รักสลับยัยน้องรหัส
8.3
29)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ทั้งสองผลัดกันอาบน้ำโดยแก้วอาบก่อนก็ออกมานั่งแต่งหน้า ทำผมและค่อยแต่งตัว
" แฟนใคร สวยจัง" โทโมะที่หยิบเสื้อเดินมาหาหญิงสาวแล้วสวมใส่ แก้วหันมาหาชายหนุ่มก่อนจะติดกระดุมให้ครบทุกเม็ด
" ไม่เอาเสื้อใส่ในกางเกงให้พี่ด้วยเหรอ"
" ไม่ใช่เรื่อง" แก้วบอกแล้วหันหน้าไปหยิบเนคไทที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งมาผูกให้ชายหนุ่ม
" กลัวเหรอ"
" ใช่ แก้วกลัวหนอน" แก้วบอกอย่างยิ้มๆ
" มันไม่น่ากลัวหรอก ลองดูสิ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วยิ้ม
" ทำเอง" แก้วบอกแล้วรูดเนคไทไปสุดจนรัดคอชายหนุ่ม
" โอ๊ย เดี๋ยวพี่หายใจไม่ออกทำไงล่ะ" โทโมะบอกแล้วคลายเนคไทออกมาให้พอดี
" พาส่งโรงพยาบาลไง ไม่เห็นจะยากตรงไหนเลย" แก้วบอกแล้วตรวจเสื้อผ้าหน้าผมของตัวเอง
" นึกว่าจะให้ออกซิเจนพี่"
" คิดแต่เรื่องแบบนี้ใช่ไหม แก้วจะได้เลิก" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
" ไม่เอานะ พี่ขอโทษครับ" โทโมะบอกแล้วหอมแก้มหญิงสาว
" ไปเถอะ " แก้วบอกแล้วหยิบกระเป๋าถือสีขาวออกมาพร้อมชายหนุ่ม ไม่นานทั้งสองก็เดินทางมาถึงโรงแรมที่จัดงานเลี้ยง
" หวัดดีค่ะป๊า ม๊า" แก้วและโทโมะยกมือไหว้บิดามารดาของหญิงสาว
" พาน้องเข้าไปในงานเถอะลูก" ม๊าบอกกับทั้งคู่
" พี่แก้ว" เสียงเรียกทำให้แก้วหันไปมอง
" พิชชี่ กั้ง กวัง เควิน จีโฮ คยองเท" แก้วเอ่ยเรียกชายหนุ่มทั้ง6 ที่เป็นรุ่นน้อง ทั้งหมดจึงวิ่งเข้ามากอดด้วยความคิดถึง จนทำให้โทโมะที่จับมือหญิงสาวหลุดออกไปยืนห่างๆ
" ผมคิดถึงพี่มากเลย" เควินบอกแล้วหอมแก้มหญิงสาว
" พวกผมด้วย" ทั้งหมดต่างรุมหอมแก้มหญิงสาว โทโมะตอนแรกที่เห็นมากอดก็มองด้วยสายตาที่โกรธแต่พยายามระงับอารมณ์ไว้ แต่พอเห็ฯมาหอมแก้วก็มองอย่างตาโตก่อนจะเข้าไปดึงหญิงสาวออกมาห่างๆ
" มานี้เลยแก้ว" โทโมะดึงหญิงสาวเข้ามากอด
" ใครอ่ะพี่แก้ว อย่าบอกนะว่าแฟน" พิชชี่เอ่ยถามหญิงสาว
" ใช่ และพวกนายก็อย่ามากอดมาหอมแฟนพี่ เข้าใจไหม" โทโมะเอ่ยบอกอย่างเสียงเข้ม
" โอ้ หึงแรงอ่ะ" กวังเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
" พอเลยพี่โมะ นี้มันรุ่นน้องแก้ว เราสนิทกันมากกกกก" แก้วเอ่ยบอกเพราะพ่อแม่ของทั้ง6 คนเป็นเพื่อนกัน ทำให้พวกเราสนิทกันมาตั้งแต่เด็ก
" นั้นแหละ หวง" โทโมะบอกแล้วดึงหญิงสาวไปนั่งที่โต๊ะ
" เป็นอะไรไปครับคุณว่าที่น้องเขย หน้ามุ่ยเชียว" ฟลุ๊คเอ่ยแซวชายหนุ่ม เพราะเหตุการณ์เมื่อกี้เขากับพี่กราฟ พี่ชายก็ยืนดูอยู่ไกลๆ
