สาวห้าวปะทะหนุ่มมาเฟีย TK
8.6
22)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ " ไม่รู้สิ เห็นให้ลูกน้องขับรถออกไปนะ" " อะไรนะครับ ป๊าทำอะไรกับแก้วอ่ะครับ" " เปล่า ป๊าไม่ได้ทำอะไรแฟนแกสักหน่อย" ป๊าเอ่ยบอกหน้านิ่งๆ " ผมขอตัวครับ" โทโมะทำท่าจะเดินออกจากห้องอาหารไป " ไม่ต้องไปไหนเลย มานั่งทานข้าวกับป๊า" บิดาเอ่ยสั่งเสียงดัง ทำให้ลูกชายจำเดินกลับมานั่งอย่างเลี่ยงไม่ได้ " ทานสิลูก ฝีมือแม่ไม่อร่อยเหรอ" มารดาเอ่ยถามลูกชายแต่แอบยิ้มเอาไว้ เมื่อเห็นว่าลูกชายเอาแต่เขี่ยข้าวไปมา " อร่อยครับแม่ แต่ผมไม่ค่อยหิว" " แฟนไม่อยู่แค่นี้ทำอย่างกับคนจะตายงั้นแหละ" บิดาเอ่ยแหย่ลูกชาย " ผมขอตัวนะครับ อยากพักผ่อน" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเดินขึ้นบ้านไปทานที ไม่นานหญิงสาวก็เดินถือถุงขนมเข้ามาในบ้าน " โทโมะยังไม่ลงมาทานข้าวเหรอค่ะป๊า ม๊า" แก้วที่เดินเข้ามาไม่เห็นคนรักก็เอ่ยถาม " ตาโมะนึกว่าหนูหนีกลับไปแล้วก็เลยงอนขึ้นไปเมื่อกี้เองจ๊ะ" แก้วยิ้มให้กับคำตอบของมารดาก่อนจะนั่งลงทานข้าว " ฝีมือคุณแม่อร่อยจังเลยค่ะ" แก้วเอ่ยชมมารดาของชายหนุ่มด้วยรอยยิ้ม " อร่อยก็กินเยอะๆ สิ" ป๊าของโทโมะเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว หลังทานอาหารเสร็จหญิงสาวได้รับอนุญาตให้นอนค้างที่นี้ เธอจึงเดินขึ้นไปหาคนรักที่อยู่ด้านบน " กับข้าวไม่อร่อยเหรอ ทำไมไม่กินข้าว" แก้วที่เดินเข้ามาเห็นชายหนุ่มนั่งเหม่อออกไปนอกหน้าต่างจึงเอ่ยถาม " แก้ว" ชายหนุ่มที่หันมาตามเสียงก็วิ่งเข้ามากอดหญิงสาวเอาไว้ " โอ๊ย..เบาๆ ก็ได้" แก้วเอ่ยบอกแล้วตีแขนชายหนุ่มที่รัดตัวเองไว้ซะแน่นเชียว " หายไปไหนมาครับที่รัก" " แก้วออกไปซื้อขนมเค้กมาให้ป๊าของโมะต่างหาก เป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ" หญิงสาวเอ่ยถามชายหนุ่มอย่างงงๆ " ก็ม๊าบอกว่าแก้วออกไปข้างนอก โมะก็นึกว่าแก้วหนีกลับบ้านไปแล้ว" ชายหนุ่มเอ่ยบอกก่อนจะก้มลงหอมแก้มแฟนสาว " ก็ม๊าบอกให้แก้วออกไปซื้อขนมให้ป๊า ป๊าไม่ได้บอกโทโมะเหรอ" " ไม่ได้บอก ป๊าม๊าแกล้งโมะแน่ๆ" โทโมะเอ่ยบอกด้วยใบหน้าที่งอนๆ " แก้วเพิ่งเคยเห็นพ่อมาเฟียงอนนะค่ะเนี่ย" " น่ารักป่ะล่ะ" " น่าเกียจมากกว่า อ่าอ่าอ่า" แก้วบอกก่อนจะหัวเราะออกมา " มาให้โมะลงโทษเลย อุ๊บ..." ไม่ว่าเปล่าชายหนุ่มปิดปากหญิงสาวอย่างอ่อนโยน เขาพาหญิงสาวเดินไปยังเตียงนอนขนาดใหญ่ก่อนจะค่อยๆ ดันตัวหญิงสาวให้นอนราบลงไปกับที่นอน แก้วเองก็ไม่ได้ว่าอะไรก่อนจะรวมมือในกิจกรรมครั้งนี้ที่ชายหนุ่มเป็นคนเริ่ม ชายหนุ่มไม่เคยที่จะพอในครั้งเดียว ต้องมีครั้งที่สองสามมาอีก จนหญิงสาวถึงกับหมดแรงหลับคาอกของชายหนุ่มไปเลย โทโมะมองหน้าหญิงสาวด้วยคสามรักก่อนจะจูบหน้าผากเบาๆ แล้วหลับไปในที่สุด
