เพื่อนกัน...ฉันรักเธอTK
เขียนโดย 
eyez
วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 14.38 น.
แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 00.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
20) แผนการใกล้กระจ่าง(3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ใครโทรมาน่ะหืมมมม"ฟางถามอย่างจับผิด
"เปล่าน่ะ-*-"
"ไปตายซะโทรมาหาแมวอะไร!!!"ไม่ใช่ฉันนะ - -
"เฟย์ - -"ให้ทายว่าคงคุยโทรศัพท์กับเขื่อนชัวร์
"ไปไหนก็ไปเลย ชิ!"ว่าเเล้วคุณเธอก็ตัดสายทิ้ง
"ใจเย็นน่าเฟย์"ฟางเตือนเฟย์ โอ้ยย เครียดๆ
"ช่างเหอะ เย็นนี้เราไปร้องคาราโอเกะกันน้าาฟาง*0*"ได้ข่าวว่าพึ่งอารมณ์เสียนะ- -
"ก็ได้*0*"ฟางตอบรับเกือบจะทันที
"เฮ้ๆๆๆ ฉันละ"
"อ่าว..พี่กวินหวงไม่ใช่เหรอ-_-"พูดเหมือนกับฉันเป็นเด็กเก็บกดเเน่ะ
"ช่างเรื่องนั้นได้ป่ะ ฉันปวดหัว"-0- ทั้งสองพยักหน้าพร้อมกันเบาๆ
"เฮ้..ได้ข่าว่าโมะเข้าโรงพยาบาลโมะเป็นอะไรมากมั๊ยอ่ะจริญญา"หวายเเฟนคลับโทโมะเดินเข้ามาถาม
"-_-"
"ตอบฉันสิ!"
"-__-"
"หูหนวกเหรอ"
"-___-"
"จริญญา!!!"
"มาถามฉันทำไมเล่า!?"
"ก็เธอสนิทกับโมะนะ-*-"
"ไม่ได้สนิทอะไรสักหน่อย อยากรู้ก็ไปถามพิมสิเพื่อนห้องเดียวกับเธอไม่ใช่เหรอ ไม่เห็นต้องลำบากมาถามฉันถึงห้องเลย"
"เอ้ะ!ฉันมาเเล้วก็ตอบมาสิ ทำอะไรให้มันยุ่งยาก"หวายเริ่มหงุดหงิดใส่ฉัน ฉันก็หงุดหงิดนะ เดี๋ยวฟาดด้วยเฝือก - -
"ไม่รู้ ไม่ชี้!"
"หน็อย นัง!"
"พอเลยนะหวาย อย่ามายุ่งกับเพื่อนฉัน อยากไปไหนก็ไป!"เฟย์ออกตัวแทน
"ไม่!!"อีกฝ่ายพูดอย่างไม่กลัวตาย
"กล้าพูดนะหวาย กลับห้องไปซะ"ฟางเสริมเฟย์ขึ้นมา
ตอนนี้ทั้งห้องจับจ้องมาที่กลุ่มฉัน...
