รักสลับยัยน้องรหัส

           " น้องแก้ว"  เคนตะกับโทโมะเอ่ยชื่อมาพร้อมกัน
           " ค่ะ แก้วเอง" ฉันบอกแล้วยิ้มให้กับพี่โทโมะที่ดูจ๋อยลงไป
           " น้องแก้วจะไปไหนครับ ตั้งอาทิตย์หนึ่ง" เคนตะถามน้องรหัสตัวเอง
           " ไปทะเลค่ะ"
           " แล้วน้องแก้วมามีอะไรหรือเปล่าครับ" โทโมะถามหญิงสาวทันที
           " พอดีแก้วลืมไอแพดไว้ที่ฟางนะค่ะ เลยมาเอา"
           " น้องแก้วจะกลับหรือยังครับ เดี๋ยวพี่ไปส่ง" โทโมะเอ่ยถาม
           " ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมดูแลเองได้" พี่กราฟเดินเข้ามาได้ยินพอดี
           " พี่กราฟ" ฉัเรียกด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าพี่กราฟจะเดินมาหา
           " แล้วคุณเป็นใคร นี้แฟนผมนะครับ" โทโมะบอกแล้วโอบเอวหญิงสาวไว้หลวมๆ
           " ผมเป็นใครไม่สำคัญ แต่ผมไม่มีวันทำให้แก้วเสียใจ" พี่กราฟดึงน้องสาวมียืนข้างตัวเอง
           " พี่กราฟไปเถอะ อย่ามีเรื่องเลย" ฉันบอกพี่ชายของฉัน พร้อมดึงให้ออกมา
           " แก้วจะไปไหนไม่ได้ มานี้เลย" โทโมะบอกแล้วเข้าไปผลักชายหนุ่ม  ก่อนจะเข้าไปอุ้มหญิงสาวไปที่รถตัวเองทันที 
           " พี่ปล่อยแก้วนะ" ฉันบอกคนที่อุ้มฉันอยู่
           " พี่ปล่อยแน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้" โทโมะบอกแล้ววางหญิงสาวลงในรถก่อนจะเดินไปยังฝั่งคนขับ  แล้วขับรถออกไปทันที
 
 
            กราฟวิ่งตามน้องสาวมาด้วยความเป็นห่วงแต่ไม่ทันเพราะชายหนุ่มที่อุ้มน้องสาวได้ขับรถออกไปแล้ว  กราฟมองตามด้วยความไม่พอใจ
            " ฟาง คนเมื่อตะกี้มันเป็นใคร" กราฟเดินกลับมาที่โต๊ะถามเพื่อนของน้องสาว
           " เอ่อ.คือพี่โทโมะนะค่ะ เป็นรุ่นพี่ของแก้ว" ฉันบอกกับพี่ชายของเพื่อน
           " ไอ้โมะมันรักน้องแก้วจริงๆ นะครับ" เคนตะบอกขึ้นมาอีกคน
           " แต่ทำอย่างนี้มันไม่ให้เกียรติน้องสาวพี่นะ" กราฟบอกออกมาอย่างอารมณ์เสีย
           " มันคงไม่ทำอะไรคนที่ันรักหรอกมันครับพี่ "ป๊อบปี้บอกมา
           " ลองดูไปก่อนนะครับ ให้โอกาสเพื่อนผมบ้าง" เคนตะบอกกับพี่ชายของแก้ว
           " ก็ได้ ถ้ามันทำอะไรแก้วล่ะก็น่าดู"  พี่กราฟบอกแล้วเดินออกไปทันที 
           " น้องฟางครับ พี่ชายคนนี้ของแก้วเขาหวงแก้วแบบนี้เหรอครับ"
           " ใช่ค่ะ พี่กราฟเนี่ยหวงยัยแก้วมาก หวงยิ่งกว่าพี่ฟลุ๊คอีกนะค่ะ" ฟางบอกออกไป
           " ทำไมพวกพี่ไม่เคยเห็นเลยอ่ะ" ป๊อบปี้ถามด้วยความสงสัย
           " จะเคยเห็นได้ไงล่ะค่ะ  ก็พี่กราฟแต่งงานไปอยู่ที่อเมริกากับแฟนหลายปีแล้วค่ะ  สงสัยกลับมาเที่ยว"
           " แล้วไอ้โมะจะเป็ยังไงบ้างว่ะะเนี่ย จับน้องแก้วไปซะขนาดนั้น" เคนตะเอ่ยพร้อมนึกถึงเพื่อนตัวเอง
           " ก็ต้องคอยดูว่ะ ว่าไอ้โมะมันจะทำอะไรน้องแก้วหรือเปล่า"
 
           
             " พี่จะพาแก้วไปไหนเนี่ย แก้วจะกลับบ้าน" ฉันหันมาถามชายหนุ่ม
             " ไปคอนโดของพี่ เรามีเรื่องต้องคุยกัน" โทโมะบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง ฉันมองด้วยความสงสัย
             " พี่บอกแก้วมานะ ไม่งั้นแก้วจะเปิดประตูแล้วกระโดดลงไไปเดี๋ยวนี้เลย" ฉันบอกออกไป
             " อย่านะ เดี๋ยวค่อยคุยกัน" โทโมะบอกแล้วเอื้อมมือมากุมมือหญิงสาวไว้  พร้อมตั้งหน้าาขับรถต่อไปให้ถึงที่หมายอย่างรวดเร็ว  โทโมะพาหญิงสาวขึ้นมายังห้องของตัวเองที่อยู่ชั้นบนสุด  
             " พี่มีอะไรก็รีบๆ พูดมา แก้วจะกลับบ้าน" ฉันบอกกับพี่โทโมะที่ยืนจ้องหน้าฉัน
             " พี่ไม่ให้แก้วกลับไปหาไอ้บ้านั้นหรอก"
             " พี่ไม่สิทธิ์ เพราะพี่กับแก้วไม่ได้เป็นอะไรกัน"
             " งั้นพี่ต้องทำให้พี่มีสิทธิ์ในตัวแก้วใช่ไหม" โทโมะบอกแล้วขยับเข้ามาใกล้หญิงสาว
             " อย่านะ ถ้าพี่เข้ามาแก้วจะเกลียดพี่เลยคอยดูสิ" ฉันบอกด้วยความโมโห เพราะไม่คิดว่าพี่โทโมะจะเป็นแบบนี้
             " แก้ว พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจ" โทโมะบอกเสียงอ่อน  กอ่นจะเดินมากอดหญิงสาว