หาวววว แก้วที่ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าก็ลุกขึ้นนั่งกอ่นจะหยิบเสื้อคลุมมาใส่แล้วลุกขึ้นบิดตัวไปมาด้วยความเมื่อย เมื่อคืนกว่าจะหลับไปไหนก็ปาเข้าไปเกือบตีสอง หญิงสาวหันไปมองชายหนุ่มที่นอนอยู่ก่อนที่ตัวเองจะเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำชำระร่างกาย " ตื่นได้แล้วค่ะ จุ๊บ" หญิงสาวจูบปากหนาเบาๆ เพื่อเป็นการปลุก " ตื่นแล้วครับ" ชายหนุ่มบอกโดยไม่ลืมตา " โทโมะตื่นเลย ไม่ตื่นแก้วกลับนะ" สิ้นคำของหญิงสาว ชายหนุ่มก็รีบลุกขึ้นนั่งทันที " ไม่ให้กลับนะครับ อยู่ด้วยกันไปตลอดเลยนะ" ชายหนุ่มที่ลุกขึ้นมาก็คว้าเอวคนรักมากอดไว้ " งั้นก็ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ จะได้ลงไปทานข้าวกัน" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มก่อนจะเดินลงมายังห้องครัวเพื่อช่วยมารดาของชายหนุ่มเตรียมอาหาร " ม๊าเตรียมเสร็จแล้ว หนูออกไปนั่งคุยกับป๊าข้างนอกเถอะ" ม๊าของโทโมะเอ่ยบอก แก้วจึงยิ้มก่อนจะเดินมานั่งตรงข้ามกับบิดาของคนรัก " หลับสบายไหมลูก" ป๊าของโทโมะเอ่ยถามเป็นภาษาไทย " สบายค่ะ" " แล้วเจ้าลูกชายของป๊าไปไหนแล้วล่ะ" " กำลังอาบน้ำอยู่ค่ะ" " งั้นเราไปนั่งรอที่โต๊ะอาหารกันดีกว่า" ป๊าของโทโมะเอ่ยบอกแล้วลุกขึ้นยืน หญิงสาวจึงเข้ามาประคองแล้วพาเดินไปยังห้องอาหาร " ป๊า เมียผมนะ" โทโมะที่เดินลงมาก็แทบจะวิ่งมาเชียว เมื่อเห็นคนรักประคองป๊าของตัวเองอย่างเอาอกเอาใจ คุณพ่อเขาก็ใช่ย่อยรีบยกมือโอบเอวลูกสะใภ้ไว้แน่นเชียว " โทโมะ อย่าเสียงดังสิ" แก้วว่าก่อนจะประคองป๊าของคนรักไปยังห้องอาหาร " อ่าอ่าอ่า วันนี้ป๊ามีความสุขจัง" " ป๊ามีความสุข แต่ผมมีความทุกข์อ่ะ" โทโมะเอ่ยบอกอย่างงอนๆ " แต่แก้วก็มีความสุขนะค่ะ ป๊าของโมะน่ารักอ่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วหันไปยิ้มให้ป๊าของโทโมะ " แก้วอ่ะ" ชายหนุ่มเอ่ยเรียกแฟนสาว ก่อนจะหันหน้าหนีอย่างงอนๆ " ไปทานข้าวกันดีกว่าค่ะป๊า แก้วหิวแล้วอ่ะค่ะ" แก้วว่าก่อนจะพาบิดาของโทโมะมานั่งที่โต๊ะอาหาร " ไม่ทานข้าวเหรอค่ะโทโมะ" แก้วเอ่ยถามพร้อมนั่งข้างๆ บิดาของโทโมะ " ชิ" " นู๋แก้ว พ่อเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าพ่อมีลูกเป็นตุ๊ด อ่าอ่าอ่า" พ่อของชายหนุ่มหัวเราะออกมา " สงสัยแก้วคิดผิดแน่ๆ เลยค่ะที่จะแต่งงานกับลูกชายที่แอ๊บสาวของคุณพ่อ" แก้วเอ่ยบอกกับบิดาของสามี " จะลองดูอีกสักครั้งไหมล่ะ ว่าชายแท้หรือเปล่า" ชายหนุ่มเดินมากระซิบข้างหูหญิงสาว