"เหอะ ฉันไม่กลัวพวกเธอหรอกนะรู้ไว้ด้วย"
"งั้นก็รู้ไว้ด้วยว่าฉันก็ไม่กลัวเธอเหมือนกันนะหวาย^^"ฟางพูดพร้อมยิ้มพิมพ์ใจไปให้
"พวกแกกกกกกกก"หวายทำท่าจะมาตบพวกเราเสียให้ได้ แต่ขอโทษที
...ฉ่าาาาาาา
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
"ขอโทษนะหวายพอดีฉันซื้อมาม่ามากินบนห้อง ก่ะว่าจะทิ้งเเล้วล่ะ เเต่ดีนะน้ำมาม่ายังมีประโยชน์เนอะว่ามะ^O^"เฟย์ยิ้มหวาน ร้ายกาจ--
"เสื้อฉัน!!นังเฟย์"หล่อนทำท่าจะเข้ามาตบอีกสักรอบ
"ถ้ายังเข้ามาฉันจะเอาเฝือกฟาดหน้าเธอเดี๋ยวนี้นะรู้ไว้สะหวาย!!!"ได้ผล นางค้าง..-0-
"ฮึ!วันนี้ฉันเเค่มาคนเดียว แต่รู้ไว้นะ เรื่องไม่จบแค่นี้เเน่"พูดจบนางก็เดินออกไป
"จริญญาทำไมไม่บอกหวายไปดีๆล่ะ เดี๋ยวก็โดนหวายดักตบเอานะ"วาวาเพื่อนร่วมห้องเดินเข้ามาถามอย่างเป็นห่วง
"ไม่เป็นไรหรอกวาวา ขอบใจนะ ^^"
"หึยย!มันน่าเตะนักนังหวายเนี่ย"เฟย์สบถ
"เรื่องอะไรต้องมาเรียกโทโมะว่าโมะเนอะว่ามั๊ย แก้วเลยขึ้นเลยเห็นป่ะ คิคิ"ฟางก็อดเเซวไม่ได้
"พอทั้งคู่เลยนะ ไปเข้าเเถวกันได้เเล้ว-///-"
การเรียนผ่านไปอย่างหฤโหด และก็ถึงช่วงเวลากินข้าวเที่ยงงงงงง
และเเน่นอนว่าต้องมีป๊อบเเละเขื่อนมารับยัยสองตัวนี้
"ไปกินข้าวกันเร็วสามสาว><"เขื่อพูดสีหน้าร่าเริง
"จ้า/จ้า /ชิ้งงง-___-"ต้องบอกมั๊ยว่าใครทำหน้าใส่เขื่อน
"ฉันไม่หิวนะ"นั่นไง งอนมาเลยจ้าเฟย์
หงึกๆๆ
ต่างคนต่างพยักเพยิดให้เขื่อนไปง้อเฟย์ เขื่อนก็ทำตามอย่างว่าง่าย
"เฟย์ เขื่อรู้ว่าเขื่อนผิด"
"..."
"แต่ว่าเขื่อนโดนจินนี่ลากไปนะT^T"
"..."
"เขื่อนหล่อเกินไปไง เฟย์ต้องเข้าใจว่ามีแต่คนอยากอยู่ใกล้เขื่อนนะ-0-" ตอบฉันทีว่านี่คือการง้อ- -!
"-_-"
"แต่ถึงจะมีคนอยากเป็นเเฟนกับเขื่อน แต่เขื่อนก็ยังเวอร์จิ้นนะ เขื่อนเก็บไว้ให้เฟย์>O<"
"-*-///"
"ยกโทษให้น้าาาา"
"-0-"
"เขื่อนยอมทำทุกอย่างเลยน้าาา*0*"
"หืมม??หมายความว่าทุกอย่างสินะ-*-"
"ทุกอย่างครับผ้ม"
"ดี..งั้นวันนี้ยอมให้เฟย์เที่ยวกันเเค่สามคนเฟย์ ฟางและเเก้ว โอเคมั๊ย?"
"เอ้ะ!ไม่ได้นะ มันอันตรายไปกันเเค่ผู้หญิงได้ไง--!"เขื่อนเริ่มโมโห
"ทุกอย่าง.."
"อันนี้ไม่เอานะ"ป็อบมีบทบ้าง
"งั้นเเค่ไปรับก็พอโอเคมั๊ย?"
"โถ่...ก็ได้ ให้ลิมิตเเค่ทุ่มนึง- -ไม่มีต่อรอง"เขื่อนพูดเองเออเอง เชื่อเขาเลย
"ก็ได้"
"งั้นไปกินข้าวได้เเล้ว^^"
ตอนนี้ฉันเดินถือจานข้าวเบียดผู้คนไปมา ทำไมฉันถึงได้เลือกกินร้านไกลจากที่นั่งอยู่คนเดียวนะแถมถือมือเดียวด้วย ให้ตายสิ!
"อุ๊ย!ขอโทษที"หวาย -0- หวายอีกแล้ววว หวายทำข้าวฉันหกหมดเลยยย ข้าวชั้น!TOT
"หวาย!"
