รักที่เป็นไป..ไม่ได้

"ปล่อยนะ เสื้อฉันเลอะหมดแล้ว!" ฉันสะบัดตัวหนี เสื้อเลอะอ้วกเลยอ่า

 

"เหม็นเหมือนกันแล้ว" โทโมะพูดแล้วก็ยิ้ม

 

"นายมันบ้า ยี้~" พูดว่าคนตรงหน้าไป แล้วก็จับเสื้อตัวเอง

 

"ฮ่าๆ" โทโมะหัวเราะแล้วก็เดินมาใกล้แก้ว

 

"อ๊ายยยย"โทโมะอุ้มแก้ววางบนเตียง มือก็ดึงเชือกเสื้อผู้ป่วยออก

 

"จะทำอะไร เอามือออกไปเลยนะ!" พูดแล้วก็ปัดมือโทโมะออก โทดมะจะลวนลามฉันอีกแล้ว

 

"อยู่เฉยๆ ถ้ายังพูดอีก เดี๋ยวจะจัดหนักให้" โทโมะพูดขู่แก้ว

 

"..." เงียบไม่พูด ปล่อยให้โทโมะทำไป

 

"ฉันจะเช็ดตัวให้ เหม็นไปหมดแล้ว" โทโมะพูดแล้วก็เดินไปเอาผ้าชุบน้ำ มาเช็ดตัวให้แก้ว

 

"..." เงียบไม่ตอบ

 

"พูดอะไรหน่อยสิ" โทโมะพูดเพราะดูห้องมันเงียบๆไป

 

"ก็นายบอกไม่ให้พูด ฉันก็ไม่พูดไง จะเอาอะไรอีกล่ะ?" ฉันพูดแบบใส่อารมณ์ไป

 

"อ่ะๆ โอเคๆ" โทโมะพูโแล้วก็เอาผ้าเช็ดตั้งแต่ช่วงคอ ไล้มือลงไปเรื่อยๆจนทั่วตัว วนเช็ดอยู่ที่หน้าอกขาวๆของ

 

แก้ว แล้วก็เช็ดลงไปเรื่อยๆ จนเช็ดวนอยู่ที่หน้าท้องของหญิงสาวที่ดูอ้วนขึ้นแต่เขาก็รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ก็ได้แต่

 

เช็ดอย่างเบามือที่สุด

 

"เออ.. ฉันเช็ดเองดีกว่า" แย่งผ้าจากมือโทโมะมา แล้วก็หันหลังให้โทโมะ เช็ดตัวให้ตัวเองแล้วก็ผูกเชือกที่เสื้อ

 

ขืนให้โทโมะเช็ดให้ถ้าเขารู้ว่าฉันท้องจะทำยังไงล่ะ

 

"ทานข้าวได้แล้ว" โทโมะพูดแล้วก็ยกชามอาหารมาให้

 

"อือ..ไม่อยากกิน" พูดแล้วก็เอามือปิดจมูก พยายามทำตัวให้เป็นปกติมากที่สุด

 

"กินหน่อยสิ" แล้วก็ป้อนแก้ว แต่แก้วก็ยอมกิน มือก็บีบจมูกเอาไว้ พอกินเสร็จก็ล้มตัวนอนอีกตามเคย

 

+

 

+

 

+

 

"นี่ นายจะขึ้นมาทำไม!" ฉันรีบลุกขึ้นทันที เมื่อโทโมะขึ้นมานอนบนเตียง

 

"นอนเถอะน๊า" โทโมะจับแก้วนอนลงกับเตียง เตียงก็นิดเดียวนอนเบียดกันนะสิ! อึดอัดชะมัด

 

"..." ไม่พูด แต่มองหน้าโทโมะตาเขม็ง

 

"มองอะไร" โทโมะถาม

 

"ไม่ได้มอง แล้วฉันก็ไม่เคยเห็นนายอยู่ในสายตาสักนิด!" พูดเอาคืนอีกหนึ่งดอก

 

 

 

"ใครว่าฉันกอดเธอ ฉันกอดผ้าห่มของฉันตั้งหาก!" โทโมะพูดแล้วก็กอดแน่นขึ้นไปอีก

 

"ปล่อยน่ะ!! อย่ามากอดฉันสิ" ตอนนี้หน้าฉันซุกอยู่กับอกของเขา มือหนาก็กอดรัดอยู่ที่เอว

 

"ฉันก็ไม่ได้อยากกอดเธอหรอกนะ! แต่เธอเป็นคนเอาผ้าห่มฉันไป!" โทโมะตะโกนใส่หน้าฉัน ไม่รู้ว่าเขาโมโหรึ

 

เปล่า แต่ฉันแค่เอาผ้าห่มของเขาไปเองนะ ทำไมต้องตะโกนใส่ฉันด้วย

 

"..." ฉันเงียบไม่พูด อยากจะร้องไห้ แต่ได้แค่ทำหน้าบึ้งเอาไว้เท่านั้น รอหลุดเมื่อไหร่จะฆ่านายให้ตายคามือเลย

