ปิ๊งรักกับน้องสาวของเพื่อน
8.8
23)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ " เปิดไว้แบบนี้แหละ ถ้าแก้วไม่ไหวพี่จะได้เข้ามาช่วยได้ทัน" ชายหนุ่มเอ่ยบอกเมื่อถอยออกมานั่งบนเตียง บ้าชะมัดให้อาบน้ำโดยไม่ยอมให้ปิดประตูห้องน้ำ แถมยังมานั่งมองเราอาบน้ำอีก โรคจิตป่ะเนี่ย หญิงสาวบ่นในใจก่อนจะหันหลังแล้วยืนอาบน้ำให้ชายหนุ่มหนุ่มดู ถึงจะมีผ้าม่านกั้นก็เถอะ ใสขนาดนั้นบังอะไรได้บ้างไหมเนี่ย " เสร็จแล้วค่ะ พี่ไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวแก้วแต่งตัวแล้วก็จะนอนพักค่ะ" แก้วเอ่ยบอกเมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำ " กินยาก่อนครับ ไม่งั้นพี่ไม่ไปอาบน้ำ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วหยิบยาในกระเป๋ายื่นไปหาหญิงสาวพร้อมแก้วน้ำด้วย หญิงสาวรับมากินอย่างโดยดีเพราะรู้สึกเริ่มจะปวดหัวแล้ว " ขอบคุณค่ะ" แก้วบอกก่อนจะคว้าคอชายหนุ่มลงมาหอมแก้มทั้งสองข้างกก่อนจะเดินไปแต่งตัว หญิงสาวเลือกกางเกงขาสั้นผ้ายืดกับเสื้อเชิ๊ตตัวใหญ่ของชายหนุ่มมาใส่ เพื่อที่เวลานอนจะได้รู้สึกสบาย หญิงสาวนั่งเช็ดผมจนแห้งจึงเดินมาล้มตัวนอนที่เตียงนอนขนาดใหญ่ โทโมะที่เดินออกมาจากห้องน้ำก็รีบมาแต่งตัวก่อนจะเดินไปปรับอุณหภูมิให้อยู่ในองศาที่พอเหมาะก่อนจะเดินมาจับผ้าห่มคลุมตัวให้หญิงสาว ก่อนจะสอดตัวเองเข้าไปในผ้าห่มผืนใหญ่พร้อมกับแขนแกร่งตวัดกอดคนที่นอนหลับอยู่เพื่อส่งความอบอุ่นไปให้
" โอ๊ย..ปวดหัวอ่ะ" แก้วบ่นก่อนจะค่อยๆ ลุกขึ้นนั่ง " เป็นไงบ้างแก้ว" โทโมะลุกขึ้นนั่งพร้อมเอื้อมมือมาสัมผัสหน้าผากของหญิงสาว " ปวดหัวอ่ะพี่โมะ" แก้วเอยบอกชายหนุ่ม " งั้นกินยาอีกครั้งนะ เดี๋ยวพี่โทรสั่งข้าวต้มมาให้กิน" โทโมะบอกก่อนจะลุกเดินออกไปโทรสั่งอาหารก่อนจะเดินไปหยิบยามาให้หญิงสาวทานก่อนจะประคองให้เธอนอนลงไปแล้วห่มผ้าให้ แล้วเดินไปเตรียมน้ำใส่กระละมังพร้อมผ้าขนหนูผืนเล็กมาเช็ดตัวให้หญิงสาวเพื่อที่ไข้นั้นจะได้ลดลงบ้าง ก๊อก ก๊อก ก๊อก " อาหารมาสั่งแล้วครับ" " เอาวางไว้บนโต๊ะเลยน้อง" โทโมะบอกก่อนจะยื่นค่าอาหารแล้วทิปไปให้พนักงาน เขายกถ้วยข้าวต้มมาวางที่โต๊ะตรงหัวเตียงก่อนจะปลุกหญิงสาว " ไม่เอาค่ะ แก้วปวดหัว" หญิงสาวเอ่ยบอกแล้วพลิกตัวหนี " นั่งเฉยๆ ก็ได้ เดี๋ยวพี่ป้อน" ชายหนุ่มเอ่ยบอกหญิงสาว แก้วจึงค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้นโดยมีชายหนุ่มประคองขึ้นนั่งพิงกับหัวเตียง ชายหนุ่มตักข้าวต้มมาเป่าให้หายร้อนก่อนจะป้อนใส่ปากหญิงสาว " แก้วอิ่มแล้วอ่ะ" " แก้วกินไปแค่ไม่กี่คำแล้วนะ" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว แต่เธอนั้นเอาแต่หลับตาลงชายหนุ่มเริ่มขยับใบหน้าเข้าไปใกล้แต่หญิงสาวนั้นก็ไม่รู้สึกตัว " สงสัยจะหลับจริงๆ" ชายหนุ่มจับตักข้าวตัวใส่ปากตัวเองก่อนจะเลื่อนไปประกบปากหญิงสาวแล้วค่อยๆ ดันอาหารเข้าไปในปากของคนตัวเล็ก หญิงสาวที่รับรู้แต่ไม่อยากจะลืมตาโดยเพราะฤทธิ์ยาเธอจึงได้แต่กลืนข้าวลงไปในลำคออย่างลำบาก ชายหนุ่มทำอยู่อย่างนั้นจนข้าวต้มยุบลงไปครึ่งชามได้จึงหยุดป้อนหญิงสาว ก่อนจะจับหญิงสาวลงไปนอนอย่างสบายแล้วเดินมานั่งทานข้าวของตัวเองที่โต๊ะ เสียงมือถือชายหนุ่มดังขึ้น " ว่าไงว่ะไอ้ป๊อบ" ' แกพาน้องสาวข้าหายไปไหนเนี่ย' ป๊อบปี้เอ่ยถามหาน้องสาว " มาเที่ยวทะเลว่ะ ตอนนี้แก้วนอนอยู่ ไม่ค่อยสบายนะ" ' ดูแลมันดีๆ ด้วยล่ะ ถ้าดูแลไม่ดีเดี๋ยวข้าจะเอากลับมาดูแลเอง' " ไม่ต้องห่วง ข้าดูแลดีกว่าแกอีก แค่นี้นะ" โทโมะบอกแล้ววางสายไป ก่อนจะหันกลับมามองหญิงสาวที่นอนหลับอยู่แล้วเดินมานั่งเฝ้าหญิงสาวข้างๆ พร้อมกับเปิดโทรทัศน์ดู แก้วที่นอนหลับก็ลืมตาขึ้นมาพร้อมลุกขึ้นนั่งก่อนจะมองไปรอบๆ " ไงครับ หายดีแล้วเหรอ" โทโมะที่นั่งดูโทรทัศน์ก็ละสายตามามองหญิงสาวแทน " ก็ไม่ปวดหัวมากแล้วค่ะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม " หิวอะไรไหม ให้พี่โทรสั่งอะไรให้กินไหมครับ" " ยังดีกว่าค่ะ แก้วขอแค่ขนมที่ซื้อมาก็พอ" แก้วบอกแล้วชี้ไปยังถุงขนมที่วางอยู่บนโต๊ะ โทโมะจึงเดินไปหยิบมาให้หญิงสาวเลือกขนมที่อยากกิน " เป็นไงล่ะ หนีไปเล่นน้ำจนไม่สบายเลย" โทโมะบอกแล้วเอามือมายี้หัวหญิงสาวอย่างหมั่นเขี้ยว " อย่าพูดสิ ในยังปวดหัวอยู่เลย" " นอนก่อนไหม" " ยังก่อนดีกว่า นอนมามากแล้ว" " ถ้าไม่นอนแล้วมันจะหายไหม" " หายมั้ง" แก้วบอกแล้วยิ้ม ก่อนจะเอนศรีษะมาพิงกับหัวเตียง " ถ้าไม่นอนเรามาทำอะไรที่มันสนุกกันเอาไหม" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว " ฮาววว พอดีแก้วรู้สึกง่วงจังเลย" หญิงสาวบอกแล้วเลื่อนตัวลงไปนอนทันที ทำให้ชายหนุ่มอมยิ้มกับความน่ารักของหญิงสาว
