เพื่อนกัน...ฉันรักเธอTK

9.8

เขียนโดย eyez

วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 14.38 น.

22 บท

77 วิจารณ์

39.90K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 00.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

10) หึง??

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

บนรถ
"-_-"โมะมองหน้าฉันพร้อมกับทำหน้านิ่ง
"อะไรของโมะน่ะมามองแก้วอย่างงั้นทำไม???- -"
"แก้วอยากแต่งงานกับไอ้หน้าวอกจริงๆงั้นเหรอ??"
"ไม่ใช่นะ แก้วแค่หมั้นเฉยๆแต่จะเเต่งก็ต่อเมื่อแก้วกับพี่กวินเรียนจบแล้วเท่านั้น!"
"เหอะ!มันพาแก้วไปร้านเช่าชุดเเต่งงานทำไมล่ะถ้างั้น?"
"ก็คงแบบว่า...หาชุดหมั้นไงๆ^^"
"ไม่เอาอ่ะ โมะไม่อยากให้แก้วหมั้นกับใครเลย ไม่ยอม!"พูดยังก่ะเราเป้นแฟนกันเเน่ะ-////-
"เห้อออ...."ฉันถอนหายใจเเล้วก็มองไปนอกหน้าต่าง อะไรๆก็วุ่นวายไปหมดเลยนะT^T
บ้านพิม
ขอ3คำ "มัน ใหญ่ มาก"=[]= นี่เรียกพระราชวังเลยมั้งน่ะ ยัยพิมนี่ก็รวยไม่ใช่เล่นเลยนะ
"ถึงเเล้วๆ"โมะพูด
"เรามาทำไมเหรอ?"
"ก็...พิมชวนมาทานข้าวที่บ้านน่ะ"
"ก็เลยมาสินะ-_-"
"ช่ายย ก็บ้านพิมใหญ่กว่าบ้านเราหลายเท่าขนาดนี้ อาหารคงจะอร่อยแบบสุดๆไปเลยนะือาจจะเหมือนภัตตาคารเลยก็ได้><"
"ใจง่าย หลอกง่าย เห็นแก่กิน!"
"แก้วด่าโมะอ่ะT^T"
"เอาเถอะ...แก้วกลับดีกว่านะ ไม่ค่อยถูกกับพิมซะเท่าไหร่น่ะ"จริงๆนะ ขืนให้ฉันนั่งร่วมโต้ะกับยัยพิมมีหวังจิกกันไปจิกกันมาเเน่-0-
"แก้วจะกลับยังไงอ่า"
"แท๊กซี่ก็มีถมเถ-*-"
"ไม่เอาหรอก เอางี้เเล้วกันโมะเอากุญแจไปคืนพิมเสร็จเราก็กลับพร้อมกันเลยก็ได้ นะนะนะ><"บอกตรงๆนะ ฉันไม่ชอบให้โมะอ้อนอย่างง้เลย...
"เห้ออ ก็ได้"
ฉันเดินลงรถเเล้วเข้าไปในตัววัง- - โหๆใหญ่เว่อร์เลยอ่ะ
"อ้ะ!โมะ มาพอดีเลยพิมกำลังจะอาบน้ำอ่ะ"มันพอดีตรงไหนย้ะ?-_-
"ห้ะๆ^_^พอดีโมะมาคืนกุญเเจน่ะครับ"
"อ๋อๆค่าาา งั้นก็มารอทานข้าวเที่ยงด้วยกันสิคะ><"
"เอ่อ..โอ้ย"ฉันหยิกโมะ
"-_-"และจิกสายตาไป
"เอ้ะๆทำไมเหรอคะ?"
"ก็พอดีว่าาา..."โมะกำลังหาเหตุผลแต่ฉันไม่ไหวเเล้วนะ
"อ๋อๆโมะคงมีธุระสินะคะ ไม่เป็นไรๆไว้วันหลังมากินก็ได้คะ^^"
"ขอบคุณที่เข้าใจโมะนะครับ^_^"
"ค่าาา :) โมะคะคือเมื่อวานทำไมไม่โทรหาพิมเลยอ่ะ"นั่นไง- -ฉันไม่มีบทเเล้วสิTOT
"ก็ยุ่งๆน่ะครับ ห้ะๆเดี๋ยวเย็นนี้โทรหานะครับ"
"เ่ิอ่อ..อย่าลืมโทรหานะคะ ><"
"ได้สิครับ^[+++]^"อ้ากกกกกกกกก พ่นไฟ ฉันพยายามเก็บอาการสุดฤทธิ์
"ขอบคุณนะคะ โมะของพิม >O<"น้อยๆหน่อยย่ะ-*-
"อะแฮ่มๆ"ฉันกระแอมเสียงดัง
"อ๋อๆแก้วไม่ค่อยสบายเดี๋ยวโมะพาแก้วไปหาซื้อยาก่อนนะพิม "
"โอเคค่ะโมะ :)"
ในที่สุดเราก็เดินออกมาจากวังนั่นซะทีให้ตายเถอะ เรากำลังเดินไปขึ้นแท๊กซี่กัน แต่โมะก็พูดจากวนเบื้องล่างว่า
"แก้วน่ะหึงโมะใช่ม้าา"
"อะไรย้ะ ใครจะไปหึงคนอย่างโมะกัีน- -"
"ก็แก้วน่ะไม่อยากให้พิมสนิทก่่ะโมะำไง"
"ไม่ใช่!"
"ว้าา~คนอะไรปากเเข็งชมัด><"
"โมะ เราเป้นเพื่อนกันนะ จะให้แก้วคิดอะไรกับโมะได้ไงกัน"
"ก็ดีเเล้วล่ะ อย่ามาเผลอคิดอะไรกับโมะเเล้วกัน :p"
"ย้ะ :P"

บท 9

สารบัญ

บท 11