สาวห้าวปะทะหนุ่มมาเฟีย TK

    " พี่ค่ะ ฝากชุดนี้ด้วยนะค่ะ เอาใส่ไว้ใต้ถุงเลยค่ะ อย่าให้พี่ผู้ชายเห็นนะค่ะ" แก้วเอ่ยกระซิบบอกพนักงาน     " ได้ค่ะ พนักงานสาวยิ้มให้ก่อนจะเดินเอาเสื้อผ้ามาคิดเงิน"     " เท่าไรครับ" โทโมะเอ่ยถามพนักงาน     " ทั้งหมด12,000ค่ะ" พนักงานเอ่ยบอกพร้อมกับโทโมะที่ยื่นบัตรเครดิตไปตรงหน้า     " ไปไหนต่อดีครับ" โทโมะเอ่ยถามแฟนสาวก่อนจะจับมือกันเดินออกมาจากร้านเสื้อผ้า ส่วนของที่ซื้อก็ส่งต่อให้ลูกน้องที่เดินตามมาทางด้านหลัง     " แก้วอยากได้หมาไปเลี้ยงตัวนึง" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม     " งั้นไปกัน" โทโมะเอ่ยบอกแล้วพาหญิงสาวกลับมายังรถก่อนจะให้ลูกน้องขับรถไปยังฟาร์มเลี้ยวสุนัขที่เอาไว้เพาะขาย
 
 
         แก้วและโทโมะเดินลงมาจากรถก่อนจะเดินเข้าไปดูเหล่าน้องหมาที่โดนแยกไว้เป็นเฉพาะพันธุ์ของมันจะได้ไม่ไปผสมกันมั่ว        " สวัสดีค่ะ สนใจตัวไหน พันธุ์ไหนค่ะ" คนขายเดินเข้ามาถามทั้งสอง     " ยังไม่รู้ค่ะ ขอดูก่อนนะค่ะ" แก้วเอ่ยอย่างยิ้มๆ ก่อนจะเดินดูไปเรื่อยๆ     " พี่โมะตัวนี้น่ารักไหม" แก้วเอ่ยบอกแล้วชี้ไปยังลูกหมาที่อยู่ในคอกที่มีแต่ลูกหมาสีขาว  พันธุ์อะไรก็ไม่รู้     " ตามใจแก้วสิ พี่ให้แก้วเลือกเลย"     " ตัวไหนอยากไปอยู่กับม๊าค่ะ ออกมาเลย" แก้วเอ่ยบอกเมื่อเจ้าของฟาร์มเปิดคอกให้เหล่าบรรดาน้องหมา  ไม่นานก็มีลูกหมาตัวนึงวิ่งออกมาหาหญิงสาวที่นั่งรออยู่ที่พื้น     " โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง"      " พี่โมะ แก้วเอาตัวนี้" แก้วเอยบอกชายหนุ่ม     " ผมเอาตัวนี้ครับ"  โทโมะหันไปบอกกับเจ้าของฟาร์ม     " งั้นเดี๋ยวพี่เอาไปให้ช่างอาบน้ำให้ก่อนนะค่ะ แล้วเดี๋ยวเชิญรอที่ห้องรับรองก่อนนะค่ะ" เจ้าของฟาร์มเอ่ยบอกแล้วรับลูกหมาจากหญิงสาวไปอาบน้ำตัดแต่งขนให้  ทั้งสองจึงเดินมานั่งรอที่ห้องรับรอง     " พี่โมะว่าชื่ออะไรดี" แก้วเอยถามชายหนุ่ม     " ไม่รู้ดิ แล้วแก้วล่ะ" โทโมะเอยบอกแล้วดึงหญิงสาวเข้ามากอด     " ดอล์ล่าดีไหม"     " ตามใจแก้วเลยครับ" โทโมะบอก ไม่นานเจ้าของฟาร์มพาลูกหมาสีขาวมาส่งให้หญิงสาว โทโมะจึงเดินไปจัดการเรื่องการซื้อพร้อมจ่ายเงินให้ด้วย  