รักที่เป็นไป..ไม่ได้
toey
55) คืนดี..มารผจญ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เงียบนี่หมายความว่ายังไง" โทโมะถาม
"ไม่รู้ ลุกไปเลยนะ หนัก!" จะให้บอกว่ารักนายมันก็ัยังไงอยู่ ฉันก็เขินเป็นนะ -///-
"ตอบก่อน ไม่ตอบไม่ลุก แล้วก็จะจัดหนักให้เธอด้วย" โทโมะพูดแล้วก็ทำหน้าหื่นใส่
"นี่นายบ้าหรอ! ฉันท้องอยู่นะ จะมาจัดหนักอะไรเล่า!" ฉันรีบโวยวายออกมาทันที โทโมะบ้าที่สุด!
"รักไหม?" โทโมะุถาม
"นายก็ดูเอาเองซิ!" ปานนี้แล้วนายยังไม่รู้อีกรึไง จะโง่ไปไหน!?
"โอเคๆ ยอมแล้ว" โทโมะพูโแล้วก็เอามือไปลูบไล้ที่หน้าอกของแก้ว
"ลุกออกไปซิ มาจับอะไร!" ชักจะอารมณ์เสียแล้วนะ
"อื้อ!" โทโมะประกบปากของแก้วอย่างว่องไว จนแก้วตกใจ แต่แก้วก็ทำอะไรไม่ได้มากเพราะโดนตรึงแขนไว้อยู่
จะทุบจะตีโ?โมะก็ไม่ได้ จะดิ้นก็ลำบากเพราะความใหญ่ของท้องเป็นอุปสรรค
"ชุดนี้เดี๋ยวซื้อให้ใหม่นะ" โทโมะพูดแล้วก็เอามือฉีกชุดออกทันที รอช้ากว่านี้ไม่ทันแล้ว จะเอาเวลาถอดเสื้อผ้าให้
เปลืองเวลา เขาว่าเก็บเวลาที่จะถอดเสื้อผ้าไปทำเรื่องอย่างว่าจะดีกว่านะ(หื่นจัด) พอถอดฉีกชุดของหญิงสาวออก
ไปพ้นหน้าพ้นทางแล้วก็ดึงบราออก แต่ดูแล้วไซร์บราจะใหญ่ขึ้นนะเนี่ย พอถอดเสื้อปุ๊บก็เร่งถอดของตัวเองทันที
ค่อยๆจับขาเรียวแยกออกอย่างช้าๆเพื่อที่จะสอดใส่เข้าไป
"อื้ม..โทโมะลูก" แก้วพูดออกมา สติก็เริ่มจะหายแต่ก็ยังเป็นห่วงลูกที่อยู่ในท้อง กลัวจะเป็นอันตราย
"เขาไม่เป็นอะไรหรอกนะ ฉันจะทำเบาๆ" โทโมะพูดแล้วก็สอดใส่แกนกลางเข้าไปในช่องทางรักของหญิงสาว
"โอ๊ย..ฮือ..เจ็บ" ช่องทางเริ่มคับแคบไปเพราะห่างหายกันไปนาน พอแกนกลางเข้าไปได้ปุ๊บความเสียงท้องก็เกิด
ขึ้นทันที ทั้งเจ็บทั้งเสียวไปในเวลาเดียวกัน
"โอ๊ย..อ่ะ อ๊า" โทโมะกดตัวลงไปลึกอีก จนแก้วร้องไห้ออกมา จนตัวเล็กก็ดิ้นๆอยู่ในท้องตอบสนองสัมผัสของพ่อ
ทำเหมือนจะรู้ว่าพ่อแม่ทำอะไรกันอยู่
"พะ..พอก่อนนะ ไม่ไหวแล้ว" ไม่ไหวจนต้องบอก เอ่ยปากออกมาทันที รู้สึกอึดอัดหายใจ
ไม่ค่อยจะสะดวกเท่าไหร่เลย
"อ๊าส์" โทโมะเร่งจังหวะเร็วขึ้นจะหยุดไม่อยู่ ก่อนจะแตะขอบสวรรค์ไป พอก้มลงมามองแก้วก็เห็นว่าแก้วหลับไป
แล้ว ตัวเองจึงถอดแกนกลางออกจากตัวของหญิงสาวแล้วก็ดึงแก้วเข้ามากอดใกล้ๆ นานเท่าไหร่แล้วที่ไม่ได้กอด
แก้ว นานเท่าไหร่แล้วที่ไม่ได้เจอหน้า พอมาเจอหน้าก็อดใจไม่อยู่
ตอนเช้า
"ตื่นแล้วหรอ?" โทโมะถามแก้วที่ค่อยๆลืมตาขึ้นมา
"รู้แล้วจะถามทำไมเล่า" กวนประสาทโทโมะไป หายโกรธโทโมะแ้ล้วนะ แต่โกรธที่เมื่นคืนทำเรื่องอย่างว่านะสิ
ท้องอยู่ยังทำได้ลงคอ นิสัยไม่ดีเลย
"จะไปไหน?" โทโมะถามแล้วก็เอาผ้ามาพันช่วงล่างของตัวเองแล้วก็เดินเข้ามาหาแก้ว
"จะเข้าห้องน้ำ" พูดแล้วก็เอาผ้าพันลุกขึ้นเพื่อที่จะเดินไปที่ห้องน้ำ
"แก้ว! เป็นอะไร?" โทโมะรีบวิ่งเข้ามาทันทีเมื่อเห็นว่าแก้วเหมือนจะล้ม ตัวเองเลยรีบวิ่งไปจับตัวเอาไว้
"ไม่ได้เป็นอะไร หน้ามืดนิดหน่อย" สงสัยคงจะลุกเร็วไป