หาวววว แก้วที่ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าก็ลุกขึ้นนั่งกอ่นจะหยิบเสื้อคลุมมาใส่แล้วลุกขึ้นบิดตัวไปมาด้วยความเมื่อย เมื่อคืนกว่าจะหลับไปไหนก็ปาเข้าไปเกือบตีสอง หญิงสาวหันไปมองชายหนุ่มที่นอนอยู่ก่อนที่ตัวเองจะเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำชำระร่างกาย " ตื่นได้แล้วค่ะ จุ๊บ" หญิงสาวจูบปากหนาเบาๆ เพื่อเป็นการปลุก " ตื่นแล้วครับ" ชายหนุ่มบอกโดยไม่ลืมตา " โทโมะตื่นเลย ไม่ตื่นแก้วกลับนะ" สิ้นคำของหญิงสาว ชายหนุ่มก็รีบลุกขึ้นนั่งทันที " ไม่ให้กลับนะครับ อยู่ด้วยกันไปตลอดเลยนะ" ชายหนุ่มที่ลุกขึ้นมาก็คว้าเอวคนรักมากอดไว้ " งั้นก็ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ จะได้ลงไปทานข้าวกัน" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มก่อนจะเดินลงมายังห้องครัวเพื่อช่วยมารดาของชายหนุ่มเตรียมอาหาร " ม๊าเตรียมเสร็จแล้ว หนูออกไปนั่งคุยกับป๊าข้างนอกเถอะ" ม๊าของโทโมะเอ่ยบอก แก้วจึงยิ้มก่อนจะเดินมานั่งตรงข้ามกับบิดาของคนรัก " หลับสบายไหมลูก" ป๊าของโทโมะเอ่ยถามเป็นภาษาไทย " สบายค่ะ" " แล้วเจ้าลูกชายของป๊าไปไหนแล้วล่ะ" " กำลังอาบน้ำอยู่ค่ะ" " งั้นเราไปนั่งรอที่โต๊ะอาหารกันดีกว่า" ป๊าของโทโมะเอ่ยบอกแล้วลุกขึ้นยืน หญิงสาวจึงเข้ามาประคองแล้วพาเดินไปยังห้องอาหาร " ป๊า เมียผมนะ" โทโมะที่เดินลงมาก็แทบจะวิ่งมาเชียว เมื่อเห็นคนรักประคองป๊าของตัวเองอย่างเอาอกเอาใจ คุณพ่อเขาก็ใช่ย่อยรีบยกมือโอบเอวลูกสะใภ้ไว้แน่นเชียว " โทโมะ อย่าเสียงดังสิ" แก้วว่าก่อนจะประคองป๊าของคนรักไปยังห้องอาหาร " อ่าอ่าอ่า วันนี้ป๊ามีความสุขจัง" " ป๊ามีความสุข แต่ผมมีความทุกข์อ่ะ" โทโมะเอ่ยบอกอย่างงอนๆ " แต่แก้วก็มีความสุขนะค่ะ ป๊าของโมะน่ารักอ่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วหันไปยิ้มให้ป๊าของโทโมะ " แก้วอ่ะ" ชายหนุ่มเอ่ยเรียกแฟนสาว ก่อนจะหันหน้าหนีอย่างงอนๆ " ไปทานข้าวกันดีกว่าค่ะป๊า แก้วหิวแล้วอ่ะค่ะ" แก้วว่าก่อนจะพาบิดาของโทโมะมานั่งที่โต๊ะอาหาร " ไม่ทานข้าวเหรอค่ะโทโมะ" แก้วเอ่ยถามพร้อมนั่งข้างๆ บิดาของโทโมะ " ชิ" " นู๋แก้ว พ่อเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าพ่อมีลูกเป็นตุ๊ด อ่าอ่าอ่า" พ่อของชายหนุ่มหัวเราะออกมา " สงสัยแก้วคิดผิดแน่ๆ เลยค่ะที่จะแต่งงานกับลูกชายที่แอ๊บสาวของคุณพ่อ" แก้วเอ่ยบอกกับบิดาของสามี " จะลองดูอีกสักครั้งไหมล่ะ ว่าชายแท้หรือเปล่า" ชายหนุ่มเดินมากระซิบข้างหูหญิงสาว
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