Club'z King ตกหลุมพรางความรัก ! นายวายร้าย

แผล (?)

 

 

          แผลกาย

 

          ไม่เท่าไหร่้

 

          เเผลใจ

 

          ซักเ้ท่าไหร่

 

          พนันกันมั้ยหล่ะ? ว่าคุณเคยมีเเผลใจ

 

          ไม่เคยมีใครรู้หรอกว่ามีเเผล (?) มันทรมานมากเเค่ไหน

 

          เพราะคุณอาจจะไม่เคยมีเเผลใจ.

 

 

          "เจ็บมากมั้ย?" ป๊อปปี้ถามคนที่อยู่ในอ้อมกอด

 

          "หึ! ฉันไม่เจ็บ" ฟางปฏิเสธเสียงเเข็งเก็บความรู้สึกที่เจ็บจนจะระเบิดออกมา เเบบเหมือนภูเขาไฟที่กำลังจะปะทุเลยก็ว่าได้

 

          "ฉันจะเชื่อคนอย่างเธอดีมั้ยเนี่ย?" ป๊อปปี้อุ้มฟางเข้าไปในห้อง (เปิดห้องตอนไหน?)

 

          กริ๊ก~

 

          "ล็อคห้องทำไม?" ฟางหันไปถามคนที่อุ้มเธออยู่

 

          "เธอจะให้ไอเขื่อนหรือลูกน้องของมันเข้ามาดูเวลาฉันกับเธอทำอะไรกันรึไง?" ป๊อปปี้พูดความนัย

 

          "นายกับฉันทำอะไรกัน? จะบ้าหรอย้ะ?!!"

 

          "เธอคิดอะไรอยู่? ฉันหมายถึงทำเเปลตังหาก" ป๊อปปี้เลิกคิ้วใส่เธอ

 

          เธอคิดไปไกลเเล้ว รู้เลยป๊อปปี้จงใจจะเเกล้งเธอชัดๆ ไม่บอกก็รู้จริงมั้ย?

 

          "เธอนั่งรอตรงนี้เเปป ฉันเดินไปหยิบกล้องยาก่อน" ป๊อปปี้วางฟางลงบนโซฟารับเเขก เเล้วเดินไปหยิบกล้องยาที่อยู่ในตู้กระจกเล็กหน้าห้อง

 

          เเสดงว่าทุกครั้งจะต้องมีคนบาดเจ็บถึงต้องมีกล้องยา เเละตู้ยาสามัญประจำบ้านไว้ในห้อง

 

          "เดี๋ยวฉันทำเเผลให้"

 

          "ฉันรู้! นายคงไม่หยิบกล้องยามาเเล้วให้ฉันกินมันหรอกมั้ง" ฟางบอกกวนๆ

 

          "คิดว่ากวนได้ก็กวนไป" ป๊อปปี้หยิบสำลีเเล้วก็ชุบด้วยเเอลกอฮอล์

 

          "ถ้าเจ็บก็หาอะไรทำ จะได้ลืมๆ ความเจ็บ ฉันบอกไว้ก่อนฉันไม่ได้มือเบาเหมือนพยาบาล"

 

          "เธอกำลังทำให้ฉันคลั่ง" ป๊อปปี้บอกคนที่บีบหน้าขาของตนอยู่

 

          "หื่นชะมัด!!!"

 

          ป๊อปปี้ก็ทำเเผลให้ฟางต่อ

 

          "โอ๊ย!!! เบาหน่อยสิจะฆ่าฉันรึไง?"

 

          "ก็เธอกวนประสาทฉันก่อนทำไมเหล่า?"

 

          "ชิ!" ฟางทำหน้าบึ้งตึงใส่ป๊อปปี้ ป๊อปปี้ส่ายหน้าเบาๆ

 

          "นิ่งๆ เหอะ เรื่องพวกนี้ฉันทำมาชินเเล้ว" เฮ้ย! มันสื่้อ (?)

 

          "ทำให้ใคร? อย่างนายเนี่ยนะจะทำเเผล"

 

          "เพื่อนฉัน โทโมะอ่ะ เธอคงไม่รู้จัก" ฟางพยักหน้าเเล้วก็นั่งนิ่งๆ เพื่อจะให้ป๊อปปี้ทำเเผลให้เธอต่อ

 

          ป๊อปปี้ปิดผ้าก๊อซให้ฟางเสร็จ ก็เริ่มลงมือเอาสำลีชุบเเอลกอฮอล์เพื่อจะทำความสะอาดเเผลที่มุมปาก (โดนตบจนเลือดอาบ)

 

          การทำเเผลในครั้งนี้ก็ผ่านไำปได้ด้วย โดยไม่มีการรบลาฆ่าฟันเเต่อย่างใด (เว่อร์!!!)

 

 

          แผลกายเสร็จเเล้ว.

