เพื่อนกัน...ฉันรักเธอTK
เขียนโดย 
eyez
วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 14.38 น.
แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 00.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) "โมะต้องมานอนกับฉัน!"
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความKAEW TALK
"อะไรอ่ะแก้ว??"เฟย์ที่อยากรู้ แย่งจดหมายในมือฉันไปอ่าน
"ถามจริงๆเถอะ แม่แกสอนมารยาทมั้ย?"ฉันเเหย่เฟย์
"ถ้าแม่แกสอน แม่ฉันก็สอน ถ้าแม่แกไม่สอน แม่ฉัน☼ก้ไม่สอน จบนะ!"จบค่ะจบๆๆ-0-
"นั่งที่ด้วยนักเรียนทุกคน!"ว้าา~อยู่ก็มียายแก่ใส่เเว่นถือไม้เรียวเดินเข้ามา ใครว้ะนี่ หน้าโบราณจัง??
"ยายคือใครอ่ะคับ?"ธามเพื่อนร่วมห้อง ปากดีถามยายแก่คนนั้น ความจริงฉันก็อยากรู้-0-วันนี้วันเปิดเทอมทุก
อย่าง
ใหม่ไปหมดสำหรับพวกเราแต่ถ้าให้เดาก็คงเป็น ครูประจำชั้นนั่นแหละ
"ถือไม้เรียวอย่างงี้คนตัดอ้อยมั้งธามไท-0-"อุ้ย!เจอไปหนึ่งดอก
"ครูรู้จักชื่อผมได้ไงครับ?"ธามรุ้ตัวจึงรีบเปลี่ยนสรรพนาม
"กดเครื่องคิดเลขหาเอามั้ง ชุดนักเรียนเธอไม่ได้ปักชื่อรึไง?"เอาเเล้วครูวีนเเล้วววว>O<ธามเอ๋ยธาม
"ขอโทษครับ แฮ่ๆ"ธามสำนึกผิดจึงเดินไปนั่งที่
"สวัสดีนักเรียนชั้นม.4/4ทุกคน ครูชื่อครูแอนนี่ นะจ้ะ เกิดที่อเมริกา จบที่ฮอกวอร์ต แม่อยู่ไทยครูจึงได้
มาสอนพวกเธอที่ประเทศนี้ ความจริงครูเป็นลูกครึ่งนะจ้ะ ครูจะมาสอนวิชาเขียนภาษาบาลีจ้ะ แล้วครูก็เป็นครูประจำ
ชั้นพวกเธอด้วยนะ^^"ขออณุญาตวิจารณ์ค่ะ 1.ชื่อ..ไม่ใช่อ่ะครูครูหน้าตาโบราณยังก่ะฟอสซิลเเน่ะ 2.เกิด..หนู
ว่าเกิดอยู่ลาวก้บุญเเล้วนะครู 3.จบจาก..มันมีจริงๆเหรอนี่ไอ้ฮอกวอร์ตอินไปมั้ยครูขา 4.ลูกครึ่ง..จะครึ่งลาว-เขมร รึเขมร-ลาว
ดีคะ? 5.สอน...โห!เหมาะเเล้วครูขาา อุ้ยย!วิจารณ์ครูยาวไปมั๊ยนี่??>O<
แต่จากสายตานักเรียนทั้งห้องก็บ่งบอกได้ว่าทุกคนคิดไม่ได้ต่างจากฉันไปเท่าไหร่เลย เเห่ะๆ^^
"เอาละ เริ่มเรียนเลย อย่าได้เสียเวลา"ครูพูดจบก็สอนเลย ฉันได้แต่นั่งเหม่อเลย ฟางก็เอาแต่นั่งอมยิ้ม เฟย์ก็นั่ง
หลับ เฮ้อออ~
พักเที่ยงทุกคนลงไปทานอาหารเที่ยงกันหมดก็มีแต่พวกฉัน3คน
"แก้ว ป่ะๆ"โมะที่กำลังมาเรียกฉันจูงมือฉันออกมาจากห้อง แต่เฟย์-ฟางนั่งหลับ
"เดี๋ยว บอกเฟย์ ฟางก่อน "ฉันพูด
"ไม่ต้องๆไอ้เขื่อนมันจะมาตาม ที่ฉันจะพาเธอไปน่ะ คือสวนหลังโรงเรียน^[++]^"ไปทำไมกันย้ะ สวนหลัง
โรงเรียน??
"ไปทำไม?"ฉันถามโมะ
"เอาน่า!ไปถึงก็รู้เองแหละ นะนะนะ"โมะอ้อนฉัน
"ถ้าโมะทำอะไรฉันขึ้นมาล่ะ?"ฉันพูด
โป้กกก
"เอาไส้ติ่งคิดรึไงห้ะ?ไปเถอะนะ"โมะลากและอ้อนฉัน
"จะไปทำไมสวนหลังโรงเรียน วิวก็ดีนะ แต่ว่ามันดูเปลี่ยวไปหน่อย เวลามีนักเรียนไปก็ทำแต่เรื่องไม่ดีทั้งนั้นเเหละ
นะ"ฉันก็อ้อนสุดๆ
"เราเป็นเพื่อนกันมากี่ปีแล้ว?"เอิ่มขอนับก่อน ฉันยืนนับนิ้วมือ
โป้กกก
"เอ้าาา!โมะมาเขกหัวฉันทำไมนี่?><"ฉันโวยวาย
"แค่นี้ก้ต้องนับ...8ปีจ้า8ปี เพราะงั้นฉันไม่ทำอะไรแก้วหรอก"โหยย~ไว้ใจไม่ได้อยู่ดีแหละ
"ไม่!!!บอกก่อนๆ"ณ ตอนนี้ฉันอยู่ทั้งหลังตึกเรียนแล้ว ก็แบบว่าโมะลากอ่านะ.///. แต่ว่าบรรยาศเงียบไปอ่ะ
"โหยย~ก็ได้ๆ"
"..."
"ขอเบอร์พิมให้หน่อย-///-"
"ทำไมไม่เอาพวก ทวิต เฟส ไลน์ วอทแอพ บีบี อะไรอย่างงี้ก่อนยะ!แล้วอีกอย่างฉันไม่ค่อยถูกก่ะยัยพิมด้วยสิ"
"ฉันอยากได้ยินเสียงของพิม มันทำให้ฉันแทบละลายเลยอ่าาา><"พูดไปก็ม้วนไป เช้อออ~
"มีข้อแม้!"ฉันชิงพูดก่อน ไม่งั้นคงได้ฟังสรรพคุณของยัยพิมจนหูชาเเน่ๆ
"อะไรอ่ะ?"โมะถาม
"โมะต้องมานอนกับฉันคืนนี้!"ฉันพูด (นอนหมายถึงนอนหลับนะเจ้าคะ^^)
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
