เพื่อนกัน...ฉันรักเธอTK

9.8

เขียนโดย eyez

วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 14.38 น.

22 บท

77 วิจารณ์

39.88K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 00.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

2) "โมะต้องมานอนกับฉัน!"

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

KAEW TALK
"อะไรอ่ะแก้ว??"เฟย์ที่อยากรู้ แย่งจดหมายในมือฉันไปอ่าน
"ถามจริงๆเถอะ แม่แกสอนมารยาทมั้ย?"ฉันเเหย่เฟย์
"ถ้าแม่แกสอน แม่ฉันก็สอน ถ้าแม่แกไม่สอน แม่ฉัน☼ก้ไม่สอน จบนะ!"จบค่ะจบๆๆ-0-
"นั่งที่ด้วยนักเรียนทุกคน!"ว้าา~อยู่ก็มียายแก่ใส่เเว่นถือไม้เรียวเดินเข้ามา ใครว้ะนี่ หน้าโบราณจัง??
"ยายคือใครอ่ะคับ?"ธามเพื่อนร่วมห้อง ปากดีถามยายแก่คนนั้น ความจริงฉันก็อยากรู้-0-วันนี้วันเปิดเทอมทุก
อย่าง
ใหม่ไปหมดสำหรับพวกเราแต่ถ้าให้เดาก็คงเป็น ครูประจำชั้นนั่นแหละ
"ถือไม้เรียวอย่างงี้คนตัดอ้อยมั้งธามไท-0-"อุ้ย!เจอไปหนึ่งดอก
"ครูรู้จักชื่อผมได้ไงครับ?"ธามรุ้ตัวจึงรีบเปลี่ยนสรรพนาม
"กดเครื่องคิดเลขหาเอามั้ง ชุดนักเรียนเธอไม่ได้ปักชื่อรึไง?"เอาเเล้วครูวีนเเล้วววว>O<ธามเอ๋ยธาม
"ขอโทษครับ แฮ่ๆ"ธามสำนึกผิดจึงเดินไปนั่งที่
"สวัสดีนักเรียนชั้นม.4/4ทุกคน ครูชื่อครูแอนนี่ นะจ้ะ เกิดที่อเมริกา จบที่ฮอกวอร์ต แม่อยู่ไทยครูจึงได้
มาสอนพวกเธอที่ประเทศนี้ ความจริงครูเป็นลูกครึ่งนะจ้ะ ครูจะมาสอนวิชาเขียนภาษาบาลีจ้ะ แล้วครูก็เป็นครูประจำ
ชั้นพวกเธอด้วยนะ^^"ขออณุญาตวิจารณ์ค่ะ 1.ชื่อ..ไม่ใช่อ่ะครูครูหน้าตาโบราณยังก่ะฟอสซิลเเน่ะ 2.เกิด..หนู
ว่าเกิดอยู่ลาวก้บุญเเล้วนะครู 3.จบจาก..มันมีจริงๆเหรอนี่ไอ้ฮอกวอร์ตอินไปมั้ยครูขา 4.ลูกครึ่ง..จะครึ่งลาว-เขมร รึเขมร-ลาว
ดีคะ? 5.สอน...โห!เหมาะเเล้วครูขาา อุ้ยย!วิจารณ์ครูยาวไปมั๊ยนี่??>O<
แต่จากสายตานักเรียนทั้งห้องก็บ่งบอกได้ว่าทุกคนคิดไม่ได้ต่างจากฉันไปเท่าไหร่เลย เเห่ะๆ^^
"เอาละ เริ่มเรียนเลย อย่าได้เสียเวลา"ครูพูดจบก็สอนเลย ฉันได้แต่นั่งเหม่อเลย ฟางก็เอาแต่นั่งอมยิ้ม เฟย์ก็นั่ง
หลับ เฮ้อออ~
พักเที่ยงทุกคนลงไปทานอาหารเที่ยงกันหมดก็มีแต่พวกฉัน3คน
"แก้ว ป่ะๆ"โมะที่กำลังมาเรียกฉันจูงมือฉันออกมาจากห้อง แต่เฟย์-ฟางนั่งหลับ
"เดี๋ยว บอกเฟย์ ฟางก่อน "ฉันพูด
"ไม่ต้องๆไอ้เขื่อนมันจะมาตาม ที่ฉันจะพาเธอไปน่ะ คือสวนหลังโรงเรียน^[++]^"ไปทำไมกันย้ะ สวนหลัง
โรงเรียน??
"ไปทำไม?"ฉันถามโมะ
"เอาน่า!ไปถึงก็รู้เองแหละ นะนะนะ"โมะอ้อนฉัน
"ถ้าโมะทำอะไรฉันขึ้นมาล่ะ?"ฉันพูด
โป้กกก
"เอาไส้ติ่งคิดรึไงห้ะ?ไปเถอะนะ"โมะลากและอ้อนฉัน
"จะไปทำไมสวนหลังโรงเรียน วิวก็ดีนะ แต่ว่ามันดูเปลี่ยวไปหน่อย เวลามีนักเรียนไปก็ทำแต่เรื่องไม่ดีทั้งนั้นเเหละ
นะ"ฉันก็อ้อนสุดๆ
"เราเป็นเพื่อนกันมากี่ปีแล้ว?"เอิ่มขอนับก่อน ฉันยืนนับนิ้วมือ
โป้กกก
"เอ้าาา!โมะมาเขกหัวฉันทำไมนี่?><"ฉันโวยวาย
"แค่นี้ก้ต้องนับ...8ปีจ้า8ปี เพราะงั้นฉันไม่ทำอะไรแก้วหรอก"โหยย~ไว้ใจไม่ได้อยู่ดีแหละ
"ไม่!!!บอกก่อนๆ"ณ ตอนนี้ฉันอยู่ทั้งหลังตึกเรียนแล้ว ก็แบบว่าโมะลากอ่านะ.///. แต่ว่าบรรยาศเงียบไปอ่ะ
"โหยย~ก็ได้ๆ"
"..."
"ขอเบอร์พิมให้หน่อย-///-"
"ทำไมไม่เอาพวก ทวิต เฟส ไลน์ วอทแอพ บีบี อะไรอย่างงี้ก่อนยะ!แล้วอีกอย่างฉันไม่ค่อยถูกก่ะยัยพิมด้วยสิ"
"ฉันอยากได้ยินเสียงของพิม มันทำให้ฉันแทบละลายเลยอ่าาา><"พูดไปก็ม้วนไป เช้อออ~
"มีข้อแม้!"ฉันชิงพูดก่อน ไม่งั้นคงได้ฟังสรรพคุณของยัยพิมจนหูชาเเน่ๆ
"อะไรอ่ะ?"โมะถาม
"โมะต้องมานอนกับฉันคืนนี้!"ฉันพูด (นอนหมายถึงนอนหลับนะเจ้าคะ^^)

บท 1

สารบัญ

บท 3