 

          "ทำแผลเสร็จเเล้ว ทำไรต่อดีนะ" ป๊อปปี้เลิกคิ้วให้หญิงสาว

 

          "อ๊ํายยยยย! ไอหื่นนายบ้า! ฉันจะนอน"

 

          "ไม่ใช่ตอนนี้" ป๊อปปี้ผลักฟางให้นอนราบไปกับโซฟา

 

          ปลดเสื้อผ้าชิ้นน้อยๆ ออกจนหมดเกลี้ยง ในเวลาไม่ถึงนาที

 

          อะไรมันจะหื่นได้ขนาดนั้น

 

          เเล้วเขาก็ประโลมจูบในทุกๆ ส่วนของร่างกายหญิงสาว ก่อนที่จะเคล้นคลึงหน้าอกของคนใต้ร่างอย่างไม่บันยะบันยัง

 

          "อือ..." ก็เช่นเดียวกับเธอที่ครางออกมาอย่างไม่บันยะบันยังเช่นกัน

 

          'นายคงสนใจเเต่ร่างกายฉันอย่างเดียวสินะ นายคงไม่สนหัวใจคนอย่างฉันหรอก'

 

          ฟางได้เเต่คิดในใจ...

 

          นี้เธอเผลอไผลไปกับนายคนนี้เเล้วหรอเนี่ย?

 

          เเล้วเผลอใจไปตอนไหนเนี่ย

 

          'หยุดเดี๋ยวนี้นะยัยโง่ เธอกำลังโดนเขาหลอก'

          'เขาไม่เคยทำให้เธอมีความสุข'

          'เขาหลอกเธอมาตลอดเลยนะ'

          'เเละเขาคงไม่คิดจะช่วยพี่โฟมด้วย'

          'หยุดมอบร่างกายให้เขาได้เเล้ว'

 

          เสียงความคิดของฟาง ที่กำลังทะเลาะกับหัวใจของตน ดังอยู่ในหัวสมองเเละหัวใจของเธอ

 

          "อึก...อือ" ป๊อปปี้สอดใส่เเก่นกลางเข้าไปในช่องว่างระหว่างขาของเธอโดยไม่บอกไม่กล่าวซักคำ

 

          เขาเริ่มเข้า intro ของบทเพลงเเรกเร่งจังหวะไปถึงท่อน hook เเล้วค่อยผ่อนเบาลงเมื่อเพลงเเรกใกล้จบ

 

          เมื่อเพลงเเรกบรรเลงจบ เขาก็ยังไม่ท้อถอยที่จะมีเพลงที่สอง...

 

          เพลงที่สาม...

 

          เพลงที่สี่...

 

          เพลงที่ห้า...

 

          กว่าจะเสร็จก็เกือบสิบบทเพลง กว่าจะเสร็จจนพอใจก็ปาเข้าไปเช้าซะเเล้ว

 

 

          เช้าวันใหม่...

 

          (รู้สึกว่าเเค่ให้ความรักเเก่กัันก็เช้าเเล้วนะ)

 

          'เดี๋ยวฉันมา ขอโทษที่ต้องทำเเบบนี้'

 

          ป๊อปปี้คิดในใจเเล้วหยิบกุญเเจบ้านฟางไป

 

          เขาเอากุญเเจบ้านไปทำอะไร?

 

          ใครจะไปรู้...

 

          (เพราะตี้ก็ไม่รู้ค่ะ ***โดนถีบ***)

 

          เเล้วคุณหล่ะ?

 

          คิดว่าผู้ชายคนนี้เอากุญเเจบ้านของเธอไปทำไม?

 

 

 

 

 

 

จบไปเเล้วอีกหนึ่งตอน :)

ยังจำกันได้รึป่าว?

ที่หายไปนานเพราะว่าท้อเเท้มาก Y^Y

มีเเต่คนที่อ่านเเล้วหวังก็อปไปทำนิยายของตัวเอง

บางทีก็ท้อบ้างอะไรบ้าง (ไม่บ้างเเล้วมั้ง)

เเต่ีก็ต้องขอบคุณ ป้าไหมกับน้องรียามากๆ

ที่ทำให้ตี้มีกำลังใจขึ้นเยอะเลย ขอบคุณนะคะ :)

เเล้วก็ขอบคุณผู้อ่านทุกคนที่ยังไม่ทิ้งกันไปไหนฮ่าๆ :)

เอ้าๆ เลิกเพ้อ เลิกบ่น เลิกบ้า

มาดูรูปกันดีกว่า >^<

รูปพวกนี้เอามาจาก พี่วิ #winney3693

เเล้วก็ไม่ต้องไปโมเมว่าตี้เอารูปของคนนู้นคนนี้มา

เพราะว่ารูปทั้งหมดเป็นของพี่วิเเค่คนเดียว #ขออนุญาตเเล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เจอกันตอนหน้าค่ะ :)

เกริ่นๆ ไว้ก่อนเเล้วกัน

ตั้งเเต่ตอนหน้าเป็นต้นไป 'ฟางจะไปเข้าค่ายรับน้อง เเล้วหลังจากนั้นป๊อปปี้ก็จะคิดวิธีช่วยโฟม ก่อนที่จะลงมือไปช่วยโฟม พอเรื่องดำเนินมาถึงตอนใกล้จบจะมีเศร้าเล็กๆ น้อยๆ ดราม่าหน่อยๆ'

เตรียมผ้าเช็ดหน้า กระดาษชำระมาซับน้ำตากันด้วยเน้อ :)

อีกครั้ง เครดิตมาจาก พี่วิ #winney3693 นะคะ ไม่ใช่คนอื่น

Facebook : Nutty Pooranawatthanakul

Twitter : @Wondernutty

Instagram : @Wondernutty

Line : Wondernutty

ไปล่ะค่ะ เจอกันตอนหน้า :)