ส่วนแก้วก็อุ้มลูกหมามานั่งเล่น     " ว่าไงลูก เดี๋ยวไปอยู่กับม๊ากับป๊านะค่ะ ดอล์ล่าของม๊า" แก้วเอยบอกด้วยรอยยิ้มก่อนจะก้มลงหอมอย่างชอบใจ     " กลับบ้านได้แล้วแก้ว" โทโมะเอ่ยบอก     " แก้วยังไม่ได้ซื้ออาหารที่ที่นอนให้ดอลฺล่าเลย" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม     " งั้นเราไปดูกัน" โทโมะเอ่ยบอกแล้วโอบเอวแฟนสาวที่อุ้มลูกหมาไว้เดินไปยังห้องที่ขายของสำหรับสุนัข  ก่อนจะเลือกซื้ออาหาร ที่นอน และของเล่นให้กับสุนัขตัวใหม่  ก่อนที่จะกลับมายังบ้าน     " ป่ะ ดอล์ล่า ไปห้องนอนเราดีกว่า" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะปล่อยเจาดอล์ล่าลงที่พื้นเพื่อที่จะให้ดอ์ล่าวิ่งตามขึ้นไปบนห้องนอน     " แก้วอ่ะ ไม่สนใจกันเลยนะ" โทโมะตะโกนบอกหญิงสาวที่วิ่งขึ้นบ้านไป     " ขอเวลาแก้วกับลูกแปบนึงนะค่ะป๊าโมะ" แก้วเอ่ยบอกแล้ววิ่งขึ้นบ้านไปพร้อมมองลูกหมาตัวน้อยที่วิ่งตามขึ้นมา   โทโมะจึงเดินเข้าไปเคลียร์งานกับลูกน้องที่ห้องทำงานก่อนจะเดินมาดูคนรักกับลูกหมาตัวน้อยที่เพิ่งซื้อมาใหม่     " ว่าไงครับคุณลูกกับม๊าแก้วคนสวย" โทโมะเอ่ยบอกแล้วเดินมานั่งข้างๆ แฟนสาวก่อนจะเอื้อมมือไปลูบเจ้าหมาตัวน้อยที่นอนอยู่ที่พื้น     " พี่โมะเบาๆ สิ ดอล์ล่าเพิ่งหลับไปเอง" แก้วเอ่ยดุแฟนหนุ่ม     " โห ม๊าแก้วใจร้ายอ่ะ ป๊าโมะน้อยใจแล้วนะ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะอุ้มหญิงสาวขึ้นมานั่งบนเตียงนอนก่อนจะล้มตัวนอนบนตักของหญิงสาว แล้วเอามือของหญิงสาวมากอดไว้     " อะไรล่ะ ตอนนี้แก้วมีของเล่นชิ้นใหม่แล้ว น่ารักกว่าของเล่นชิ้นเก่าอีก" แก้วเอ่ยบอกแล้วเอานิ้วจิ้มลงมาบนหน้าของชายหนุ่ม     " ใจร้าย ไม่เอาโมะไม่ยอมนะ"     " ล้อเล่นค่ะ อย่าน้อยใจนะค่ะที่รัก" แก้วบีบจมูกคนที่นอนอยู่บนตักก่อนจะก้มลงไปจูบริมฝีปากหนาอย่างเบาและรวดเร็ว     " นิดเดียวเองเหรอ มากกว่านี้ได้ป่ะครับ"     " ไม่ได้ค่ะ ลูกดอล์ล่าอยู่ด้วยนะ"     " งั้นเราไปอีกห้องก็ได้ อีกอย่างดอล์ล่าก็หลับอยู่ด้วย" ชายหนุ่มเอ่ยบอกหญิงสาวแล้วลุกขึ้นมาจ้องใบหน้าของหญิงสาวเอาไว้     " พอเลยค่ะ ไม่เอา ไว้วันหลังนะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม     " ไม่มีวันหลังหรอก แต่ถ้าเป็นคืนนี้ก็โอเคอยู่นะ"  ชายหนุ่มเอ่ยบอก     " ไม่รู้ แก้วไปอาบน้ำก่อนดีกว่า เดี๋ยวจะได้ลงไปทานข้าวเย็นกันค่ะ" แก้วบอกแล้วลุกเดินไปหยิบผ้าขนหนูกับเสื้อผ้า     " อ๋อ แล้วไม่ต้องมาช่วยแก้วอาบนะค่ะ" หญิงสาวหันมาบอกก่อนที่จะเดินเข้าห้องน้ำไป     " รู้ทันจริงๆ เดี๋ยวพ่อจับปล้ำซะหรอก" โทโมะเอ่ยบนอย่างเสียดาย
 
 
           เช้าวันต่อมาวันนี้โทโมะต้องเข้าไปประชุมที่บริษัทแต่เช้า เลยไม่ได้อยู่ทานข้าวเช้ากับภรรยาสาว  แก้วได้แต่ลุกเตรียมชุดสำหรับไปทำงานให้กับชายหนุ่มก่อนจะเดินมานั่งเล่นกับเจ้าดอล์ล่าที่นอนกันลูกบอลอยู่ที่พื้น      " พี่ไปทำงานก่อนนะครับ เดี๋ยวจะรีบกลับมาหาที่รักนะครับ ฟอด~" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วหอมแก้มหญิงสาว      " ตั้งใจทำงานนะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้ชายหนุ่ม      " ครับ ถ้าตั้งใจทำงานกลับมาต้องมีรางวัลด้วยนะครับ" โทโมะเอ่ยบอก เพราะเมื่อคืนหญิงสาวก็เอาแต่ดูแลเจ้าลูกหมาตัวน้อยจึงไม่ได้สนใจเขาเลย      " ไมรู้ค่ะ"      " พี่ซื้อดอล์ล่าให้แล้ว ก็ต้องตอบแทนพี่บ้างสิครับ" ชายหนุ่มเอ่ยบอก      " ไว้แก้วจะบอกอีกทีนะค่ะว่าจะให้อะไรดี" แก้วเอ่ยบอกแล้วอุ้มเจ้าดอล์ล่าแล้วลุกขึ้นยืน      " ลงไปทานข้าวกันีกว่าดอล์ล่า" แก้วเอ่ยบอกแล้วเดินคู่กับชายหนุ่มลงมาข้างล่าง      " พี่ขอแค่กาแฟแก้วนึงนะครับ" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว  แก้วจึงวางดอล์ล่าลงที่เก้าอี้ก่อนจะเดินไปยกอาหารเช้ากับกาแฟออกมาให้ชายหนุ่ม      " ไม่กินด้วยกันเหรอครับ"      " พี่โมะกินเถอะค่ะ เดี๋ยวแก้วค่อยกินก็ได้"      " กินเป็นเพื่อนกันสิครับ"      " แก้วยังไม่หิวค่ะ อ่ะดอล์ล่า นี้ของเจ้า" แก้วเอยบอกก่อนจะเอาถ้วยอาหารของดอล์ล่ามาวางที่พื้นใต้ๆ กับโต๊ะอาหาร เมื่อทานอาหารเสร็จแก้วก็อุ้มเจ้าดอล์ล่าเดินมาส่งชายหนุ่มที่รถ      " ไปทำงานแล้วอย่าไปแอบมองสาวที่ไหนนะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม      " รับทราบครับ ฟอด~" ชายหนุ่มตอบรับแล้วหอมแก้มหญิงสาว      จุ๊บ~ หญิงสาวเลื่อนใบหน้าไปจูบปากชายหนุ่มเบาๆ แล้วยิ้มให้