขอแบบอวบๆ"         " แก้ว พี่ให้พยาบาลมาอยู่เป็นเพื่อนแก้วนะ ไม่ได้มาเป็นแฟนสาว" ชายหนุ่มเอ่ยบอกอย่างหึงๆ         " ชิ!"         " โอเคครับ" โทโมะว่าก่อนจะเปลี่ยนพยาบาลให้แฟนสาว         " คนนี้เป็นไง"         " โอเคค่ะ ขาว สวย หมวย อึ่ม น่ารัก แก้วชอบ" หญิงสาวที่นั่งอยู่บนเตียงเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม         " ทะลึ่งแล้ว"         " พี่ไปเก็บเสื้อผ้าสิ ไปนานๆ ก็ได้นะ แก้วไม่ว่าอะไรหรอก  กลับมาซื้อข้าวกับขนมมาให้ด้วย" แก้วเอ่ยบอกแต่สายตาจ้องมองมาแต่พยาบาลสาวสวย         " ครับที่รัก" โทโมะว่าก่อนจะเดินออกไป แก้วจึงหันมาสนใจพยาบาลสาวสวยก่อนจะนั่งพูดคุยกับเธอ  ไม่นานโทโมะก็เดินกลับมาพร้อมถุงอาหาร ผลไม้และขนมจนเต็มมือ  เมื่อเปิดประตูมาก็ถึงกับตกใจ         " เฮ้ย! แก้วอ่ะ" โทโมะดึงพยาบาลคนสวยที่โดนแก้วกอดออกไปก่อนจะมากอดแฟนสาวไว้เอง         " ปล่อยนะโมะ แก้วกำลังมีความสุขอยู่เลย" แก้วเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้พยาบาลสาวสวย         " งั้นดิฉันขอตัวก่อนนะค่ะ" พยาบาลเอ่ยบอกเมื่อเห็นสายตาของชายหนุ่มที่จ้องมองมาอย่างกับจะฆ่าเธอ แล้วเดินออกไป         " เดี๋ยวแก้วโทรไปหานะ" แก้วตะโกนไล่หลังพยาบาลออกไป         " นี้มันอะไรกันแก้ว" โทโมะถามหน้าเครียด พร้อมชูกระดาษที่มีแต่เบอร์โทรเต็มไปหมด         " ก็แก้วอยากคุยกับพยาบาลสาวๆ สวยๆ นิ ผิดเหรอ"         " มันก็ไม่ผิดหรอก แต่โมะหวง"         " อย่าหวงนะ วันนี้หมอมาตรวจแก้วด้วย" แก้วเอ่ยบอกแล้วกอดเอวหนาของชายหนุ่มเอาไว้         " หมอว่าไง"         " หมอบอกว่าที่แก้วติดสาวๆ สวยๆ ก็คงเป็นอาการแพ้ท้องอย่างนึง" แก้วเอ่ยบอก(มันมีอาการแพ้ท้องแบบนี้ด้วยเหรอ
อ่าอ่าอ่า)         " อย่างนี้ไม่ไหวนะ โมะกลัวแก้วจะเปลี่ยนไปรักสาวๆ หมด"         " ใครว่าแก้วอยากเป็นล่ะ แต่เมื่อเห็นสาวๆ ก็อดใจไม่ไหวนิ" แก้วบอกด้วยรอยยิ้ม         " งั้นก็ยุ่งกับพี่แค่คนเดียวพอ"         " ไม่เอา พอเห็นผู้ชายทีไรแก้วหมดอารมณ์ทุกที" หญิงสาวว่าก่อนจะผลักออกจากอ้อมกอดของชาหยนุ่มก่อนจะเดินมาดูอาหาร ขนมและผลไม้ที่โทโมะซื้อมา         " พี่โมะ ปลอกแอปเปิ้ลให้แก้วหน่อยสิ" หญิงสาวเอ่ยอ้อนชายหนุ่ม         " ได้ครับ" โทโมะว่าแล้วก็เดินเอาแอปเปิ้ลไปล้างในห้องน้ำ  หญิงสาวที่เห็นว่าโทโมะนั้นเข้าห้องน้ำไปแล้ว เธอจึงแอบย่องออกจากห้องน้ำโดยหยิบถุงขนมที่ชายหนุ่มซื้อมาฝากติดมือไปด้วย
 
          " มาแล้วครับ อ้าว! หายไปไหนเนี่ย" โทโมะที่เดินออกมาจากห้องน้ำไม่เจอภรรยาสาวก็เดินหาทั่วห้อง          " เฮ้ย! แก้ว" ชายหนุ่มนึกออกก่อนจะวิ่งออกจากห้องไป         
 
 
       ~~~ แก้วหายไปไหนอ่ะ โมะไปไหนอีกคน อ่าอ่าอ่า เม้น โหวต กันด้วยนะค่ะ  ขอบคุณมากกกกกก จร้า ~~~