"เรียกทำไมเหรอจริญญา"
"เธอทำข้าวฉันหก"
"ก็ฉันขอโทษเเล้วน้า^^"ไอ้ อี ไอ้ อี - -
"มันจะกลับมาอยู่บนจานได้รึไงห๊ะ ไปซื้อมาใหม่ให้ฉันเลยนะ"ฉันออกคำสั้งแต่ดูเหมือนนางจะไม่สนใจเท่าไหร่ กับพยักหน้าให้กับขนมจีน
ขนมจีนกำข้าวขึ้นมาใส่ในจานฉัน!
"กลับมาอยู่บนจานเเล้วนะ เลิกทำตัวมีปัญหาซะที บ้ายบาย ^^"ว่าเเล้วพวกนางก็ทำเสียงคิคิกวนโสตประสาทเดินไป
....หน็อยแนะ!
ทั้งอาย ทั้งโกรธ ดูสิคนมองเต็มโรงอาหารเลย TOT
"ยัยหวาย!!มันทำอะไรเหรอเเก้ว!"เฟย์เดินมาด้วยท่าทีเอาเรื่อง
"ไม่มีอะไรหรอกไปกินข้าวกันเหอะ"ฉันซื้อข้าวมาใหม่และนั่งกินด้วยอารมณ์บูดเน่าและเฟย์โกรธจัด เขื่อนป๊อบฟางคอยระงับอารมณ์ให้เฟย์
ใครโดนกระทำคะ?? -0-
"เฟย์ ฟาง วันนี้ฉันไม่มีอารมณ์ไปร้องเกะหรอกนะ พวกเธอไปกันเหอะ"ฉันพูด
"ได้ไง ฉันก็เหมือนกันละน่าไว้วันหลังล่ะกัน"ทุกคนต่างเห็นด้วย เพราะวันนี้ไม่มีใครมีอารมณ์ร้องเพลงซะเท่าไหร่
"อืม.."
เลิกเรียน
"โอ้ยยย ปวดหัว กลับบ้านกันเหอะฟาง"เฟย์รีบเก็บกระเป๋าเเละชวนฟาง
"วันนี้เรากลับกับเขื่อนและป็อบนะ คงต้องรอสองคนนั้นซ้อมฟุตบอลหน่อย"ดีจังเลยนะ สองคู่นั้นพ่อแม่ก็รุ้จักกัน พูดง่ายๆฉันคิดว่า คงหมั้นๆกันไว้แน่ๆ - -
"บู้วว~แก้ว โมะไม่อยู่เเล้วจะกลับกับใคร รอกลับพร้อมพวกเรามั๊ยอ่ะ?"ฉันว่าจะเเว๊บไปดูอาการโมะหน่อยดีกว่า
..ซักเเป๊บก็ยังดี
"อ๋อ พี่กวินมารับน่ะ เดี๋ยวฉันไปนะ เจอกันพรุ่งนี้"ฉันโกหกเพื่อรักษาฟอร์ม
"โอเคจ้าาา"
ฉันมาถึงโรงพยาบาลล่ะ
ห้อง329
ไม่มีใครอยู่ พิมคงยังไม่มามั้ง โมะก็หลับอยู่
ฉันซื้อขนมที่เราชอบมาวางไว้โต๊ะข้างๆเตียงพร้อมติดโพสต์อิสไว้
'หายเร็วๆนะ'
ฉันมองหน้าโมะก่อนจะเดินไป โมะคว้าข้อมือฉันไว้
"เฮ้~มาแค่นี้ได้ยังไงกันน่ะเเก้ว"เฮ้ยยย โมะไม่ได้หลับนี่นาO_O
"โมะ... ปล่อยเลยนะ ไอ้ขี้โกง ไอ้@$&**)*%$&%"ฉันด่าเเว้ดๆ
"ไม่หยุดสินะ โมะกอดฉันเเละพลิกมาคร่อมร่างฉันไว้บนเตียง
..เกินไปแล้วววว>/////<
โมะเจ็บขาไม่ใช่เหรอ???