"ไปนอนพักก่อนเถอะ เมื่อคืนได้นอนไปไม่กี่ชั่วโมงเองนะ" โทโมะพูดแล้วก็พยุงแก้วให้ขึ้นมานอนบนเตียง
"ไม่เอาไม่นอน เบื่อแล้ว อีกอย่างฉันนอนอิ่มแล้วด้วย" แก้วพูดแล้วก็ปัดมือโทโมะออกเพราะตัวเองนั้นหายหน้า
มืดแล้ว
"ไม่ ไปนอนเลยนะ" โทโมะสั่งแก้ว เพราะคิด่าที่แก้วหน้ามืดแบบนี้เพราะพักผ่อนไม่พอ
"บอกว่าไม่นอนไง อย่าบังคับสิ!" หันไปโวยวายกับโทโมะที่ชอบขัดใจอยู่ได้
"แต่เธอนอนไม่พอนะ เป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไงล่ะ?" โทโมะพูด แววตาบอกถึงความเป็นห่วง
"แล้วใครที่มากวนฉันเมื่อคืนเล่า! เห็นไหมว่าฉันไม่ได้นอนเลย" หลังจากที่จัดหนักกันเสร็จไป โทโมะก็เอาแต่
เคล้นหน้าอกของแก้วเล่น เล่นปูไต่ ไต่ไปไต่มาจนแก้วจะหลับก็ไม่ได้หลับ
"ก็จะให้ไปนอน เธอก็ไม่ยอมนอน ยัยดื้อ!" พูดแล้วก็เอามือขยี้ผมของแก้ว
"อย่าขัดใจได้ไหมห๊ะ ไม่งั้นนายก็กลับบ้านไปเลย" พูดแล้วก็เดินเข้าห้องน้ำเพื่อชำระตัว พอเสร็จก็เดินลงไปข้าง
ล่างทันทีโดยที่ไม่รอโทโมะ
"แก้วรอด้วยซิ" โทโมะตะโกนตาม แต่มีหรือที่แก้วจะรอ ทำให้โทโมะต้องรีบเข้าไปอาบน้ำแล้วก็เดินตามลงมา
ทันที
โต๊ะทานข้าว
"แม่ค่ะ เดี๋ยวแก้วจะไปห้งนะค่ะ นมหมดอีกแล้ว" ฉันพูดแล้วก็นั่งลงข้างๆแม่
"แล้วโทโมะละลูก?" แม่แก้วถามเพราะเห็นแต่แก้วที่เดินลงมา ไม่เห็นโทโมะ
"เดี๋ยวเขาก็จะกลับบ้านแล้วค่ะ เมื่อกี้เขาบอกแก้วเอง" พูดดังๆเพื่อให้โทโมะได้ยิน
"ใครบอกว่าผมจะกลับ ผมจะอยู่กับภรรยาแล้วก็ลูกครับ" พูดแล้วก็เดินมานั่งข้างๆแก้ว แล้วก็ทานข้าวกันจนเสร็จ
+
+
+
"แก้วจะไปไหน?" โทโมะถาม
"ฉันจะไปซื้อของ นายไม่ต้องไปหรอก อยู่้นี่แหละ" ฉันพูดแล้วก็หยิบกระเป๋็าแล้วก็จะก้าวเท้าเดินออกจากบ้าน
"ได้ไงล่ะ ฉันไม่ให้เธอไปคนเดียวแน่" โทโมะพูดแล้วก็เดินตามแก้วมา ไม่ยอมให้ไปคนเดียวหรอก เป็นห่วงก็เป็น
ห่วง เป็นอะไรขึ้นมาใครจะรับผิดชอบ แก้วก็ไม่ได้ทักท้วงอะไร ยอมให้โทโมะพาไปโดยดี
ห้างสรรพสินค้า
"ฉันจะมาซื้อนม นายจะพาฉันมาที่แผนกชุดคุณแม่ทำไมเล่า" ฉันหันไปโวยวายกับโทโมะยกใหญ่ ที่บอกจะมาคน
เดียงจะได้รีบซื้อรีบกลับ พอโทโมะมาก็เลยช้าเลย ถ้ามาคนเดียว ปานนี้ฉันกลับบ้านแล้ว
"ก็บอกว่าจะซื้อชุดคลุมท้องให้ใหม่แทนชุดที่ฉันฉีกไปไง" โทโมะพูดแล้วก็ยิ้มกวนๆให้แก้ว มือก็จับดูชุดคลุมท้อง
ไปเรื่อยๆ พิจารณาไปทีละชุดว่าจะซื้อชุดไหนให้แก้วดี ส่วนแก้วก็ยืนหน้าแดงเพราะคำที่โทโมะพูด เธอลืมไปแล้ว
นะ พอโทโมะมาพูดอีกก็เลยอายนิดหน่อย
"อ้าวโทโมะมาทำอะไรทีนี้ค่ะ ฟอด~"
------------------------------------------------------------------------------------------------
อัีพแล้วนะค่ะ ใครมาทักโทโมะ? อยากรู้ต้องเม้นน๊า รูมเมทเม้นน้อยมาก เห็นแล้วเศร้า T^T
ฝากเม้น+โหวตหน่อยนะค่ะ ไรเตอร์อุตส่าห์เคลียการบ้านที่โรงเรียนจนเสร็จเพื่อที่จะมาอัพนิยายเลยนะค่ะ เห็นใจ
หน่อยนะค่ะ ข้าวเที่ยงก็ไม่ได้กินเพื่อที่การบ้านจะได้เสร็จ ฮ่าๆ ฝากด้วย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
