สาวห้าวปะทะหนุ่มมาเฟีย TK
11)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" แก้วทานข้าวก่อนนะ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วป้อนข้าวหญิงสาว
" อืม แล้วเมื่อคืนแก้วเป็นอะไรไปไหน" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
" เอ่อ..คือว่า.."
" อะไรล่ะโทโมะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
" คือแก้วเผลอไปดื่มน้ำแก้วของเด็กไอ้เขื่อนมันนะ" โทโมะเอ่ยบอก
" แค่ดื่มน้ำผิดแก้วเนี่ยนะ"
" ไม่ใช่แค่นั้นหรอก คือว่าไอ้เขื่อนคือมันใส่.." โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะก้มลงไปกระซิบที่หูหญิงสาว
" อืม" แก้วพยักหน้าอย่างอายๆ
" ทีหลังโมะจะไม่พาแก้วไปแล้ว" โทโมะเอ่ยบอกแฟนสาว
" ทำไมอ่ะ เมื่อวานที่ผับก็สนุกดีออก เพื่อนพี่ก็น่ารัก"
" แก้วหยุดเลย ห้ามชมคนอื่นต่อหน้าโมะนะ" โทโมะเอ่ยบอกอย่างงอนๆ
" โอ้ อย่าน้อยใจเลยน่า แต่ก็จริงๆ นะพี่เขื่อนน่ารัก คุยสนุก"
" ไปอยู่กับมันเลยสิ" โทโมะบอกแต่มือก็ยังคงปล่อยข้าวใส่ปากหญิงสาว
" ไล่กันใช่ไหม ดี แก้วจะไป" แก้วทำท่าจะลุกออกจากเตียง
" ไม่ให้ไป โมะล้อเล่นนะครับ" โทโฒะรีบวางถ้วยข้าวต้มก่อนจะเข้ามารวบตัวหญิงสาวไว้ในอ้อมกอด
" ทานข้าวและทายยานะครับ พักผ่อนจะได้หาย" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว แก้วเองที่ปวดหัวก็รีบรับยามาทานก่อนจะล้มตัวนอน
โทโมะที่เห็นว่าหญิงสาวหลับไปแล้วก็ออกไปทำงานโดยปล่อยให้หญิงสาวนอนอยู่ที่ห้องคนเดียว
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
" มาหาใครค่ะ" แก้วได้ยินเสียงประตูห้องเคาะเรียกจึงลุกออกมาเปิดประตู
" มาหาโทโมะค่ะ เขานัดให้ฉันมาหา" หญิงสาวแต่งตัวเซ็กซี่ยืนยิ้มอยู่หน้าประตู
" เข้ามาสิค่ะ งั้นฉันฝากดูแลห้องด้วยนะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะรีบเดินออกจากห้องไปทันที และน้ำใสๆ มันก็ไหลออกมาจากตา แก้วกลับมาบ้านทันที
" เป็นอะไรแก้ว" กราฟเอ่ยถามน้องสาวที่เดินร้องไห้เข้ามา
" เขาโกหกแก้วอีกแล้วพี่กราฟ" แก้วเอ่ยบอกพี่ชายทั้งน้ำตา
" มันอีกแล้วเหรอ" กราฟเอ่ยบอกอย่างโมโห
" พี่กราฟ แก้วอยากไปไกลๆ ไปจากเขา ไปจากที่นี้" แก้วเอ่ยบอกพี่ชาย
" งั้นพี่อยู่ที่รีสอร์ทของพ่อไหม พ่ออยู่คนเดียว ถ้าแก้วไปพ่อคงดีใจ" กราฟเอ่ยบอกน้องสาว
" ค่ะ แก้วจะไป" แก้วเอ่ยบอกแล้วดึงพี่ชายเข้ามากอด กราฟพาน้องสาวมาเก็บกระเป๋าก่อนโทรจองตั๋วแล้วพาน้องสาวมาส่งสนามบิน
โทโมะที่รีบเคลียร์งานเพื่อจะกลับมาหาหญิงสาวอันเป็นที่รัก แต่เมื่อเปิดประตูเขามาเขาก็ต้องตกใจว่าคนที่อยู่ในห้องไม่ใช่สาวที่เขาอยากจะพบ
" เบลล์ คุณมาที่นี้ได้ไง แล้วแก้วหายไปไหน" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวก่อนจะเดินไปดูรอบๆ ห้อง
" เขาก็กลับบ้านไปแล้วสิค่ะ ตอนนี้มีแค่เราสองคน" เบลล์บอกแล้วเดินมาคล้องคอชายหนุ่มเอาไว้
" เรื่องของเรามันจบไปแล้วเบลล์" โทโมะแกะมือหญิงสาวออกก่อนจะเดินหนีไปทันที ชายหนุ่มมาตามหาแก้วที่ร้านอาหารที่ร้านแม่ของแก้ว