หลังจากหญิงสาวหายดีตอนเย็นชายหนุ่มจึงพาแฟนสาวมาเดินเล่นที่ริมชายหาดในตอนเช้ามือเพื่อที่จะดูพระอาทิตย์ขึ้น แก้วมองไปยังทะเลที่ไกลแสนไกลก่อนจะนั่งลงกับพื้นทราย " คิดอะไรอยู่เรา" โทโมะเอ่ยถามแล้วนั่งลงข้างๆ แฟนสาว " คิดถึงลูกอ่ะ" แก้วเอ่ยบอกด้วยใบหน้าที่เศร้าลง " เรามามีลูกกันนไหมล่ะ แก้วจะได้มีความสุขอีก" " แก้วขอเวลาอีกแปบนึงนะค่ะ ตอนนี้แก้วยังไม่ค่อยสบายอยู่เลย" แก้วเอ่ยบอกแล้วเอียนศรีษะมาพิงไหล่กว้างของคนที่นั่งข้างๆ " ไหวไหม พี่พาไปหาหมอดีกว่า" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว " ไว้ดูอีกสักสองสามวันดีกว่าค่ะ" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะจ้องมองไปยังพระอาทิตย์ที่กำลังมาสู่ท้องฟ้าก่อนจะเผลอหลับไปอีกครั้ง โทโมะที่เห็นว่าหญิงสาวเงียบไปจึงหันกลับมามอง " แก้ว แก้ว" ชายหนุ่มเขย่าตัวหญิงสาวอย่างตกใจ ก่อนจะอุ้มหญิงสาวไปที่รถแล้วพาไปยังโรงพยาบาลที่อยู่ใกล้ๆ กับโรงแรม จากนั้นหญิงสาวก็ถูกนำตัวเข้าห้องฉุกเฉิน
" โอ๊ย..ปวดหัวอ่ะ" แก้วบ่นก่อนจะค่อยๆ ลุกขึ้นนั่ง " เป็นไงบ้างแก้ว" โทโมะลุกขึ้นนั่งพร้อมเอื้อมมือมาสัมผัสหน้าผากของหญิงสาว " ปวดหัวอ่ะพี่โมะ" แก้วเอยบอกชายหนุ่ม " งั้นกินยาอีกครั้งนะ เดี๋ยวพี่โทรสั่งข้าวต้มมาให้กิน" โทโมะบอกก่อนจะลุกเดินออกไปโทรสั่งอาหารก่อนจะเดินไปหยิบยามาให้หญิงสาวทานก่อนจะประคองให้เธอนอนลงไปแล้วห่มผ้าให้ แล้วเดินไปเตรียมน้ำใส่กระละมังพร้อมผ้าขนหนูผืนเล็กมาเช็ดตัวให้หญิงสาวเพื่อที่ไข้นั้นจะได้ลดลงบ้าง ก๊อก ก๊อก ก๊อก " อาหารมาสั่งแล้วครับ" " เอาวางไว้บนโต๊ะเลยน้อง" โทโมะบอกก่อนจะยื่นค่าอาหารแล้วทิปไปให้พนักงาน เขายกถ้วยข้าวต้มมาวางที่โต๊ะตรงหัวเตียงก่อนจะปลุกหญิงสาว " ไม่เอาค่ะ แก้วปวดหัว" หญิงสาวเอ่ยบอกแล้วพลิกตัวหนี " นั่งเฉยๆ ก็ได้ เดี๋ยวพี่ป้อน" ชายหนุ่มเอ่ยบอกหญิงสาว แก้วจึงค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้นโดยมีชายหนุ่มประคองขึ้นนั่งพิงกับหัวเตียง ชายหนุ่มตักข้าวต้มมาเป่าให้หายร้อนก่อนจะป้อนใส่ปากหญิงสาว " แก้วอิ่มแล้วอ่ะ" " แก้วกินไปแค่ไม่กี่คำแล้วนะ" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว แต่เธอนั้นเอาแต่หลับตาลงชายหนุ่มเริ่มขยับใบหน้าเข้าไปใกล้แต่หญิงสาวนั้นก็ไม่รู้สึกตัว " สงสัยจะหลับจริงๆ" ชายหนุ่มจับตักข้าวตัวใส่ปากตัวเองก่อนจะเลื่อนไปประกบปากหญิงสาวแล้วค่อยๆ ดันอาหารเข้าไปในปากของคนตัวเล็ก หญิงสาวที่รับรู้แต่ไม่อยากจะลืมตาโดยเพราะฤทธิ์ยาเธอจึงได้แต่กลืนข้าวลงไปในลำคออย่างลำบาก ชายหนุ่มทำอยู่อย่างนั้นจนข้าวต้มยุบลงไปครึ่งชามได้จึงหยุดป้อนหญิงสาว ก่อนจะจับหญิงสาวลงไปนอนอย่างสบายแล้วเดินมานั่งทานข้าวของตัวเองที่โต๊ะ เสียงมือถือชายหนุ่มดังขึ้น " ว่าไงว่ะไอ้ป๊อบ" ' แกพาน้องสาวข้าหายไปไหนเนี่ย' ป๊อบปี้เอ่ยถามหาน้องสาว " มาเที่ยวทะเลว่ะ ตอนนี้แก้วนอนอยู่ ไม่ค่อยสบายนะ" ' ดูแลมันดีๆ ด้วยล่ะ ถ้าดูแลไม่ดีเดี๋ยวข้าจะเอากลับมาดูแลเอง' " ไม่ต้องห่วง ข้าดูแลดีกว่าแกอีก แค่นี้นะ" โทโมะบอกแล้ววางสายไป ก่อนจะหันกลับมามองหญิงสาวที่นอนหลับอยู่แล้วเดินมานั่งเฝ้าหญิงสาวข้างๆ พร้อมกับเปิดโทรทัศน์ดู แก้วที่นอนหลับก็ลืมตาขึ้นมาพร้อมลุกขึ้นนั่งก่อนจะมองไปรอบๆ " ไงครับ หายดีแล้วเหรอ" โทโมะที่นั่งดูโทรทัศน์ก็ละสายตามามองหญิงสาวแทน " ก็ไม่ปวดหัวมากแล้วค่ะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม " หิวอะไรไหม ให้พี่โทรสั่งอะไรให้กินไหมครับ" " ยังดีกว่าค่ะ แก้วขอแค่ขนมที่ซื้อมาก็พอ" แก้วบอกแล้วชี้ไปยังถุงขนมที่วางอยู่บนโต๊ะ โทโมะจึงเดินไปหยิบมาให้หญิงสาวเลือกขนมที่อยากกิน " เป็นไงล่ะ หนีไปเล่นน้ำจนไม่สบายเลย" โทโมะบอกแล้วเอามือมายี้หัวหญิงสาวอย่างหมั่นเขี้ยว " อย่าพูดสิ ในยังปวดหัวอยู่เลย" " นอนก่อนไหม" " ยังก่อนดีกว่า นอนมามากแล้ว" " ถ้าไม่นอนแล้วมันจะหายไหม" " หายมั้ง" แก้วบอกแล้วยิ้ม ก่อนจะเอนศรีษะมาพิงกับหัวเตียง " ถ้าไม่นอนเรามาทำอะไรที่มันสนุกกันเอาไหม" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว " ฮาววว พอดีแก้วรู้สึกง่วงจังเลย" หญิงสาวบอกแล้วเลื่อนตัวลงไปนอนทันที ทำให้ชายหนุ่มอมยิ้มกับความน่ารักของหญิงสาว
หลังจากหญิงสาวหายดีตอนเย็นชายหนุ่มจึงพาแฟนสาวมาเดินเล่นที่ริมชายหาดในตอนเช้ามือเพื่อที่จะดูพระอาทิตย์ขึ้น แก้วมองไปยังทะเลที่ไกลแสนไกลก่อนจะนั่งลงกับพื้นทราย " คิดอะไรอยู่เรา" โทโมะเอ่ยถามแล้วนั่งลงข้างๆ แฟนสาว " คิดถึงลูกอ่ะ" แก้วเอ่ยบอกด้วยใบหน้าที่เศร้าลง " เรามามีลูกกันนไหมล่ะ แก้วจะได้มีความสุขอีก" " แก้วขอเวลาอีกแปบนึงนะค่ะ ตอนนี้แก้วยังไม่ค่อยสบายอยู่เลย" แก้วเอ่ยบอกแล้วเอียนศรีษะมาพิงไหล่กว้างของคนที่นั่งข้างๆ " ไหวไหม พี่พาไปหาหมอดีกว่า" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว " ไว้ดูอีกสักสองสามวันดีกว่าค่ะ" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะจ้องมองไปยังพระอาทิตย์ที่กำลังมาสู่ท้องฟ้าก่อนจะเผลอหลับไปอีกครั้ง โทโมะที่เห็นว่าหญิงสาวเงียบไปจึงหันกลับมามอง " แก้ว แก้ว" ชายหนุ่มเขย่าตัวหญิงสาวอย่างตกใจ ก่อนจะอุ้มหญิงสาวไปที่รถแล้วพาไปยังโรงพยาบาลที่อยู่ใกล้ๆ กับโรงแรม จากนั้นหญิงสาวก็ถูกนำตัวเข้าห้องฉุกเฉิน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