สาวห้าวปะทะหนุ่มมาเฟีย TK
26)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ " ตอบตกลงก่อน แล้วคืนนี้ได้เห็นแน่ รับรองว่าโดนใจสุดๆ" แก้วเอ่ยบอกแล้วส่งยิ้มแบบยั่วยวนมาให้ชายหนุ่ม
" ให้ไปก็ได้ แต่ห้ามกลับมืด" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
" พรุ่งนี้เขื่อนมารับแก้วนะ ลาล่ะแล้วนะครับคุณโทโมะ" เขื่อนเอ่ยบอกก่อนจะวิ่งขึ้นรถแล้วขับออกไปทันที
" ดูดิ เพื่อนแก้วกลัวไปแล้ว" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มก่อนจะหันหลังเดินกลับเข้าไปในบ้าน
หลังรับประทานอาหารเสร็จโทโมะก็เดินตามหญิงสาวขึ้นมาบนห้องนอน ก่อนจะรวบร่างบางมากอดอย่างคิดถึงพร้อมจมูกโด่งก้มลงมาหอมแก้มทั้งสองข้างอย่างไม่หยุดไม่หย่อน
" พี่โมะไปอาบน้ำก่อนคะ แก้วจะได้ไปอาบบ้าง"
" อาบด้วยกันสิ"
" อยากเห็นข้อแลกเปลี่ยนก็ต้องไปอาบน้ำก่อนนะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มพร้อมปลดเนคไทที่คอออกให้ชายหนุ่ม ก่อนจะจัดการปลดกระดุมเสื้อเชิ๊ตที่ละเม็ดก่อนจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันที่เอวให้ชายหนุ่ม
" ไม่ถอดให้หมดเลยล่ะครับคนดี"
" ไม่เอาอ่ะ พี่ถอดเองดิ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
" พี่อยากให้แก้วถอดให้อ่ะ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วจัดมือหญิงสาวมาวางที่ตะขอกางเกง
" ไม่เอาอ่ะพี่โมะ แก้วกลัว"
" อะไร ทำอย่างกับไม่เคยเห็น ไม่เคยสัมผัสอย่างนั้นแหละ" โทโมะเอ่ยบอกจนหญิงสาวจำใจถอดกางเกงออกจากตัวชายหนุ่ม แต่ยังมีผ้าขนหนูพันรอบเอวปิดบังเอาไว้ เมื่อเสร็จแล้วหญิงสาวจึงเดินมาเตรียมชุดนอนไว้ให้ชายหนุ่มก่อนที่ตัวเองจะเปลี่ยนมาเป็นแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวมานั่งรออยู่ที่ปลายเตียง
" พี่อาบน้ำเสร็จแล้วครับ แก้วไปอาบน้ำต่อเถอะ" โทโมะเอ่ยบอก แก้วจึงลุกเดินเพื่อที่จะเดินเข้าห้องน้ำไปและไม่ลืมที่จะหยิบชุดที่เขื่อน เพื่อนหนุ่มซื้อมาให้ไว้ใส่ให้สามีดูได้เพียงคนเดียว
" แก้วเตรียมชุดนอนไว้ให้แล้วนะค่ะ" แก้วบอกก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ แก้วที่อาบน้ำเสร็จแล้วยืนมองตัวเองในกระจกอย่างไม่มั่นใจ ทำไมนะเหรอ ก็ชุดที่ตัวเองใส่อยู่นะมันเป็นชุดนอนซีทรูสีขาวนะสิ ใส่แบบนี้อย่าใส่เลยดีกว่า หญิงสาวบ่นในใจ( งั้นก็ไม่ต้องใส่สิ/ไรเตอร์)(ใครถามความคิดเห็น/แก้วใจ)(ขอโทษคร๊าบ/แก้ว) หญิงสาวมองตัวเองในกระจกก่อนจะค่อยๆ โผล่หน้าออกมาจากห้องน้ำ
" มีอะไรหรือเปล่าครับที่รัก ทำไมไม่ยอมออกมา" โทโมะเอ่ยถามก่อนจะละสายตาจากหนังสือในมือเอ่ยถามหญิงสาว
" โมะหลับตาก่อนสิ"
" ทำไมล่ะครับ" โทโมะเอ่ยถามอย่างแปลกใจ
" ก็แก้วบอกว่าหลับตาไง แล้วแก้วจะมีเซอร์ไพร์สให้" หญิงสาวบอกออกไป
" ก็ได้" โทโมะเอ่ยบอกแล้วหลับตาลง แก้วเองก็ค่อยๆ เดินออกมาจากห้องน้ำแล้วเดินตรงมาหาชายหนุ่มอย่างรวดเร็วก่อนจะขึ้นมานั่งบนเตียงข้างๆ ชายหนุ่ม
" ลืมตาได้แล้วค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วก้มหน้าทันที
" แก้ว ไปซื้อชุดนี้มาได้ยังไง" โทโมะเอ่ยถามอย่างแปลกใจ เพราะชุดที่หญิงสาวซื้อมานั้น ต้องผ่านเรด้าจากสายตาของเขาก่อน
" ทำไมล่ะ โมะไม่ชอบเหรอ" แก้วเงยหน้าถามชายหนุ่ม
" ชอบมันก็ชอบ โมะถามว่าไปซื้อมาตอนไหน ทำไมโมะไม่รู้" โทโมะบอกแล้วอุ้มหญิงสาวขึ้นมานั่งบนตักโดยหันหน้าเข้าหากัน
" แก้วไม่ได้ซื้อเองหรอก"
" อะไรนะ" ชายหนุ่มถามเสียงดังเมื่อหญิงสาวบอกว่าไม่ได้ซื้อเอง แล้วใครหน้าไหนมันกล้ามาซื้อให้เมียเขาใส่
" ใจเย็นสิ คือว่าชุดนนี้เพื่อนแก้วอ่ะ มันซื้อมาฝาก"
" ไอ้ที่กั้นน้ำหน้ายาวนะเหรอ" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว
" ใช่ แล้วทำไมต้องเรียกเพื่อนแก้วแบบนั้นด้วยล่ะ ไม่น่ารักเลยนะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วยกมือขึ้นโอบรอบคอชายหนุ่มเอาไว้
" ก็อยากเรียก พรุ่งนี้โมะไม่ให้ไปแล้ว"
" ทำไมล่ะค่ะ ไหนบอกให้แก้วไปแล้วไง"
" ก็โทษฐานที่มันซื้อชุดนี้มาให้แก้ว เสื้อผ้าของแก้วมีพี่คนเดียวที่จะซื้อให้ได้ คนอื่นไม่มีสิทธิ์" โทโมะเอ่ยบอก
" นะค่ะที่รัก" หญิงสาวเอียงหน้ามามองชายหนุ่มอย่างอ้อนๆ
" ก็ได้ แต่ห้ามไปทำหน้าแบบนี้ เสียงหวานๆ แบบนี้กับใครนะ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วเอื้อมมือมาบีบจมูกหญิงสาวที่นั่งอยู่บนตักเขาก่อนจะยิ้มออกมา
" ขอบคุณค่ะ" แก้วยิ้มก่อนจะหอมแก้มทั้งสองข้างของชายหนุ่มแล้วโดดลงจากตักมานอนบนที่นอน
" ได้ไงอ่ะแก้ว แต่งตัวมาก็ต้องให้พี่ดูสิ"
" ดูได้ไง มีของดีต้องเก็บไว้ ห้ามดูค่ะ อิอิ" แก้วบอกพร้อมหัวเราะก่อนจะดึงผ้าห่มมาคลุมตัวไว้
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