" แม่ครับ แก้วอยู่ไหมครับ" โทโมะเอ่ยถาม
" แก้วไปอยู่รีสอร์ทกับพ่อเขาแล้ว" มารดาเอ่ยบอก
" อยู่ที่ไหนครับแม่ ผมมีเรื่องต้องคุยกับแก้ว"
" นี้จ๊ะ" มารดาเขียนชื่อรีสอร์ทส่งให้ชายหนุ่ม
" ขอบคุณครับ" โทโมะเอ่ยบอกเมื่อรับกระดาษมาดูก่อนที่เขาจะเดินออกไป เขากลับมาที่ห้องพักก่อนจะเก็บกระเป๋าเพื่อเดินทางไปหาหญิงสาว
" เตรียมตั๋วเครื่องบินไปเชียงใหม่ให้ฉันด้วย เอาเที่ยวที่เร็วที่สุด" โทโมะเอ่ยบอกกับลูกน้อง
" นี้เธอยังไม่ออกจากห้องฉันอีกเหรอเบลล์" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว
" ก็เบลล์รอโมะอยู่นิ จะให้เบลล์ไปไหน" หญิงสาวบอกแล้วเดินเข้ามากอดเอวชายหนุ่มเอาไว้
" ถ้าคุณไม่ออกไป ผมไปเอง และถ้าคุณยังไม่เลิกยุ่งกับผมนะ ผมฆ่าคุณแน่" โทโมะเอ่ยบอกแล้วยัดเสื้อผ้าใส่กระเป๋าแล้วเดินออกไปทันที
" คุณโทโมะครับ" ลูกน้องเดินเข้ามาหาเจ้านายหนุ่ม
" ค่อยไปคุยกันบนรอ" โทดมะเอ่ยบอกแล้วเดินเข้าไปนั่งด้านหลังของรถ พร้อมลูกน้องเข้ามานั่งด้านหลังและรถก็เคลื่อนออก
" ตอนนี้ตั๋วเต็มหมดเลยครับนาย เพระใกล้เทศกาลปีใหม่แล้ว" ลูกน้องเอ่ยรายงายเจ้านาย
" ไม่มีตั๋วก็ขับรถไป ขับไปให้ไวที่สุดเลยนะ" โทโมะเอ่ยบอกลูกน้องอย่างเครียดๆ ลูกน้องจึงนั่งเงียบและขับรถไปด้วยความเร็ว
แก้วที่เดินทางมาถึงสนามบินเชียงใหม่ก็ยืนมองหาไปรอบๆ ก่อนจะวิ่งเข้าไปกอดพ่อตัวเอง
" แก้วคิดถึงพ่อจังเลยค่ะ" แก้วเอ่ยบอกพร้อมกอดพ่อของตัวเองด้วยความคิดถึง
" กลับบ้านก่อนดีกว่า พ่อเตรียมห้องไว้ให้แล้ว" พ่อเอ่ยบอกก่อนจะพาลูกสาวมายังรถที่จอดรอ
" นี้จีโฮ จะมาเป็นคนค่อยดูแลแก้ว ถ้าแก้วอยากไปไหน ต้องการอะไร บอกจีโฮแล้วเขาจะจัดการทุกอย่างให้" พ่อเอ่ยบอกลูกสาวเมื่อเดินมาถึงรถ
" สวัสดีครับคุณแก้ว" จีโฮก้มหัวให้หญิงสาวเล็กน้อย
" หวัดดีจ๊ะ ไม่ต้องเรียกแก้วว่าคุณหรอก ดูท่าทางยังอายุน้อยอยู่เลยนะค่ะพ่อ" แก้วบอกกับชายหนุ่มที่ยืนก้มหน้าอยู่ก่อนจะหันมาถามพ่อตัวเอง
" เดี๋ยวไปคุยกันต่อที่บ้านดีกว่า" พ่อเอ่ยบอก ขีโฮเปิดประตูให้ทั้งสองเข้าไปนั่งก่อนจะปิดประตูแล้วเดินอ้อมไปฝั่งคนขับแล้วขับรถออกไปทันที เมื่อมาถึงบ้านพักที่อยู่ท้ายรีสอร์ทแก้วก็แยกตัวออกมาเดินเล่น โดยมีจีโฮเดินตามมาห่างๆ
" คุณแก้วต้องการอะไรไหมครับ" ชายหนุ่มเอ่ยถามกับหญิงสาว
" ไม่จ๊ะ บอกแล้วไงว่าไม่ต้องเรียกคุณ นายอายุน้อยกว่าฉันอีก เรียกฉันว่าพี่แก้วก็ได้" แก้วเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
" แต่ว่า.."
" นายเป็นคนดูแลฉัน ฉันบอกให้เรียกยังไงก็เรียกไปเถอะ ไม่ต้องกลัวคุณพ่อฉันหรอก" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มหน้าอ่อนด้วยรอยยิ้ม
" ก็ได้ครับ พี่แก้ว" จีโฮเอ่ยเรียกหญิงสาว
" ดีมากน้องชาย นายจะไปทำอะไรก็ไปเถอะ ฉันจะขึ้นไปพักผ่อนแล้ว" แก้วบอกแล้วเดินเข้าไปในบ้าน จีโฮมองตามหญิงสาวที่เดินไปก่อนจะยิ้มออกมา
++ อัพแล้วนะ เม้น โหวตกันด้วย อิอิ++
" "
" "
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