" หึงหวงอย่างเดียว หน้าตาแบบนี้" กราฟเอ่ยบอกแล้วนั่งลงใกล้ๆ น้องสาว
" หกคนนี้กับแก้วสนิทกันมากเลยนะ นอนด้วยกันก็นอนมาแล้ว" ฟลุ๊คเอ่ยบอก แล้วยิ้มยังพอใจที่แกล้งชายหนุ่มได้
" พอเถอะพี่ฟลุ๊ค" แก้วเอ่ยบอกพี่ชาย
" นอนยังไง" โทโมะกระซิบข้างหูหญิงสาว
" นอนยังไงก็ได้ แต่ไม่ได้นอนแบบพี่แล้วกัน" แก้วบอกทำให้ชายหนุ่มยิ้มออกมา
" พี่คนเดียวเท่านั้นที่จะนอนแบบนี้ได้" โทโมะบอกแล้วหอมแก้มหญิงสาว
" เอาหน้าห่างกันหน่อยก็ได้ เดี๋ยวโดน" กราฟเอ่ยบอกเพราะหวงน้องสาว
" ครับคุณพี่" โทโมะบอกแล้วเอาหน้าออกมา แต่มือซ้ายยกขึ้นมาโอบไล่ ส่วนมือขวาก็วางไว้บนขาอ่อนของหญิงสาวที่นั่งไขว่ห้างไว้ หลักเสร็จยังทั้งคู่ก็กลับมานอนที่บ้าน
" ม๊าให้คนจัดห้องไว้ให้แล้วนะ ขึ้นไปพักผ่อนเถอะ" ม๊าเอ่ยบอกชายหนุ่ม โทโมะยิ้มให้ก่อนจะเดินไปยังห้องนอน
" ไม่ต้องล็อคห้องนะแก้วใจ" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวเมื่อเดินมาหยุดที่หน้าห้องของหญิงสาว ส่วนห้องตัวเองก็อยู่ตรงข้าม
" ทำไมอ่ะ"
" เพราะคืนนี้พี่จะย่องหาไงครับ" โทโมะเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
" จะล็อค"
" ลองล็อคสิ โดนชุดใหญ่ไม่ให้หลับให้นอนเลย" โทโมะบอกแล้วเดินกลับไปที่ห้องเพื่อนอาบน้ำและรอให้ทุกคนเข้านอนกันให้หมด
++ อัพแล้ว ไม่รู้จะถูกใจหรือป่าว เม้น โหวตให้ด้วยนะจร้า จุ๊ย จุ๊บ ++
" แฟนใคร สวยจัง" โทโมะที่หยิบเสื้อเดินมาหาหญิงสาวแล้วสวมใส่ แก้วหันมาหาชายหนุ่มก่อนจะติดกระดุมให้ครบทุกเม็ด
" ไม่เอาเสื้อใส่ในกางเกงให้พี่ด้วยเหรอ"
" ไม่ใช่เรื่อง" แก้วบอกแล้วหันหน้าไปหยิบเนคไทที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งมาผูกให้ชายหนุ่ม
" กลัวเหรอ"
" ใช่ แก้วกลัวหนอน" แก้วบอกอย่างยิ้มๆ
" มันไม่น่ากลัวหรอก ลองดูสิ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วยิ้ม
" ทำเอง" แก้วบอกแล้วรูดเนคไทไปสุดจนรัดคอชายหนุ่ม
" โอ๊ย เดี๋ยวพี่หายใจไม่ออกทำไงล่ะ" โทโมะบอกแล้วคลายเนคไทออกมาให้พอดี
" พาส่งโรงพยาบาลไง ไม่เห็นจะยากตรงไหนเลย" แก้วบอกแล้วตรวจเสื้อผ้าหน้าผมของตัวเอง
" นึกว่าจะให้ออกซิเจนพี่"
" คิดแต่เรื่องแบบนี้ใช่ไหม แก้วจะได้เลิก" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
" ไม่เอานะ พี่ขอโทษครับ" โทโมะบอกแล้วหอมแก้มหญิงสาว
" ไปเถอะ " แก้วบอกแล้วหยิบกระเป๋าถือสีขาวออกมาพร้อมชายหนุ่ม ไม่นานทั้งสองก็เดินทางมาถึงโรงแรมที่จัดงานเลี้ยง
" หวัดดีค่ะป๊า ม๊า" แก้วและโทโมะยกมือไหว้บิดามารดาของหญิงสาว
" พาน้องเข้าไปในงานเถอะลูก" ม๊าบอกกับทั้งคู่
" พี่แก้ว" เสียงเรียกทำให้แก้วหันไปมอง