"โมะไม่ได้เจ็บขาเหรอ ' '"
"เปล่านี่นา คิคิ โมะน่ะตายยากนะ ><"เลิกทำหน้าขนลุกนั่นเหอะ-_-
"ไอ้ขี้โกงไอ้ขี้วางเเผน แสดงว่าวางเเผนกันหมดทั้งกลุ่มสินะ"
"ใช่เลยยยย>,<"กร๊าซซ ไอ้ผู้ชายหน้ามึนนนนนน@$#*&)&*
"ปล่อยฉันก่อนได้มั๊ยยยยยยย??-////-"สภาพนี้ไม่พร้อมคุยค่ะ
"ไม่เอา-0-ตามบทเเก้วต้องมาจุ๊บหน้าผากโมะเเล้วไปนะ- -"
บทอะไรของแกรรรรรรรTOT
"ไม่เอา-*-"
"ยังไม่หายโกรธเหรอนี่"
"โมะเริ่มก่อนนะ= ="
"มันเป็นเเผนน่าาาา"
"อธิบายมาให้ครบได้มั๊ยหาาา"
"ไม่เอาาา อยากรู้ก็รอวันเสาร์ล่ะกันน้าาาาา>3<"
"ไม่ว่าง เข้าเฝือก-0-"
"ขี้โม้^O^"หรือนี่ก็....โกหกสินะ - -
"เเสดงว่า"ฉันไม่ได้เเขนหัก ถึงว่าสิไม่เจ็บอะไรเลย หมอก็หลอกช้านนนนนTOT
"^^"
จะไปถล่มบ้านทุกคนให้หมดเลย@%&%*&()*)
"ปล่อยเลย แก้วจะกลับเเล้ว"
"จะกลับยังไงล้าาา??^^"คนตัวสูงถามอย่างอารมณ์ดี
"พี่กวินมารับ"
"สงสัยพี่กวินท่าจะไม่ว่างนะ >W<"หมายความว่าไงเนี่ย?
"เอาอะไรมารู้= ="
"อ่ะๆโทรหาสิ"
"แน่อยู่เเล้ว"ฉันกดโทรศัพท์อย่างเชิด
"พี่กวินอยู่ไหนน่ะมารับแก้วได้รึเปล่า??"
(พี่ไม่ว่างเลยน่ะเเก้ว แก้วกลับไปกับเฟย์หรือฟางสิ อยู่โรงเรียนไม่ใช่เหรอ)ไม่ใช่คะ- - แต่นะไม่ว่าจะอยู่ไหนพี่กวินก็คงไม่ว่างหรอก
"โอเคค่ะT^T"
(รีบกลับนะเด็กน้อย วันนี้พี่กลับดึก บ้ายบาย)
ตู๊ดๆๆๆๆ
"เห็นเเล้วใช่มั๊ยยย ^O^"สงสัยจังเลย เกิดอะไรขึ้น ทำไมทุกอย่างลงตัวมาเป็นอย่างงี้
"กลับเ้องก็ได้-3-"ฉันทำท่าจะเดินออกไป
โมะพลิกร่างฉันลงไปที่เตียงอีกครั้งและคร่อมเเบบเดิมเป้ะ -///-
"ไง...จะกลับกับใคร :)"
อร๊ายยยยย>////< บังคับกันชัดๆ
"กับโมะ-////-"
"แค่นั้นเเหละ ไปเปลี่ยนเสื้อก่อนน้าาา>3< ม๊วบบบ"โมะหอมแก้มฉันฟอดใหญ่เเล้วลุกไปเปลี่ยนเสื้อผ้า อร้ากกกก T^T
หนีสิหนี...
"อ้อ อย่าคิดจะหนีนะไม่งั้นล่ะก็ หึหึหึ"
..ไม่หนีแล้วก๊าบบบบบT^T
แต่ก็งงนะเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ไอ้คนสองบุคลิก คอยดูนะวันเสาร์เมื่อไหร่ฉันจะคาดคั้นออกมาให้หมดเลย!!!
-----------------------------------------------------------------------------------------------
วันนี้อัพเร็ว โย่วเย่>< ฝากหน่อยนะค้าาา ตั้งใจเเต่งเลย ขอเม้นเหอะนะคะ นะนะนะ>.,< จุ๊บ
เหตูการณ์พลิกซะงั้นเนอะ ฮิฮิ -////-
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
