Ain't Easy Lovely Boy แผนการร้ายลักพาหัวใจนายสุดหล่อ

วันต่อมา
วันเสาร์
10.00
ห้องนั่งเล่น
ตึก ตึก ตึก
โทโมะ : น้องสาว ตื่นแล้วหรอ (':
แก้ว : นี่นายอย่ายิ้มแบบนั้นได้มั้ย
โทโมะ : ทำไมอะ (':
 ก็ใจชั้นละลายน่ะสิ แค่อยู่บ้านเดียวกันก็เกินพอแล้วยังจะมายิ้มแบบนี้ให้อีก .///.
แก้ว : ชั้นไม่ชอบ เข้าใจมั้ย
โทโมะ : อ้อ เข้าใจละ
 โทโมะพูดพร้อมกับชี้ไปที่ห้องครัว
แก้ว : อะไร
โทโมะ : ทำอาหารไง ชั้นหิวแล้วนะ
แก้ว : นาย เป็นพี่ก็ไปทำสิ
โทโมะ : เธอ เป็นผูหญิงต้องรู้จักทำอาหารให้ผูชายกินนะ
แก้ว : มันเกี่ยวกันหรอ -[]-
โทโมะ : นั้น ชั้นฟ้องคุณน้าก็ได้
แก้ว : อย่าเอาแม่ชั้นมาเกี่ยวสิ
โทโมะ : แล้วตกลงจะเอาไง ห๊ะ ^-^
แก้ว : ก็ได้ อยากกินมากใช่มั้ย ฝีมือชั้นเนี่ยจัดหั้ย
  แก้วพูดก่อนที่จะเดินเข้าครัวไป
ผ่านไป 40 นาที
แก้ว : เสร็จแล้ว นายโทโมะ ไปไหนเนี่ย
 แก้วเรียกโทโมะก่อนที่จะได้ยินเสียงคนเปิดประตูบ้าน
แก้ว : นาย ไปไหนมาเนี่ยห๊ะ
โทโมะ : ไปกินเข้ามา
แก้ว : เอ้า แล้วใครจะกินเข้าชั้นหล่ะ
โทโมะ : ชั้นคิดว่า เธอคงทำอาหารไม่เป็นก็เลย ไปซื้อเจ้านี่ให้มันช่วยเธอกินอาหาร
แก้ว : ดีใจเหลือเกิน -*-
... : บล๊อก บล๊อกก
 กล่อง -*-
แก้ว : นั่นมัน หมานะ
โทโมะ : ใช่ นี่คือ พันธุ์ Spitz ชั้นซื้อมาให้เธอตัวนึงด้วย
แก้ว : อร้ายยยยย น่ารักจังเลยยย ส่วนนายน่ะหมดความสำคัญแล้วจะไปไหนก็ไปเลย :P
  แก้วพูดกับสุนัข ก่อนที่จะหันไปไล่โทโมะ
โทโมะ : ไปก็ได้ ไปกันเถอะ 'กัส'
แก้ว : แบร่ :P ส่วนเราไปกินไข่เจียวไหม้กันดีกว่านะ
  แก้วแลบลิ้นให้โทโมะก่อนที่จะหันไปคุยกับสุนัขต่อ
20.30
ห้องนอนแก้วจัย
แก้ว : ชั้นจะตั้งชื่อแกว่าอะไรดีนะ
  แก้วพูดกับตัวเอง และหันหน้าไปทางสุนัข
แก้ว : อ้อ  คิดออกแล้ว ชื่อว่า 'พับพี่' ละกัน
----------------------------------------------------------
♥☺☻♦♣♠•◘○ <--- ไม่มีอารัยทำ อิอิ
ก่อนจากกัน อย่าลืม เม้น+โหวต ด้วยนะคะ