 

"อ๋อ..แล้วฉันก็ไม่เคยเห็นเธออยู่ในสายตาเลยสักนิด!" โทโมะพูด

 

โทโมะพอได้ยินแบบนั้นก็อึ้งไปเลย ก่อนจะเดินออกจากห้องไปอยากเงียบๆ

 

 

โกรธฉันรึเปล่านะ

 

 

              ฉันเลยล้มตัวลงนอน ก็ดี! โทโมะไม่อยู่ห้องโล่งไปเลย

 

 

 

ตกเย็น

 

            โทโมะเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับถุงเสื้อผ้ามามากมาย ก่อนจะเอามาวางลงในมุมห้อง เสร็จแล้วก็ขึ้นมา

 

นอนบนเตียงเดียวกับแก้ว ก่อนจะดึงแก้วมากอด หลังจากที่ไม่ได้กอดมาหลายวัน

 

"อือ..นายปล่อย!" พอรู้สึกว่ามีคนกอด ก็เลยตื่นขึ้นมา

 

"นอนไปเถอะน๊า เดี๋ยวลูกไม่แข็งแรง" โทโมะเอามือมากอดเอวของแก้ว

 

"นายรู้?"ฉันลุกขึ้นแล้วก็พูดอย่างตกใจ

 

"ถ้าแม่ฉันไม่บอกเธอก็จะปิดฉันไว้สิ?" โทโมะถามแก้วแล้วก็มองหน้าอย่างเอาเรื่อง

 

"ทำไมต้องบอก จะหย่ากันอยู่แล้ว" ฉันพูดแล้วก็หันหลังให้

 

"หันหน้ามา อย่าหลบหน้า" โทโมะดึงแขนแก้ว

 

"จะนอน ง่วง!" ฉันชักจะอารมณ์เสียแล้วนะ

 

"ไม่หย่าได้ไหม?" โทโมะกอดเอวของแก้วเอาไว้

 

"ฉันไม่อยากผิดสัญญากับนาย" แกะมือโทโมะออก แล้วก็หันหน้าไปหาโทโมะ

 

"แต่เธอท้องอยู่นะ  ฉันจะหย่ากับเธอได้ยังไง"

 

"ฉันเลี้ยงเขาได้ นายไม่ได้ห่วง"

 

"แต่นั้นเขาก็เป็นลูกฉัน ฉันไม่ยอมหรอก" โทโมะพูด

 

"อย่าให้เขาเป็นเครื่องผูกมัดระหว่างเราสองคนเลยนะ"

 

"..." โทโมะ้ิิเงียบพูดไม่ออก

 

"ถ้าเราสองคนไม่รักกันเราก็ควรปล่อยไปซึ่งกันและกัน อย่ารั้งเอาไว้เลย" ฉันพูดแล้วก็หันหลังให้โทโมะเมื่อรู้สึกว่า

 

ตัวเองกำลังจะร้องไห้ 

'ฉันต้องหย่าให้เธอใช่ไหม?' ก็ในเมื่อแก้วพูดมาแบบนั้น ถ้าเราสองคนไม่ได้รักกัน ก็แสดงว่าแก้วไม่ได้รักโทโมะ

 

เมื่อแก้วพูดออกมาแบบนี้ โทโมะเลยต้องจำใจหย่าให้แก้ว

 

'ถ้าเราสองคนไม่ได้รักกัน แต่ก็ไม่ได้แปลว่าฉันไม่ได้รักนายนะ' แก้วคิด

 

"ฮึก.." แก้วสะอื้นออกมาแต่ก็พยายามข่มเสียงเอาไว้ เดี๋ยวโทโมะจะได้ยิน

 

 

 

ฉันขอกอดเธอเป็นครั้งสุดท้าย

 

 

              โทโมะเอามือมากอดเอวของแก้วจากทางด้านหลัง แก้วก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะว่ามันเป็นครั้งสุดท้าย

 

แล้ว วันต่อไปเขาอาจจะไม่ได้กอดแก้วแบบนี้ วันนี้เลยขอกอด ถืิอว่ากอดลาแล้วกัน ก่อนที่ทั้งสองคนจะหลับไป

 

พร้อมกัน รอวันพรุ่งนี้ที่ต้องแยกทาง

 

------------------------------------------------------------------------------------------------

 

อัพแล้วนะค่ะ  มาดราม่าอีกแล้วเนอะ

*คำเตือน - ขอให้ทุกคนปรับอารมณ์ตามนิยายของไรเตอร์ก่อนอ่านนะค่ะ ฮ่าๆ

ฝากเม้น+โหวตหน่อยนะค่ะ ไรเตอร์จะเปิดเทอมแล้ว จะมีใครอ่านไหมอ่า?

 

 

รักแท้ยังมีอยู่จริง ตอนที่ 43

http://www.keedkean.com/novel/KK0002624.html?page_article=43