รักสลับยัยน้องรหัส

       " เฮ้ย! แก้วตื่นเดี่ยวนี้นะ" 

     " อาราย คนจะนอน น่ารำคาญจริงๆ"

     " แก้ว แก้ว ตื่นเถอะ" ฟางเอ่ยบอกพร้อมเขย่าตัวเพื่อนสาวให้ตื่น

     " ฟางลงไปข้าล่างเถอะ ไอ้ป๊อบมันรอเราอยู่"

     " แต่ยัยแก้ว..."

     " แฟนพี่นะ เดี๋ยวพี่ดูแลเอง" โทโมะเอ่ยบอก  ทำให้หญิงสาวหน้าหวานรีบออกไปจากห้องทันที

      " แก้วครับ ตื่นได้แล้วครับ"

      " ขอนอนอีกสักแปบนะฟาง มามะ มาให้แก้วใจกอดหน่อย" หญิงสาวเอ่ยบอกโดยไม่ลืมตา ก่อนจะดึงคนที่นั่งข้างๆ มานอนกอดเอาไว้

      " แก้วครับ พี่นะไม่ใช่น้องฟาง"

      " อ้าว! พี่โมะ กลับมาตั้งแต่เมื่อไรค่ะ" แก้วลืมตามาเห็นแฟนหนุ่มก็เอ่ยถามพร้อมลุกขึ้นนั่ง

      " มาสักพักแล้วครับ ทำไมมานอนตรงนี้ แถมยังจะกอดน้องฟางอีก พี่ไม่ยอมนะ" 

      " งั้นเพื่อนๆ พี่ก็ต้องมาแล้วล่ะสิ งั้นเราลงไปข้างล่างดีกว่าค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วลุกขึ้นยืน

      " ไม่เอาอ่ะ พี่อยากอยู่กะน้องแก้ว"

      " ไม่เอาค่ะ เดี๋ยวเพื่อนๆ พี่จะรอนาน" แก้วเอ่ยบอกแล้วดึงแขนแฟนหนุ่มให้ลุกขึ้น

      " ให้พวกมันรอไปเถอะ แค่ชั่วโมง สองชั่วโมง"

      " ไม่มีมั้งค่ะ"

      " ดีสิ เพราะเรามีเรื่องจ้องเคลียร์กัน" โทโมะเอ่ยบอกแล้วดึงแฟนสาวให้ลงมานั่งบนตักของตัวเอง

      " เรื่องอะไร เราไม่มีอะไรที่จะต้องเคลียร์กันนะ" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะพยายามลุกออกจากตักขอชายหนุ่ม

      " ก็เมื่อเช้า....

   ก๊อก ก๊อก ก๊อก

      " ขออนุญาติขัดเวลาสวีตกันสักแปบนะครับคุณเพื่อนกับคุณรุ่นน้อง" ป๊อบปี้เอ่ยขัดจังหวะการคุย  ทำให้ทั้งสองคนหัดไปมองการที่ประตู  แก้วได้จังหวะจึงลุกจากตักของแฟนหนุ่มทันที

      " มีอะไรว่ะ" โทโมะเอ่ยบอกอย่างหงุดหงิด

      " ทุกคนรอแกกับน้องแก้วอยู่ เชิญไปกินข้าวได้แล้ว"

      " แก้วกับพี่โมะกำลังจะลงไปพอดีเลยค่ะ ไปค่ะพี่โมะ" แก้วเอ่ยเรียกแฟนหนุ่มก่อนจะเดินนำออกไปก่อน  โทโมะมองตามแฟนสาวก่อนจะหันมาจ้องหน้าเพื่อน

      " ข้าไม่เกี่ยวนะ 555" ป๊อบปี้เอ่ยบอกแล้วรีบเผ่นออกไปทันที  โทโมะส่ายหัวก่อนจะเดินตามลงมาทันที

      " เป็นอะไรว่ะไอ้โมะ น่าบูดเชียว" เคนตะเอ่ยถามเพื่อนหนุ่ม

      " สงสัยจะโดนขัดจังหวะเวลาสวีตล่ะมั้ง"

      " 5555555" ทุกคนหัวเราะยกเว้นโทโมะกับแก้ว

      " รีบกินดิ หิวกันไม่ใช่หรอ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะตักอาหารใส่จานให้แฟนสาว

      " เป็นอะไรค่ะ น่าบูดเชียว"

      " เมื่อเช้าคุยกับใคร อย่าคิดว่าพี่ไม่เห็นนะ" โทโมะเอ่ยบอกอย่างงอนๆ

    ++ พี่สาวกลับมาบ้าน 1 วัน ก็เอาไปหนึ่งตอนก่อนนะจร้า ไว้ได้คอมจะมาอัพให้อีก  ไม่รู้ว่ายังมีสาวกทีเคอยากอ่านอยู่บ้างไหม แต่ก็จะอัพนะ  แต่ถ้าไม่มีคนอ่านจริงๆ ก็คงจะต้องปิดแหละ ขอบคุณที่ติดตามนิยายกันมา  ++