" พิชชี่ กั้ง กวัง เควิน จีโฮ คยองเท" แก้วเอ่ยเรียกชายหนุ่มทั้ง6 ที่เป็นรุ่นน้อง ทั้งหมดจึงวิ่งเข้ามากอดด้วยความคิดถึง จนทำให้โทโมะที่จับมือหญิงสาวหลุดออกไปยืนห่างๆ
" ผมคิดถึงพี่มากเลย" เควินบอกแล้วหอมแก้มหญิงสาว
" พวกผมด้วย" ทั้งหมดต่างรุมหอมแก้มหญิงสาว โทโมะตอนแรกที่เห็นมากอดก็มองด้วยสายตาที่โกรธแต่พยายามระงับอารมณ์ไว้ แต่พอเห็ฯมาหอมแก้วก็มองอย่างตาโตก่อนจะเข้าไปดึงหญิงสาวออกมาห่างๆ
" มานี้เลยแก้ว" โทโมะดึงหญิงสาวเข้ามากอด
" ใครอ่ะพี่แก้ว อย่าบอกนะว่าแฟน" พิชชี่เอ่ยถามหญิงสาว
" ใช่ และพวกนายก็อย่ามากอดมาหอมแฟนพี่ เข้าใจไหม" โทโมะเอ่ยบอกอย่างเสียงเข้ม
" โอ้ หึงแรงอ่ะ" กวังเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
" พอเลยพี่โมะ นี้มันรุ่นน้องแก้ว เราสนิทกันมากกกกก" แก้วเอ่ยบอกเพราะพ่อแม่ของทั้ง6 คนเป็นเพื่อนกัน ทำให้พวกเราสนิทกันมาตั้งแต่เด็ก
" นั้นแหละ หวง" โทโมะบอกแล้วดึงหญิงสาวไปนั่งที่โต๊ะ
" เป็นอะไรไปครับคุณว่าที่น้องเขย หน้ามุ่ยเชียว" ฟลุ๊คเอ่ยแซวชายหนุ่ม เพราะเหตุการณ์เมื่อกี้เขากับพี่กราฟ พี่ชายก็ยืนดูอยู่ไกลๆ
" หึงหวงอย่างเดียว หน้าตาแบบนี้" กราฟเอ่ยบอกแล้วนั่งลงใกล้ๆ น้องสาว
" หกคนนี้กับแก้วสนิทกันมากเลยนะ นอนด้วยกันก็นอนมาแล้ว" ฟลุ๊คเอ่ยบอก แล้วยิ้มยังพอใจที่แกล้งชายหนุ่มได้
" พอเถอะพี่ฟลุ๊ค" แก้วเอ่ยบอกพี่ชาย
" นอนยังไง" โทโมะกระซิบข้างหูหญิงสาว
" นอนยังไงก็ได้ แต่ไม่ได้นอนแบบพี่แล้วกัน" แก้วบอกทำให้ชายหนุ่มยิ้มออกมา
" พี่คนเดียวเท่านั้นที่จะนอนแบบนี้ได้" โทโมะบอกแล้วหอมแก้มหญิงสาว
" เอาหน้าห่างกันหน่อยก็ได้ เดี๋ยวโดน" กราฟเอ่ยบอกเพราะหวงน้องสาว
" ครับคุณพี่" โทโมะบอกแล้วเอาหน้าออกมา แต่มือซ้ายยกขึ้นมาโอบไล่ ส่วนมือขวาก็วางไว้บนขาอ่อนของหญิงสาวที่นั่งไขว่ห้างไว้ หลักเสร็จยังทั้งคู่ก็กลับมานอนที่บ้าน
" ม๊าให้คนจัดห้องไว้ให้แล้วนะ ขึ้นไปพักผ่อนเถอะ" ม๊าเอ่ยบอกชายหนุ่ม โทโมะยิ้มให้ก่อนจะเดินไปยังห้องนอน
" ไม่ต้องล็อคห้องนะแก้วใจ" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวเมื่อเดินมาหยุดที่หน้าห้องของหญิงสาว ส่วนห้องตัวเองก็อยู่ตรงข้าม
" ทำไมอ่ะ"
" เพราะคืนนี้พี่จะย่องหาไงครับ" โทโมะเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
" จะล็อค"
" ลองล็อคสิ โดนชุดใหญ่ไม่ให้หลับให้นอนเลย" โทโมะบอกแล้วเดินกลับไปที่ห้องเพื่อนอาบน้ำและรอให้ทุกคนเข้านอนกันให้หมด
++ อัพแล้ว ไม่รู้จะถูกใจหรือป่าว เม้น โหวตให้ด้วยนะจร้า จุ๊ย จุ๊บ ++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